< Romanos 4 >

1 Quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem?
Что убо речем Авраама отца нашего обрести по плоти?
2 Si enim Abraham ex operibus legis iustificatus est, habet gloriam, sed non apud Deum.
Аще бо Авраам от дел оправдася, имать похвалу, но не у Бога.
3 Quid enim dicit Scriptura? Credidit Abraham Deo: et reputatam est illi ad iustitiam.
Что бо Писание глаголет? Верова же Авраам Богови, и вменися ему в правду.
4 Ei autem, qui operatur, merces non imputatur secundum gratiam, sed secundum debitum.
Делающему же мзда не вменяется по благодати, но по долгу:
5 Ei vero, qui non operatur, credenti autem in eum, qui iustificat impium, reputatur fides eius ad iustitiam secundum propositum gratiae Dei.
а не делающему, верующему же во Оправдающаго нечестива, вменяется вера его в правду.
6 Sicut et David dicit beatitudinem hominis, cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus:
Якоже и Давид глаголет блаженство человека, емуже вменяет Бог правду, без дел закона:
7 Beati, quorum remissae sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata.
блажени, ихже отпустишася беззакония и ихже прикрышася греси:
8 Beatus vir, cui non imputavit Dominus peccatum.
блажен муж, емуже не вменит Господь греха.
9 Beatitudo ergo haec in circumcisione tantum manet, an etiam in praeputio? Dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam.
Блаженство убо сие на обрезание ли, или на необрезание? Глаголем бо, яко вменися Аврааму вера в правду.
10 Quomodo ergo reputata est? in circumcisione, an in praeputio? Non in circumcisione, sed in praeputio.
Како убо вменися ему, во обрезании ли сущу, или в необрезании, не во обрезании, но в необрезании.
11 Et signum accepit circumcisionis, signaculum iustitiae fidei, quae est in praeputio: ut sit pater omnium credentium per praeputium, ut reputetur et illis ad iustitiam:
И знамение прият обрезания, печать правды веры, яже в необрезании. Яко быти ему отцу всех верующих в необрезании, во еже вменитися и тем в правду.
12 et sit pater circumcisionis non iis tantum, qui sunt ex circumcisione, sed et iis, qui sectantur vestigia fidei, quae est in praeputio patris nostri Abrahae.
И отцу обрезания, не сущым точию от обрезания, но и ходящым в стопах веры, яже (бе) в необрезании отца нашего Авраама.
13 Non enim per legem promissio Abrahae, aut semini eius ut heres esset mundi: sed per iustitiam fidei.
Не законом бо обетование Аврааму, или семени его, еже быти ему наследнику мирови, но правдою веры.
14 Si enim qui ex lege, heredes sunt: exinanita est fides, abolita est promissio.
Аще бо сущии от закона наследницы, испразднися вера, и разорися обетование:
15 Lex enim iram operatur. Ubi enim non est lex: nec praevaricatio.
закон бо гнев соделовает: идеже бо несть закона, (ту) ни преступления.
16 Ideo ex fide, ut secundum gratiam firma sit promissio omni semini, non ei, qui ex lege est solum, sed et ei qui ex fide est Abrahae, qui pater est omnium nostrum
Сего ради от веры, да по благодати, во еже быти известну обетованию всему семени, не точию сущему от закона, но и сущему от веры Авраамовы, иже есть отец всем нам,
17 (sicut scriptum est: Quia patrem multarum gentium posui te) ante Deum, cui credidisti, qui vivificat mortuos, et vocat ea quae non sunt, tamquam ea quae sunt.
якоже есть писано: яко отца многим языком положих тя, прямо Богу, Емуже верова, животворящему мертвыя и нарицающу не сущая яко сущая.
18 qui contra spem in spem credidit, ut fieret pater multarum gentium secundum quod dictum est ei: Sic erit semen tuum sicut stellae coeli, et arena maris.
Иже паче упования во упование верова, во еже быти ему отцу многим языком, по реченному: тако будет семя твое.
19 Et non est infirmatus in fide, nec consideravit corpus suum emortuum, cum iam fere centum esset annorum: et emortuam vulvam Sarae:
И не изнемог верою, ни усмотри своея плоти уже умерщвленныя, столетен негде сый, и мертвости ложесн Сарриных:
20 In repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia, sed confortatus est fide, dans gloriam Deo:
во обетовании же Божии не усумнеся неверованием, но возможе верою, дав славу Богови
21 plenissime sciens quia quaecumque promisit Deus, potens est et facere.
и известен быв, яко, еже обеща, силен есть и сотворити.
22 Ideo et reputatum est illi ad iustitiam.
Темже и вменися ему в правду.
23 Non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi ad iustitiam:
Не писано же бысть за того единаго точию, яко вменися ему,
24 sed et propter nos, quibus reputabitur credentibus in eum, qui suscitavit Iesum Christum Dominum nostrum a mortuis,
но и за ны, имже хощет вменитися, верующым в Воскресившаго Иисуса Христа Господа нашего из мертвых,
25 qui traditus est propter delicta nostra, et resurrexit propter iustificationem nostram.
Иже предан бысть за прегрешения наша и воста за оправдание наше.

< Romanos 4 >