< Mattheum 26 >

1 Et factum est: cum consummasset Iesus sermones hos omnes, dixit discipulis suis:
И бысть, егда сконча Иисус вся словеса сия, рече учеником Своим:
2 Scitis quia post biduum Pascha fiet, et Filius hominis tradetur ut crucifigatur.
весте, яко по двою дню Пасха будет, и Сын Человеческий предан будет на пропятие.
3 Tunc congregati sunt principes sacerdotum, et seniores populi in atrium principis sacerdotum, qui dicebatur Caiphas:
Тогда собрашася архиерее и книжницы и старцы людстии во двор архиереов, глаголемаго Каиафы,
4 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent, et occiderent.
и совещаша, да Иисуса лестию имут и убиют:
5 Dicebant autem: Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.
глаголаху же: но не в праздник, да не молва будет в людех.
6 Cum autem Iesus esset in Bethania in domo Simonis leprosi,
Иисусу же бывшу в Вифании, в дому Симона прокаженнаго,
7 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi, et effudit super caput ipsius recumbentis.
приступи к Нему жена, сткляницу мира имущи многоценнаго, и возливаше на главу Его возлежаща.
8 Videntes autem discipuli, indignati sunt dicentes: Ut quid perditio haec?
Видевше же ученицы Его негодоваша, глаголюще: чесо ради гибель сия (бысть)?
9 potuit enim istud venundari multo, et dari pauperibus.
Можаше бо сие миро продано быти на мнозе и датися нищым.
10 Sciens autem Iesus, ait illis: Quid molesti estis huic mulieri? opus enim bonum operata est in me.
Разумев же Иисус рече им: что труждаете жену? Дело бо добро содела о Мне:
11 nam semper pauperes habebitis vobiscum: me autem non semper habebitis.
всегда бо нищыя имате с собою, Мене же не всегда имате:
12 Mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum: ad sepeliendum me fecit.
возлиявши бо сия миро сие на тело Мое, на погребение Мя сотвори:
13 Amen dico vobis, ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo, dicetur et quod haec fecit in memoriam eius.
аминь глаголю вам: идеже аще проповедано будет Евангелие сие во всем мире, речется и еже сотвори сия, в память ея.
14 Tunc abiit unus de duodecim, qui dicebatur Iudas Iscariotes, ad principes sacerdotum:
Тогда шед един от обоюнадесяте, глаголемый Иуда Искариотский, ко архиереом,
15 et ait illis: Quid vultis mihi dare, et ego vobis eum tradam? At illi constituerunt ei triginta argenteos.
рече: что ми хощете дати, и аз вам предам Его? Они же поставиша ему тридесять сребреник:
16 Et exinde quaerebat opportunitatem ut eum traderet.
и оттоле искаше удобна времене, да Его предаст.
17 Prima autem die Azymorum accesserunt discipuli ad Iesum, dicentes: Ubi vis paremus tibi comedere Pascha?
В первый же день опресночный приступиша ученицы ко Иисусу, глаголюще Ему: где хощеши уготоваем Ти ясти пасху?
18 At Iesus dixit: Ite in civitatem ad quendam, et dicite ei: Magister dicit: Tempus meum prope est, apud te facio Pascha cum discipulis meis.
Он же рече: идите во град ко онсице, и рцыте ему: Учитель глаголет: время Мое близ есть: у тебе сотворю пасху со ученики Моими.
19 Et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus, et paraverunt Pascha.
И сотвориша ученицы, якоже повеле им Иисус, и уготоваша пасху.
20 Vespere autem facto, discumbebat cum duodecim discipulis suis.
Вечеру же бывшу, возлежаше со обеманадесяте ученикома:
21 Et edentibus illis, dixit: Amen dico vobis, quia unus vestrum me traditurus est.
и ядущым им, рече: аминь глаголю вам, яко един от вас предаст Мя.
22 Et contristati valde, coeperunt singuli dicere: Numquid ego sum Domine?
И скорбяще зело, начаша глаголати Ему един кийждо их: еда аз есмь, Господи?
23 At ipse respondens, ait: Qui intingit mecum manum in paropside, hic me tradet.
Он же отвещав рече: омочивый со Мною в солило руку, той Мя предаст:
24 Filius quidem hominis vadit, sicut scriptum est de illo: vae autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur: bonum erat ei, si natus non fuisset homo ille.
Сын убо Человеческий идет, якоже есть писано о Нем: горе же человеку тому, имже Сын Человеческий предастся: добро бы было ему, аще не бы родился человек той.
25 Respondens autem Iudas, qui tradidit eum, dixit: Numquid ego sum Rabbi? Ait illi: Tu dixisti.
Отвещав же Иуда предаяй Его, рече: еда аз есмь, Равви? Глагола ему: ты рекл еси.
26 Coenantibus autem eis, accepit Iesus panem, et benedixit, ac fregit, deditque discipulis suis, et ait: Accipite, et comedite: hoc est corpus meum.
Ядущым же им, приемь Иисус хлеб и благословив преломи, и даяше учеником, и рече: приимите, ядите: сие есть Тело Мое.
27 Et accipiens calicem gratias egit: et dedit illis, dicens: Bibite ex hoc omnes.
И приемь чашу и хвалу воздав, даде им, глаголя: пийте от нея вси:
28 Hic est enim sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum.
сия бо есть Кровь Моя, Новаго Завета, яже за многия изливаема во оставление грехов.
29 Dico autem vobis: non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei.
Глаголю же вам, яко не имам пити отныне от сего плода лознаго, до дне того, егда е пию с вами ново во Царствии Отца Моего.
30 Et hymno dicto, exierunt in Montem oliveti.
И воспевше изыдоша в гору Елеонску.
31 Tunc dicit illis Iesus: Omnes vos scandalum patiemini in me, in ista nocte. Scriptum est enim: Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis.
Тогда глагола им Иисус: вси вы соблазнитеся о Мне в нощь сию: писано бо есть: поражу пастыря, и разыдутся овцы стада:
32 Postquam autem resurrexero, praecedam vos in Galilaeam.
по воскресении же Моем варяю вы в Галилеи.
33 Respondens autem Petrus, ait illi: Et si omnes scandalizati fuerint in te, ego numquam scandalizabor.
Отвещав же Петр рече Ему: аще и вси соблазнятся о Тебе, аз никогдаже соблажнюся.
34 Ait illi Iesus: Amen dico tibi, quia in hac nocte, antequam gallus cantet, ter me negabis.
Рече ему Иисус: аминь глаголю тебе, яко в сию нощь, прежде даже алектор не возгласит, трикраты отвержешися Мене.
35 Ait illi Petrus: Etiamsi oportuerit me mori tecum, non te negabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt.
Глагола Ему Петр: аще ми есть и умрети с Тобою, не отвергуся Тебе. Такожде и вси ученицы реша.
36 Tunc venit Iesus cum illis in villam, quae dicitur Gethsemani, et dixit discipulis suis: Sedete hic donec vadam illuc, et orem.
Тогда прииде с ними Иисус в весь, нарицаемую Гефсиманиа, и глагола учеником: седите ту, дондеже шед помолюся тамо.
37 Et assumpto Petro, et duobus filiis Zebedaei, coepit contristari et moestus esse.
И поемь Петра и оба сына Зеведеова, начат скорбети и тужити.
38 Tunc ait illis: Tristis est anima mea usque ad mortem: sustinete hic, et vigilate mecum.
Тогда глагола им Иисус: прискорбна есть душа Моя до смерти: пождите зде и бдите со Мною.
39 Et progressus pusillum, procidit in faciem suam, orans, et dicens: Pater mi, si possibile est, transeat a me calix iste. verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu.
И прешед мало, паде на лицы Своем, моляся и глаголя: Отче Мой, аще возможно есть, да мимоидет от Мене чаша сия: обаче не якоже Аз хощу, но якоже Ты.
40 Et venit ad discipulos suos, et invenit eos dormientes, et dicit Petro: Sic non potuistis una hora vigilare mecum.
И пришед ко учеником, и обрете их спящих, и глагола Петрови: тако ли не возмогосте единаго часа побдети со Мною?
41 Vigilate, et orate ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro autem infirma.
Бдите и молитеся, да не внидете в напасть: дух убо бодр, плоть же немощна.
42 Iterum secundo abiit, et oravit, dicens: Pater mi, si non potest hic calix transire nisi bibam illum, fiat voluntas tua.
Паки вторицею шед помолися, глаголя: Отче Мой, аще не может сия чаша мимоити от Мене, аще не пию ея, буди воля Твоя.
43 Et venit iterum, et invenit eos dormientes: erant enim oculi eorum gravati.
И пришед обрете их паки спящих: беста бо им очи отяготене.
44 Et relictis illis, iterum abiit, et oravit tertio, eumdem sermonem dicens.
И оставль их, шед паки, помолися третицею, тожде слово рек.
45 Tunc venit ad discipulos suos, et dicit illis: Dormite iam, et requiescite: ecce appropinquavit hora, et Filius hominis tradetur in manus peccatorum.
Тогда прииде ко учеником Своим и глагола им: спите прочее и почивайте: се, приближися час, и Сын Человеческий предается в руки грешников:
46 Surgite eamus: ecce appropinquavit qui me tradet.
востаните, идем: се, приближися предаяй Мя.
47 Adhuc eo loquente, ecce Iudas unus de duodecim venit, et cum eo turba multa cum gladiis, et fustibus, missi a principibus sacerdotum, et senioribus populi.
И еще Ему глаголющу, се, Иуда, един от обоюнадесяте, прииде, и с ним народ мног со оружием и дрекольми, от архиерей и старец людских.
48 Qui autem tradidit eum, dedit illis signum, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum.
Предаяй же Его даде им знамение, глаголя: Егоже аще лобжу, Той есть: имите Его.
49 Et confestim accedens ad Iesum, dixit: Ave Rabbi. Et osculatus est eum.
И абие приступль ко Иисусови, рече: радуйся, Равви. И облобыза Его.
50 Dixitque illi Iesus: Amice, ad quid venisti? Tunc accesserunt, et manus iniecerunt in Iesum, et tenuerunt eum.
Иисус же рече ему: друже, (твори, ) на неже еси пришел. Тогда приступльше возложиша руце на Иисуса и яша Его.
51 Et ecce unus ex his, qui erant cum Iesu, extendens manum, exemit gladium suum, et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius.
И се, един от сущих со Иисусом, простер руку, извлече нож свой, и удари раба архиереова, и уреза ему ухо.
52 Tunc ait illi Iesus: Converte gladium tuum in locum suum. omnes enim, qui acceperint gladium, gladio peribunt.
Тогда глагола ему Иисус: возврати нож твой в место его: вси бо приемшии нож ножем погибнут:
53 An putas, quia non possum rogare patrem meum, et exhibebit mihi modo plusquam duodecim legiones angelorum?
или мнится ти, яко не могу ныне умолити Отца Моего, и представит Ми вящше неже дванадесяте легеона Ангел?
54 Quomodo ergo implebuntur Scripturae, quia sic oportet fieri?
Како убо сбудутся Писания, яко тако подобает быти?
55 In illa hora dixit Iesus turbis: Tamquam ad latronem existis cum gladiis, et fustibus comprehendere me: quotidie apud vos sedebam docens in templo, et non me tenuistis.
В той час рече Иисус народом: яко на разбойника ли изыдосте со оружием и дрекольми яти Мя? По вся дни при вас седех учя в церкви, и не ясте Мене.
56 Hoc autem totum factum est, ut adimplerentur Scripturae prophetarum. Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt.
Се же все бысть, да сбудутся писания пророческая. Тогда ученицы вси оставльше Его бежаша.
57 At illi tenentes Iesum, duxerunt ad Caipham principem sacerdotum, ubi Scribae et seniores convenerant.
(Воини) же емше Иисуса ведоша к Каиафе архиереови, идеже книжницы и старцы собрашася.
58 Petrus autem sequebatur eum a longe, usque in atrium principis sacerdotum. Et ingressus intro, sedebat cum ministris, ut videret finem.
Петр же идяше по Нем издалеча до двора архиереова: и вшед внутрь, седяше со слугами, видети кончину.
59 Principes autem sacerdotum, et omne concilium quaerebant falsum testimonium contra Iesum, ut eum morti traderent:
Архиерее же и старцы и сонм весь искаху лжесвидетелства на Иисуса, яко да убиют Его,
60 et non invenerunt, cum multi falsi testes accessissent. Novissime autem venerunt duo falsi testes,
и не обретаху: и многим лжесвидетелем приступльшым, не обретоша. Послежде же приступивша два лжесвидетеля,
61 et dixerunt: Hic dixit: Possum destruere templum Dei, et post triduum reaedificare illud.
реста: Сей рече: могу разорити церковь Божию и треми денми создати ю.
62 Et surgens princeps sacerdotum, ait illi: Nihil respondes ad ea, quae isti adversum te testificantur?
И востав архиерей рече Ему: ничесоже ли отвещаваеши, что сии на Тя свидетелствуют?
63 Iesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi: Adiuro te per Deum vivum, ut dicas nobis si tu es Christus filius Dei.
Иисус же молчаше. И отвещав архиерей рече Ему: заклинаю Тя Богом живым, да речеши нам, аще Ты еси Христос, Сын Божий?
64 Dicit illi Iesus: Tu dixisti. verumtamen dico vobis, amodo videbitis filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem in nubibus caeli.
Глагола ему Иисус: ты рекл еси: обаче глаголю вам: отселе узрите Сына Человеческаго седяща одесную силы и грядуща на облацех небесных.
65 Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua, dicens: Blasphemavit: quid adhuc egemus testibus? ecce nunc audistis blasphemiam:
Тогда архиерей растерза ризы своя, глаголя, яко хулу глагола: что еще требуем свидетелей? Се, ныне слышасте хулу Его:
66 quid vobis videtur? At illi respondentes dixerunt: Reus est mortis.
что вам мнится? Они же отвещавше реша: повинен есть смерти.
67 Tunc expuerunt in faciem eius, et colaphis eum ceciderunt, alii autem palmas in faciem eius dederunt,
Тогда заплеваша лице Его и пакости Ему деяху: овии же за ланиту удариша,
68 dicentes: Prophetiza nobis Christe, quis est qui te percussit?
глаголюще: прорцы нам, Христе, кто есть ударей Тя?
69 Petrus vero sedebat foris in atrio: et accessit ad eum una ancilla, dicens: Et tu cum Iesu Galilaeo eras.
Петр же вне седяше во дворе. И приступи к нему едина рабыня, глаголющи: и ты был еси со Иисусом Галилейским.
70 At ille negavit coram omnibus, dicens: Nescio quid dicis.
Он же отвержеся пред всеми, глаголя: не вем, что глаголеши.
71 Exeunte autem illo ianuam, vidit eum alia ancilla, et ait his, qui erant ibi: Et hic erat cum Iesu Nazareno.
Изшедшу же ему ко вратом, узре его другая, и глагола сущым тамо: и сей бе со Иисусом Назореом.
72 Et iterum negavit cum iuramento: Quia non novi hominem.
И паки отвержеся с клятвою, яко не знаю Человека.
73 Et post pusillum accesserunt qui stabant, et dixerunt Petro: Vere et tu ex illis es: nam et loquela tua manifestum te facit.
Помале же приступивше стоящии, реша Петрови: воистинну и ты от них еси, ибо беседа твоя яве тя творит.
74 Tunc coepit detestari, et iurare quia non novisset hominem. Et continuo gallus cantavit.
Тогда начат ротитися и клятися, яко не знаю Человека. И абие петель возгласи.
75 Et recordatus est Petrus verbi Iesu, quod dixerat: Prius quam gallus cantet, ter me negabis. Et egressus foras, flevit amare.
И помяну Петр глаголгол Иисусов, реченный ему, яко прежде даже петель не возгласит, трикраты отвержешися Мене. И изшед вон плакася горько.

< Mattheum 26 >