< Mattheum 25 >

1 Tunc simile erit regnum caelorum decem virginibus: quae accipientes lampades suas exierunt obviam sponso, et sponsae.
Тогда уподобися Царствие Небесное десятим девам, яже прияша светилники своя и изыдоша в сретение жениху:
2 Quinque autem ex eis erant fatuae, et quinque prudentes:
пять же бе от них мудры и пять юродивы.
3 sed quinque fatuae, acceptis lampadibus, non sumpserunt oleum secum:
Юродивыя же, приемшя светилники своя, не взяша с собою елеа:
4 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus.
мудрыя же прияша елей в сосудех со светилники своими:
5 Moram autem faciente sponso, dormitaverunt omnes et dormierunt.
коснящу же жениху, воздремашася вся и спаху.
6 Media autem nocte clamor factus est: Ecce sponsus venit, exite obviam ei.
Полунощи же вопль бысть: се, жених грядет, исходите в сретение его.
7 Tunc surrexerunt omnes virgines illae, et ornaverunt lampades suas.
Тогда восташа вся девы тыя и украсиша светилники своя.
8 Fatuae autem sapientibus dixerunt: Date nobis de oleo vestro: quia lampades nostrae extinguuntur.
Юродивыя же мудрым реша: дадите нам от елеа вашего, яко светилницы наши угасают.
9 Responderunt prudentes, dicentes: Ne forte non sufficiat nobis, et vobis, ite potius ad vendentes, et emite vobis.
Отвещаша же мудрыя, глаголющя: еда како не достанет нам и вам: идите же паче к продающым и купите себе.
10 Dum autem irent emere, venit sponsus: et quae paratae erant, intraverunt cum eo ad nuptias, et clausa est ianua.
Идущым же им купити, прииде жених: и готовыя внидоша с ним на браки, и затворены быша двери.
11 Novissime vero veniunt et reliquae virgines, dicentes: Domine, domine, aperi nobis.
Последи же приидоша и прочыя девы, глаголющя: Господи, Господи, отверзи нам.
12 At ille respondens, ait: Amen dico vobis, nescio vos.
Он же отвещав рече им: аминь глаголю вам, не вем вас.
13 Vigilate itaque, quia nescitis diem, neque horam.
Бдите убо, яко не весте дне ни часа, в оньже Сын Человеческий приидет.
14 Sicut enim homo peregre proficiscens, vocavit servos suos, et tradidit illis bona sua.
Якоже бо человек некий отходя призва своя рабы и предаде им имение свое:
15 Et uni dedit quinque talenta, alii autem duo, alii vero unum, unicuique secundum propriam virtutem, et profectus est statim.
и овому убо даде пять талант, овому же два, овому же един, комуждо противу силы его: и отиде абие.
16 Abiit autem qui quinque talenta acceperat, et operatus est in eis, et lucratus est alia quinque.
Шед же приемый пять талант, дела в них и сотвори другия пять талант:
17 Similiter et qui duo acceperat, lucratus est alia duo.
такожде и иже два, приобрете и той другая два:
18 Qui autem unum acceperat, abiens fodit in terram, et abscondit pecuniam domini sui.
приемый же един, шед вкопа (его) в землю и скры сребро господина своего.
19 Post multum vero temporis venit dominus servorum illorum, et posuit rationem cum eis.
По мнозе же времени прииде господин раб тех и стязася с ними о словеси.
20 Et accedens qui quinque talenta acceperat, obtulit alia quinque talenta, dicens: Domine, quinque talenta tradidisti mihi, ecce alia quinque superlucratus sum.
И приступль пять талант приемый, принесе другия пять талант, глаголя: господи, пять талант ми еси предал: се, другия пять талант приобретох ими.
21 Ait illi dominus eius: Euge serve bone, et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium domini tui.
Рече же ему господь его: добре, рабе благий и верный: о мале был еси верен, над многими тя поставлю: вниди в радость господа твоего.
22 Accessit autem et qui duo talenta acceperat, et ait: Domine, duo talenta tradidisti mihi, ecce alia duo lucratus sum.
Приступль же и иже два таланта приемый, рече: господи, два таланта ми еси предал: се, другая два таланта приобретох има.
23 Ait illi dominus eius: Euge serve bone, et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium domini tui.
Рече (же) ему господь его: добре, рабе благий и верный: о мале (ми) был еси верен, над многими тя поставлю: вниди в радость господа твоего.
24 Accedens autem et qui unum talentum acceperat, ait: Domine, scio quia homo durus es, metis ubi non seminasti, et congregas ubi non sparsisti:
Приступль же и приемый един талант, рече: господи, ведях тя, яко жесток еси человек, жнеши, идеже не сеял еси, и собираеши идеже не расточил еси:
25 et timens abii, et abscondi talentum tuum in terra: ecce habes quod tuum est.
и убоявся, шед скрых талант твой в земли: (и) се, имаши твое.
26 Respondens autem dominus eius, dixit ei: Serve male, et piger, sciebas quia meto ubi non semino, et congrego ubi non sparsi:
Отвещав же господь его рече ему: лукавый рабе и ленивый, ведел еси, яко жну идеже не сеях, и собираю идеже не расточих:
27 oportuit ergo te committere pecuniam meam numulariis, ut veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura.
подобаше убо тебе вдати сребро мое торжником, и пришед аз взял бых свое с лихвою:
28 Tollite itaque ab eo talentum, et date ei, qui habet decem talenta.
возмите убо от него талант и дадите имущему десять талант:
29 omni enim habenti dabitur, et abundabit: ei autem, qui non habet, et quod videtur habere, auferetur ab eo.
имущему бо везде дано будет и преизбудет: от неимущаго же, и еже мнится имея, взято будет от него:
30 Et inutilem servum eiicite in tenebras exteriores: illic erit fletus, et stridor dentium.
и неключимаго раба вверзите во тму кромешнюю: ту будет плачь и скрежет зубом. Сия глаголя возгласи: имеяй ушы слышати да слышит.
31 Cum autem venerit Filius hominis in maiestate sua, et omnes angeli eius cum eo, tunc sedebit super sedem maiestatis suae:
Егда же приидет Сын Человеческий в славе Своей и вси святии Ангели с Ним, тогда сядет на престоле славы Своея,
32 et congregabuntur ante eum omnes gentes, et separabit eos ab invicem, sicut pastor segregat oves ab hoedis:
и соберутся пред Ним вси языцы: и разлучит их друг от друга, якоже пастырь разлучает овцы от козлищ:
33 et statuet oves quidem a dextris suis, hoedos autem a sinistris.
и поставит овцы одесную Себе, а козлища ошуюю.
34 Tunc dicet rex his, qui a dextris eius erunt: Venite benedicti Patris mei, possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi.
Тогда речет Царь сущым одесную Его: приидите, благословеннии Отца Моего, наследуйте уготованное вам Царствие от сложения мира:
35 esurivi enim, et dedistis mihi manducare: sitivi, et dedistis mihi bibere: hospes eram, et collegistis me:
взалкахся бо, и дасте Ми ясти: возжадахся, и напоисте Мя: странен бех, и введосте Мене:
36 nudus, et cooperuistis me: infirmus, et visitastis me: in carcere eram, et venistis ad me.
наг, и одеясте Мя: болен, и посетисте Мене: в темнице бех, и приидосте ко Мне.
37 Tunc respondebunt ei iusti, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, et pavimus te: sitientem, et dedimus tibi potum?
Тогда отвещают Ему праведницы, глаголюще: Господи, когда Тя видехом алчуща, и напитахом? Или жаждуща, и напоихом?
38 quando autem te vidimus hospitem, et collegimus te: aut nudum, et cooperuimus te?
Когда же Тя видехом странна, и введохом? Или нага, и одеяхом?
39 aut quando te vidimus infirmum: aut in carcere, et venimus ad te?
Когда же Тя видехом боляща, или в темнице, и приидохом к Тебе?
40 Et respondens rex, dicet illis: Amen dico vobis, quamdiu fecistis uni ex his fratribus meis minimis, mihi fecistis.
И отвещав Царь речет им: аминь глаголю вам, понеже сотвористе единому сих братий Моих менших, Мне сотвористе.
41 Tunc dicet et his, qui a sinistris erunt: Discedite a me maledicti in ignem aeternum, qui paratus est diabolo, et angelis eius. (aiōnios g166)
Тогда речет и сущым ошуюю (Его): идите от Мене, проклятии, во огнь вечный, уготованный диаволу и аггелом его: (aiōnios g166)
42 esurivi enim, et non dedistis mihi manducare: sitivi, et non desistis mihi potum:
взалкахся бо, и не дасте Ми ясти: возжадахся, и не напоисте Мене:
43 hospes eram, et non collegistis me: nudus, et non cooperuistis me: infirmus, et in carcere, et non visitastis me.
странен бех, и не введосте Мене: наг, и не одеясте Мене: болен и в темнице, и не посетисте Мене.
44 Tunc respondebunt ei et ipsi, dicentes: Domine, quando te vidimus esurientem, aut sitientem, aut hospitem, aut nudum, aut infirmum, aut in carcere, et non ministravimus tibi?
Тогда отвещают Ему и тии, глаголюще: Господи, когда Тя видехом алчуща, или жаждуща, или странна, или нага, или больна, или в темнице, и не послужихом Тебе?
45 Tunc respondebit illis dicens: Amen dico vobis: Quamdiu non fecistis uni de minoribus his, nec mihi fecistis.
Тогда отвещает им, глаголя: аминь глаголю вам, понеже не сотвористе единому сих менших, ни Мне сотвористе.
46 Et ibunt hi in supplicium aeternum: iusti autem in vitam aeternam. (aiōnios g166)
И идут сии в муку вечную, праведницы же в живот вечный. (aiōnios g166)

< Mattheum 25 >