< Psalmorum 50 >

1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
Ein Psalm Asaphs: Der HERR, der starke Gott, hat geredet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.
2 ex Sion species decoris eius.
Aus Zion, der Schönheit Vollendung, bricht Gottes Glanz hervor.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Unser Gott kommt und schweigt nicht; verzehrendes Feuer ist vor ihm, und es stürmt gewaltig um ihn her.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
Er ruft den Himmel droben und die Erde zum Gericht seines Volkes herbei.
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
Versammelt mir meine Frommen, die einen Bund mit mir gemacht haben über dem Opfer.
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Da verkündigten die Himmel seine Gerechtigkeit, daß Gott selbst Richter ist. (Pause)
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum.
Höre, mein Volk, so will ich reden; Israel, ich lege gegen dich Zeugnis ab: Ich, Gott, bin dein Gott.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Deiner Opfer halben will ich dich nicht strafen, sind doch deine Brandopfer stets vor mir.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
Ich will keinen Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Ställen!
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen zu Tausenden.
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich auf dem Felde regt, ist mir bekannt.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
Wenn mich hungerte, so würde ich es dir nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Soll ich Ochsenfleisch essen oder Bocksblut trinken?
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde;
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
und rufe mich an am Tage der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich ehren!
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
Aber zum Gottlosen spricht Gott: Was zählst du meine Satzungen her und nimmst meinen Bund in deinen Mund,
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Wenn du einen Dieb siehst, so befreundest du dich mit ihm und hast Gemeinschaft mit Ehebrechern;
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge flicht Betrug;
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
du sitzest und redest wider deinen Bruder, deiner Mutter Sohn verleumdest du!
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Das hast du getan, und ich habe geschwiegen; da meintest du, ich sei gleich wie du; aber ich will dich strafen und es dir vor Augen stellen!
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht hinwegraffe und kein Erretter da sei!
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
Wer Dank opfert, der ehrt mich, und wer den Weg bahnt, dem zeige ich Gottes Heil!

< Psalmorum 50 >