Giobbe 6

1 Allora Giobbe rispose:

Отвещав же Иов, рече:

2 Se ben si pesasse il mio cruccio e sulla stessa bilancia si ponesse la mia sventura...

аще бы кто веся извесил гнев мой, болезни же моя взял бы на мерило вкупе,

3 certo sarebbe più pesante della sabbia del mare! Per questo temerarie sono state le mie parole,

то песка морскаго тяжчайшии были бы: но, якоже мнится, словеса моя зла суть.

4 perché le saette dell'Onnipotente mi stanno infitte, sì che il mio spirito ne beve il veleno e terrori immani mi si schierano contro!

Стрелы бо Господни в теле моем суть, ихже ярость испивает кровь мою: егда начну глаголати, бодут мя.

5 Raglia forse il somaro con l'erba davanti o muggisce il bue sopra il suo foraggio?

Что бо? Еда вотще возревет дивий осел, разве брашна прося? Или возревет гласом вол, в яслех имеяй брашно?

6 Si mangia forse un cibo insipido, senza sale? O che gusto c'è nell'acqua di malva?

Снестся ли хлеб без соли? Или есть вкус во тщих словесех?

7 Ciò che io ricusavo di toccare questo è il ributtante mio cibo!

Не может бо утишитися душа моя: смрад бо зрю брашна моя, якоже воню львову.

8 Oh, mi accadesse quello che invoco, e Dio mi concedesse quello che spero!

Аще бо дал бы, да приидет прошение мое, и надежду мою дал бы Господь.

9 Volesse Dio schiacciarmi, stendere la mano e sopprimermi!

Начен Господь да уязвляет мя, до конца же да не убиет мя.

10 Ciò sarebbe per me un qualche conforto e gioirei, pur nell'angoscia senza pietà, per non aver rinnegato i decreti del Santo.

Буди же ми град гроб, на егоже стенах скаках в нем: не пощажу: не солгах бо во словесех святых Бога моего.

11 Qual la mia forza, perché io possa durare, o qual la mia fine, perché prolunghi la vita?

Кая бо крепость моя, яко терплю? Или кое ми время, яко терпит моя душа?

12 La mia forza è forza di macigni? La mia carne è forse di bronzo?

Еда крепость камения крепость моя? Или плоти моя суть медяны?

13 Non v'è proprio aiuto per me? Ogni soccorso mi è precluso?

Или не уповах на него? Помощь же от мене отступи,

14 A chi è sfinito è dovuta pietà dagli amici, anche se ha abbandonato il timore di Dio.

отречеся от мене милость, посещение же Господне презре мя.

15 I miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, sono dileguati come i torrenti delle valli,

Не воззреша на мя ближнии мои: якоже поток оскудеваяй, или якоже волны преидоша мя:

16 i quali sono torbidi per lo sgelo, si gonfiano allo sciogliersi della neve,

иже мене бояхуся, ныне нападоша на мя:

17 ma al tempo della siccità svaniscono e all'arsura scompaiono dai loro letti.

якоже снег или лед смерзлый, егда истает теплоте бывшей, не ктому познавается, что бе:

18 Deviano dalle loro piste le carovane, avanzano nel deserto e vi si perdono;

тако и аз оставлен есмь от всех, погибох же и бездомок бых:

19 le carovane di Tema guardano là, i viandanti di Saba sperano in essi:

видите пути Феманския, на стези Савонския смотрящии,

20 ma rimangono delusi d'avere sperato, giunti fin là, ne restano confusi.

и студа исполнени будут на грады и на имения надеющиися.

21 Così ora voi siete per me: vedete che faccio orrore e vi prende paura.

Ныне же и вы наидосте на мя немилостивно: убо видевше мой струп убойтеся.

22 Vi ho detto forse: «Datemi qualcosa» o «dei vostri beni fatemi un regalo»

Что бо? Еда что у вас просих, или вашея крепости требую,

23 o «liberatemi dalle mani di un nemico» o «dalle mani dei violenti riscattatemi»?

да спасете мя от врагов, или из руки сильных избавите мя?

24 Istruitemi e allora io tacerò, fatemi conoscere in che cosa ho sbagliato.

Научите мя, аз же умолчу: аще что погреших, скажите ми.

25 Che hanno di offensivo le giuste parole? Ma che cosa dimostra la prova che viene da voi?

Но, якоже мнится, зла (суть) мужа истиннаго словеса, не от вас бо крепости прошу:

26 Forse voi pensate a confutare parole, e come sparsi al vento stimate i detti di un disperato!

ниже обличение ваше словесы мя утолит, ниже бо вещания вашего словес стерплю.

27 Anche sull'orfano gettereste la sorte e a un vostro amico scavereste la fossa.

Обаче яко на сира нападаете, наскачете же на друга вашего.

28 Ma ora degnatevi di volgervi verso di me: davanti a voi non mentirò.

Ныне же воззрев на лица ваша, не солжу.

29 Su, ricredetevi: non siate ingiusti! Ricredetevi; la mia giustizia è ancora qui!

Сядите ныне, и да не будет неправедно, и паки ко праведному снидитеся.

30 C'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue più le sventure?

Ибо несть в языце моем неправды, и гортань мой не разуму ли поучается?