Psalm 50

1 Ein Psalm Asaphs. Gott, Gott Jahwe, redet und ruft der Erde vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Untergang.

Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

2 Aus Zion, der Krone der Schönheit, strahlt Gott auf.

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

3 Unser Gott kommt und schweigt nicht. Verzehrendes Feuer geht vor ihm her, und rings um ihn stürmt es gewaltig.

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

4 Er ruft dem Himmel droben zu und der Erde, damit er sein Volk richte:

Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

5 “Versammelt mir meine Frommen, die den Bund mit mir beim Opfer schlossen!”

Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

6 Da verkündigte der Himmel seine Gerechtigkeit; denn Gott ist Richter. (Sela)

Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

7 “Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich wider dich zeugen: Gott, dein Gott, bin ich!

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

8 “Nicht wegen deiner Opfer will ich dich zur Rede setzen - sind doch deine Brandopfer beständig vor mir!

Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

9 “Ich mag nicht Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Hürden.

Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

10 “Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen mit ihren Tausenden.

Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

11 “Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich im Gefilde regt, ist mir bewußt.

Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

12 “Wenn mich hungerte, würde ich dir's nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn füllt.

Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

13 “Esse ich etwa das Fleisch von Stieren oder trinke ich das Blut von Böcken?

Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

14 “Opfere Gott Dank, so wirst du dem Höchsten deine Gelübde bezahlen!

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

15 “Und rufe mich an am Tage der Not: ich will dich erretten und du sollst mich preisen!”

A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

16 Zum Gottlosen aber spricht Gott: “Was hast du meine Satzungen herzuzählen und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

17 “während du doch Zucht hassest und meine Worte hinter dich wirfst?

Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

18 “Wenn du einen Dieb sahst, so liefst du mit ihm und mit Ehebrechern hattest du Gemeinschaft.

Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

19 “Du lässest deinen Mund sich frei in Bosheit ergehen, und deine Zunge flicht Betrug.

Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

20 “Du sitzest da, redest wider deinen Bruder, bringst Beschimpfung auf den Sohn deiner Mutter.

Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

21 “Solches thatest du, und ich schwieg. Da meintest du, ich sei ganz wie du. “Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn und dir's vor Augen stellen!

Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

22 “Merkt doch dies, die ihr Gottes vergeßt, daß ich nicht hinwegraffe, ohne daß jemand zu retten vermag.

Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

23 “Wer Dank opfert, ehrt mich, und wer unsträflich wandelt, den will ich seine Lust sehen lassen an Gottes Heil!”

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.