Psalm 129

1 Wallfahrtslieder. Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an - so spreche Israel! -

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an und mich doch nicht überwältigt.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Auf meinem Rücken haben sie geackert, haben ihr Pflugland weit ausgedehnt.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Jahwe, der gerechte, hat der Gottlosen Strang zerhauen.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Beschämt müssen werden und zurückweichen alle, die Zion hassen.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Sie müssen wie das Gras auf den Dächern werden, das verdorrt, bevor man es herauszieht,

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 womit kein Schnitter seine Hand gefüllt, noch seinen Busen ein Garbenbinder.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Und die des Wegs vorüberkommen, sprechen nicht: “Der Segen Jahwes sei über euch! Wir segnen euch im Namen Jahwes!”

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»