Job 40

1 Et le Seigneur Dieu, continuant à parler à Job dit:

Kaj la Eternulo plue parolis al Ijob, kaj diris:

2 Est-ce qu'il décline la justice du Tout-Puissant? Celui qui a adressé des reproches au Seigneur doit lui répondre.

Ĉu povas blasfemanto disputi kun la Plejpotenculo? La mallaŭdanto de Dio tion respondu.

3 Et Job, reprenant, dit au Seigneur:

Kaj Ijob respondis al la Eternulo, kaj diris:

4 Pourquoi m'obstinerais-je à contester? Je me tiens pour averti; j'ai osé blâmer le Seigneur, et j'ai ouï de telles paroles, moi qui ne suis rien! Que pourrais-je répliquer? Je n'ai plus qu'à me mettre la main sur la bouche.

Jen mi estis facilanima; kion mi povas respondi al Vi? Mi metas mian manon sur mian buŝon.

5 J'ai parlé une fois; je me garderai bien de parler encore.

Unu fojon mi parolis, kaj mi ne respondos; Tion mi ne faros duan fojon.

6 Et le Seigneur, continuant, dit à Job, à travers la nuée:

Kaj la Eternulo respondis al Ijob el la ventego, kaj diris:

7 Nullement, mais ceins-toi les reins comme un homme; je vais te questionner, tu me répondras.

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

8 Ne refuse pas mon jugement: crois-tu que j'aie conversé avec toi, sinon pour que tu apparaisses juste?

Ĉu vi volas senvalorigi Mian verdikton, Akuzi Min, por ke vi montriĝu prava?

9 Ton bras est-il le bras du Seigneur? ta voix est-elle comme son tonnerre?

Se vi havas tian brakon, kiel Dio, Kaj se vi povas tondri per voĉo simile al Li,

10 Revêts-toi de grandeur et de puissance; orne-toi d'honneur et de gloire.

Tiam ornamu vin per majesto, kaj altiĝu, Vestu vin per gloro kaj belegeco;

11 Envoie des anges dans ta colère, humilie tout orgueilleux.

Elverŝu la furiozon de via kolero; Ekrigardu ĉion fieran kaj humiligu ĝin;

12 Eteins les vaines splendeurs, fais tomber soudain l'impie en pourriture.

Ekrigardu ĉiun fierulon kaj konfuzu lin; Kaj frakasu la malpiulojn sur ilia loko;

13 Cache les pécheurs ensemble sous la terre; couvre leurs fronts de honte.

Kaŝu ilin ĉiujn en la tero; Ilian vizaĝon kovru per mallumo.

14 Je confesserai alors que ta main peut sauver.

Tiam Mi gloros vin, Se via dekstra mano vin helpos.

15 Mais vois auprès de toi les bêtes fauves; elles se repaissent d'herbe comme les bœufs.

Vidu la hipopotamon, kiun Mi kreis apud vi; Herbon ĝi manĝas, kiel bovo.

16 La vigueur de la bête est dans ses reins; sa force dans ses entrailles.

Vidu, ĝia forto estas en ĝiaj lumboj, Kaj ĝia fortikeco estas en la muskoloj de ĝia ventro.

17 Elle dresse sa queue comme un cyprès; ses nerfs sont liés entre eux.

Ĝi streĉas sian voston kiel cedron, La tendenoj de ĝiaj femuroj estas interplektitaj.

18 Ses côtes sont des côtes d'airain; son échine est de fer fondu.

Ĝiaj ostoj estas kiel kupraj tuboj, Ĝiaj ostoj estas kiel feraj stangoj.

19 Elle est le commencement de l'œuvre du Seigneur, créée pour être raillée par les anges.

Ĝi estas la komenco de la vojoj de Dio; Ĝia Kreinto donis al ĝi ĝian glavon.

20 Lorsqu'elle a gravi sur les cimes des monts, elle a réjoui les quadrupèdes dans le Tartare.

La montoj alportas al ĝi manĝaĵon, Kaj ĉiuj bestoj de la kampo tie ludas.

21 Elle se couche sous toute sorte d'arbre; auprès du papyrus, de l'herbe ou du roseau.

Sub ombroriĉaj arboj ĝi kuŝas, Sub kovro de kanoj kaj en ŝlimo.

22 L'ombre des grands rameaux la couvre, ou les jeunes tiges des champs.

Ombroriĉaj arboj ŝirmas ĝin per sia ombro, Ĉirkaŭas ĝin salikoj apud torentoj.

23 Vienne le flux de la mer, elle ne le sentira pas; elle ne craint rien; le Jourdain même se briserait sur sa gueule.

Se la rivero tumultas, ĝi ne konfuziĝas; Ĝi staras trankvile, se eĉ Jordan enverŝiĝus en ĝian buŝon.

24 D'un coup d'œil elle réprimera son choc; pris au piège, il frémira jusqu'en ses narines.

Ĉu iu povas preni ĝin antaŭ ĝiaj okuloj, Ĉu iu povas trabori per ŝnuroj ĝian nazon?