Job 22
1 Then responded Eliphaz the Temanite, and said: —
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Unto GOD, can a man act as friend? Surely a discreet man befriendeth himself!
«İnsan Allaha fayda verə bilərmi? Müdrik adam Ona fayda verərmi?
3 Is it a pleasure to the Almighty, that thou shouldst be righteous? or any profit, that thou shouldst be blameless in thy ways?
Sənin salehliyindən Külli-İxtiyar nə ləzzət alır? Sənin düz həyat tərzinin Ona nə faydası var?
4 Is it, for thy reverence, that he will accuse thee? will enter with thee into judgment?
Səni tənbeh etməsi, mübarizə aparması Ondan qorxduğun üçündürmü?
5 Is not, thy wickedness, great? and, without end, [are not] thine iniquities?
Pisliyin böyük deyilmi, Təqsirin hədsiz deyilmi?
6 Surely then hast been wont to put thy brother in pledge, for nothing, and, the garments of the ill-clad, hast thou stripped off:
Çünki qardaşlarından səbəbsiz girov aldın, Onları lüt qoydun.
7 No water—to the weary, hast thou given to drink, and, from the hungry, thou hast withheld bread:
Yorğuna bir içim su vermədin, Ac olandan çörəyini əsirgədin.
8 A man of might, to him, pertaineth the land, and, the favorite, dwelleth therein:
Qol gücünlə ölkəyə sahib oldun, Hörmətli insan kimi orada yaşadın.
9 Widows, thou hast sent away empty, and, the arms of the fatherless, thou dost crush.
Dul qadınları əliboş qaytardın, Yetimlərin qol-qanadını qırdın.
10 For this cause, round about thee, are snares, and a dread startleth thee suddenly;
Ona görə hər yanını tələlər bürüyüb, Qəfil qorxu səni dəhşətləndirib.
11 Or darkness—thou canst not see, and, a flood of waters, covereth thee.
Hər şeyə qara vurub görmürsən, Sellərdə boğulursan.
12 Is not, GOD, [in] the height of the heavens? Behold, then, the head of the stars, that they are high.
Allah göylərdə – ucalarda deyilmi? Ən uzaq ulduzlara bir nəzər sal, Gör nə qədər ucalarda yerləşib!
13 Wilt thou say then, What doth GOD know? Out through a thick cloud, can he judge?
Amma deyirsən “Allah nə bilir? Qatı qaranlıq içindən hökm verə bilərmi?
14 Dark clouds, are a veil to him, and he cannot see, or, the vault of the heavens, doth he walk?
Görə bilmir, qara buludlar Ona mane olur, Göy qübbəsinin üzərində dolaşır”.
15 The path of the ancient time, wilt thou mark, which the men of iniquity trod?
Pis adamların gəzdiyi Köhnə yolumu tutacaqsan?
16 Who were snatched away before the time, and, a stream, washed away their foundation?
Onlar vaxtı çatmamış çəkilib getdilər, Təməllərini sellər basdı.
17 Who had been saying unto GOD, Depart from us! and—What can the Almighty do for himself?
Allaha dedilər: “Bizdən uzaq ol! Bizə Külli-İxtiyar nə edə bilər?”
18 Yet, he, had filled their houses with good! The counsel of the lawless, then, is far from me:
Amma evlərini bərəkətlə dolduran Allah idi, Ona görə pislərin nəsihəti qoy məndən uzaq olsun.
19 The righteous shall see and rejoice, and, the innocent, shall laugh them to scorn:
Salehlər pislərin həlak olduğunu görüb sevinir, Günahsızlar onlara belə istehza edir:
20 If our assailants do not vanish, then, their abundance, a fire consumeth!
“Düşmənlərimiz yox oldu, Onlardan nə qaldısa, yanıb kül oldu”.
21 Shew thyself to be one with him—I pray thee—and prosper, thereby, shall there come on thee blessing.
Allahla barışıb dost olsan, Xeyir taparsan.
22 Accept, I beseech thee, from his mouth—instruction, —and lay up his sayings in thy heart.
Onun ağzından çıxan təlimi qəbul et, Onun sözlərini qəlbində saxla.
23 If thou return unto the Almighty and submit thyself, if thou far remove perversity from thy tent,
Külli-İxtiyara tərəf dönsən, Əvvəlki halına düşərsən. Çadırın şərdən uzaq olsa,
24 Then lay up, in the dust, precious ore, and, among the stones of the torrent-beds, fine gold:
Qızılını torpağa, Ofir qızılını dərədəki çınqıllığa atsan,
25 So shall, the Almighty, become, thy precious ores, yea glittering silver unto thee!
Külli-İxtiyar sənin qızılın olar, Qiymətli gümüşün olar.
26 For, then, in the Almighty, shalt thou take exquisite delight, and shalt lift up—unto GOD—thy face;
Onda Külli-İxtiyardan zövq alarsan, Allaha üz tutarsan.
27 Thou shalt make entreaty unto him, and he will hear thee, and, thy vows, shalt thou pay;
Ona yalvarsan, səni eşidər, Etdiyin nəzirləri yerinə yetirərsən.
28 And thou shalt decree a purpose, and it shall be fulfilled unto thee, and, upon thy ways, shall have shone a light;
O da dediyin sözü yerinə yetirər, Yollarına nur səpilər.
29 When men cast themselves down, then thou shalt say: Up! And, him that is of downcast eyes, shall he save;
İnsanlar səni alçaldanda “Baş ucalığına görədir” deyərsən, Çünki Allah itaətkarları xilas edər.
30 He shall deliver the innocent, and thou shalt escape by the pureness of thy hands.
O, günahsız olmayanı belə qurtarar, Sənin əllərinin təmizliyinə görə günahkar xilas olar».
