Job 23
1 Then Job answered and said,
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Yes, I know that pleading is out of my reach; and his hand has been made heavy upon my groaning.
Również dziś moja skarga jest gorzka, [choć] moje nieszczęście jest cięższe niż moje jęki.
3 Who would then know that I might find him, and come to an end [of the matter]?
O gdybym wiedział, gdzie mógłbym go znaleźć, udałbym się aż do jego tronu.
4 And I would plead my own cause, and he would fill my mouth with arguments.
Przedstawiłbym mu [swoją] sprawę, a moje usta napełniłbym dowodami;
5 And I would know the remedies which he would speak to me, and I would perceive what he would tell me.
Poznałbym słowa jego odpowiedzi i zrozumiałbym, co chce mi powiedzieć.
6 Though he should come on me in [his] great strength, then he would not threaten me;
Czy w swojej wielkiej mocy będzie się spierał ze mną? Nie, raczej sam doda mi [siły].
7 for truth and reproof are from him; and he would bring forth my judgment to an end.
Tam człowiek prawy rozprawiałby z nim, a ja na zawsze byłbym wolny od mojego sędziego.
8 For if I shall go first, and exist no longer, still what do I know [concerning] the latter end?
[Ale] oto idę prosto, a jego nie ma; cofam się, a nie dostrzegam go.
9 When he wrought on the left hand, then I observed [it] not: his right hand shall encompass me but I shall not see [it].
[Idę] w lewo, gdzie on działa, a nie oglądam go; idę na prawo, a nie widzę go.
10 For he knows already my way; and he has tried me as gold.
Gdyż on zna drogę, którą kroczę; kiedy mnie doświadczy, wyjdę jak złoto.
11 And I will go forth according to his commandments, for I have kept his ways; and I shall not turn aside from his commandments,
Moja noga trzymała się jego śladu, przestrzegałem jego drogi i nie zbaczałem [z niej].
12 neither shall I transgress; but I have hid his words in my bosom.
Od przykazania jego ust nie odchodziłem; ceniłem słowa jego ust bardziej niż mój własny [pokarm].
13 And if too he has thus judged, who is he that has contradicted, for he has both willed [a thing] and done it.
Lecz on jest [niezmienny], któż go odwróci? Czego bowiem jego dusza zapragnie, to uczyni;
Bo on wykona, co postanowił o mnie; u niego jest wiele takich [przykładów].
15 Therefore am I troubled at him; and when I was reproved, I thought of him. Therefore let me take good heed before him: I will consider, and be afraid of him.
Dlatego drżę przed jego obliczem; gdy to rozważam, lękam się go.
16 But the Lord has softened my heart, and the Almighty has troubled me.
Bóg osłabił moje serce, Wszechmocny mnie zatrwożył.
17 For I knew not that darkness would come upon me, and thick darkness has covered [me] before my face.
O mało bowiem nie zginąłem od ciemności, [nie] zakrył mroku przed moim obliczem.
