Job 11
1 And Zophar the Naamathite answered and said,
Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:
2 Should not the multitude of words be answered? and should a man of much talk be justified?
Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?
3 Should thy fictions make men hold their peace? and shouldest thou mock, and no one make [thee] ashamed?
Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?
4 For thou sayest, My doctrine is pure, and I am clean in thine eyes.
Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.
5 But oh that God would speak, and open his lips against thee;
O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;
6 And that he would shew thee the secrets of wisdom, how that they are the double of what is realised; and know that God passeth by [much] of thine iniquity!
Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.
7 Canst thou by searching find out God? canst thou find out the Almighty to perfection?
Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?
8 [It is as] the heights of heaven; what wilt thou do? deeper than Sheol; what canst thou know? (Sheol h7585)
Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)
9 The measure thereof is longer than the earth, and broader than the sea.
Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.
10 If he pass by, and shut up, and call to judgment, who can hinder him?
Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?
11 For he knoweth vain men, and seeth wickedness when [man] doth not consider it;
On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?
12 Yet a senseless man will make bold, though man be born [like] the foal of a wild ass.
Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.
13 If thou prepare thy heart and stretch out thy hands toward him,
Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;
14 If thou put far away the iniquity which is in thy hand, and let not wrong dwell in thy tents;
Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.
15 Surely then shalt thou lift up thy face without spot, and thou shalt be stedfast and shalt not fear:
Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.
16 For thou shalt forget misery; as waters that are passed away shalt thou remember it;
Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.
17 And life shall arise brighter than noonday; though thou be enshrouded in darkness, thou shalt be as the morning,
I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.
18 And thou shalt have confidence, because there shall be hope; and having searched about [thee], thou shalt take rest in safety.
Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.
19 Yea, thou shalt lie down, and none shall make thee afraid; and many shall seek thy favour.
Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.
20 But the eyes of the wicked shall fail, and [all] refuge shall vanish from them, and their hope [shall be] the breathing out of life.
Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.
