< ৰোমীয়া 14 >

1 যি জন বিশ্বাসত দূৰ্বল, তেওঁক বিচাৰ নকৰি আপোনালোকে গ্ৰহণ কৰক; কিন্তু বিভিন্ন মত, বিবাদ, বা সোধ-বিচাৰ কৰিবৰ অৰ্থে নহয়।
යෝ ජනෝ(අ)දෘඪවිශ්වාසස්තං යුෂ්මාකං සඞ්ගිනං කුරුත කින්තු සන්දේහවිචාරාර්ථං නහි|
2 কোনো এজনৰ সকলো বস্তু খাবলৈ বিশ্বাস আছে; কিন্তু আনহাতে যি জন দূৰ্বল, তেওঁ কেৱল শাক-পাচলিহে খায়।
යතෝ නිෂිද්ධං කිමපි ඛාද්‍යද්‍රව්‍යං නාස්ති, කස්‍යචිජ්ජනස්‍ය ප්‍රත්‍යය ඒතාදෘශෝ විද්‍යතේ කින්ත්වදෘඪවිශ්වාසඃ කශ්චිදපරෝ ජනඃ කේවලං ශාකං භුඞ්ක්තං|
3 যি জন লোকে সকলো খায়, তেওঁ নোখোৱা জনক হেয়জ্ঞান নকৰক আৰু যি জনে নাখায়, তেওঁ খোৱা জনৰ বিচাৰ নকৰক; কিয়নো ঈশ্বৰে তেওঁক গ্ৰহণ কৰিলে।
තර්හි යෝ ජනඃ සාධාරණං ද්‍රව්‍යං භුඞ්ක්තේ ස විශේෂද්‍රව්‍යභෝක්තාරං නාවජානීයාත් තථා විශේෂද්‍රව්‍යභෝක්තාපි සාධාරණද්‍රව්‍යභෝක්තාරං දෝෂිණං න කුර‍්‍ය්‍යාත්, යස්මාද් ඊශ්වරස්තම් අගෘහ්ලාත්|
4 অাপুনি লোকৰ দাসৰ যে বিচাৰ কৰিছে, অাপুনি নো কোন? তেওঁ নিজ প্ৰভুৰ আগত হয় থিৰে থাকে নাইবা পৰে; কিন্তু তেওঁক থিৰ কৰা যাব; কিয়নো প্ৰভুৱে তেওঁক থিৰ কৰিব পাৰে।
හේ පරදාසස්‍ය දූෂයිතස්ත්වං කඃ? නිජප්‍රභෝඃ සමීපේ තේන පදස්ථේන පදච්‍යුතේන වා භවිතව්‍යං ස ච පදස්ථ ඒව භවිෂ්‍යති යත ඊශ්වරස්තං පදස්ථං කර්ත්තුං ශක්නෝති|
5 কোনো এজনে যদি এটা দিনক আন দিনতকৈ অধিক মান্য কৰে; আনহাতে কোনোৱে সকলো দিনকে সমানে মান্য কৰে, কিন্তু প্ৰতিজনে নিজ নিজ মন বিশ্ৱাসত দৃঢ় কৰি ৰাখক।
අපරඤ්ච කශ්චිජ්ජනෝ දිනාද් දිනං විශේෂං මන්‍යතේ කශ්චිත්තු සර්ව්වාණි දිනානි සමානානි මන්‍යතේ, ඒකෛකෝ ජනඃ ස්වීයමනසි විවිච්‍ය නිශ්චිනෝතු|
6 যি জনে বিশেষ দিন মানে, তেওঁ প্ৰভুৰ উদ্দেশ্যে সেইদিন মানক; যি জনে খায়, তেওঁ প্ৰভুৰ উদ্দেশ্যে খাওক; কিয়নো তেওঁ ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰে৷ যি জনে নাখায়, তেৱোঁ প্ৰভুৰ উদ্দেশ্যে নাখাওঁক; আৰু ঈশ্বৰৰ ধন্যবাদ কৰক।
යෝ ජනඃ කිඤ්චන දිනං විශේෂං මන්‍යතේ ස ප්‍රභුභක්ත්‍යා තන් මන්‍යතේ, යශ්ච ජනඃ කිමපි දිනං විශේෂං න මන්‍යතේ සෝ(අ)පි ප්‍රභුභක්ත්‍යා තන්න මන්‍යතේ; අපරඤ්ච යඃ සර්ව්වාණි භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යාණි භුඞ්ක්තේ ස ප්‍රභුභක්තයා තානි භුඞ්ක්තේ යතඃ ස ඊශ්වරං ධන්‍යං වක්ති, යශ්ච න භුඞ්ක්තේ සෝ(අ)පි ප්‍රභුභක්ත්‍යෛව න භුඤ්ජාන ඊශ්වරං ධන්‍යං බ්‍රූතේ|
7 কিয়নো আমাৰ কোনেও নিজৰ কাৰণে জীয়াই নাথাকো আৰু কোনেও নিজৰ কাৰণে নমৰো।
අපරම් අස්මාකං කශ්චිත් නිජනිමිත්තං ප්‍රාණාන් ධාරයති නිජනිමිත්තං ම්‍රියතේ වා තන්න;
8 কিয়নো যদি আমি জীয়াই থাকো, তেনেহলে প্ৰভুৰ উদ্দেশ্যে জীওঁ; আৰু যদি মৰোঁ, তেনেহলে প্ৰভুৰ উদ্দেশ্যেই মৰোঁ; এই কাৰণে যদিও জীওঁ বা মৰোঁ, আমি প্ৰভুৰেই হৈ আছোঁ।
කින්තු යදි වයං ප්‍රාණාන් ධාරයාමස්තර්හි ප්‍රභුනිමිත්තං ධාරයාමඃ, යදි ච ප්‍රාණාන් ත්‍යජාමස්තර්හ්‍යපි ප්‍රභුනිමිත්තං ත්‍යජාමඃ, අතඒව ජීවනේ මරණේ වා වයං ප්‍රභෝරේවාස්මහේ|
9 কিয়নো মৃত্যু হোৱা সকলৰ আৰু জীৱিত সকলৰ প্ৰভু হ’বলৈ, খ্ৰীষ্ট মৰিল আৰু জীয়াই উঠিল।
යතෝ ජීවන්තෝ මෘතාශ්චේත්‍යුභයේෂාං ලෝකානාං ප්‍රභුත්වප්‍රාප්ත්‍යර්ථං ඛ්‍රීෂ්ටෝ මෘත උත්ථිතඃ පුනර්ජීවිතශ්ච|
10 ১০ কিন্তু আপুনি কিয় নিজৰ ভায়েৰাৰ সোধ-বিচাৰ কৰিছে? আপোনাৰ ভায়েৰাক নো কিয় হেয়জ্ঞান কৰিছে? কিয়নো আমি সকলোৱে ঈশ্বৰৰ বিচাৰৰ আসনৰ আগত থিয় হ’ম।
කින්තු ත්වං නිජං භ්‍රාතරං කුතෝ දූෂයසි? තථා ත්වං නිජං භ්‍රාතරං කුතස්තුච්ඡං ජානාසි? ඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය විචාරසිංහාසනස්‍ය සම්මුඛේ සර්ව්වෛරස්මාභිරුපස්ථාතව්‍යං;
11 ১১ কাৰণ এনেকৈ লিখা আছে, প্ৰভুৱে কৈছে, “মোৰ জীৱনৰে শপত, প্ৰভুৱে যে কৈছে, সকলোৱে মোৰ আগত আঁঠু ল’ব, আৰু প্ৰত্যেক জিভাই ঈশ্বৰৰ গৌৰৱ কৰিব।”
යාදෘශං ලිඛිතම් ආස්තේ, පරේශඃ ශපථං කුර්ව්වන් වාක්‍යමේතත් පුරාවදත්| සර්ව්වෝ ජනඃ සමීපේ මේ ජානුපාතං කරිෂ්‍යති| ජිහ්වෛකෛකා තථේශස්‍ය නිඝ්නත්වං ස්වීකරිෂ්‍යති|
12 ১২ এনেদৰে আমি প্ৰতিজনে ঈশ্বৰৰ আগত নিজৰ বিষয়ে হিচাব দিব লাগিব।
අතඒව ඊශ්වරසමීපේ(අ)ස්මාකම් ඒකෛකජනේන නිජා කථා කථයිතව්‍යා|
13 ১৩ এই কাৰণে আমি কেতিয়াও পৰস্পৰৰ সোধ-বিচাৰ নকৰিম; কিন্তু ইয়াৰ পৰিৱর্তে আপোনালোকে এই বিচাৰ কৰক, কোনেও যেন নিজ ভাইৰ আগত বিপত্তিজনক বস্তু বা ফান্দ পাতি নাৰাখে।
ඉත්ථං සති වයම් අද්‍යාරභ්‍ය පරස්පරං න දූෂයන්තඃ ස්වභ්‍රාතු ර්විඝ්නෝ ව්‍යාඝාතෝ වා යන්න ජායේත තාදෘශීමීහාං කුර්ම්මහේ|
14 ১৪ স্বভাৱতে কোনো বস্তু যে অশুচি নহয়, ইয়াক মই জানো আৰু প্ৰভু যীচুত দৃঢ় বিশ্বাস কৰোঁ; কিন্তু যি জনে যি বস্তু অশুচি বুলি জ্ঞান কৰে, তেওঁলৈ সেই বস্তু অশুচি হয়।
කිමපි වස්තු ස්වභාවතෝ නාශුචි භවතීත්‍යහං ජානේ තථා ප්‍රභුනා යීශුඛ්‍රීෂ්ටේනාපි නිශ්චිතං ජානේ, කින්තු යෝ ජනෝ යද් ද්‍රව්‍යම් අපවිත්‍රං ජානීතේ තස්‍ය කෘතේ තද් අපවිත්‍රම් ආස්තේ|
15 ১৫ কিয়নো আপোনাৰ খোৱা বস্তুৰ দ্বাৰাই যদি আপোনাৰ ভাই দুঃখিত হয়, তেনেহলে আপুনি প্ৰেম আচৰণ কৰা নহ’ল। যি জনৰ কাৰণে খ্ৰীষ্ট মৰিল, সেই জনক আপোনাৰ খোৱা বস্তুৰ দ্বাৰাই বিনষ্ট নকৰিব।
අතඒව තව භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යේණ තව භ්‍රාතා ශෝකාන්විතෝ භවති තර්හි ත්වං භ්‍රාතරං ප්‍රති ප්‍රේම්නා නාචරසි| ඛ්‍රීෂ්ටෝ යස්‍ය කෘතේ ස්වප්‍රාණාන් ව්‍යයිතවාන් ත්වං නිජේන භක්‍ෂ්‍යද්‍රව්‍යේණ තං න නාශය|
16 ১৬ এতেকে আপোনালোকৰ ভাল কর্মবোৰ আন লোকৰ ঠাট্টা নিন্দাৰ কাৰণ হবলৈ নিদিব;
අපරං යුෂ්මාකම් උත්තමං කර්ම්ම නින්දිතං න භවතු|
17 ১৭ কিয়নো ভোজন বা পান কৰাই ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য নহয়; কিন্তু ধাৰ্মিকতা, শান্তি আৰু পবিত্ৰ আত্মাৰ আনন্দ, এইবোৰহে ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ সাৰ।
භක්‍ෂ්‍යං පේයඤ්චේශ්වරරාජ්‍යස්‍ය සාරෝ නහි, කින්තු පුණ්‍යං ශාන්තිශ්ච පවිත්‍රේණාත්මනා ජාත ආනන්දශ්ච|
18 ১৮ কাৰণ এই বিষয়ত যি জনে খ্ৰীষ্টৰ সেৱাকৰ্ম কৰে, তেওঁ ঈশ্বৰৰ গ্ৰহণকাৰী আৰু ব্যক্তি সকলৰ আগতো পৰীক্ষাসিদ্ধ।
ඒතෛ ර‍්‍යෝ ජනඃ ඛ්‍රීෂ්ටං සේවතේ, ස ඒවේශ්වරස්‍ය තුෂ්ටිකරෝ මනුෂ්‍යෛශ්ච සුඛ්‍යාතඃ|
19 ১৯ এতেকে শান্তিজনক আৰু পৰস্পৰৰ উন্নতি সাধক যি যি আছে, সেইবোৰহে অনুসৰণ কৰোঁ আহক।
අතඒව යේනාස්මාකං සර්ව්වේෂාං පරස්පරම් ඓක්‍යං නිෂ්ඨා ච ජායතේ තදේවාස්මාභි ර‍්‍යතිතව්‍යං|
20 ২০ খোৱা বস্তুৰ কাৰণে ঈশ্বৰৰ কৰ্ম বিনষ্ট নকৰিব। সকলো বস্তু শুচি; তথাপি যি মানুহে যি ভোজন কৰিলে তেওঁলৈ বিঘিনি জন্মে, সেইটোৱেই তেওঁলৈ মন্দ।
භක්‍ෂ්‍යාර්ථම් ඊශ්වරස්‍ය කර්ම්මණෝ හානිං මා ජනයත; සර්ව්වං වස්තු පවිත්‍රමිති සත්‍යං තථාපි යෝ ජනෝ යද් භුක්ත්වා විඝ්නං ලභතේ තදර්ථං තද් භද්‍රං නහි|
21 ২১ মঙহ খোৱা বা দ্ৰাক্ষাৰস পান কৰা বা আন যি কাৰ্যৰ দ্বাৰাই আপোনাৰ ভায়েৰাই দোষী হয়, সেইবোৰ নকৰাই উচিত।
තව මාංසභක්‍ෂණසුරාපානාදිභිඃ ක්‍රියාභි ර‍්‍යදි තව භ්‍රාතුඃ පාදස්ඛලනං විඝ්නෝ වා චාඤ්චල්‍යං වා ජායතේ තර්හි තද්භෝජනපානයෝස්ත්‍යාගෝ භද්‍රඃ|
22 ২২ আপোনাৰ যি নির্দিষ্ট বিশ্বাসবোৰ আছে, সেইবোৰ আপোনাৰ আৰু ঈশ্বৰৰ মাজত ৰাখক। যি জনে যি বিষয়ক যোগ্য জ্ঞান কৰে, সেই বিষয়ত নিজৰ বিচাৰ নকৰা জন ধন্য।
යදි තව ප්‍රත්‍යයස්තිෂ්ඨති තර්හීශ්වරස්‍ය ගෝචරේ ස්වාන්තරේ තං ගෝපය; යෝ ජනඃ ස්වමතේන ස්වං දෝෂිණං න කරෝති ස ඒව ධන්‍යඃ|
23 ২৩ কিন্তু সংশয় কৰা জনে যদি খায়, তেনেহলে তেওঁক দোষী কৰা হ’ল; কিয়নো সেয়ে বিশ্বাসমূলক নহয়; আৰু যি যি বিশ্বাসমূলক নহয়, সেই সকলোৱেই পাপ।
කින්තු යඃ කශ්චිත් සංශය්‍ය භුඞ්ක්තේ(අ)ර්ථාත් න ප්‍රතීත්‍ය භුඞ්ක්තේ, ස ඒවාවශ්‍යං දණ්ඩාර්හෝ භවිෂ්‍යති, යතෝ යත් ප්‍රත්‍යයජං නහි තදේව පාපමයං භවති|

< ৰোমীয়া 14 >