فِيلِبِّي 4

١ 1 إِذَنْ، يَا إِخْوَتِي الأَحِبَّاءَ وَالْمُشْتَاقَ إِلَيْهِمْ، يَا فَرَحِي وَإِكْلِيلِي، هكَذَا اثْبُتُوا فِي الرَّبِّ أَيُّهَا الأَحِبَّاءُ.

ഹേ മദീയാനന്ദമുകുടസ്വരൂപാഃ പ്രിയതമാ അഭീഷ്ടതമാ ഭ്രാതരഃ, ഹേ മമ സ്നേഹപാത്രാഃ, യൂയമ് ഇത്ഥം പഭൗ സ്ഥിരാസ്തിഷ്ഠത|

٢ 2 أَحُثُّ أَفُودِيَةَ، كَمَا أَحُثُّ سِنْتِيخِي، أَنْ يَكُونَ لَهُمَا، فِي الرَّبِّ، فِكْرٌ وَاحِدٌ، نصيحة وحث

ഹേ ഇവദിയേ ഹേ സുന്തുഖി യുവാം പ്രഭൗ ഏകഭാവേ ഭവതമ് ഏതദ് അഹം പ്രാർഥയേ|

٣ 3 أَجَلْ، أَطْلُبُ إِلَيْكَ أَنْتَ أَيْضاً، أَيُّهَا الزَّمِيلُ الْمُخْلِصُ، أَنْ تُسَاعِدَهُمَا، لأَنَّهُمَا جَاهَدَتَا مَعِي فِي خِدْمَةِ الإِنْجِيلِ، هُمَا وَأَكْلِيمَنْدُسُ وَمُعَاوِنِيَّ الآخَرُونَ، الْمَكْتُوبَةُ أَسْمَاؤُهُمْ فِي سِجِلِّ الْحَيَاةِ.

ഹേ മമ സത്യ സഹകാരിൻ ത്വാമപി വിനീയ വദാമി ഏതയോരുപകാരസ്ത്വയാ ക്രിയതാം യതസ്തേ ക്ലീമിനാദിഭിഃ സഹകാരിഭിഃ സാർദ്ധം സുസംവാദപ്രചാരണായ മമ സാഹായ്യാർഥം പരിശ്രമമ് അകുർവ്വതാം തേഷാം സർവ്വേഷാം നാമാനി ച ജീവനപുസ്തകേ ലിഖിതാനി വിദ്യന്തേ|

٤ 4 افْرَحُوا فِي الرَّبِّ دَائِماً، وَأَقُولُ أَيْضاً: افْرَحُوا.

യൂയം പ്രഭൗ സർവ്വദാനന്ദത| പുന ർവദാമി യൂയമ് ആനന്ദത|

٥ 5 لِيَكُنْ طُولُ بَالِكُمْ مَعْرُوفاً لَدَى النَّاسِ جَمِيعاً. إِنَّ الرَّبَّ قَرِيبٌ.

യുഷ്മാകം വിനീതത്വം സർവ്വമാനവൈ ർജ്ഞായതാം, പ്രഭുഃ സന്നിധൗ വിദ്യതേ|

٦ 6 لَا تَقْلَقُوا مِنْ جِهَةِ أَيِّ شَيْءٍ، بَلْ فِي كُلِّ أَمْرٍ لِتَكُنْ طِلْبَاتُكُمْ مَعْرُوفَةً لَدَى اللهِ، بِالصَّلاةِ وَالدُّعَاءِ، مَعَ الشُّكْرِ.

യൂയം കിമപി ന ചിന്തയത കിന്തു ധന്യവാദയുക്താഭ്യാം പ്രാർഥനായാഞ്ചാഭ്യാം സർവ്വവിഷയേ സ്വപ്രാർഥനീയമ് ഈശ്വരായ നിവേദയത|

٧ 7 وَسَلامُ اللهِ، الَّذِي تَعْجَزُ الْعُقُولُ عَنْ إِدْرَاكِهِ، يَحْرُسُ قُلُوبَكُمْ وَأَفْكَارَكُمْ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ.

തഥാ കൃത ഈശ്വരീയാ യാ ശാന്തിഃ സർവ്വാം ബുദ്ധിമ് അതിശേതേ സാ യുഷ്മാകം ചിത്താനി മനാംസി ച ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ രക്ഷിഷ്യതി|

٨ 8 وَخِتَاماً، أَيُّهَا الإِخْوَةُ: كُلُّ مَا كَانَ حَقّاً، وَكُلُّ مَا كَانَ شَرِيفاً، وَكُلُّ مَا كَانَ عَادِلاً، وَكُلُّ مَا كَانَ طَاهِراً وَكُلُّ مَا كَانَ مُسْتَحَبّاً، وَكُلُّ مَا كَانَ حَسَنَ السُّمْعَةِ، وَكُلُّ مَا كَانَ فِيهِ فَضِيلَةٌ وَخَصْلَةٌ حَمِيدَةٌ، فَاشْغِلُوا أَفْكَارَكُمْ بِهِ.

ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി യദ്യത് സത്യമ് ആദരണീയം ന്യായ്യം സാധു പ്രിയം സുഖ്യാതമ് അന്യേണ യേന കേനചിത് പ്രകാരേണ വാ ഗുണയുക്തം പ്രശംസനീയം വാ ഭവതി തത്രൈവ മനാംസി നിധധ്വം|

٩ 9 وَاعْمَلُوا بِها مَا تَعَلَّمْتُمْ وَتَلَقَّيْتُمْ وَسَمِعْتُمْ مِنِّي وَمَا رَأَيْتُمْ فِيَّ. وَإِلَهُ السَّلامِ يَكُونُ مَعَكُمْ.

യൂയം മാം ദൃഷ്ട്വാ ശ്രുത്വാ ച യദ്യത് ശിക്ഷിതവന്തോ ഗൃഹീതവന്തശ്ച തദേവാചരത തസ്മാത് ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥാസ്യതി|

١٠ 10 ثُمَّ إِنِّي فَرِحْتُ فِي الرَّبِّ فَرَحاً عَظِيماً إِذْ إِنَّكُمُ الآنَ قَدْ جَدَّدْتُمْ مَرَّةً أُخْرَى اهْتِمَامَكُمْ بِي. فَمَعَ أَنَّهُ كَانَ لَكُمْ مِثْلُ هَذَا الاهْتِمَامِ، فَإِنَّ الْفُرْصَةَ لَمْ تَتَيَسَّرْ لَكُمْ مِنْ قَبْلُ.

മമോപകാരായ യുഷ്മാകം യാ ചിന്താ പൂർവ്വമ് ആസീത് കിന്തു കർമ്മദ്വാരം ന പ്രാപ്നോത് ഇദാനീം സാ പുനരഫലത് ഇത്യസ്മിൻ പ്രഭൗ മമ പരമാഹ്ലാദോഽജായത|

١١ 11 لَسْتُ أَعْنِي أَنِّي كُنْتُ فِي حَاجَةٍ، فَأَنَا قَدْ تَعَلَّمْتُ أَنْ أَكُونَ قَنُوعاً فِي كُلِّ حَالٍ.

അഹം യദ് ദൈന്യകാരണാദ് ഇദം വദാമി തന്നഹി യതോ മമ യാ കാചിദ് അവസ്ഥാ ഭവേത് തസ്യാം സന്തോഷ്ടുമ് അശിക്ഷയം|

١٢ 12 وَأَعْرِفُ كَيْفَ أَعِيشُ فِي الْعَوَزِ، وَكَيْفَ أَعِيشُ فِي الْوَفْرَةِ. فَإِنِّي، فِي كُلِّ شَيْءٍ، وَفِي جَمِيعِ الأَحْوَالِ، مُتَدَرِّبٌ عَلَى الشَّبَعِ وَعَلَى الْجُوعِ، وَعَلَى الْعَيْشِ فِي الْوَفْرَةِ أَوْ فِي الْعَوَزِ.

ദരിദ്രതാം ഭോക്തും ശക്നോമി ധനാഢ്യതാമ് അപി ഭോക്തും ശക്നോമി സർവ്വഥാ സർവ്വവിഷയേഷു വിനീതോഽഹം പ്രചുരതാം ക്ഷുധാഞ്ച ധനം ദൈന്യഞ്ചാവഗതോഽസ്മി|

١٣ 13 إِنِّي أَسْتَطِيعُ كُلَّ شَيْءٍ، فِي الْمَسِيحِ الَّذِي يُقَوِّينِي.

മമ ശക്തിദായകേന ഖ്രീഷ്ടേന സർവ്വമേവ മയാ ശക്യം ഭവതി|

١٤ 14 إِلّا أَنَّكُمْ حَسَناً فَعَلْتُمْ إِذْ سَاهَمْتُمْ فِي تَبْدِيدِ ضِيقَتِي.

കിന്തു യുഷ്മാഭി ർദൈന്യനിവാരണായ മാമ് ഉപകൃത്യ സത്കർമ്മാകാരി|

١٥ 15 وَتَعْرِفُونَ أَيْضاً، يَا مُؤْمِنِي فِيلِبِّي، أَنَّهُ عِنْدَ ابْتِدَاءِ خِدْمَتِي لِلإِنْجِيلِ، إِذِ انْطَلَقْتُ مِنْ مُقَاطَعَةِ مَقِدُونِيَّةَ، مَا مِنْ كَنِيسَةٍ سَاهَمَتْ مَعِي فِي حِسَابِ الْعَطَاءِ وَالأَخْذِ إِلّا أَنْتُمْ وَحْدَكُمْ.

ഹേ ഫിലിപീയലോകാഃ, സുസംവാദസ്യോദയകാലേ യദാഹം മാകിദനിയാദേശാത് പ്രതിഷ്ഠേ തദാ കേവലാൻ യുഷ്മാൻ വിനാപരയാ കയാപി സമിത്യാ സഹ ദാനാദാനയോ ർമമ കോഽപി സമ്ബന്ധോ നാസീദ് ഇതി യൂയമപി ജാനീഥ|

١٦ 16 حَتَّى وَأَنَا فِي مَدِينَةِ تَسَالُونِيكِي، بَعَثْتُمْ إِلَيَّ بِمَا أَحْتَاجُ إِلَيْهِ، لَا مَرَّةً وَاحِدَةً بَلْ أَكْثَرَ.

യതോ യുഷ്മാഭി ർമമ പ്രയോജനായ ഥിഷലനീകീനഗരമപി മാം പ്രതി പുനഃ പുനർദാനം പ്രേഷിതം|

١٧ 17 وَالْوَاقِعُ أَنِّي لَا أَسْعَى إِلَى الْعَطَايَا، بَلْ أَسْعَى إِلَى الْفَائِدَةِ الْمُتَكَاثِرَةِ لِحِسَابِكُمْ.

അഹം യദ് ദാനം മൃഗയേ തന്നഹി കിന്തു യുഷ്മാകം ലാഭവർദ്ധകം ഫലം മൃഗയേ|

١٨ 18 فَالآنَ عِنْدِي كُلُّ مَا يَسُدُّ حَاجَتِي وَيَزِيدُ عَنْهَا. أَنَا فِي بُحْبُوحَةٍ إِذْ تَسَلَّمْتُ مِنْ أَبَفْرُودِيتُسَ مَا بَعَثْتُمْ بِهِ إِلَيَّ، عِطْراً طَيِّبَ الرَّائِحَةِ، ذَبِيحَةً يَقْبَلُهَا اللهُ وَيُسَرُّ بِها.

കിന്തു മമ കസ്യാപ്യഭാവോ നാസ്തി സർവ്വം പ്രചുരമ് ആസ്തേ യത ഈശ്വരസ്യ ഗ്രാഹ്യം തുഷ്ടിജനകം സുഗന്ധിനൈവേദ്യസ്വരൂപം യുഷ്മാകം ദാനം ഇപാഫ്രദിതാദ് ഗൃഹീത്വാഹം പരിതൃപ്തോഽസ്മി|

١٩ 19 وَإِنَّ إِلَهِي سَيَسُدُّ حَاجَاتِكُمْ كُلَّهَا إِلَى التَّمَامِ، وَفْقاً لِغِنَاهُ فِي الْمَجْدِ، فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ.

മമേശ്വരോഽപി ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാ സ്വകീയവിഭവനിധിതഃ പ്രയോജനീയം സർവ്വവിഷയം പൂർണരൂപം യുഷ്മഭ്യം ദേയാത്|

٢٠ 20 فَلإِلَهِنَا وَأَبِينَا، الْمَجْدُ إِلَى دَهْرِ الدُّهُورِ. آمِين! (aiōn g165)

അസ്മാകം പിതുരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദോഽനന്തകാലം യാവദ് ഭവതു| ആമേൻ| (aiōn g165)

٢١ 21 سَلِّمُوا عَلَى كُلِّ قِدِّيسٍ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ.

യൂയം യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യൈകൈകം പവിത്രജനം നമസ്കുരുത| മമ സങ്ഗിഭ്രാതരോ യൂഷ്മാൻ നമസ്കുർവ്വതേ|

٢٢ 22 الإِخْوَةُ الَّذِينَ مَعِي يُسَلِّمُونَ عَلَيْكُمْ. وَيُسَلِّمُ عَلَيْكُمْ جَمِيعُ الْقِدِّيسِينَ، وَلاسِيَّمَا الَّذِينَ هُمْ مِنْ حَاشِيَةِ الْقَيْصَرِ.

സർവ്വേ പവിത്രലോകാ വിശേഷതഃ കൈസരസ്യ പരിജനാ യുഷ്മാൻ നമസ്കുർവ്വതേ|

٢٣ 23 لِتَكُنْ نِعْمَةُ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ مَعَ رُوحِكُمْ. آمِين!

അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രസാദഃ സർവ്വാൻ യുഷ്മാൻ പ്രതി ഭൂയാത്| ആമേൻ|