أفَسُس 1

١ 1 مِنْ بُولُسَ، وَهُوَ رَسُولٌ لِلْمَسِيحِ يَسُوعَ بِمَشِيئَةِ اللهِ، إِلَى الْقِدِّيسِينَ الأُمَنَاءِ فِي الْمَسِيحِ يَسُوعَ، [الْمُقِيمِينَ فِي أَفَسُسَ].

ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗല ഇഫിഷനഗരസ്ഥാൻ പവിത്രാൻ ഖ്രീഷ്ടയീശൗ വിശ്വാസിനോ ലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|

٢ 2 لِتَكُنْ لَكُمُ النِّعْمَةُ وَالسَّلامُ مِنَ اللهِ أَبِينَا وَالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|

٣ 3 تَبَارَكَ اللهُ، أَبُو رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ الَّذِي بَارَكَنَا بِكُلِّ بَرَكَةٍ رُوحِيَّةٍ فِي الأَمَاكِنِ السَّمَاوِيَّةِ.

അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ധന്യോ ഭവതു; യതഃ സ ഖ്രീഷ്ടേനാസ്മഭ്യം സർവ്വമ് ആധ്യാത്മികം സ്വർഗീയവരം ദത്തവാൻ|

٤ 4 كَمَا كَانَ قَدِ اخْتَارَنَا فِيهِ قَبْلَ تَأْسِيسِ الْعَالَمِ، لِنَكُونَ قِدِّيسِينَ بِلا لَوْمٍ أَمَامَهُ.

വയം യത് തസ്യ സമക്ഷം പ്രേമ്നാ പവിത്രാ നിഷ്കലങ്കാശ്ച ഭവാമസ്തദർഥം സ ജഗതഃ സൃഷ്ടേ പൂർവ്വം തേനാസ്മാൻ അഭിരോചിതവാൻ, നിജാഭിലഷിതാനുരോധാച്ച

٥ 5 إِذْ سَبَقَ فَعَيَّنَنَا فِي الْمَحَبَّةِ لِيَتَّخِذَنَا أَبْنَاءً لَهُ بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ. وَذَلِكَ مُوَافِقٌ لِلْقَصْدِ الَّذِي سُرَّتْ بِهِ مَشِيئَتُهُ،

യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സ്വസ്യ നിമിത്തം പുത്രത്വപദേഽസ്മാൻ സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യ മഹത്ത്വസ്യ പ്രശംസാർഥം പൂർവ്വം നിയുക്തവാൻ|

٦ 6 بِغَرَضِ مَدْحِ مَجْدِ نِعْمَتِهِ الَّتِي بِها أَعْطَانَا حُظْوَةً لَدَيْهِ فِي الْمَحْبُوبِ:

തസ്മാദ് അനുഗ്രഹാത് സ യേന പ്രിയതമേന പുത്രേണാസ്മാൻ അനുഗൃഹീതവാൻ,

٧ 7 فَفِيهِ لَنَا بِدَمِهِ الْفِدَاءُ، أَيْ غُفْرَانُ الْخَطَايَا؛ بِحَسَبِ غِنَى نِعْمَتِهِ

വയം തസ്യ ശോണിതേന മുക്തിമ് അർഥതഃ പാപക്ഷമാം ലബ്ധവന്തഃ|

٨ 8 الَّتِي جَعَلَهَا تَفِيضُ عَلَيْنَا مَصْحُوبَةً بِكُلِّ حِكْمَةٍ وَفَهْمٍ.

തസ്യ യ ഈദൃശോഽനുഗ്രഹനിധിസ്തസ്മാത് സോഽസ്മഭ്യം സർവ്വവിധം ജ്ഞാനം ബുദ്ധിഞ്ച ബാഹുല്യരൂപേണ വിതരിതവാൻ|

٩ 9 إِذْ كَشَفَ لَنَا سِرَّ مَشِيئَتِهِ بِحَسَبِ مَرْضَاتِهِ الَّتِي قَصَدَهَا فِي نَفْسِهِ،

സ്വർഗപൃഥിവ്യോ ര്യദ്യദ് വിദ്യതേ തത്സർവ്വം സ ഖ്രീഷ്ടേ സംഗ്രഹീഷ്യതീതി ഹിതൈഷിണാ

١٠ 10 لأَجْلِ تَدْبِيرِ تَمَامِ الأَزْمِنَةِ، حِينَ يُوَحِّدُ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ رَئَاسَةِ الْمَسِيحِ، سَوَاءٌ الأَشْيَاءُ الَّتِي فِي السَّمَاوَاتِ وَالَّتِي عَلَى الأَرْضِ.

തേന കൃതോ യോ മനോരഥഃ സമ്പൂർണതാം ഗതവത്സു സമയേഷു സാധയിതവ്യസ്തമധി സ സ്വകീയാഭിലാഷസ്യ നിഗൂഢം ഭാവമ് അസ്മാൻ ജ്ഞാപിതവാൻ|

١١ 11 وَفِي الْمَسِيحِ أَيْضاً قَدْ حَصَلْنَا عَلَى الْمِيرَاثِ الَّذِي سَبَقَ أَنْ عُيِّنَّا لَهُ، وَفْقاً لِقَصْدِهِ، هُوَ الَّذِي يَعْمَلُ كُلَّ شَيْءٍ كَمَا تَقْضِي مَشِيئَتُهُ.

പൂർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസിനോ യേ വയമ് അസ്മത്തോ യത് തസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രശംസാ ജായതേ,

١٢ 12 وَالْغَايَةُ أَنْ نَكُونَ سَبَباً لِمَدْحِ مَجْدِهِ بَعْدَمَا سَبَقَ لَنَا أَنْ وَضَعْنَا رَجَاءَنَا فِي الْمَسِيحِ.

തദർഥം യഃ സ്വകീയേച്ഛായാഃ മന്ത്രണാതഃ സർവ്വാണി സാധയതി തസ്യ മനോരഥാദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന പൂർവ്വം നിരൂപിതാഃ സന്തോഽധികാരിണോ ജാതാഃ|

١٣ 13 وَفِيهِ أَنْتُمْ أَيْضاً (وَضَعْتُمْ رَجَاءَكُمْ) إِذْ سَمِعْتُمْ كَلِمَةَ الْحَقِّ، أَيْ الإِنْجِيلَ الَّذِي فِيهِ خَلاصُكُمْ؛ كَذَلِكَ فِيهِ أَيْضاً خُتِمْتُمْ، إِذْ آمَنْتُمْ، بِالرُّوحِ الْقُدُسِ الْمَوْعُودِ،

യൂയമപി സത്യം വാക്യമ് അർഥതോ യുഷ്മത്പരിത്രാണസ്യ സുസംവാദം നിശമ്യ തസ്മിന്നേവ ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വസിതവന്തഃ പ്രതിജ്ഞാതേന പവിത്രേണാത്മനാ മുദ്രയേവാങ്കിതാശ്ച|

١٤ 14 هَذَا الرُّوحِ الَّذِي هُوَ عُرْبُونُ مِيرَاثِنَا إِلَى أَنْ يَتِمَّ فِدَاءُ شَعْبِهِ الَّذِي اقْتَنَاهُ بِغَرَضِ مَدْحِ مَجْدِهِ.

യതസ്തസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രകാശായ തേന ക്രീതാനാം ലോകാനാം മുക്തി ര്യാവന്ന ഭവിഷ്യതി താവത് സ ആത്മാസ്മാകമ് അധികാരിത്വസ്യ സത്യങ്കാരസ്യ പണസ്വരൂപോ ഭവതി|

١٥ 15 لِذَلِكَ أَنَا أَيْضاً، وَقَدْ سَمِعْتُ بِمَا فِيكُمْ مِنَ الإِيمَانِ بِالرَّبِّ يَسُوعَ وَالْمَحَبَّةِ لِجَمِيعِ الْقِدِّيسِينَ،

പ്രഭൗ യീശൗ യുഷ്മാകം വിശ്വാസഃ സർവ്വേഷു പവിത്രലോകേഷു പ്രേമ ചാസ്ത ഇതി വാർത്താം ശ്രുത്വാഹമപി

١٦ 16 لَا أَنْقَطِعُ عَنْ شُكْرِ اللهِ لأَجْلِكُمْ وَعَنْ ذِكْرِكُمْ فِي صَلَوَاتِي،

യുഷ്മാനധി നിരന്തരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ പ്രാർഥനാസമയേ ച യുഷ്മാൻ സ്മരൻ വരമിമം യാചാമി|

١٧ 17 حَتَّى يَهَبَكُمْ إِلَهُ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ، أَبُو الْمَجْدِ، رُوحَ حِكْمَةٍ وَإِلْهَامٍ: لِتَعْرِفُوهُ مَعْرِفَةً كَامِلَةً

അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താതോ യഃ പ്രഭാവാകര ഈശ്വരഃ സ സ്വകീയതത്ത്വജ്ഞാനായ യുഷ്മഭ്യം ജ്ഞാനജനകമ് പ്രകാശിതവാക്യബോധകഞ്ചാത്മാനം ദേയാത്|

١٨ 18 إِذْ تَسْتَنِيرُ بَصَائِرُ قُلُوبِكُمْ، فَتَعْلَمُوا مَا فِي دَعْوَتِهِ لَكُمْ مِنْ رَجَاءٍ، وَمَا هُوَ غِنَى مَجْدِ مِيرَاثِهِ فِي الْقِدِّيسِينَ،

യുഷ്മാകം ജ്ഞാനചക്ഷൂംഷി ച ദീപ്തിയുക്താനി കൃത്വാ തസ്യാഹ്വാനം കീദൃശ്യാ പ്രത്യാശയാ സമ്ബലിതം പവിത്രലോകാനാം മധ്യേ തേന ദത്തോഽധികാരഃ കീദൃശഃ പ്രഭാവനിധി ർവിശ്വാസിഷു ചാസ്മാസു പ്രകാശമാനസ്യ

١٩ 19 وَمَا هِيَ عَظَمَةُ قُدْرَتِهِ الْفَائِقَةُ الْمُعْلَنَةُ لَنَا نَحْنُ الْمُؤْمِنِينَ، بِحَسَبِ عَمَلِ اقْتِدَارِ قُوَّتِهِ

തദീയമഹാപരാക്രമസ്യ മഹത്വം കീദൃഗ് അനുപമം തത് സർവ്വം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയതു|

٢٠ 20 الَّذِي عَمِلَهُ فِي الْمَسِيحِ، بِإِقَامَتِهِ لَهُ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ. وَقَدْ أَجْلَسَهُ عَنْ يَمِينِهِ فِي السَّمَاوَاتِ،

യതഃ സ യസ്യാഃ ശക്തേഃ പ്രബലതാം ഖ്രീഷ്ടേ പ്രകാശയൻ മൃതഗണമധ്യാത് തമ് ഉത്ഥാപിതവാൻ,

٢١ 21 أَرْفَعَ جِدّاً مِنْ كُلِّ رَئَاسَةٍ وَسُلْطَةٍ وَقُوَّةٍ وَسِيَادَةٍ، وَمِنْ كُلِّ اسْمٍ يُسَمَّى، لَا فِي هَذَا الْعَالَمِ وَحَسْبُ، بَلْ فِي ذَلِكَ الآتِي أَيْضاً. (aiōn g165)

അധിപതിത്വപദം ശാസനപദം പരാക്രമോ രാജത്വഞ്ചേതിനാമാനി യാവന്തി പദാനീഹ ലോകേ പരലോകേ ച വിദ്യന്തേ തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഊർദ്ധ്വേ സ്വർഗേ നിജദക്ഷിണപാർശ്വേ തമ് ഉപവേശിതവാൻ, (aiōn g165)

٢٢ 22 وَأَخْضَعَ كُلَّ شَيْءٍ تَحْتَ قَدَمَيْهِ، وَإِيَّاهُ جَعَلَ فَوْقَ كُلِّ شَيْءٍ رَأْساً لِلْكَنِيسَةِ

സർവ്വാണി തസ്യ ചരണയോരധോ നിഹിതവാൻ യാ സമിതിസ്തസ്യ ശരീരം സർവ്വത്ര സർവ്വേഷാം പൂരയിതുഃ പൂരകഞ്ച ഭവതി തം തസ്യാ മൂർദ്ധാനം കൃത്വാ

٢٣ 23 الَّتِي هِيَ جَسَدُهُ وَكَمَالُهُ، هُوَ الَّذِي يُكَمِّلُ الْكُلَّ فِي الكُلِّ.

സർവ്വേഷാമ് ഉപര്യ്യുപരി നിയുക്തവാംശ്ച സൈവ ശക്തിരസ്മാസ്വപി തേന പ്രകാശ്യതേ|

Paul Preaches at Ephesus