كُولُوسِي 1

١ 1 مِنْ بُولُسَ وَهُوَ رَسُولٌ لِلْمَسِيحِ يَسُوعَ بِمَشِيئَةِ اللهِ، وَمِنَ الأَخِ تِيمُوثَاوُسَ،

ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗലസ്തീമഥിയോ ഭ്രാതാ ച കലസീനഗരസ്ഥാൻ പവിത്രാൻ വിശ്വസ്താൻ ഖ്രീഷ്ടാശ്രിതഭ്രാതൃൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതഃ|

٢ 2 إِلَى الإِخْوَةِ الْقِدِّيسِينَ وَالأُمَنَاءِ فِي الْمَسِيحِ، الْمُقِيمِينَ فِي مَدِينَةِ كُولُوسِّي. لِتَكُنْ لَكُمُ النِّعْمَةُ وَالسَّلامُ مِنَ اللهِ أَبِينَا وَالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ.

അസ്മാകം താത ഈശ്വരഃ പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടശ്ച യുഷ്മാൻ പ്രതി പ്രസാദം ശാന്തിഞ്ച ക്രിയാസ്താം|

٣ 3 إِنَّنَا دَائِماً نَرْفَعُ الشُّكْرَ لِلهِ، أَبِي رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ فِيمَا نُصَلِّي لأَجْلِكُمْ.

ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ സർവ്വാൻ പവിത്രലോകാൻ പ്രതി പ്രേമ്നശ്ച വാർത്താം ശ്രുത്വാ

٤ 4 إِذْ بَلَغَنَا خَبَرُ إِيمَانِكُمْ بِالْمَسِيحِ يَسُوعَ وَالْمَحَبَّةِ الَّتِي لَكُمْ نَحْوَ جَمِيعِ الْقِدِّيسِينَ،

വയം സദാ യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കുർവ്വന്തഃ സ്വർഗേ നിഹിതായാ യുഷ്മാകം ഭാവിസമ്പദഃ കാരണാത് സ്വകീയപ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താതമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദാമഃ|

٥ 5 بِسَبَبِ الرَّجَاءِ الْمَحْفُوظِ لَكُمْ فِي السَّمَاوَاتِ، الرَّجَاءِ الَّذِي سَمِعْتُمْ بِهِ سَابِقاً فِي كَلِمَةِ الْحَقِّ الَّتِي فِي الإِنْجِيلِ

യൂയം തസ്യാ ഭാവിസമ്പദോ വാർത്താം യയാ സുസംവാദരൂപിണ്യാ സത്യവാണ്യാ ജ്ഞാപിതാഃ

٦ 6 وَالَّتِي وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ كَمَا تَنْتَشِرُ الآنَ فِي الْعَالَمِ أَجْمَعَ، مُنْتِجَةً الثَّمَرَ وَنَامِيَةً، مِثْلَمَا يَحْدُثُ بَيْنَكُمْ أَنْتُمْ مُنْذُ أَنْ سَمِعْتُمْ بِنِعْمَةِ اللهِ وَاخْتَبَرْتُمُوهَا بِالْحَقِّ،

സാ യദ്വത് കൃസ്നം ജഗദ് അഭിഗച്ഛതി തദ്വദ് യുഷ്മാൻ അപ്യഭ്യഗമത്, യൂയഞ്ച യദ് ദിനമ് ആരഭ്യേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹസ്യ വാർത്താം ശ്രുത്വാ സത്യരൂപേണ ജ്ഞാതവന്തസ്തദാരഭ്യ യുഷ്മാകം മധ്യേഽപി ഫലതി വർദ്ധതേ ച|

٧ 7 عَلَى حَسَبِ مَا تَعَلَّمْتُمْ مِنْ أَبَفْرَاسَ شَرِيكِنَا الْعَبْدِ الْحَبِيبِ، وَالْخَادِمِ الأَمِينِ لِلْمَسِيحِ عِنْدَكُمْ

അസ്മാകം പ്രിയഃ സഹദാസോ യുഷ്മാകം കൃതേ ച ഖ്രീഷ്ടസ്യ വിശ്വസ്തപരിചാരകോ യ ഇപഫ്രാസ്തദ് വാക്യം

٨ 8 وَهُوَ نَفْسُهُ أَخْبَرَنَا بِمَا لَكُمْ مِنَ الْمَحَبَّةِ فِي الرُّوحِ.

യുഷ്മാൻ ആദിഷ്ടവാൻ സ ഏവാസ്മാൻ ആത്മനാ ജനിതം യുഷ്മാകം പ്രേമ ജ്ഞാപിതവാൻ|

٩ 9 لِذَلِكَ نَحْنُ أَيْضاً، مِنَ الْيَوْمِ الَّذِي فِيهِ سَمِعْنَا بِأَخْبَارِكُمْ، مَازِلْنَا نُصَلِّي وَنَتَضَرَّعُ لأَجْلِكُمْ، لأَنْ تَمْتَلِئُوا مِنْ تَمَامِ مَعْرِفَةِ مَشِيئَةِ اللهِ فِي كُلِّ حِكْمَةٍ وَإِدْرَاكٍ رُوحِيٍّ،

വയം യദ് ദിനമ് ആരഭ്യ താം വാർത്താം ശ്രുതവന്തസ്തദാരഭ്യ നിരന്തരം യുഷ്മാകം കൃതേ പ്രാർഥനാം കുർമ്മഃ ഫലതോ യൂയം യത് പൂർണാഭ്യാമ് ആത്മികജ്ഞാനവുദ്ധിഭ്യാമ് ഈശ്വരസ്യാഭിതമം സമ്പൂർണരൂപേണാവഗച്ഛേത,

١٠ 10 لِكَيْ تَسْلُكُوا سُلُوكاً لائِقاً بِالرَّبِّ وَمُرْضِياً فِي كُلِّ شَيْءٍ، مُنْتِجِينَ الثَّمَرَ فِي كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ وَنَامِينَ فِي مَعْرِفَةِ اللهِ إِلَى التَّمَامِ،

പ്രഭോ ര്യോഗ്യം സർവ്വഥാ സന്തോഷജനകഞ്ചാചാരം കുര്യ്യാതാർഥത ഈശ്വരജ്ഞാനേ വർദ്ധമാനാഃ സർവ്വസത്കർമ്മരൂപം ഫലം ഫലേത,

١١ 11 مُتَشَدِّدِينَ بِكُلِّ قُوَّةٍ مُوَافِقَةٍ لِقُدْرَةِ مَجْدِهِ، لِتَتَمَكَّنُوا تَمَاماً مِنَ الاحْتِمَالِ وَطُولِ الْبَالِ،

യഥാ ചേശ്വരസ്യ മഹിമയുക്തയാ ശക്ത്യാ സാനന്ദേന പൂർണാം സഹിഷ്ണുതാം തിതിക്ഷാഞ്ചാചരിതും ശക്ഷ്യഥ താദൃശേന പൂർണബലേന യദ് ബലവന്തോ ഭവേത,

١٢ 12 رَافِعِينَ الشُّكْرَ بِفَرَحٍ لِلآبِ الَّذِي جَعَلَكُمْ أَهْلاً لِلاشْتِرَاكِ فِي مِيرَاثِ الْقِدِّيسِينَ فِي النُّورِ،

യശ്ച പിതാ തേജോവാസിനാം പവിത്രലോകാനാമ് അധികാരസ്യാംശിത്വായാസ്മാൻ യോഗ്യാൻ കൃതവാൻ തം യദ് ധന്യം വദേത വരമ് ഏനം യാചാമഹേ|

١٣ 13 هُوَ الَّذِي أَنْقَذَنَا مِنْ سُلْطَةِ الظَّلامِ وَنَقَلَنَا إِلَى مَلَكُوتِ ابْنِ مَحَبَّتِهِ

യതഃ സോഽസ്മാൻ തിമിരസ്യ കർത്തൃത്വാദ് ഉദ്ധൃത്യ സ്വകീയസ്യ പ്രിയപുത്രസ്യ രാജ്യേ സ്ഥാപിതവാൻ|

١٤ 14 الَّذِي فِيهِ لَنَا الْفِدَاءُ، أَيْ غُفْرَانُ الْخَطَايَا.

തസ്മാത് പുത്രാദ് വയം പരിത്രാണമ് അർഥതഃ പാപമോചനം പ്രാപ്തവന്തഃ|

١٥ 15 هُوَ صُورَةُ اللهِ الَّذِي لَا يُرَى، وَالْبِكْرُ عَلَى كُلِّ مَا قَدْ خُلِقَ،

സ ചാദൃശ്യസ്യേശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർതിഃ കൃത്സ്നായാഃ സൃഷ്ടേരാദികർത്താ ച|

١٦ 16 إِذْ بِهِ خُلِقَتْ جَمِيعُ الأَشْيَاءِ: مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا عَلَى الأَرْضِ، مَا يُرَى وَمَا لَا يُرَى، أَعُرُوشاً كَانَتْ أَمْ سِيَادَاتٍ أَمْ رِئَاسَاتٍ أَمْ سُلْطَاتٍ. كُلُّ مَا فِي الْكَوْنِ قَدْ خُلِقَ بِهِ وَلأَجْلِهِ.

യതഃ സർവ്വമേവ തേന സസൃജേ സിംഹാസനരാജത്വപരാക്രമാദീനി സ്വർഗമർത്ത്യസ്ഥിതാനി ദൃശ്യാദൃശ്യാനി വസ്തൂനി സർവ്വാണി തേനൈവ തസ്മൈ ച സസൃജിരേ|

١٧ 17 هُوَ كَائِنٌ قَبْلَ كُلِّ شَيْءٍ، وَبِهِ يَدُومُ كُلُّ شَيْءٍ.

സ സർവ്വേഷാമ് ആദിഃ സർവ്വേഷാം സ്ഥിതികാരകശ്ച|

١٨ 18 وَهُوَ رَأْسُ الْجَسَدِ، أَيِ الْكَنِيسَةِ؛ هُوَ الْبَدَاءَةُ وَبِكْرُ الْقَائِمِينَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، لِيَكُونَ لَهُ الْمَقَامُ الأَوَّلُ فِي كُلِّ شَيْءٍ.

സ ഏവ സമിതിരൂപായാസ്തനോ ർമൂർദ്ധാ കിഞ്ച സർവ്വവിഷയേ സ യദ് അഗ്രിയോ ഭവേത് തദർഥം സ ഏവ മൃതാനാം മധ്യാത് പ്രഥമത ഉത്ഥിതോഽഗ്രശ്ച|

١٩ 19 فَفِيهِ سُرَّ اللهُ أَنْ يَحِلَّ بِكُلِّ مِلْئِهِ،

യത ഈശ്വരസ്യ കൃത്സ്നം പൂർണത്വം തമേവാവാസയിതും

٢٠ 20 وَأَنْ يُصَالِحَ بِهِ كُلَّ شَيْءٍ مَعَ نَفْسِهِ، إِذْ أَحَلَّ السَّلامَ بِدَمِهِ عَلَى الصَّلِيبِ، فَبِهِ يُصَالَحُ كُلُّ شَيْءٍ، سَوَاءٌ مَا كَانَ عَلَى الأَرْضِ أَوْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ.

ക്രുശേ പാതിതേന തസ്യ രക്തേന സന്ധിം വിധായ തേനൈവ സ്വർഗമർത്ത്യസ്ഥിതാനി സർവ്വാണി സ്വേന സഹ സന്ധാപയിതുഞ്ചേശ്വരേണാഭിലേഷേ|

٢١ 21 وَأَنْتُمْ، يَا مَنْ كُنْتُمْ فِي الْمَاضِي أَجَانِبَ وَأَعْدَاءَ فِي الْفِكْرِ، بِأَعْمَالِكُمُ الشِّرِّيرَةِ،

പൂർവ്വം ദൂരസ്ഥാ ദുഷ്ക്രിയാരതമനസ്കത്വാത് തസ്യ രിപവശ്ചാസ്ത യേ യൂയം താൻ യുഷ്മാൻ അപി സ ഇദാനീം തസ്യ മാംസലശരീരേ മരണേന സ്വേന സഹ സന്ധാപിതവാൻ|

٢٢ 22 قَدْ صَالَحَكُمُ الآنَ فِي جَسَدِ بَشَرِيَّةِ (ابْنِهِ) بِالْمَوْتِ. وَذَلِكَ لِكَيْ يُحْضِرَكُمْ فَتَمْثُلُوا أَمَامَهُ وَأَنْتُمْ قِدِّيسُونَ بِلا ذَنْبٍ وَلا لَوْمٍ.

യതഃ സ സ്വസമ്മുഖേ പവിത്രാൻ നിഷ്കലങ്കാൻ അനിന്ദനീയാംശ്ച യുഷ്മാൻ സ്ഥാപയിതുമ് ഇച്ഛതി|

٢٣ 23 عَلَى أَنْ تَثْبُتُوا فِعْلاً فِي الإِيمَانِ، مُؤَسَّسِينَ وَرَاسِخِينَ وَغَيْرَ مُتَحَوِّلِينَ عَنْ رَجَاءِ الإِنْجِيلِ الَّذِي سَمِعْتُمُوهُ، الَّذِي بُشِّرَ بِهِ لِلْخَلِيقَةِ كُلِّهَا تَحْتَ السَّمَاءِ، وَلَهُ صِرْتُ أَنَا بُولُسَ خَادِماً.

കിന്ത്വേതദർഥം യുഷ്മാഭി ർബദ്ധമൂലൈഃ സുസ്ഥിരൈശ്ച ഭവിതവ്യമ്, ആകാശമണ്ഡലസ്യാധഃസ്ഥിതാനാം സർവ്വലോകാനാം മധ്യേ ച ഘുഷ്യമാണോ യഃ സുസംവാദോ യുഷ്മാഭിരശ്രാവി തജ്ജാതായാം പ്രത്യാശായാം യുഷ്മാഭിരചലൈ ർഭവിതവ്യം|

٢٤ 24 وَالآنَ أَنَا أَفْرَحُ فِي الآلامِ الَّتِي أُقَاسِيهَا لأَجْلِكُمْ، وَأُتَمِّمُ فِي جَسَدِي مَا نَقَصَ مِنْ ضِيقَاتِ الْمَسِيحِ لأَجْلِ جَسَدِهِ الَّذِي هُوَ الْكَنِيسَةُ،

തസ്യ സുസംവാദസ്യൈകഃ പരിചാരകോ യോഽഹം പൗലഃ സോഽഹമ് ഇദാനീമ് ആനന്ദേന യുഷ്മദർഥം ദുഃഖാനി സഹേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ക്ലേശഭോഗസ്യ യോംശോഽപൂർണസ്തമേവ തസ്യ തനോഃ സമിതേഃ കൃതേ സ്വശരീരേ പൂരയാമി ച|

٢٥ 25 وَلَهَا قَدْ صِرْتُ أَنَا خَادِماً بِمُوجِبِ تَدْبِيرِ اللهِ الْمَوْهُوبِ لِي مِنْ أَجْلِكُمْ، وَهُوَ أَنْ أُتَمِّمَ كَلِمَةَ اللهِ، بِإِعْلانِ

യത ഈശ്വരസ്യ മന്ത്രണയാ യുഷ്മദർഥമ് ഈശ്വരീയവാക്യസ്യ പ്രചാരസ്യ ഭാരോ മയി സമപിതസ്തസ്മാദ് അഹം തസ്യാഃ സമിതേഃ പരിചാരകോഽഭവം|

٢٦ 26 السِّرِّ الَّذِي كَانَ مَكْتُوماً طَوَالَ الْعُصُورِ وَالأَجْيَالِ، وَلكِنْ كُشِفَ الآنَ لِقِدِّيسِيهِ، (aiōn g165)

തത് നിഗൂഢം വാക്യം പൂർവ്വയുഗേഷു പൂർവ്വപുരുഷേഭ്യഃ പ്രച്ഛന്നമ് ആസീത് കിന്ത്വിദാനീം തസ്യ പവിത്രലോകാനാം സന്നിധൗ തേന പ്രാകാശ്യത| (aiōn g165)

٢٧ 27 الَّذِينَ أَرَادَ اللهُ أَنْ يُعْلِنَ لَهُمْ كَمْ هُوَ غَنِيٌّ مَجْدُ هَذَا السِّرِّ بَيْنَ الأُمَمِ: أَنَّ الْمَسِيحَ فِيكُمْ، وَهُوَ رَجَاءُ الْمَجْدِ؛

യതോ ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ തത് നിഗൂഢവാക്യം കീദൃഗ്ഗൗരവനിധിസമ്ബലിതം തത് പവിത്രലോകാൻ ജ്ഞാപയിതുമ് ഈശ്വരോഽഭ്യലഷത്| യുഷ്മന്മധ്യവർത്തീ ഖ്രീഷ്ട ഏവ സ നിധി ർഗൈരവാശാഭൂമിശ്ച|

٢٨ 28 هَذَا السِّرُّ نُعْلِنُهُ نَحْنُ، وَاعِظِينَ كُلَّ إِنْسَانٍ، وَمُعَلِّمِينَ كُلَّ إِنْسَانٍ، فِي كُلِّ حِكْمَةٍ، لِكَيْ نُحْضِرَ كُلَّ إِنْسَانٍ كَامِلاً فِي الْمَسِيحِ.

തസ്മാദ് വയം തമേവ ഘോഷയന്തോ യദ് ഏകൈകം മാനവം സിദ്ധീഭൂതം ഖ്രീഷ്ടേ സ്ഥാപയേമ തദർഥമേകൈകം മാനവം പ്രബോധയാമഃ പൂർണജ്ഞാനേന ചൈകൈകം മാനവം ഉപദിശാമഃ|

٢٩ 29 وَلأَجْلِ هَذَا أَتْعَبُ أَنَا أَيْضاً وَأُجَاهِدُ، بِفَضْلِ قُدْرَتِهِ الْعَامِلَةِ فِيَّ بِقُوَّةٍ.

ഏതദർഥം തസ്യ യാ ശക്തിഃ പ്രബലരൂപേണ മമ മധ്യേ പ്രകാശതേ തയാഹം യതമാനഃ ശ്രാഭ്യാമി|