عِبرانِيّين 13

١ 1 اثْبُتُوا عَلَى الْمَحَبَّةِ الأَخَوِيَّةِ.

ഭ്രാതൃഷു പ്രേമ തിഷ്ഠതു| അതിഥിസേവാ യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം

٢ 2 وَلا تَغْفَلُوا عَنْ ضِيَافَةِ الْغُرَبَاءِ، فَبِهَا أَضَافَ بَعْضُ الْقُدَمَاءِ مَلائِكَةً دُونَ أَنْ يَعْرِفُوا.

യതസ്തയാ പ്രച്ഛന്നരൂപേണ ദിവ്യദൂതാഃ കേഷാഞ്ചിദ് അതിഥയോഽഭവൻ|

٣ 3 اهْتَمُّوا دَائِماً بِالْمَسْجُونِينَ، كَأَنَّكُمْ مَسْجُونُونَ مَعَهُمْ. وَتَعَاطَفُوا مَعَ الْمَظْلُومِينَ، كَأَنَّكُمْ مَظْلُومُونَ مَعَهُمْ.

ബന്ദിനഃ സഹബന്ദിഭിരിവ ദുഃഖിനശ്ച ദേഹവാസിഭിരിവ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം|

٤ 4 حَافِظُوا جَمِيعاً عَلَى كَرَامَةِ الزَّوَاجِ، مُبْعِدِينَ النَّجَاسَةَ عَنِ الْفِرَاشِ. فَإِنَّ اللهَ سَوْفَ يُعَاقِبُ الَّذِينَ يَنْغَمِسُونَ فِي خَطَايَا الدَّعَارَةِ وَالزِّنَى.

വിവാഹഃ സർവ്വേഷാം സമീപേ സമ്മാനിതവ്യസ്തദീയശയ്യാ ച ശുചിഃ കിന്തു വേശ്യാഗാമിനഃ പാരദാരികാശ്ചേശ്വരേണ ദണ്ഡയിഷ്യന്തേ|

٥ 5 اجْعَلُوا سِيرَتَكُمْ مُتَرَفِّعَةً عَنْ حُبِّ الْمَالِ، وَاقْنَعُوا بِمَا عِنْدَكُمْ، لأَنَّ اللهَ يَقُولُ: «لا أَتْرُكُكَ، وَلا أَتَخَلَّى عَنْكَ أَبَداً!»

യൂയമ് ആചാരേ നിർലോഭാ ഭവത വിദ്യമാനവിഷയേ സന്തുഷ്യത ച യസ്മാദ് ഈശ്വര ഏവേദം കഥിതവാൻ, യഥാ, "ത്വാം ന ത്യക്ഷ്യാമി ന ത്വാം ഹാസ്യാമി| "

٦ 6 فَنَسْتَطِيعُ إِذَنْ، أَنْ نَقُولَ بِكُلِّ ثِقَةٍ وَجُرْأَةٍ: «الرَّبُّ مُعِينِي، فَلَنْ أَخَافَ! مَاذَا يَصْنَعُ بِي الإِنْسَانُ؟»

അതഏവ വയമ് ഉത്സാഹേനേദം കഥയിതും ശക്നുമഃ, "മത്പക്ഷേ പരമേശോഽസ്തി ന ഭേഷ്യാമി കദാചന| യസ്മാത് മാം പ്രതി കിം കർത്തും മാനവഃ പാരയിഷ്യതി|| "

٧ 7 اذْكُرُوا دَائِماً مُرْشِدِيكُمُ الَّذِينَ عَلَّمُوكُمْ كَلامَ اللهِ. تَأَمَّلُوا سِيرَتَهُمْ حَتَّى النِّهَايَةِ، وَاقْتَدُوا بِإِيمَانِهِمْ.

യുഷ്മാകം യേ നായകാ യുഷ്മഭ്യമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം തേഷാമ് ആചാരസ്യ പരിണാമമ് ആലോച്യ യുഷ്മാഭിസ്തേഷാം വിശ്വാസോഽനുക്രിയതാം|

٨ 8 يَسُوعُ الْمَسِيحُ هُوَ هُوَ أَمْساً وَالْيَوْمَ وَإِلَى الأَبَدِ. (aiōn g165)

യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശ്വോഽദ്യ സദാ ച സ ഏവാസ്തേ| (aiōn g165)

٩ 9 فَلا تَنْخَدِعُوا وَتَتْبَعُوا تِلْكَ التَّعَالِيمَ الْغَرِيبَةَ الْمُتَنَوِّعَةَ، فَمِنَ الأَفْضَلِ أَنْ يُثَبَّتَ الْقَلْبُ بِالنِّعْمَةِ لَا بِنُظُمِ الأَطْعِمَةِ الَّتِي لَمْ تَنْفَعِ الْمُتَقَيِّدِينَ بِها.

യൂയം നാനാവിധനൂതനശിക്ഷാഭി ർന പരിവർത്തധ്വം യതോഽനുഗ്രഹേണാന്തഃകരണസ്യ സുസ്ഥിരീഭവനം ക്ഷേമം ന ച ഖാദ്യദ്രവ്യൈഃ| യതസ്തദാചാരിണസ്തൈ ർനോപകൃതാഃ|

١٠ 10 أَمَّا نَحْنُ، فَلَنَا «مَذْبَحٌ» لَا يَحِقُّ لِلْكَهَنَةِ الَّذِينَ يَقُومُونَ بِخِدْمَةِ الْخَيْمَةِ الأَرْضِيَّةِ أَنْ يَأْكُلُوا مِنْهُ.

യേ ദഷ്യസ്യ സേവാം കുർവ്വന്തി തേ യസ്യാ ദ്രവ്യഭോജനസ്യാനധികാരിണസ്താദൃശീ യജ്ഞവേദിരസ്മാകമ് ആസ്തേ|

١١ 11 فَقَدْ كَانَ رَئِيسُ الْكَهَنَةِ قَدِيماً يَحْمِلُ دَمَ الْحَيَوَانَاتِ، وَيَدْخُلُ بِهِ إِلَى «قُدْسِ الأَقْدَاسِ»، حَيْثُ يُقَدِّمُهُ تَكْفِيراً عَنِ الْخَطِيئَةِ، وَكَانَتْ أَجْسَامُ تِلْكَ الْحَيَوَانَاتِ تُحْرَقُ خَارِجَ الْمَحَلَّةِ الَّتِي حَلَّ فِيهَا الشَّعْبُ

യതോ യേഷാം പശൂനാം ശോണിതം പാപനാശായ മഹായാജകേന മഹാപവിത്രസ്ഥാനസ്യാഭ്യന്തരം നീയതേ തേഷാം ശരീരാണി ശിബിരാദ് ബഹി ർദഹ്യന്തേ|

١٢ 12 لِذَلِكَ تَأَلَّمَ يَسُوعُ خَارِجَ بَابِ الْمَدِينَةِ، لِكَيْ يُقَدِّسَ الشَّعْبَ بِدَمِ نَفْسِهِ.

തസ്മാദ് യീശുരപി യത് സ്വരുധിരേണ പ്രജാഃ പവിത്രീകുര്യ്യാത് തദർഥം നഗരദ്വാരസ്യ ബഹി ർമൃതിം ഭുക്തവാൻ|

١٣ 13 فَلْنَخْرُجْ إِذَنْ إِلَى خَارِجِ الْمَحَلَّةِ، قَاصِدِينَ الْمَسِيحَ وَنَحْنُ عَلَى اسْتِعْدَادٍ لِتَحَمُّلِ الْعَارِ مَعَهُ!

അതോ ഹേതോരസ്മാഭിരപി തസ്യാപമാനം സഹമാനൈഃ ശിബിരാദ് ബഹിസ്തസ്യ സമീപം ഗന്തവ്യം|

١٤ 14 فَلَيْسَ لَنَا هُنَا مَدِينَةٌ بَاقِيَةٌ، وَإِنَّمَا نَسْعَى إِلَى الْمَدِينَةِ الآتِيَةِ.

യതോ ഽത്രാസ്മാകം സ്ഥായി നഗരം ന വിദ്യതേ കിന്തു ഭാവി നഗരമ് അസ്മാഭിരന്വിഷ്യതേ|

١٥ 15 فَبِالْمَسِيحِ، (رَئِيسِ كَهَنَتِنَا)، لِنُقَرِّبْ لِلَّهِ دَائِماً ذَبِيحَةَ الْحَمْدِ وَالتَّسْبِيحِ، أَيِ الثِّمَارَ الَّتِي تُنْتِجُهَا أَفْوَاهُنَا الْمُعْتَرِفَةُ بِاسْمِهِ.

അതഏവ യീശുനാസ്മാഭി ർനിത്യം പ്രശംസാരൂപോ ബലിരർഥതസ്തസ്യ നാമാങ്ഗീകുർവ്വതാമ് ഓഷ്ഠാധരാണാം ഫലമ് ഈശ്വരായ ദാതവ്യം|

١٦ 16 وَلا تَغْفَلُوا أَيْضاً عَنْ عَمَلِ الْخَيْرِ وَإِعَانَةِ الْمُحْتَاجِينَ: لأَنَّ مِثْلَ هذِهِ «الذَّبَائِحِ» تَسُرُّ اللهَ جِدّاً!

അപരഞ്ച പരോപകാരോ ദാനഞ്ച യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം യതസ്താദൃശം ബലിദാനമ് ഈശ്വരായ രോചതേ|

١٧ 17 أَطِيعُوا مُرْشِدِيكُمْ، وَاخْضَعُوا لَهُمْ، لأَنَّهُمْ يَسْهَرُونَ عَلَى مَصْلَحَتِكُمُ الرُّوحِيَّةِ، كَمَا يَسْهَرُ الَّذِي يَحْمِلُ مَسْؤولِيَّةً سَوْفَ يُقَدِّمُ حِسَاباً عَنْ قِيَامِهِ بِها. وَعِنْدَئِذٍ، يُؤَدُّونَ مُهِمَّتَهُمْ بِفَرَحٍ دُونَ تَذَمُّرٍ. فَلَنْ يَكُونَ فِي تَذَمُّرِهِمْ نَفْعٌ لَكُمْ!

യൂയം സ്വനായകാനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ വശ്യാശ്ച ഭവത യതോ യൈരുപനിധിഃ പ്രതിദാതവ്യസ്താദൃശാ ലോകാ ഇവ തേ യുഷ്മദീയാത്മനാം രക്ഷണാർഥം ജാഗ്രതി, അതസ്തേ യഥാ സാനന്ദാസ്തത് കുര്യ്യു ർന ച സാർത്തസ്വരാ അത്ര യതധ്വം യതസ്തേഷാമ് ആർത്തസ്വരോ യുഷ്മാകമ് ഇഷ്ടജനകോ ന ഭവേത്|

١٨ 18 صَلُّوا لأَجْلِنَا، فَنَحْنُ مُقْتَنِعُونَ بِأَنَّ لَنَا ضَمِيراً صَالِحاً وَرَاغِبُونَ فِي أَنْ نُحْسِنَ التَّصَرُّفَ فِي كُلِّ شَيْءٍ.

അപരഞ്ച യൂയമ് അസ്മന്നിമിത്തിം പ്രാർഥനാം കുരുത യതോ വയമ് ഉത്തമമനോവിശിഷ്ടാഃ സർവ്വത്ര സദാചാരം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകാശ്ച ഭവാമ ഇതി നിശ്ചിതം ജാനീമഃ|

١٩ 19 وَبِالأَخَصِّ، أَرْجُو بِإِلْحَاحٍ أَنْ تَطْلُبُوا مِنَ اللهِ أَنْ يُعِيدَنِي إِلَيْكُمْ فِي أَسْرَعِ وَقْتٍ.

വിശേഷതോഽഹം യഥാ ത്വരയാ യുഷ്മഭ്യം പുന ർദീയേ തദർഥം പ്രാർഥനായൈ യുഷ്മാൻ അധികം വിനയേ|

٢٠ 20 وَأَسْأَلُ اللهَ، إِلَهَ السَّلامِ الَّذِي أَقَامَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ رَبَّنَا يَسُوعَ رَاعِيَ الْخِرَافِ الْعَظِيمَ بِفَضْلِ دَمِهِ الَّذِي خَتَمَ بِهِ الْعَهْدَ الأَبَدِيَّ (aiōnios g166)

അനന്തനിയമസ്യ രുധിരേണ വിശിഷ്ടോ മഹാൻ മേഷപാലകോ യേന മൃതഗണമധ്യാത് പുനരാനായി സ ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ (aiōnios g166)

٢١ 21 أَنْ يُؤَهِّلَكُمْ تَمَاماً لِتَعْمَلُوا مَشِيئَتَهُ فِي كُلِّ عَمَلٍ صَالِحٍ، وَأَنْ يَعْمَلَ فِينَا جَمِيعاً مَا يُرْضِيهِ بِيَسُوعَ الْمَسِيحِ، لَهُ الْمَجْدُ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. آمِين! (aiōn g165)

നിജാഭിമതസാധനായ സർവ്വസ്മിൻ സത്കർമ്മണി യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ കരോതു, തസ്യ ദൃഷ്ടൗ ച യദ്യത് തുഷ്ടിജനകം തദേവ യുഷ്മാകം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സാധയതു| തസ്മൈ മഹിമാ സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)

٢٢ 22 إِنَّمَا أَسْأَلُكُمْ، أَيُّهَا الإِخْوَةُ، أَنْ تَحْتَمِلُوا مَا وَجَّهْتُهُ إِلَيْكُمْ مِنْ كَلامِ الْوَعْظِ فِي هذِهِ الرِّسَالَةِ، وَهُوَ قَلِيلٌ!

ഹേ ഭ്രാതരഃ, വിനയേഽഹം യൂയമ് ഇദമ് ഉപദേശവാക്യം സഹധ്വം യതോഽഹം സംക്ഷേപേണ യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|

٢٣ 23 وَاعْلَمُوا أَنَّ أَخَانَا تِيمُوثَاوُسَ قَدْ أُطْلِقَ مِنَ السِّجْنِ. فَإِنْ أَسْرَعَ فِي الْمَجِيءِ إِلَيَّ، نَذْهَبُ مَعاً لِرُؤْيَتِكُمْ.

അസ്മാകം ഭ്രാതാ തീമഥിയോ മുക്തോഽഭവദ് ഇതി ജാനീത, സ ച യദി ത്വരയാ സമാഗച്ഛതി തർഹി തേന സാർദ്ധംമ് അഹം യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കരിഷ്യാമി|

٢٤ 24 سَلِّمُوا عَلَى جَمِيعِ مُرْشِدِيكُمْ، وَعَلَى الْقِدِّيسِينَ جَمِيعاً. يُسَلِّمُ عَلَيْكُمُ الَّذِينَ مِنْ مُقَاطَعَةِ إِيطَالِيَا.

യുഷ്മാകം സർവ്വാൻ നായകാൻ പവിത്രലോകാംശ്ച നമസ്കുരുത| അപരമ് ഇതാലിയാദേശീയാനാം നമസ്കാരം ജ്ഞാസ്യഥ|

٢٥ 25 لِتَكُنِ النِّعْمَةُ مَعَكُمْ جَمِيعاً!

അനുഗ്രഹോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|