مَتَّى 27
| وَلَمَّا كَانَ ٱلصَّبَاحُ تَشَاوَرَ جَمِيعُ رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَشُيُوخُ ٱلشَّعْبِ عَلَى يَسُوعَ حَتَّى يَقْتُلُوهُ، | ١ 1 |
ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਜਾਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਤਿਕੂਲੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤ੍ਵਾ
| فَأَوْثَقُوهُ وَمَضَوْا بِهِ وَدَفَعُوهُ إِلَى بِيلَاطُسَ ٱلْبُنْطِيِّ ٱلْوَالِي. | ٢ 2 |
ਤੰ ਬਦ੍ੱਵਾ ਨੀਤ੍ਵਾ ਪਨ੍ਤੀਯਪੀਲਾਤਾਖ੍ਯਾਧਿਪੇ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸੁਃ|
| حِينَئِذٍ لَمَّا رَأَى يَهُوذَا ٱلَّذِي أَسْلَمَهُ أَنَّهُ قَدْ دِينَ، نَدِمَ وَرَدَّ ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخِ | ٣ 3 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਰਕਰੇੱਵਰ੍ਪਯਿਤਾ ਯਿਹੂਦਾਸ੍ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਣਾਦਣ੍ਡਾਜ੍ਞਾਂ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਸਨ੍ਤਪ੍ਤਮਨਾਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਾਸ੍ਤ੍ਰੀਂਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾਃ ਪ੍ਰਤਿਦਾਯਾਵਾਦੀਤ੍,
| قَائِلًا: «قَدْ أَخْطَأْتُ إِذْ سَلَّمْتُ دَمًا بَرِيئًا». فَقَالُوا: «مَاذَا عَلَيْنَا؟ أَنْتَ أَبْصِرْ!». | ٤ 4 |
ਏਤੰਨਿਰਾਗੋਨਰਪ੍ਰਾਣਪਰਕਰਾਰ੍ਪਣਾਤ੍ ਕਲੁਸ਼਼ੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨਹੰ| ਤਦਾ ਤ ਉਦਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਤੇਨਾਸ੍ਮਾਕੰ ਕਿੰ? ਤ੍ਵਯਾ ਤਦ੍ ਬੁਧ੍ਯਤਾਮ੍|
| فَطَرَحَ ٱلْفِضَّةَ فِي ٱلْهَيْكَلِ وَٱنْصَرَفَ، ثُمَّ مَضَى وَخَنَقَ نَفْسَهُ. | ٥ 5 |
ਤਤੋ ਯਿਹੂਦਾ ਮਨ੍ਦਿਰਮਧ੍ਯੇ ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਪ੍ਰਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਚ ਸ੍ਵਯਮਾਤ੍ਮਾਨਮੁਦ੍ਬਬਨ੍ਧ|
| فَأَخَذَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ ٱلْفِضَّةَ وَقَالُوا: «لَا يَحِلُّ أَنْ نُلْقِيَهَا فِي ٱلْخِزَانَةِ لِأَنَّهَا ثَمَنُ دَمٍ». | ٦ 6 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਸ੍ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਆਦਾਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਏਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾਃ ਸ਼ੋਣਿਤਮੂਲ੍ਯੰ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰੇ ਨ ਨਿਧਾਤਵ੍ਯਾਃ|
| فَتَشَاوَرُوا وَٱشْتَرَوْا بِهَا حَقْلَ ٱلْفَخَّارِيِّ مَقْبَرَةً لِلْغُرَبَاءِ. | ٧ 7 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸ੍ਥਾਨਾਯ ਤਾਭਿਃ ਕੁਲਾਲਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਕ੍ਰੀਣਨ੍|
| لِهَذَا سُمِّيَ ذَلِكَ ٱلْحَقْلُ «حَقْلَ ٱلدَّمِ» إِلَى هَذَا ٱلْيَوْمِ. | ٨ 8 |
ਅਤੋ(ਅ)ਦ੍ਯਾਪਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਰਕ੍ਤਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ|
| حِينَئِذٍ تَمَّ مَا قِيلَ بِإِرْمِيَا ٱلنَّبِيِّ ٱلْقَائِلِ: «وَأَخَذُوا ٱلثَّلَاثِينَ مِنَ ٱلْفِضَّةِ، ثَمَنَ ٱلْمُثَمَّنِ ٱلَّذِي ثَمَّنُوهُ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ، | ٩ 9 |
ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਸਨ੍ਤਾਨੈ ਰ੍ਯਸ੍ਯ ਮੂਲ੍ਯੰ ਨਿਰੁਪਿਤੰ, ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾਮਾਨੰ ਮੂਲ੍ਯੰ
| وَأَعْطَوْهَا عَنْ حَقْلِ ٱلْفَخَّارِيِّ، كَمَا أَمَرَنِي ٱلرَّبُّ». | ١٠ 10 |
ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਆਦੀਯਤ, ਤੇਨ ਚ ਕੁਲਾਲਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਕ੍ਰੀਤਮਿਤਿ ਯਦ੍ਵਚਨੰ ਯਿਰਿਮਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਤਤ੍ ਤਦਾਸਿਧ੍ਯਤ੍|
| فَوَقَفَ يَسُوعُ أَمَامَ ٱلْوَالِي. فَسَأَلَهُ ٱلْوَالِي قَائِلًا: «أَأَنْتَ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ؟». فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «أَنْتَ تَقُولُ». | ١١ 11 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੌ ਤਦਧਿਪਤੇਃ ਸੰਮੁਖ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ? ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
| وَبَيْنَمَا كَانَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخُ يَشْتَكُونَ عَلَيْهِ لَمْ يُجِبْ بِشَيْءٍ. | ١٢ 12 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਰਭਿਯੁਕ੍ਤੇਨ ਤੇਨ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦਿ|
| فَقَالَ لَهُ بِيلَاطُسُ: «أَمَا تَسْمَعُ كَمْ يَشْهَدُونَ عَلَيْكَ؟». | ١٣ 13 |
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੇਨ ਸ ਉਦਿਤਃ, ਇਮੇ ਤ੍ਵਤ੍ਪ੍ਰਤਿਕੂਲਤਃ ਕਤਿ ਕਤਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਤਿ, ਤਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਸ਼਼ਿ?
| فَلَمْ يُجِبْهُ وَلَا عَنْ كَلِمَةٍ وَاحِدَةٍ، حَتَّى تَعَجَّبَ ٱلْوَالِي جِدًّا. | ١٤ 14 |
ਤਥਾਪਿ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਚਸ ਉੱਤਰੰ ਨੋਦਿਤਵਾਨ੍; ਤੇਨ ਸੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਮਹਾਚਿਤ੍ਰੰ ਵਿਦਾਮਾਸ|
| وَكَانَ ٱلْوَالِي مُعْتَادًا فِي ٱلْعِيدِ أَنْ يُطْلِقَ لِلْجَمْعِ أَسِيرًا وَاحِدًا، مَنْ أَرَادُوهُ. | ١٥ 15 |
ਅਨ੍ਯੱਚ ਤਨ੍ਮਹਕਾਲੇ(ਅ)ਧਿਪਤੇਰੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਰਾਤਿਰਾਸੀਤ੍, ਪ੍ਰਜਾ ਯੰ ਕਞ੍ਚਨ ਬਨ੍ਧਿਨੰ ਯਾਚਨ੍ਤੇ, ਤਮੇਵ ਸ ਮੋਚਯਤੀਤਿ|
| وَكَانَ لَهُمْ حِينَئِذٍ أَسِيرٌ مَشْهُورٌ يُسَمَّى بَارَابَاسَ. | ١٦ 16 |
ਤਦਾਨੀਂ ਬਰੱਬਾਨਾਮਾ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਖ੍ਯਾਤਬਨ੍ਧ੍ਯਾਸੀਤ੍|
| فَفِيمَا هُمْ مُجْتَمِعُونَ قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «مَنْ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟ بَارَابَاسَ أَمْ يَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». | ١٧ 17 |
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਮਿਲਿਤਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਏਸ਼਼ ਬਰੱਬਾ ਬਨ੍ਧੀ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚੈਤਯੋਃ ਕੰ ਮੋਚਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਿਮੀਪ੍ਸਿਤੰ?
| لِأَنَّهُ عَلِمَ أَنَّهُمْ أَسْلَمُوهُ حَسَدًا. | ١٨ 18 |
ਤੈਰੀਰ੍ਸ਼਼੍ਯਯਾ ਸ ਸਮਰ੍ਪਿਤ ਇਤਿ ਸ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍|
| وَإِذْ كَانَ جَالِسًا عَلَى كُرْسِيِّ ٱلْوِلَايَةِ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِ ٱمْرَأَتُهُ قَائِلَةً: «إِيَّاكَ وَذَلِكَ ٱلْبَارَّ، لِأَنِّي تَأَلَّمْتُ ٱلْيَوْمَ كَثِيرًا فِي حُلْمٍ مِنْ أَجْلِهِ». | ١٩ 19 |
ਅਪਰੰ ਵਿਚਾਰਾਸਨੋਪਵੇਸ਼ਨਕਾਲੇ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯ ਪਤ੍ਨੀ ਭ੍ਰੁʼਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਤੰ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਮਨੁਜੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ; ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ(ਅ)ਦ੍ਯਾਹੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਪ੍ਰਭੂਤਕਸ਼਼੍ਟਮਲਭੇ|
| وَلَكِنَّ رُؤَسَاءَ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلشُّيُوخَ حَرَّضُوا ٱلْجُمُوعَ عَلَى أَنْ يَطْلُبُوا بَارَابَاسَ وَيُهْلِكُوا يَسُوعَ. | ٢٠ 20 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਬਰੱਬਾਂ ਯਾਚਿਤ੍ਵਾਦਾਤੁੰ ਯੀਸ਼ੁਞ੍ਚ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸਕਲਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍|
| فَأجَابَ ٱلْوَالِي وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ مِنْ ٱلِٱثْنَيْنِ تُرِيدُونَ أَنْ أُطْلِقَ لَكُمْ؟». فَقَالُوا: «بَارَابَاسَ!». | ٢١ 21 |
ਤਤੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿਸ੍ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਏਤਯੋਃ ਕਮਹੰ ਮੋਚਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕੇੱਛਾ? ਤੇ ਪ੍ਰੋਚੁ ਰ੍ਬਰੱਬਾਂ|
| قَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «فَمَاذَا أَفْعَلُ بِيَسُوعَ ٱلَّذِي يُدْعَى ٱلْمَسِيحَ؟». قَالَ لَهُ ٱلْجَمِيعُ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٢ 22 |
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਸਰ੍ੱਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਸ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵਿਧ੍ਯਤਾਂ|
| فَقَالَ ٱلْوَالِي: «وَأَيَّ شَرٍّ عَمِلَ؟». فَكَانُوا يَزْدَادُونَ صُرَاخًا قَائِلِينَ: «لِيُصْلَبْ!». | ٢٣ 23 |
ਤਤੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿਰਵਾਦੀਤ੍, ਕੁਤਃ? ਕਿੰ ਤੇਨਾਪਰਾੱਧੰ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਪੁਨਰੁਚੈ ਰ੍ਜਗਦੁਃ, ਸ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵਿਧ੍ਯਤਾਂ|
| فَلَمَّا رَأَى بِيلَاطُسُ أَنَّهُ لَا يَنْفَعُ شَيْئًا، بَلْ بِٱلْحَرِيِّ يَحْدُثُ شَغَبٌ، أَخَذَ مَاءً وَغَسَلَ يَدَيْهِ قُدَّامَ ٱلْجَمْعِ قَائِلًا: «إِنِّي بَرِيءٌ مِنْ دَمِ هَذَا ٱلْبَارِّ! أَبْصِرُوا أَنْتُمْ!». | ٢٤ 24 |
ਤਦਾ ਨਿਜਵਾਕ੍ਯਮਗ੍ਰਾਹ੍ਯਮਭੂਤ੍, ਕਲਹਸ਼੍ਚਾਪ੍ਯਭੂਤ੍, ਪੀਲਾਤ ਇਤਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤੋਯਮਾਦਾਯ ਕਰੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯਾਵੋਚਤ੍, ਏਤਸ੍ਯ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤੇ ਨਿਰ੍ਦੋਸ਼਼ੋ(ਅ)ਹੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਵ ਤਦ੍ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ|
| فَأَجَابَ جَمِيعُ ٱلشَّعْبِ وَقَالُوا: «دَمُهُ عَلَيْنَا وَعَلَى أَوْلَادِنَا». | ٢٥ 25 |
ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਪ੍ਰਜਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਨ੍, ਤਸ੍ਯ ਸ਼ੋਣਿਤਪਾਤਾਪਰਾਧੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਸ੍ਮਤ੍ਸਨ੍ਤਾਨਾਨਾਞ੍ਚੋਪਰਿ ਭਵਤੁ|
| حِينَئِذٍ أَطْلَقَ لَهُمْ بَارَابَاسَ، وَأَمَّا يَسُوعُ فَجَلَدَهُ وَأَسْلَمَهُ لِيُصْلَبَ. | ٢٦ 26 |
ਤਤਃ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਬਰੱਬਾਂ ਮੋਚਯਾਮਾਸ ਯੀਸ਼ੁਨ੍ਤੁ ਕਸ਼਼ਾਭਿਰਾਹਤ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵੇਧਿਤੁੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸ|
| فَأَخَذَ عَسْكَرُ ٱلْوَالِي يَسُوعَ إِلَى دَارِ ٱلْوِلَايَةِ وَجَمَعُوا عَلَيْهِ كُلَّ ٱلْكَتِيبَةِ، | ٢٧ 27 |
ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਧਿਪਤੇਃ ਸੇਨਾ ਅਧਿਪਤੇ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਯੀਸ਼ੁਮਾਨੀਯ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਸੇਨਾਸਮੂਹੰ ਸੰਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
| فَعَرَّوْهُ وَأَلْبَسُوهُ رِدَاءً قِرْمِزِيًّا، | ٢٨ 28 |
ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਸ੍ਯ ਵਸਨੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਣਲੋਹਿਤਵਰ੍ਣਵਸਨੰ ਪਰਿਧਾਪਯਾਮਾਸੁਃ
| وَضَفَرُوا إِكْلِيلًا مِنْ شَوْكٍ وَوَضَعُوهُ عَلَى رَأْسِهِ، وَقَصَبَةً فِي يَمِينِهِ. وَكَانُوا يَجْثُونَ قُدَّامَهُ وَيَسْتَهْزِئُونَ بِهِ قَائِلِينَ: «ٱلسَّلَامُ يا مَلِكَ ٱلْيَهُودِ!». | ٢٩ 29 |
ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮੁਕੁਟੰ ਨਿਰ੍ੰਮਾਯ ਤੱਛਿਰਸਿ ਦਦੁਃ, ਤਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਕਰੇ ਵੇਤ੍ਰਮੇਕੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਜਾਨੂਨਿ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ, ਹੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਨ੍, ਤੁਭ੍ਯੰ ਨਮ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਤਿਰਸ਼੍ਚਕ੍ਰੁਃ,
| وَبَصَقُوا عَلَيْهِ، وَأَخَذُوا ٱلْقَصَبَةَ وَضَرَبُوهُ عَلَى رَأْسِهِ. | ٣٠ 30 |
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਦਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਵੇਤ੍ਰੇਣ ਸ਼ਿਰ ਆਜਘ੍ਨੁਃ|
| وَبَعْدَ مَا ٱسْتَهْزَأُوا بِهِ، نَزَعُوا عَنْهُ ٱلرِّدَاءَ وَأَلْبَسُوهُ ثِيَابَهُ، وَمَضَوْا بِهِ لِلصَّلْبِ. | ٣١ 31 |
ਇੱਥੰ ਤੰ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਦ੍ ਵਸਨੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨਰ੍ਨਿਜਵਸਨੰ ਪਰਿਧਾਪਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵੇਧਿਤੁੰ ਨੀਤਵਨ੍ਤਃ|
| وَفِيمَا هُمْ خَارِجُونَ وَجَدُوا إِنْسَانًا قَيْرَوَانِيًّا ٱسْمُهُ سِمْعَانُ، فَسَخَّرُوهُ لِيَحْمِلَ صَلِيبَهُ. | ٣٢ 32 |
ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੇ ਬਹਿਰ੍ਭੂਯ ਕੁਰੀਣੀਯੰ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮਕਮੇਕੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵੋਢੁੰ ਤਮਾਦਦਿਰੇ|
| وَلَمَّا أَتَوْا إِلَى مَوْضِعٍ يُقَالُ لَهُ جُلْجُثَةُ، وَهُوَ ٱلْمُسَمَّى «مَوْضِعَ ٱلْجُمْجُمَةِ» | ٣٣ 33 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਗੁਲ੍ਗਲ੍ਤਾਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ਼ਿਰਸ੍ਕਪਾਲਨਾਮਕਸ੍ਥਾਨਮੁ ਪਸ੍ਥਾਯ ਤੇ ਯੀਸ਼ਵੇ ਪਿੱਤਮਿਸ਼੍ਰਿਤਾਮ੍ਲਰਸੰ ਪਾਤੁੰ ਦਦੁਃ,
| أَعْطَوْهُ خَلًّا مَمْزُوجًا بِمَرَارَةٍ لِيَشْرَبَ. وَلَمَّا ذَاقَ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَشْرَبَ. | ٣٤ 34 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਮਾਸ੍ਵਾਦ੍ਯ ਨ ਪਪੌ|
| وَلَمَّا صَلَبُوهُ ٱقْتَسَمُوا ثِيَابَهُ مُقْتَرِعِينَ عَلَيْهَا، لِكَيْ يَتِمَّ مَا قِيلَ بِٱلنَّبِيِّ: «ٱقْتَسَمُوا ثِيَابِي بَيْنَهُمْ، وَعَلَى لِبَاسِي أَلْقَوْا قُرْعَةً». | ٣٥ 35 |
ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਸੰਵਿਧ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਵਸਨਾਨਿ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੇਨ ਵਿਭਜ੍ਯ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍, ਵਿਭਜਨ੍ਤੇ(ਅ)ਧਰੀਯੰ ਮੇ ਤੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ| ਮਦੁੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਗੁਟਿਕਾਂ ਪਾਤਯਨ੍ਤਿ ਚ|| ਯਦੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਭਿਰੁਕ੍ਤਮਾਸੀਤ੍, ਤਦਾ ਤਦ੍ ਅਸਿਧ੍ਯਤ੍,
| ثُمَّ جَلَسُوا يَحْرُسُونَهُ هُنَاكَ. | ٣٦ 36 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼੍ਯ ਤਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਕਰ੍ੱਵਣਿ ਨਿਯੁਕ੍ਤਾਸ੍ਤਸ੍ਥੁਃ|
| وَجَعَلُوا فَوْقَ رَأْسِهِ عِلَّتَهُ مَكْتُوبَةً: «هَذَا هُوَ يَسُوعُ مَلِكُ ٱلْيَهُودِ». | ٣٧ 37 |
ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤ੍ਯਪਵਾਦਲਿਪਿਪਤ੍ਰੰ ਤੱਛਿਰਸ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵੇ ਯੋਜਯਾਮਾਸੁਃ|
| حِينَئِذٍ صُلِبَ مَعَهُ لِصَّانِ، وَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَمِينِ وَوَاحِدٌ عَنِ ٱلْيَسَارِ. | ٣٨ 38 |
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਾਮੇ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਚ ਦ੍ਵੌ ਚੈਰੌ ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵਿਵਿਧੁਃ|
| وَكَانَ ٱلْمُجْتَازُونَ يُجَدِّفُونَ عَلَيْهِ وَهُمْ يَهُزُّونَ رُؤُوسَهُمْ | ٣٩ 39 |
ਤਦਾ ਪਾਨ੍ਥਾ ਨਿਜਸ਼ਿਰੋ ਲਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਨਿਨ੍ਦਨ੍ਤੋ ਜਗਦੁਃ,
| قَائِلِينَ: «يَا نَاقِضَ ٱلْهَيْكَلِ وَبَانِيَهُ فِي ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ، خَلِّصْ نَفْسَكَ! إِنْ كُنْتَ ٱبْنَ ٱللهِ فَٱنْزِلْ عَنِ ٱلصَّلِيبِ!». | ٤٠ 40 |
ਹੇ ਈਸ਼੍ਵਰਮਨ੍ਦਿਰਭਞ੍ਜਕ ਦਿਨਤ੍ਰਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਤਃ ਸ੍ਵੰ ਰਕ੍ਸ਼਼, ਚੇੱਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸੁਤਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦਵਰੋਹ|
| وَكَذَلِكَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ أَيْضًا وَهُمْ يَسْتَهْزِئُونَ مَعَ ٱلْكَتَبَةِ وَٱلشُّيُوخِ قَالُوا: | ٤١ 41 |
ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਚੀਨਾਸ਼੍ਚ ਤਥਾ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਜਗਦੁਃ,
| «خَلَّصَ آخَرِينَ وَأَمَّا نَفْسُهُ فَمَا يَقْدِرُ أَنْ يُخَلِّصَهَا! إِنْ كَانَ هُوَ مَلِكَ إِسْرَائِيلَ فَلْيَنْزِلِ ٱلْآنَ عَنِ ٱلصَّلِيبِ فَنُؤْمِنَ بِهِ! | ٤٢ 42 |
ਸੋ(ਅ)ਨ੍ਯਜਨਾਨਾਵਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਮਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ| ਯਦੀਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਰਾਜਾ ਭਵੇਤ੍, ਤਰ੍ਹੀਦਾਨੀਮੇਵ ਕ੍ਰੁਸ਼ਾਦਵਰੋਹਤੁ, ਤੇਨ ਤੰ ਵਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
| قَدِ ٱتَّكَلَ عَلَى ٱللهِ، فَلْيُنْقِذْهُ ٱلْآنَ إِنْ أَرَادَهُ! لِأَنَّهُ قَالَ: أَنَا ٱبْنُ ٱللهِ!». | ٤٣ 43 |
ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਮਕਰੋਤ੍, ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਰ੍ਹੀਦਾਨੀਮੇਵ ਤਮਵੇਤ੍, ਯਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਸੁਤਃ|
| وَبِذَلِكَ أَيْضًا كَانَ ٱللِّصَّانِ ٱللَّذَانِ صُلِبَا مَعَهُ يُعَيِّرَانِهِ. | ٤٤ 44 |
ਯੌ ਸ੍ਤੇਨੌ ਸਾਕੰ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਵਿੱਧੌ ਤੌ ਤਦ੍ਵਦੇਵ ਤੰ ਨਿਨਿਨ੍ਦਤੁਃ|
| وَمِنَ ٱلسَّاعَةِ ٱلسَّادِسَةِ كَانَتْ ظُلْمَةٌ عَلَى كُلِّ ٱلْأَرْضِ إِلَى ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ. | ٤٥ 45 |
ਤਦਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਯਾਮਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮੰ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇ ਤਮਿਰੰ ਬਭੂਵ,
| وَنَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلتَّاسِعَةِ صَرَخَ يَسُوعُ بِصَوْتٍ عَظِيمٍ قَائِلًا: «إِيلِي، إِيلِي، لَمَا شَبَقْتَنِي؟» أَيْ: إِلَهِي، إِلَهِي، لِمَاذَا تَرَكْتَنِي؟ | ٤٦ 46 |
ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮੇ "ਏਲੀ ਏਲੀ ਲਾਮਾ ਸ਼ਿਵਕ੍ਤਨੀ", ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਮਦੀਸ਼੍ਵਰ ਮਦੀਸ਼੍ਵਰ ਕੁਤੋ ਮਾਮਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਃ? ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਰਿਤਿ ਜਗਾਦ|
| فَقَوْمٌ مِنَ ٱلْوَاقِفِينَ هُنَاكَ لَمَّا سَمِعُوا قَالُوا: «إِنَّهُ يُنَادِي إِيلِيَّا». | ٤٧ 47 |
ਤਦਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਿਤਾਃ ਕੇਚਿਤ੍ ਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ, ਅਯਮ੍ ਏਲਿਯਮਾਹੂਯਤਿ|
| وَلِلْوَقْتِ رَكَضَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ وَأَخَذَ إِسْفِنْجَةً وَمَلَأَهَا خَلًّا وَجَعَلَهَا عَلَى قَصَبَةٍ وَسَقَاهُ. | ٤٨ 48 |
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕਃ ਸ਼ੀਘ੍ਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਪਞ੍ਜੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਾਮ੍ਲਰਸੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਨਲੇਨ ਪਾਤੁੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਦੌ|
| وَأَمَّا ٱلْبَاقُونَ فَقَالُوا: «ٱتْرُكْ. لِنَرَى هَلْ يَأْتِي إِيلِيَّا يُخَلِّصُهُ!». | ٤٩ 49 |
ਇਤਰੇ(ਅ)ਕਥਯਨ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਤੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਏਲਿਯ ਆਯਾਤਿ ਨਵੇਤਿ ਪਸ਼੍ਯਾਮਃ|
| فَصَرَخَ يَسُوعُ أَيْضًا بِصَوْتٍ عَظِيمٍ، وَأَسْلَمَ ٱلرُّوحَ. | ٥٠ 50 |
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰੁਚੈਰਾਹੂਯ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
| وَإِذَا حِجَابُ ٱلْهَيْكَلِ قَدِ ٱنْشَقَّ إِلَى ٱثْنَيْنِ، مِنْ فَوْقُ إِلَى أَسْفَلُ. وَٱلْأَرْضُ تَزَلْزَلَتْ، وَٱلصُّخُورُ تَشَقَّقَتْ، | ٥١ 51 |
ਤਤੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਵਿੱਛੇਦਵਸਨਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਾਦਧੋ ਯਾਵਤ੍ ਛਿਦ੍ਯਮਾਨੰ ਦ੍ਵਿਧਾਭਵਤ੍,
| وَٱلْقُبُورُ تَفَتَّحَتْ، وَقَامَ كَثِيرٌ مِنْ أَجْسَادِ ٱلْقِدِّيسِينَ ٱلرَّاقِدِينَ | ٥٢ 52 |
ਭੂਮਿਸ਼੍ਚਕਮ੍ਪੇ ਭੂਧਰੋਵ੍ਯਦੀਰ੍ੱਯਤ ਚ| ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਮੁਕ੍ਤੇ ਭੂਰਿਪੁਣ੍ਯਵਤਾਂ ਸੁਪ੍ਤਦੇਹਾ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍,
| وَخَرَجُوا مِنَ ٱلْقُبُورِ بَعْدَ قِيَامَتِهِ، وَدَخَلُوا ٱلْمَدِينَةَ ٱلْمُقَدَّسَةَ، وَظَهَرُوا لِكَثِيرِينَ. | ٥٣ 53 |
ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਵਹਿਰ੍ਭੂਯ ਤਦੁੱਥਾਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਪੁਣ੍ਯਪੁਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਬਹੁਜਨਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਾਮਾਸੁਃ|
| وَأَمَّا قَائِدُ ٱلْمِئَةِ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ يَحْرُسُونَ يَسُوعَ فَلَمَّا رَأَوْا ٱلزَّلْزَلَةَ وَمَا كَانَ، خَافُوا جِدًّا وَقَالُوا: «حَقًّا كَانَ هَذَا ٱبْنَ ٱللهِ!». | ٥٤ 54 |
ਯੀਸ਼ੁਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਨਿਯੁਕ੍ਤਃ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਸ੍ਤਤ੍ਸਙ੍ਗਿਨਸ਼੍ਚ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਭੂਕਮ੍ਪਾਦਿਘਟਨਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਭੀਤਾ ਅਵਦਨ੍, ਏਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰੋ ਭਵਤਿ|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ نِسَاءٌ كَثِيرَاتٌ يَنْظُرْنَ مِنْ بَعِيدٍ، وَهُنَّ كُنَّ قَدْ تَبِعْنَ يَسُوعَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَخْدِمْنَهُ، | ٥٥ 55 |
ਯਾ ਬਹੁਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸੇਵਮਾਨਾ ਗਾਲੀਲਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗਤਾਸ੍ਤਾਸਾਂ ਮਧ੍ਯੇ
| وَبَيْنَهُنَّ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ، وَمَرْيَمُ أُمُّ يَعْقُوبَ وَيُوسِي، وَأُمُّ ٱبْنَيْ زَبْدِي. | ٥٦ 56 |
ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਸ਼੍ਯੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਸਿਬਦਿਯਪੁਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਚ ਯੋਸ਼਼ਿਤ ਏਤਾ ਦੂਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤ੍ਯੋ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ، جَاءَ رَجُلٌ غَنِيٌّ مِنَ ٱلرَّامَةِ ٱسْمُهُ يُوسُفُ، وَكَانَ هُوَ أَيْضًا تِلْمِيذًا لِيَسُوعَ. | ٥٧ 57 |
ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਮ੍ ਅਰਿਮਥਿਯਾਨਗਰਸ੍ਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਧਨੀ ਮਨੁਜੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ਵਾਤ੍
| فَهَذَا تَقَدَّمَ إِلَى بِيلَاطُسَ وَطَلَبَ جَسَدَ يَسُوعَ. فَأَمَرَ بِيلَاطُسُ حِينَئِذٍ أَنْ يُعْطَى ٱلْجَسَدُ. | ٥٨ 58 |
ਪੀਲਾਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਕਾਯੰ ਯਯਾਚੇ, ਤੇਨ ਪੀਲਾਤਃ ਕਾਯੰ ਦਾਤੁਮ੍ ਆਦਿਦੇਸ਼|
| فَأَخَذَ يُوسُفُ ٱلْجَسَدَ وَلَفَّهُ بِكَتَّانٍ نَقِيٍّ، | ٥٩ 59 |
ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਤਤ੍ਕਾਯੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ਼ੁਚਿਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾੱਛਾਦ੍ਯ
| وَوَضَعَهُ فِي قَبْرِهِ ٱلْجَدِيدِ ٱلَّذِي كَانَ قَدْ نَحَتَهُ فِي ٱلصَّخْرَةِ، ثُمَّ دَحْرَجَ حَجَرًا كَبِيرًا عَلَى بَابِ ٱلْقَبْرِ وَمَضَى. | ٦٠ 60 |
ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਸ਼ੈਲੇ ਯਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੰ ਚਖਾਨ, ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਤਤ੍ਕਾਯੰ ਨਿਧਾਯ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰਿ ਵ੍ਰੁʼਹਤ੍ਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਦਦੌ|
| وَكَانَتْ هُنَاكَ مَرْيَمُ ٱلْمَجْدَلِيَّةُ وَمَرْيَمُ ٱلْأُخْرَى جَالِسَتَيْنِ تُجَاهَ ٱلْقَبْرِ. | ٦١ 61 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਮਰਿਯਮ੍ ਏਤੇ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੌ ਤਤ੍ਰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਸੰਮੁਖ ਉਪਵਿਵਿਸ਼ਤੁਃ|
| وَفِي ٱلْغَدِ ٱلَّذِي بَعْدَ ٱلِٱسْتِعْدَادِ ٱجْتَمَعَ رُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ إِلَى بِيلَاطُسَ | ٦٢ 62 |
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯਾਯੋਜਨਦਿਨਾਤ੍ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤਮੁਪਾਗਤ੍ਯਾਕਥਯਨ੍,
| قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، قَدْ تَذَكَّرْنَا أَنَّ ذَلِكَ ٱلْمُضِلَّ قَالَ وَهُوَ حَيٌّ: إِنِّي بَعْدَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ أَقُومُ. | ٦٣ 63 |
ਹੇ ਮਹੇੱਛ ਸ ਪ੍ਰਤਾਰਕੋ ਜੀਵਨ ਅਕਥਯਤ੍, ਦਿਨਤ੍ਰਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ੍ਮਰਾਮੋ ਵਯੰ;
| فَمُرْ بِضَبْطِ ٱلْقَبْرِ إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلثَّالِثِ، لِئَلَّا يَأْتِيَ تَلَامِيذُهُ لَيْلًا وَيَسْرِقُوهُ، وَيَقُولُوا لِلشَّعْبِ: إِنَّهُ قَامَ مِنَ ٱلْأَمْوَاتِ، فَتَكُونَ ٱلضَّلَالَةُ ٱلْأَخِيرَةُ أَشَرَّ مِنَ ٱلْأُولَى!». | ٦٤ 64 |
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਤ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮਾਦਿਸ਼ਤੁ, ਨੋਚੇਤ੍ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਮਾਗਤ੍ਯ ਤੰ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਸ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍, ਤਥਾ ਸਤਿ ਪ੍ਰਥਮਭ੍ਰਾਨ੍ਤੇਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਯਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਮਹਤੀ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| فَقَالَ لَهُمْ بِيلَاطُسُ: «عِنْدَكُمْ حُرَّاسٌ. اِذْهَبُوا وَٱضْبُطُوهُ كَمَا تَعْلَمُونَ». | ٦٥ 65 |
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਗਣ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੂਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਥਾ ਸਾਧ੍ਯੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਯਤ|
| فَمَضَوْا وَضَبَطُوا ٱلْقَبْرَ بِٱلْحُرَّاسِ وَخَتَمُوا ٱلْحَجَرَ. | ٦٦ 66 |
ਤਤਸ੍ਤੇ ਗਤ੍ਵਾ ਤੱਦੂਰਪਾਸ਼਼ਾਣੰ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਗਣੰ ਨਿਯੋਜ੍ਯ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ|
