مَتَّى 24

١ 1 ثُمَّ خَرَجَ يَسُوعُ وَمَضَى مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، فَتَقَدَّمَ تَلَامِيذُهُ لِكَيْ يُرُوهُ أَبْنِيَةَ ٱلْهَيْكَلِ.

ज़ैखन यीशु मन्दरे मरां निस्तां च़लोरो थियो, ते तैसेरे चेले तैस कां आए, ताके तैस मन्दरेरे रोड़े-रोड़े भवन हिरान।

٢ 2 فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَمَا تَنْظُرُونَ جَمِيعَ هَذِهِ؟ اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يُتْرَكُ هَهُنَا حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ!».

तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “कुन तुस एन सब किछ हेरने लोरेथ? अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि इड़ी कोई घोड़े पुड़ घोड़ बाकी न रालो, ज़ै बछ़ोड़ो न गालो।”

٣ 3 وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ ٱلتَّلَامِيذُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ قَائِلِينَ: «قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ عَلَامَةُ مَجِيئِكَ وَٱنْقِضَاءِ ٱلدَّهْرِ؟». (aiōn g165)

ज़ैखन तै ज़ैतून पहाड़े पुड़ बिशोरो थियो, त तैसेरे चेले अलग ज़ेरे तैस कां एइतां तैस सेइं ज़ोने लग्गे, “असन ज़ो कि एन गल्लां केइस भोनिन? ते तेरे एजनेरो ते दुनियारो अन्त भोनेरो कुन निशान भोनोए?” (aiōn g165)

٤ 4 فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلَّكُمْ أَحَدٌ.

यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “खबरदार राथ, कोई तुसन न टपलाए!

٥ 5 فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: أَنَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ.

किजोकि बड़े मेरे नंव्वे सेइं एजनेन ते तैनेईं ज़ोनूए कि, ‘अवं मसीह आईं,’ ते तैनेईं बड़े लोक टपलानेन।

٦ 6 وَسَوْفَ تَسْمَعُونَ بِحُرُوبٍ وَأَخْبَارِ حُرُوبٍ. اُنْظُرُوا، لَا تَرْتَاعُوا. لِأَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ تَكُونَ هَذِهِ كُلُّهَا، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ.

तुस लड़ाई ते लड़ैई केरि अफवाह शुनेले, खबरदार डेरथ नन्ना, किजोकि एन गल्लां ज़रूरी भोनिन, पन तैस वक्ते खातमों नईं भोनो।

٧ 7 لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَأَوْبِئَةٌ وَزَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ.

किजोकि कौमी पुड़ कौम, ते राज़्ज़े पुड़ राज़ चढ़हाई केरेलू, ते ठारी-ठारी काल पेलो, ते भुंज़ल एज्जेले।

٨ 8 وَلَكِنَّ هَذِهِ كُلَّهَا مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ.

मुसीबतां केरि शुरुआत भी एन्ने गल्लेईं सेइं भोनीए।

٩ 9 حِينَئِذٍ يُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى ضِيقٍ وَيَقْتُلُونَكُمْ، وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنْ جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ لِأَجْلِ ٱسْمِي.

तैखन ज़ैना तुश्शे खलाफन तैना तुसन ट्लेइतां बड़ी सखत सज़ा देले, ते कत्ल केरेले, ते मीं पुड़ विश्वास केरनेरे वजाई सेइं, सैरी कौमां केरे लोक तुसन सेइं बैर रखेले।

١٠ 10 وَحِينَئِذٍ يَعْثُرُ كَثِيرُونَ وَيُسَلِّمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا وَيُبْغِضُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا.

तैखन बड़े लोक मीं पुड़ विश्वास केरनो शारेले, एक्की होरि ट्लुवाले, ते एप्पू मांमेइं भी बैर रखेले।

١١ 11 وَيَقُومُ أَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ كَثِيرُونَ وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ.

ते बड़े झूठे नबी दुनियाई मां निसनेन ते बड़े लोक टपलानेन।

١٢ 12 وَلِكَثْرَةِ ٱلْإِثْمِ تَبْرُدُ مَحَبَّةُ ٱلْكَثِيرِينَ.

अधर्म बधने सेइं बड़े लोक एप्पू मांमेइं प्यार केरनो शारेले।

١٣ 13 وَلَكِنِ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ.

पन ज़ै कोई आखरी दम्में तगर मीं पुड़ विश्वास केरेलो, त तैस्से मुक्ति मैलनीए।

١٤ 14 وَيُكْرَزُ بِبِشَارَةِ ٱلْمَلَكُوتِ هَذِهِ فِي كُلِّ ٱلْمَسْكُونَةِ شَهَادَةً لِجَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. ثُمَّ يَأْتِي ٱلْمُنْتَهَى.

ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरी ई खुशखबरी दुनियारे हर पासे शुनाई गाली, ताके सैरी कौमां केरे लोकन मौको मैले कि तैना इस कबूल केरन, तैखन दुनियारो खातमों भोलो।”

١٥ 15 «فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ قَائِمَةً فِي ٱلْمَكَانِ ٱلْمُقَدَّسِ - لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ -

“ज़ैखन तुस तैस उज़ड़ाने बाली भिट्टी चीज़ी, ज़ेसेरे बारे मां दानिय्येल नेबे ज़ोरू थियूं, पवित्र ठैरी खड़ी लाएले, (त पढ़नेबालो भी समझ़े)।

١٦ 16 فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ،

कि ज़ैना तैस मौके यहूदिया इलाके मां भोले तैना पहाड़न पुड़ जो नश्शन।

١٧ 17 وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا،

ते ज़ैना लाए पुड़ भोन त तैना कोई चीज़ नेने अन्तर न एजन।

١٨ 18 وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى وَرَائِهِ لِيَأْخُذَ ثِيَابَهُ.

ते ज़ै मैन्हु ऊडारे मां भोलो, त तै लिगड़ां नेने अन्तर न एज्जे।”

١٩ 19 وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ!

तैन दिहाड़न मां ज़ैना दोज़ींती त दुद्ध पियाती कुआन्श भोली, तैन केरे लेइ अफ़सोस!

٢٠ 20 وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ وَلَا فِي سَبْتٍ،

“ते प्रार्थना केरा कि तुसन हिंवतड़े या आरामेरी दिहाड़ी नश्शनू न पे।

٢١ 21 لِأَنَّهُ يَكُونُ حِينَئِذٍ ضِيقٌ عَظِيمٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْعَالَمِ إِلَى ٱلْآنَ وَلَنْ يَكُونَ.

किजोकि तेइस एत्री बड्डी मुसीबत भोली, ज़ेरि दुनियारे शुरू करां अज़ तगर नईं ओरी, ते न कधी एज्जेली।

٢٢ 22 وَلَوْ لَمْ تُقَصَّرْ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ تُقَصَّرُ تِلْكَ ٱلْأَيَّامُ.

अगर तैन दिहाड़ां केरि तैधात घटेवरी न भोथी, त कोई प्राणी न थियो बच़ानो, पन च़ुनोरां केरे लेइ तैना दिहाड़े घटेवरेन।

٢٣ 23 حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا.

अगर कोई तुसन सेइं ज़ोए कि, ‘तक्का, मसीह इड़ी आए! या उड़ी आए!’ त तुस विश्वास न केरथ।”

٢٤ 24 لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ وَيُعْطُونَ آيَاتٍ عَظِيمَةً وَعَجَائِبَ، حَتَّى يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا.

“किजोकि झूठे मसीह ते झूठे नबी दुनियाई मां निसनेन, ते तैनेईं निशान ते बड्डे-बड्डे चमत्कार हिरानेन, ते भोइसखे त च़ुनोरे लोक भी टेपलोनेन।

٢٥ 25 هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ.

हेरा, मीं तुसन सैरी गल्लां भोनेरे पेइले ज़ोरिन।

٢٦ 26 فَإِنْ قَالُوا لَكُمْ: هَا هُوَ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ! فَلَا تَخْرُجُوا. هَا هُوَ فِي ٱلْمَخَادِعِ! فَلَا تُصَدِّقُوا.

अगर कोई तुसन सेइं ज़ोए कि, ‘हेरा तै जंगले मांए,’ त तुस बेइर न गेइयथ; ‘हेरा, तै घरे मांए,’ त तुस विश्वास न केरथ।”

٢٧ 27 لِأَنَّهُ كَمَا أَنَّ ٱلْبَرْقَ يَخْرُجُ مِنَ ٱلْمَشَارِقِ وَيَظْهَرُ إِلَى ٱلْمَغَارِبِ، هَكَذَا يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

“किजोकि ज़ेन्च़रे बिजली पूर्बेरां, पछमें तगर चमकतीए एन्च़रे मैनेरू मट्ठू भी एज्जेलू।”

٢٨ 28 لِأَنَّهُ حَيْثُمَا تَكُنِ ٱلْجُثَّةُ، فَهُنَاكَ تَجْتَمِعُ ٱلنُّسُورُ.

“ज़ैड़ी ज़िग्ग भोते तैड़ी इल्लां जम्हां भोइचन।”

٢٩ 29 «وَلِلْوَقْتِ بَعْدَ ضِيقِ تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ تُظْلِمُ ٱلشَّمْسُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، وَٱلنُّجُومُ تَسْقُطُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، وَقُوَّاتُ ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ.

“तैन दिहाड़ना बाद दिहाड़ो कालो भोइ गालो, त चाँदनी लौ न देली, त कने अम्बरेरां तारे बिछ़ड़ने लग्गेले, त अम्बरेरी सैरी शेक्ति हिलेइ गेली।

٣٠ 30 وَحِينَئِذٍ تَظْهَرُ عَلَامَةُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ فِي ٱلسَّمَاءِ. وَحِينَئِذٍ تَنُوحُ جَمِيعُ قَبَائِلِ ٱلْأَرْضِ، وَيُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا عَلَى سَحَابِ ٱلسَّمَاءِ بِقُوَّةٍ وَمَجْدٍ كَثِيرٍ.

तैखन मैनेरे मट्ठेरो निशान अम्बरे मां लेइहोनोए, ते दुनियारी सैरी कौमां छाती पिट्टेली, ते मैनेरू मट्ठू अम्बरे मरां बिदलारी पुड़ बेड़ि शेक्ति ते महिमा सेइं एइते लाएले।

٣١ 31 فَيُرْسِلُ مَلَائِكَتَهُ بِبُوقٍ عَظِيمِ ٱلصَّوْتِ، فَيَجْمَعُونَ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاوَاتِ إِلَى أَقْصَائِهَا.

ते तै अपने स्वर्गदूत ते नड़शिंगेरी बड़ी आवाज़ी सेइं साथी भेज़ेलो, ते तैसेरे च़ुनोरे लोकन च़ेव्रे पासन अम्बरेरे एक्की पासेरां होरि पासे तगर सेब्भन जम्हां केरेले।”

٣٢ 32 فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقَهَا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ.

“फ़ेगेरे बुटे करां ई सबक शिखा, ज़ेरे तैसेरे डाल नर्म भोतन ते पट्लां निसतन त तुस बुझ़तथ कि गेर्मेरो मौसम एजनेबालो आए।

٣٣ 33 هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذَا كُلَّهُ فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ.

एसेरो ज़ेरो, ज़ैखन तुस एना गल्लां, ज़ैना मीं ज़ोई, भोते हेरेले, त तुस बुज़्झ़ी छ़ड्डा कि मैनेरू मट्ठू, यानी अवं बड़े नेड़े पुज़्ज़ोरोईं।

٣٤ 34 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ.

अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ां तगर एन सब किछ पूरू न भोए, तांतगर एस पीड़रो खातमों न भोलो।

٣٥ 35 اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ.

अम्बर ते धरती टेली गाली पन मेरी गल्लां कधे न टेलेली।”

٣٦ 36 «وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا مَلَائِكَةُ ٱلسَّمَاوَاتِ، إِلَّا أَبِي وَحْدَهُ.

“मेरे वापस एजनेरे दिहाड़ेरे बारे मां, या तैस वक्तेरे बारे मां कोई भी न ज़ाने कि तै कताली भोलो, स्वर्गेरे स्वर्गदूते भी न ज़ानन् त कने परमेशरेरू मट्ठू यानी अवं भी न ज़ैनी, पन सिर्फ मेरो बाजी परमेशर ज़ानते।

٣٧ 37 وَكَمَا كَانَتْ أَيَّامُ نُوحٍ كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

ज़ेन्च़रे नूहेरे ज़माने मां भोरू थियूं, तेन्च़रे मैनेरे मट्ठेरे एजनेरे वक्ते भोनूए।

٣٨ 38 لِأَنَّهُ كَمَا كَانُوا فِي ٱلْأَيَّامِ ٱلَّتِي قَبْلَ ٱلطُّوفَانِ يَأْكُلُونَ وَيَشْرَبُونَ وَيَتَزَوَّجُونَ وَيُزَوِّجُونَ، إِلَى ٱلْيَوْمِ ٱلَّذِي دَخَلَ فِيهِ نُوحٌ ٱلْفُلْكَ،

किजोकि तूफान एजने करां पेइले भी लोक खाते पीते थिये, ते ड्ला भी बनाते थिये, ते नूहेरे किश्ती मां गाने तगर एन सब किछ भोतू राऊं।

٣٩ 39 وَلَمْ يَعْلَمُوا حَتَّى جَاءَ ٱلطُّوفَانُ وَأَخَذَ ٱلْجَمِيعَ، كَذَلِكَ يَكُونُ أَيْضًا مَجِيءُ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ.

तैन पतो भी न थियो कि कुन भोने बालूए, इड़ी तगर कि तूफान अव ते तैनी सब किछ रुड़ेइतां नेव, ते मैनेरे मट्ठेरू यानी मेरू एजनू भी एरू भोनूए।

٤٠ 40 حِينَئِذٍ يَكُونُ ٱثْنَانِ فِي ٱلْحَقْلِ، يُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدُ وَيُتْرَكُ ٱلْآخَرُ.

तैखन ऊडारे मां दूई मैन्हु कम केरते भोले ते अक नीयो गालो, ते दुइयोवं तैड़ी रालो।

٤١ 41 اِثْنَتَانِ تَطْحَنَانِ عَلَى ٱلرَّحَى، تُؤْخَذُ ٱلْوَاحِدَةُ وَتُتْرَكُ ٱلْأُخْرَى.

ते दूई कुआन्शां ढ्लाट पिती भोली त अक नी गाली ते होरि तैड़ी राली।

٤٢ 42 «اِسْهَرُوا إِذًا لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ فِي أَيَّةِ سَاعَةٍ يَأْتِي رَبُّكُمْ.

तुस बींझ़े राथ किजोकि तुस न ज़ानथ कि तुश्शो प्रभु केइस एजनोए।

٤٣ 43 وَٱعْلَمُوا هَذَا: أَنَّهُ لَوْ عَرَفَ رَبُّ ٱلْبَيْتِ فِي أَيِّ هَزِيعٍ يَأْتِي ٱلسَّارِقُ، لَسَهِرَ وَلَمْ يَدَعْ بَيْتَهُ يُنْقَبُ.

पन याद रखा, अगर घरेरे मालिके पतो भोए कि च़ोर कताली एजनो, त तै बींझ़े बिशेथो ते अपने घरे च़ोरी न भोने देथो।

٤٤ 44 لِذَلِكَ كُونُوا أَنْتُمْ أَيْضًا مُسْتَعِدِّينَ، لِأَنَّهُ فِي سَاعَةٍ لَا تَظُنُّونَ يَأْتِي ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ.

एल्हेरेलेइ तुस भी तियार राथ, किजोकि ज़ैखन तुसन शक भी नईं भोनी त मैनेरू मट्ठू यानी अवं एज्जी गानोईं।”

٤٥ 45 فَمَنْ هُوَ ٱلْعَبْدُ ٱلْأَمِينُ ٱلْحَكِيمُ ٱلَّذِي أَقَامَهُ سَيِّدُهُ عَلَى خَدَمِهِ لِيُعْطِيَهُمُ ٱلطَّعَامَ فِي حِينِهِ؟

“ईमानदार ते अक्लमन्द नौकर तैसेरो ज़ेरोए, ज़ेसेरो मालिक तैस अपने नौकरन पुड़ पुछ़नो गन्ने रखे ताके तै तैन मौके पुड़ रोट्टी दे, ते फिरी दूर सफरे पुड़ गाए।”

٤٦ 46 طُوبَى لِذَلِكَ ٱلْعَبْدِ ٱلَّذِي إِذَا جَاءَ سَيِّدُهُ يَجِدُهُ يَفْعَلُ هَكَذَا!

“तै नौकर धने ज़ेसेरो मालिक एइतां तैस करां एरू ज़ेरू केरतो लाए।”

٤٧ 47 اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ يُقِيمُهُ عَلَى جَمِيعِ أَمْوَالِهِ.

अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि तै मालिक अपने घरेरो सारो अधिकार तैसेरे सुपुर्द केरेलो।

٤٨ 48 وَلَكِنْ إِنْ قَالَ ذَلِكَ ٱلْعَبْدُ ٱلرَّدِيُّ فِي قَلْبِهِ: سَيِّدِي يُبْطِئُ قُدُومَهُ.

“पन अगर तै बुरो नौकर अपने दिले मां एन ज़ोए कि मेरे मालिकेरे एजने हेजू बड़ू च़िरे।

٤٩ 49 فَيَبْتَدِئُ يَضْرِبُ ٱلْعَبِيدَ رُفَقَاءَهُ وَيَأْكُلُ وَيَشْرَبُ مَعَ ٱلسُّكَارَى.

ते अपने सैथन मारने कुटने ते शरैपण सेइं खाए ते पीए।

٥٠ 50 يَأْتِي سَيِّدُ ذَلِكَ ٱلْعَبْدِ فِي يَوْمٍ لَا يَنْتَظِرُهُ وَفِي سَاعَةٍ لَا يَعْرِفُهَا،

त तैसेरो मालिक कोस्कोई एरी दिहैड़ी एज्जे ज़ेइस तैस नौकरे उमीदे न भोए, ते तैसेरो मालिक वापस एज्जी गाए।

٥١ 51 فَيُقَطِّعُهُ وَيَجْعَلُ نَصِيبَهُ مَعَ ٱلْمُرَائِينَ. هُنَاكَ يَكُونُ ٱلْبُكَاءُ وَصَرِيرُ ٱلْأَسْنَانِ.

ते मालिक तैस पक्की सज़ा देलो, ते तैसेरो हिस्सो पाखंडी लोकन सेइं साथी भोलो, ज़ैड़ी लेरां देनी ते दंत च़ापने भोले।”

The World is Destroyed by Water