مَتَّى 23
| حِينَئِذٍ خَاطَبَ يَسُوعُ ٱلْجُمُوعَ وَتَلَامِيذَهُ | ١ 1 |
तैखन यीशुए बड़े लोकन सेइं ते अपने चेलन सेइं एन ज़ोवं।
| قَائِلًا: «عَلَى كُرْسِيِّ مُوسَى جَلَسَ ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ، | ٢ 2 |
“शास्त्री ते फरीसी लोक मूसेरो कानून समझ़ाने बालेन।
| فَكُلُّ مَا قَالُوا لَكُمْ أَنْ تَحْفَظُوهُ فَٱحْفَظُوهُ وَٱفْعَلُوهُ، وَلَكِنْ حَسَبَ أَعْمَالِهِمْ لَا تَعْمَلُوا، لِأَنَّهُمْ يَقُولُونَ وَلَا يَفْعَلُونَ. | ٣ 3 |
एल्हेरेलेइ ज़ैन किछ तैना तुसन ज़ोतन तैन तुस केरा ते मेन्ना, पन तैन केरां ज़ेरां कम्मां न केरा, किजोकि तैना ज़ोने त ज़ोतन पन केरन नन्ना।
| فَإِنَّهُمْ يَحْزِمُونَ أَحْمَالًا ثَقِيلَةً عَسِرَةَ ٱلْحَمْلِ وَيَضَعُونَهَا عَلَى أَكْتَافِ ٱلنَّاسِ، وَهُمْ لَا يُرِيدُونَ أَنْ يُحَرِّكُوهَا بِإِصْبِعِهِمْ، | ٤ 4 |
तैना अपने मेर्ज़ी सेइं कानून बनातन ज़ैना लोकां केरे लेइ मन्ने मुशकिल भोतन, पन एप्पू अपने कानूने मन्नेरी कोशिश भी न केरन।
| وَكُلَّ أَعْمَالِهِمْ يَعْمَلُونَهَا لِكَيْ تَنْظُرَهُمُ ٱلنَّاسُ: فَيُعَرِّضُونَ عَصَائِبَهُمْ وَيُعَظِّمُونَ أَهْدَابَ ثِيَابِهِمْ، | ٥ 5 |
तैना ज़ैन किछ केरतन सिर्फ मैनन् हिरानेरे लेइ केरतन, तैना अपने कुपाए ते पैखड़न पुड़ पवित्रशास्त्रेरे वचन लिखतां बड्डे-बड्डे जन्त्रां केरे ज़ेरे बन्धतन, ते अपने चोगन पुड़ लम्मो गुच्छा लातन (ताके लोक समझ़न तैना बड़े धर्मी आन)।
| وَيُحِبُّونَ ٱلْمُتَّكَأَ ٱلْأَوَّلَ فِي ٱلْوَلَائِمِ، وَٱلْمَجَالِسَ ٱلْأُولَى فِي ٱلْمَجَامِعِ، | ٦ 6 |
तैना धामन मां खास ठैरी बिशनू चातन, ते प्रार्थना घरे मां खास कुर्सन पुड़ बिशनू चातन।
| وَٱلتَّحِيَّاتِ فِي ٱلْأَسْوَاقِ، وَأَنْ يَدْعُوَهُمُ ٱلنَّاسُ: سَيِّدِي سَيِّدِي! | ٧ 7 |
ते तैना चातन कि लोक तैनन् जो बज़ारन मां नमस्कार ज़ोन, ते तैनन् जो गुरू ज़ोन।
| وَأَمَّا أَنْتُمْ فَلَا تُدْعَوْا سَيِّدِي، لِأَنَّ مُعَلِّمَكُمْ وَاحِدٌ ٱلْمَسِيحُ، وَأَنْتُمْ جَمِيعًا إِخْوَةٌ. | ٨ 8 |
पन तुस अपने आपे जो गुरू न ज़ुवेइयथ, किजोकि तुश्शो अक्के गुरू आए, ते तुस सब ढ्लां केरे ज़ेरे बराबर आथ।
| وَلَا تَدْعُوا لَكُمْ أَبًا عَلَى ٱلْأَرْضِ، لِأَنَّ أَبَاكُمْ وَاحِدٌ ٱلَّذِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ. | ٩ 9 |
ते दुनियाई मां केन्ची जो (आत्मिक) बाजी न ज़ोइयथ, किजोकि तुश्शो अक्के बाजी आए ज़ै स्वर्गे मां आए।
| وَلَا تُدْعَوْا مُعَلِّمِينَ، لِأَنَّ مُعَلِّمَكُمْ وَاحِدٌ ٱلْمَسِيحُ. | ١٠ 10 |
ते न केन्ची जो मालिक ज़ोइयथ किजोकि तुश्शो अक्के मालिके ज़ै मसीह आए।
| وَأَكْبَرُكُمْ يَكُونُ خَادِمًا لَكُمْ. | ١١ 11 |
पन ज़ै तुसन मां बड्डो भोनू चाते, त तै तुश्शो सेवक बने।
| فَمَنْ يَرْفَعْ نَفْسَهُ يَتَّضِعْ، وَمَنْ يَضَعْ نَفْسَهُ يَرْتَفِعْ. | ١٢ 12 |
ते ज़ै कोई अपनो आप बड्डो बनानेरी कोशिश केरते, त तै निकड़ो बनाव गालो, ते ज़ै कोई अपनो आप निकड़ो बनाते त तै बड्डो बनाव गालो।”
| «لَكِنْ وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُغْلِقُونَ مَلَكُوتَ ٱلسَّمَاوَاتِ قُدَّامَ ٱلنَّاسِ، فَلَا تَدْخُلُونَ أَنْتُمْ وَلَا تَدَعُونَ ٱلدَّاخِلِينَ يَدْخُلُونَ. | ١٣ 13 |
तैखन यीशुए ज़ोवं, “हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव, तुसन पुड़ अफ़सोस, किजोकि तुस स्वर्गेरे राज़्ज़े मां लोकन दाखल भोने न देथ, किजोकि न तुस एप्पू दाखल भोथ, ते न होरन दाखल भोने देथ।
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَأْكُلُونَ بُيُوتَ ٱلْأَرَامِلِ، ولِعِلَّةٍ تُطِيلُونَ صَلَوَاتِكُمْ. لِذَلِكَ تَأْخُذُونَ دَيْنُونَةً أَعْظَمَ. | ١٤ 14 |
हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव तुसन पुड़ अफ़सोस, तुस विधवा कुआन्शां केरे घरन लुटतथ, ते लोकन हिरानेरे लेइ लेम्मी-लेम्मी प्रार्थना केरतथ, तुसन जादे सज़ा मैलेली।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَطُوفُونَ ٱلْبَحْرَ وَٱلْبَرَّ لِتَكْسَبُوا دَخِيلًا وَاحِدًا، وَمَتَى حَصَلَ تَصْنَعُونَهُ ٱبْنًا لِجَهَنَّمَ أَكْثَرَ مِنْكُمْ مُضَاعَفًا. (Geenna g1067) | ١٥ 15 |
“हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव, तुसन पुड़ अफ़सोस! तुस अक मैन्हु अपने धर्मे मां आन्नेरे लेइ बड़े दूर-दूर गातथ, ते ज़ैखन तै तुश्शी शिक्षा मन्ते त तैस एप्पू करां दुगनो नरके मां गानेरे काबल बनातथ।” (Geenna g1067)
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْقَادَةُ ٱلْعُمْيَانُ! ٱلْقَائِلُونَ: مَنْ حَلَفَ بِٱلْهَيْكَلِ فَلَيْسَ بِشَيْءٍ، وَلَكِنْ مَنْ حَلَفَ بِذَهَبِ ٱلْهَيْكَلِ يَلْتَزِمُ. | ١٦ 16 |
“हे बत हिराने बाले कानाव, तुसन पुड़ अफ़सोस, कि तुस ज़ोतथ कि अगर कोई मन्दरेरी कसम केरे त कोई हर्ज़ नईं, पन अगर मन्दरेरे सोन्नेरी कसम केरे, त तैसेरी कसमारो पाबंद भोलो।
| أَيُّهَا ٱلْجُهَّالُ وَٱلْعُمْيَانُ! أَيُّمَا أَعْظَمُ: أَلذَّهَبُ أَمِ ٱلْهَيْكَلُ ٱلَّذِي يُقَدِّسُ ٱلذَّهَبَ؟ | ١٧ 17 |
हे बेवकूफ ते कानाव, बड्डू कुन आए सोन्नू या मन्दर, ज़ेसेरी वजाई सेइं सोन्नू पवित्र समझ़ू गाते?”
| وَمَنْ حَلَفَ بِٱلْمَذْبَحِ فَلَيْسَ بِشَيْءٍ، وَلَكِنْ مَنْ حَلَفَ بِٱلْقُرْبَانِ ٱلَّذِي عَلَيْهِ يَلْتَزِمُ. | ١٨ 18 |
“तुस ज़ोतथ कि अगर कोई बलिदान च़ाढ़नेरे ठारारी कसम केरे, त कोई हर्ज़ नईं, पन च़ैढ़ोरी चीज़री कसम केरे त तैसेरो पाबंद भोलो।
| أَيُّهَا ٱلْجُهَّالُ وَٱلْعُمْيَانُ! أَيُّمَا أَعْظَمُ: ٱلْقُرْبَانُ أَمِ ٱلْمَذْبَحُ ٱلَّذِي يُقَدِّسُ ٱلْقُرْبَانَ؟ | ١٩ 19 |
हे कानाव! बड्डू कुन आए, च़ाढ़ोरी चीज़ या बलिदान च़ाढ़नेरे ठार ज़ेसेरी वजाई सेइं च़ाढ़ोरी चीज़ पवित्र समझ़ी गाचे?
| فَإِنَّ مَنْ حَلَفَ بِٱلْمَذْبَحِ فَقَدْ حَلَفَ بِهِ وَبِكُلِّ مَا عَلَيْهِ! | ٢٠ 20 |
अगर ज़ै कोई बलिदान च़ाढ़नेरे ठारारी कसम केरते, त तै सेब्भी च़ैढ़ोरी चीज़ां केरि कसम केरते।
| وَمَنْ حَلَفَ بِٱلْهَيْكَلِ فَقَدْ حَلَفَ بِهِ وَبِالسَّاكِنِ فِيهِ، | ٢١ 21 |
ज़ै कोई मन्दरेरी कसम केरते त तै मन्दरे मां रानेबाले परमेशरेरी कसम केरते।
| وَمَنْ حَلَفَ بِٱلسَّمَاءِ فَقَدْ حَلَفَ بِعَرْشِ ٱللهِ وَبِالْجَالِسِ عَلَيْهِ. | ٢٢ 22 |
ते ज़ै कोई स्वर्गेरी कसम केरते, तै परमेशरेरे तखतेरी ते तैस पुड़ बिशने बालेरी कसम केरते।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُعَشِّرُونَ ٱلنَّعْنَعَ وَٱلشِّبِثَّ وَٱلْكَمُّونَ، وَتَرَكْتُمْ أَثْقَلَ ٱلنَّامُوسِ: ٱلْحَقَّ وَٱلرَّحْمَةَ وَٱلْإِيمَانَ. كَانَ يَنْبَغِي أَنْ تَعْمَلُوا هَذِهِ وَلَا تَتْرُكُوا تِلْكَ. | ٢٣ 23 |
“हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव, तुसन पुड़ अफ़सोस, तुस पुतनेरो ते सोंफ़ेरो ते ज़ीरेरो दशोवं हिस्सो त देतथ, पन मूसेरे कानूनेरी खास गल्लां ज़ेन्च़रे इन्साफ केरनो, दया केरनि ते ईमानदार भोनू शारोरूए, ज़रूरी थियूं तुस एन भी केरते राथे ते तैन भी न शारेथे।
| أَيُّهَا ٱلْقَادَةُ ٱلْعُمْيَانُ! ٱلَّذِينَ يُصَفُّونَ عَنِ ٱلْبَعُوضَةِ وَيَبْلَعُونَ ٱلْجَمَلَ. | ٢٤ 24 |
हे बत हिराने बाले कानाव! तुस मश्शे त छ़ानतथ पन सथ्थो ऊँट निगलतथ।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُنَقُّونَ خَارِجَ ٱلْكَأْسِ وَٱلصَّحْفَةِ، وَهُمَا مِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوآنِ ٱخْتِطَافًا وَدَعَارَةً. | ٢٥ 25 |
“हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव, तुसन पुड़ अफ़सोस, तुस कटोरो ते कने थाली बेइरमेईं खूब मांज़तथ पन अन्त्रमेईं लालच़ ते बे सबरीए भेरतांए।”
| أَيُّهَا ٱلْفَرِّيسِيُّ ٱلْأَعْمَى! نَقِّ أَوَّلًا دَاخِلَ ٱلْكَأْسِ وَٱلصَّحْفَةِ لِكَيْ يَكُونَ خَارِجُهُمَا أَيْضًا نَقِيًّا. | ٢٦ 26 |
“हे काने फरीसाव पेइले कटोरो ते थाली अन्त्रमेईं मांज़ा, ते फिरी बेइरमेईं भी साफ भोए।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تُشْبِهُونَ قُبُورًا مُبَيَّضَةً تَظْهَرُ مِنْ خَارِجٍ جَمِيلَةً، وَهِيَ مِنْ دَاخِلٍ مَمْلُوءَةٌ عِظَامَ أَمْوَاتٍ وَكُلَّ نَجَاسَةٍ. | ٢٧ 27 |
“हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव तुसन पुड़ अफ़सोस, तुस तैन कब्रां केरे ज़ेरेथ ज़ैन बेइरमेईं त सफैदीए ते बेड़ि रोड़ी लेहीयोचन, पन अन्त्रमेईं मुड़दां केरि हड्डी ते सब किसमेरी गेन्दगी सेइं भेरतन।
| هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا: مِنْ خَارِجٍ تَظْهَرُونَ لِلنَّاسِ أَبْرَارًا، وَلَكِنَّكُمْ مِنْ دَاخِلٍ مَشْحُونُونَ رِيَاءً وَإِثْمًا. | ٢٨ 28 |
एन्च़रे तुस बेइरमेईं लोकन बड़े धर्मी लेइयोतथ, पन अन्त्रमेईं दुनियारे पाखंडे ते अधर्मे सेइं भेरतथ।”
| وَيْلٌ لَكُمْ أَيُّهَا ٱلْكَتَبَةُ وَٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْمُرَاؤُونَ! لِأَنَّكُمْ تَبْنُونَ قُبُورَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَتُزَيِّنُونَ مَدَافِنَ ٱلصِّدِّيقِينَ، | ٢٩ 29 |
“हे पाखंडी शास्त्री ते फरीसी लोकव तुसन पुड़ अफ़सोस, किजोकि तुस नेबी केरे आसथान सजातथ ते धेर्मी लोकां केरि कब्रां बनातथ।
| وَتَقُولُونَ: لَوْ كُنَّا فِي أَيَّامِ آبَائِنَا لَمَا شَارَكْنَاهُمْ فِي دَمِ ٱلْأَنْبِيَاءِ. | ٣٠ 30 |
ते ज़ोतथ कि, ‘अगर अस अपने दादे-पड़दादां केरे ज़माने मां भोथे त नेबन मारने मां तैन केरू साथ न देथे।’
| فَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ أَنَّكُمْ أَبْنَاءُ قَتَلَةِ ٱلْأَنْبِيَاءِ. | ٣١ 31 |
एन्च़रे तुस एप्पू मन्तथ कि तुस नेबी केरे कत्ल केरनेबालां केरि औलादी मरां आथ।
| فَٱمْلَأُوا أَنْتُمْ مِكْيَالَ آبَائِكُمْ. | ٣٢ 32 |
हुनी तुस अपने दादे-पड़दादां केरे पापेरे घड़ो भरते राथ।”
| أَيُّهَا ٱلْحَيَّاتُ أَوْلَادَ ٱلْأَفَاعِي! كَيْفَ تَهْرُبُونَ مِنْ دَيْنُونَةِ جَهَنَّمَ؟ (Geenna g1067) | ٣٣ 33 |
“हे ज़हरीले सप्पां केरे ज़ेरे बच्चाव! तुस नरकेरी सज़ाई करां केन्च़रे बच़ेले? (Geenna g1067)
| لِذَلِكَ هَا أَنَا أُرْسِلُ إِلَيْكُمْ أَنْبِيَاءَ وَحُكَمَاءَ وَكَتَبَةً، فَمِنْهُمْ تَقْتُلُونَ وَتَصْلِبُونَ، وَمِنْهُمْ تَجْلِدُونَ فِي مَجَامِعِكُمْ، وَتَطْرُدُونَ مِنْ مَدِينَةٍ إِلَى مَدِينَةٍ، | ٣٤ 34 |
एल्हेरेलेइ हेरा अवं नेबन ते अक्लमन्दन ते शास्त्री लोकन तुसन कां भेज़ताईं, तुस तैन मरां किछन कत्ल केरेले, ते किछन क्रूसे पुड़ च़ाढ़ेले, ते किछन अपने प्रार्थना घरे मां कोड़ेइं सेइं बाले, ते नगरे-नगरे मां तैन मारनेरे लेइ तैन पत्ती लग्गोरे राले।
| لِكَيْ يَأْتِيَ عَلَيْكُمْ كُلُّ دَمٍ زَكِيٍّ سُفِكَ عَلَى ٱلْأَرْضِ، مِنْ دَمِ هَابِيلَ ٱلصِّدِّيقِ إِلَى دَمِ زَكَرِيَّا بْنِ بَرَخِيَّا ٱلَّذِي قَتَلْتُمُوهُ بَيْنَ ٱلْهَيْكَلِ وَٱلْمَذْبَحِ. | ٣٥ 35 |
एल्हेरेलेइ सारे धेर्मी केरो कत्ल ज़ै इस धेरती पुड़ भोरोए, तैन केरि सज़ा तुसन पुड़ एज्जे, धर्मी हाबिलेरे कत्ले करां लेइतां, ते बिरिक्याहरे मट्ठे जकर्याहरे कत्ले तगर ज़ै तुसेईं मन्दरेरे ते बलिदान केरनेरे ठारारे मझ़ाटे मन्दरेरे अंगने मां कत्ल कियोरो थियो।
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذَا كُلَّهُ يَأْتِي عَلَى هَذَا ٱلْجِيلِ! | ٣٦ 36 |
अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि इस ज़मानेरे लोकन एना सैरी गल्लां केरे सज़ा मैलनी।”
| «يَا أُورُشَلِيمُ، يا أُورُشَلِيمُ! يا قَاتِلَةَ ٱلْأَنْبِيَاءِ وَرَاجِمَةَ ٱلْمُرْسَلِينَ إِلَيْهَا، كَمْ مَرَّةٍ أَرَدْتُ أَنْ أَجْمَعَ أَوْلَادَكِ كَمَا تَجْمَعُ ٱلدَّجَاجَةُ فِرَاخَهَا تَحْتَ جَنَاحَيْهَا، وَلَمْ تُرِيدُوا! | ٣٧ 37 |
फिरी यीशुए ज़ोवं, “हे यरूशलेम नगरेरे लोकव, हे यरूशलेम नगरेरे लोकव, तुसेईं केत्रे नबी कत्ल किये ज़ैना बड़े पेइले तुसन कां आए, ते ज़ैना तुसन कां भेज़े तुसेईं तैन घोड़ेईं बेई, मीं बड़े बार सोचू कि तेरे बच्चन अकोट्ठे केरि ज़ेन्च़रे कुकड़ी अपने बच्चन अपने फंगन हैठ रखचे पन तुस राज़ी न भोए।
| هُوَذَا بَيْتُكُمْ يُتْرَكُ لَكُمْ خَرَابًا. | ٣٨ 38 |
हेरा तुश्शू घर तुश्शे लेइ बेरान भोइ गाते।
| لِأَنِّي أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ لَا تَرَوْنَنِي مِنَ ٱلْآنَ حَتَّى تَقُولُوا: مُبَارَكٌ ٱلْآتِي بِٱسْمِ ٱلرَّبِّ!». | ٣٩ 39 |
किजोकि अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि तुस मीं हुन्ना करां तैस दिहाड़े तगर कधे न लेई सकेले, ज़ांतगर मेरे बारे मां इन न ज़ोले, ‘तैसेरी तारीफ़ भोए ज़ै प्रभुएरे अधिकारे सेइं एइते।’”
