مَرْقُس 13
| وَفِيمَا هُوَ خَارِجٌ مِنَ ٱلْهَيْكَلِ، قَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ: «يَا مُعَلِّمُ، ٱنْظُرْ! مَا هَذِهِ ٱلْحِجَارَةُ! وَهَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةُ!». | ١ 1 |
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਮਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕਸ੍ਤੰ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਪਾਸ਼਼ਾਣਾਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਚ ਨਿਚਯਨੰ|
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «أَتَنْظُرُ هَذِهِ ٱلْأَبْنِيَةَ ٱلْعَظِيمَةَ؟ لَا يُتْرَكُ حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ». | ٢ 2 |
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮੇਤਦ੍ ਬ੍ਰੁʼਹੰਨਿਚਯਨੰ ਪਸ਼੍ਯਸਿ? ਅਸ੍ਯੈਕਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਿ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ (ਅ)ਧਃਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|
| وَفِيمَا هُوَ جَالِسٌ عَلَى جَبَلِ ٱلزَّيْتُونِ، تُجَاهَ ٱلْهَيْكَلِ، سَأَلَهُ بُطْرُسُ وَيَعْقُوبُ وَيُوحَنَّا وَأَنْدَرَاوُسُ عَلَى ٱنْفِرَادٍ: | ٣ 3 |
ਅਥ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਜੈਤੁਨ੍ਗਿਰੌ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਸ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਾਲੇ ਪਿਤਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹਨ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚੈਤੇ ਤੰ ਰਹਸਿ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ,
| «قُلْ لَنَا مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ وَمَا هِيَ ٱلْعَلَامَةُ عِنْدَمَا يَتِمُّ جَمِيعُ هَذَا؟». | ٤ 4 |
ਏਤਾ ਘਟਨਾਃ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ? ਤਥੈਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਂ ਸਿੱਧ੍ਯੁਪਕ੍ਰਮਸ੍ਯ ਵਾ ਕਿੰ ਚਿਹ੍ਨੰ? ਤਦਸ੍ਮਭ੍ਯੰ ਕਥਯਤੁ ਭਵਾਨ੍|
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَٱبْتَدَأَ يَقُولُ: «ٱنْظُرُوا! لَا يُضِلُّكُمْ أَحَدٌ. | ٥ 5 |
ਤਤੋ ਯਾਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭੇ, ਕੋਪਿ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਭ੍ਰਾਮਯਤਿ ਤਥਾਤ੍ਰ ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ|
| فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: إِنِّي أَنَا هُوَ! وَيُضِلُّونَ كَثِيرِينَ. | ٦ 6 |
ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋਹਮਿਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾਨੇਕੇ ਸਮਾਗਤ੍ਯ ਲੋਕਾਨਾਂ ਭ੍ਰਮੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ;
| فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِحُرُوبٍ وَبِأَخْبَارِ حُرُوبٍ فَلَا تَرْتَاعُوا، لِأَنَّهَا لَابُدَّ أَنْ تَكُونَ، وَلَكِنْ لَيْسَ ٱلْمُنْتَهَى بَعْدُ. | ٧ 7 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਰਣਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਰਣਾਡਮ੍ਬਰਞ੍ਚ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਾ ਵ੍ਯਾਕੁਲਾ ਭਵਤ, ਘਟਨਾ ਏਤਾ ਅਵਸ਼੍ਯੰਮਾਵਿਨ੍ਯਃ; ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਪਾਤਤੋ ਨ ਯੁਗਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| لِأَنَّهُ تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ، وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، وَتَكُونُ زَلَازِلُ فِي أَمَاكِنَ، وَتَكُونُ مَجَاعَاتٌ وَٱضْطِرَابَاتٌ. هَذِهِ مُبْتَدَأُ ٱلْأَوْجَاعِ. | ٨ 8 |
ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਦੇਸ਼ੋ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਚ ਰਾਜ੍ਯਮੁੱਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਥਾ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭੂਮਿਕਮ੍ਪੋ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਹਾਕ੍ਲੇਸ਼ਾਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਸਰ੍ੱਵ ਏਤੇ ਦੁਃਖਸ੍ਯਾਰਮ੍ਭਾਃ|
| فَٱنْظُرُوا إِلَى نُفُوسِكُمْ. لِأَنَّهُمْ سَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى مَجَالِسَ، وَتُجْلَدُونَ فِي مَجَامِعَ، وَتُوقَفُونَ أَمَامَ وُلَاةٍ وَمُلُوكٍ، مِنْ أَجْلِي، شَهَادَةً لَهُمْ. | ٩ 9 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਰ੍ਥੇ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਯਤੋ ਲੋਕਾ ਰਾਜਸਭਾਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਥਾ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਯੂਯੰ ਮਦਰ੍ਥੇ ਦੇਸ਼ਾਧਿਪਾਨ੍ ਭੂਪਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦਾਨਾਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਮੁਖੇ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
| وَيَنْبَغِي أَنْ يُكْرَزَ أَوَّلًا بِٱلْإِنْجِيلِ فِي جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ. | ١٠ 10 |
ਸ਼ੇਸ਼਼ੀਭਵਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਦੇਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
| فَمَتَى سَاقُوكُمْ لِيُسَلِّمُوكُمْ، فَلَا تَعْتَنُوا مِنْ قَبْلُ بِمَا تَتَكَلَّمُونَ وَلَا تَهْتَمُّوا، بَلْ مَهْمَا أُعْطِيتُمْ فِي تِلْكَ ٱلسَّاعَةِ فَبِذَلِكَ تَكَلَّمُوا. لِأَنْ لَسْتُمْ أَنْتُمُ ٱلْمُتَكَلِّمِينَ بَلِ ٱلرُّوحُ ٱلْقُدُسُ. | ١١ 11 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਾ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਦਾ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਉੱਤਰੰ ਦਾਸ੍ਯਥ, ਤਦਗ੍ਰ ਤਸ੍ਯ ਵਿਵੇਚਨੰ ਮਾ ਕੁਰੁਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ ਚ, ਤਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਃਸੁ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦੇਵ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਨ ਤਦ੍ਵਕ੍ਤਾਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਤਸ੍ਯ ਵਕ੍ਤਾ|
| وَسَيُسْلِمُ ٱلْأَخُ أَخَاهُ إِلَى ٱلْمَوْتِ، وَٱلْأَبُ وَلَدَهُ، وَيَقُومُ ٱلْأَوْلَادُ عَلَى وَالِدِيهِمْ وَيَقْتُلُونَهُمْ. | ١٢ 12 |
ਤਦਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰੰ ਘਾਤਨਾਰ੍ਥੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਥਾ ਪਤ੍ਯਾਨਿ ਮਾਤਾਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਤੌ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. وَلَكِنَّ ٱلَّذِي يَصْبِرُ إِلَى ٱلْمُنْتَهَى فَهَذَا يَخْلُصُ. | ١٣ 13 |
ਮਮ ਨਾਮਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਵਿਧੇ ਯੂਯੰ ਜੁਗੁਪ੍ਸਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼ੇਸ਼਼ਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਧੈਰ੍ੱਯਮ੍ ਆਲਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਸਏਵ ਪਰਿਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ|
| فَمَتَى نَظَرْتُمْ «رِجْسَةَ ٱلْخَرَابِ» ٱلَّتِي قَالَ عَنْهَا دَانِيآلُ ٱلنَّبِيُّ، قَائِمَةً حَيْثُ لَا يَنْبَغِي-لِيَفْهَمِ ٱلْقَارِئُ- فَحِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فيِ ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، | ١٤ 14 |
ਦਾਨਿਯੇਲ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੰ ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਿ ਜੁਗੁਪ੍ਸਿਤਞ੍ਚ ਵਸ੍ਤੁ ਯਦਾ ਤ੍ਵਯੋਗ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਥ (ਯੋ ਜਨਃ ਪਠਤਿ ਸ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ) ਤਦਾ ਯੇ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਮਹੀਧ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾਂ;
| وَٱلَّذِي عَلَى ٱلسَّطْحِ فَلَا يَنْزِلْ إِلَى ٱلْبَيْتِ وَلَا يَدْخُلْ لِيَأْخُذَ مِنْ بَيْتِهِ شَيْئًا، | ١٥ 15 |
ਤਥਾ ਯੋ ਨਰੋ ਗ੍ਰੁʼਹੋਪਰਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯੰ ਨਾਵਰੋਹਤੁ, ਤਥਾ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਮਧ੍ਯੇਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤੁ;
| وَٱلَّذِي فِي ٱلْحَقْلِ فَلَا يَرْجِعْ إِلَى ٱلْوَرَاءِ لِيَأْخُذَ ثَوْبَهُ. | ١٦ 16 |
ਤਥਾ ਚ ਯੋ ਨਰਃ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਸੋਪਿ ਸ੍ਵਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਨ ਵ੍ਰਜਤੁ|
| وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! | ١٧ 17 |
ਤਦਾਨੀਂ ਗਰ੍ੱਭਵਤੀਨਾਂ ਸ੍ਤਨ੍ਯਦਾਤ੍ਰੀਣਾਞ੍ਚ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| وَصَلُّوا لِكَيْ لَا يَكُونَ هَرَبُكُمْ فِي شِتَاءٍ. | ١٨ 18 |
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਲਾਯਨੰ ਸ਼ੀਤਕਾਲੇ ਯਥਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
| لِأَنَّهُ يَكُونُ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ ضِيقٌ لَمْ يَكُنْ مِثْلُهُ مُنْذُ ٱبْتِدَاءِ ٱلْخَلِيقَةِ ٱلَّتِي خَلَقَهَا ٱللهُ إِلَى ٱلْآنَ، وَلَنْ يَكُونَ. | ١٩ 19 |
ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਘਟਨਾ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਦੁਰ੍ਘਟਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਃ ਪ੍ਰਥਮਮਾਰਭ੍ਯਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਕਦਾਪਿ ਨ ਜਾਤਾ ਨ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਚ|
| وَلَوْ لَمْ يُقَصِّرِ ٱلرَّبُّ تِلْكَ ٱلْأَيَّامَ، لَمْ يَخْلُصْ جَسَدٌ. وَلَكِنْ لِأَجْلِ ٱلْمُخْتَارِينَ ٱلَّذِينَ ٱخْتَارَهُمْ، قَصَّرَ ٱلْأَيَّامَ. | ٢٠ 20 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮਯਸ੍ਯ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੰ ਨ ਕਰੋਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਾਣਭ੍ਰੁʼਤੋ ਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਾਨਾਂ ਹੇਤੋਃ ਸ ਤਦਨੇਹਸੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
| حِينَئِذٍ إِنْ قَالَ لَكُمْ أَحَدٌ: هُوَذَا ٱلْمَسِيحُ هُنَا! أَوْ: هُوَذَا هُنَاكَ! فَلَا تُصَدِّقُوا. | ٢١ 21 |
ਅਨ੍ਯੱਚ ਪਸ਼੍ਯਤ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ਕਾਲੇ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵ੍ਯਾਹਰਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾਕ੍ਯੇ ਭੈਵ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤ|
| لِأَنَّهُ سَيَقُومُ مُسَحَاءُ كَذَبَةٌ وَأَنْبِيَاءُ كَذَبَةٌ، وَيُعْطُونَ آيَاتٍ وَعَجَائِبَ، لِكَيْ يُضِلُّوا لَوْ أَمْكَنَ ٱلْمُخْتَارِينَ أَيْضًا. | ٢٢ 22 |
ਯਤੋਨੇਕੇ ਮਿਥ੍ਯਾਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾ ਮਿਥ੍ਯਾਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਯ ਬਹੂਨਿ ਚਿਹ੍ਨਾਨ੍ਯਦ੍ਭੁਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ; ਤਥਾ ਯਦਿ ਸਮ੍ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨਾਮਪਿ ਮਿਥ੍ਯਾਮਤਿੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| فَٱنْظُرُوا أَنْتُمْ. هَا أَنَا قَدْ سَبَقْتُ وَأَخْبَرْتُكُمْ بِكُلِّ شَيْءٍ. | ٢٣ 23 |
ਪਸ਼੍ਯਤ ਘਟਨਾਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸਰ੍ੱਵਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਦਾਮ੍, ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
| «وَأَمَّا فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ بَعْدَ ذَلِكَ ٱلضِّيقِ، فَٱلشَّمْسُ تُظْلِمُ، وَٱلْقَمَرُ لَا يُعْطِي ضَوْءَهُ، | ٢٤ 24 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਕਾਲਸ੍ਯਾਵ੍ਯਵਹਿਤੇ ਪਰਕਾਲੇ ਭਾਸ੍ਕਰਃ ਸਾਨ੍ਧਕਾਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਥੈਵ ਚਨ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਚਨ੍ਦ੍ਰਿਕਾਂ ਨ ਦਾਸ੍ਯਤਿ|
| وَنُجُومُ ٱلسَّمَاءِ تَتَسَاقَطُ، وَٱلْقُوَّاتُ ٱلَّتِي فِي ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٥ 25 |
ਨਭਃਸ੍ਥਾਨਿ ਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲਸ੍ਥਾ ਗ੍ਰਹਾਸ਼੍ਚ ਵਿਚਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَحِينَئِذٍ يُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي سَحَابٍ بِقُوَّةٍ كَثِيرَةٍ وَمَجْدٍ، | ٢٦ 26 |
ਤਦਾਨੀਂ ਮਹਾਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਮਹੈਸ਼੍ਵਰ੍ੱਯੇਣ ਚ ਮੇਘਮਾਰੁਹ੍ਯ ਸਮਾਯਾਨ੍ਤੰ ਮਾਨਵਸੁਤੰ ਮਾਨਵਾਃ ਸਮੀਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| فَيُرْسِلُ حِينَئِذٍ مَلَائِكَتَهُ وَيَجْمَعُ مُخْتَارِيهِ مِنَ ٱلْأَرْبَعِ ٱلرِّيَاحِ، مِنْ أَقْصَاءِ ٱلْأَرْضِ إِلَى أَقْصَاءِ ٱلسَّمَاءِ. | ٢٧ 27 |
ਅਨ੍ਯੱਚ ਸ ਨਿਜਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਨਭੋਭੂਮ੍ਯੋਃ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਜਗਤਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਗ੍ਭ੍ਯਃ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਲੋਕਾਨ੍ ਸੰਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| فَمِنْ شَجَرَةِ ٱلتِّينِ تَعَلَّمُوا ٱلْمَثَلَ: مَتَى صَارَ غُصْنُهَا رَخْصًا وَأَخْرَجَتْ أَوْرَاقًا، تَعْلَمُونَ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَرِيبٌ. | ٢٨ 28 |
ਉਡੁਮ੍ਬਰਤਰੋ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ ਯਦੋਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਤਰੋ ਰ੍ਨਵੀਨਾਃ ਸ਼ਾਖਾ ਜਾਯਨ੍ਤੇ ਪੱਲਵਾਦੀਨਿ ਚ ਰ੍ਨਿਗੱਛਨ੍ਤਿ, ਤਦਾ ਨਿਦਾਘਕਾਲਃ ਸਵਿਧੋ ਭਵਤੀਤਿ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
| هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ صَائِرَةً، فَٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَرِيبٌ عَلَى ٱلْأَبْوَابِ. | ٢٩ 29 |
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਕਾਲੋ ਦ੍ਵਾਰ੍ੱਯੁਪਸ੍ਥਿਤ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ هَذَا كُلُّهُ. | ٣٠ 30 |
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਆਧੁਨਿਕਲੋਕਾਨਾਂ ਗਮਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ، وَلَكِنَّ كَلَامِي لَا يَزُولُ. | ٣١ 31 |
ਦ੍ਯਾਵਾਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯੋ ਰ੍ਵਿਚਲਿਤਯੋਃ ਸਤ੍ਯੋ ਰ੍ਮਦੀਯਾ ਵਾਣੀ ਨ ਵਿਚਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| «وَأَمَّا ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ وَتِلْكَ ٱلسَّاعَةُ فَلَا يَعْلَمُ بِهِمَا أَحَدٌ، وَلَا ٱلْمَلَائِكَةُ ٱلَّذِينَ فِي ٱلسَّمَاءِ، وَلَا ٱلِٱبْنُ، إِلَّا ٱلْآبُ. | ٣٢ 32 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਦੂਤਗਣੋ ਵਾ ਪੁਤ੍ਰੋ ਵਾ ਤਾਤਾਦਨ੍ਯਃ ਕੋਪਿ ਤੰ ਦਿਵਸੰ ਤੰ ਦਣ੍ਡੰ ਵਾ ਨ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ|
| اُنْظُرُوا! اِسْهَرُوا وَصَلُّوا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَكُونُ ٱلْوَقْتُ. | ٣٣ 33 |
ਅਤਃ ਸ ਸਮਯਃ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਏਤੱਜ੍ਞਾਨਾਭਾਵਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਸਤਰ੍ਕਾਸ਼੍ਚ ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ;
| كَأَنَّمَا إِنْسَانٌ مُسَافِرٌ تَرَكَ بَيْتَهُ، وَأَعْطَى عَبِيدَهُ ٱلسُّلْطَانَ، وَلِكُلِّ وَاحِدٍ عَمَلَهُ، وَأَوْصَى ٱلْبَوَّابَ أَنْ يَسْهَرَ. | ٣٤ 34 |
ਯਦ੍ਵਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪੁਮਾਨ੍ ਸ੍ਵਨਿਵੇਸ਼ਨਾਦ੍ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਕਰਣਕਾਲੇ ਦਾਸੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਭਾਰਮਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਸ੍ਵੇ ਸ੍ਵੇ ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਨਿਯੋਜਯਤਿ; ਅਪਰੰ ਦੌਵਾਰਿਕੰ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਸਮਾਦਿਸ਼੍ਯ ਯਾਤਿ, ਤਦ੍ਵਨ੍ ਨਰਪੁਤ੍ਰਃ|
| اِسْهَرُوا إِذًا، لِأَنَّكُمْ لَا تَعْلَمُونَ مَتَى يَأْتِي رَبُّ ٱلْبَيْتِ، أَمَسَاءً، أَمْ نِصْفَ ٱللَّيْلِ، أَمْ صِيَاحَ ٱلدِّيكِ، أَمْ صَبَاحًا. | ٣٥ 35 |
ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਃ ਸਾਯੰਕਾਲੇ ਨਿਸ਼ੀਥੇ ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮੇ ਵਾ ਪ੍ਰਾਤਃਕਾਲੇ ਵਾ ਕਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ;
| لِئَلَّا يَأْتِيَ بَغْتَةً فَيَجِدَكُمْ نِيَامًا! | ٣٦ 36 |
ਸ ਹਠਾਦਾਗਤ੍ਯ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਿਤਾਨ੍ ਨ ਪਸ਼੍ਯਤਿ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਜਾਗਰਿਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
| وَمَا أَقُولُهُ لَكُمْ أَقُولُهُ لِلْجَمِيعِ: ٱسْهَرُوا». | ٣٧ 37 |
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਦ੍ ਵਦਾਮਿ ਤਦੇਵ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਜਾਗਰਿਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੇਤਿ|
