لُوقا 21
| وَتَطَلَّعَ فَرَأَى ٱلْأَغْنِيَاءَ يُلْقُونَ قَرَابِينَهُمْ فِي ٱلْخِزَانَةِ، | ١ 1 |
ਅਥ ਧਨਿਲੋਕਾ ਭਾਣ੍ਡਾਗਾਰੇ ਧਨੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਨ੍ਤਿ ਸ ਤਦੇਵ ਪਸ਼੍ਯਤਿ,
| وَرَأَى أَيْضًا أَرْمَلَةً مِسْكِينَةً أَلْقَتْ هُنَاكَ فَلْسَيْنِ. | ٢ 2 |
ਏਤਰ੍ਹਿ ਕਾਚਿੱਦੀਨਾ ਵਿਧਵਾ ਪਣਦ੍ਵਯੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ ਤਦ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼|
| فَقَالَ: «بِٱلْحَقِّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ هَذِهِ ٱلْأَرْمَلَةَ ٱلْفَقِيرَةَ أَلْقَتْ أَكْثَرَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ، | ٣ 3 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਦਰਿਦ੍ਰੇਯੰ ਵਿਧਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯੋਧਿਕੰ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੀਤ੍,
| لِأَنَّ هَؤُلَاءِ مِنْ فَضْلَتِهِمْ أَلْقَوْا فِي قَرَابِينِ ٱللهِ، وَأَمَّا هَذِهِ فَمِنْ إِعْوَازِهَا، أَلْقَتْ كُلَّ ٱلْمَعِيشَةِ ٱلَّتِي لَهَا». | ٤ 4 |
ਯਤੋਨ੍ਯੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਜ੍ਯਧਨੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੁਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਦਰਿਦ੍ਰੇਯੰ ਵਿਧਵਾ ਦਿਨਯਾਪਨਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਿਤੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਨ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਸੀਤ੍|
| وَإِذْ كَانَ قَوْمٌ يَقُولُونَ عَنِ ٱلْهَيْكَلِ إِنَّهُ مُزَيَّنٌ بِحِجَارَةٍ حَسَنَةٍ وَتُحَفٍ، قَالَ: | ٥ 5 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਉੱਤਮਪ੍ਰਸ੍ਤਰੈਰੁਤ੍ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯੈਸ਼੍ਚ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਸੁਸ਼ੋਭਤੇਤਰਾਂ ਕੈਸ਼੍ਚਿਦਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ
| «هَذِهِ ٱلَّتِي تَرَوْنَهَا، سَتَأْتِي أَيَّامٌ لَا يُتْرَكُ فِيهَا حَجَرٌ عَلَى حَجَرٍ لَا يُنْقَضُ». | ٦ 6 |
ਯੂਯੰ ਯਦਿਦੰ ਨਿਚਯਨੰ ਪਸ਼੍ਯਥ, ਅਸ੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੂਸਾਦ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਾਲੋਯਮਾਯਾਤਿ|
| فَسَأَلُوهُ قَائِلِينَ: «يَا مُعَلِّمُ، مَتَى يَكُونُ هَذَا؟ ومَا هِيَ ٱلْعَلَامَةُ عِنْدَمَا يَصِيرُ هَذَا؟». | ٧ 7 |
ਤਦਾ ਤੇ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਘਟਨੇਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਕਦਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ? ਘਟਨਾਯਾ ਏਤਸ੍ਯਸਸ਼੍ਚਿਹ੍ਨੰ ਵਾ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
| فَقَالَ: «ٱنْظُرُوا! لَا تَضِلُّوا. فَإِنَّ كَثِيرِينَ سَيَأْتُونَ بِٱسْمِي قَائِلِينَ: إِنِّي أَنَا هُوَ! وَٱلزَّمَانُ قَدْ قَرُبَ! فَلَا تَذْهَبُوا وَرَاءَهُمْ. | ٨ 8 |
ਤਦਾ ਸ ਜਗਾਦ, ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਮੰ ਕੋਪਿ ਨ ਜਨਯਤਿ, ਖੀਸ਼਼੍ਟੋਹਮਿਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਨਾਮ੍ਰਾ ਬਹਵ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ ਕਾਲਃ ਪ੍ਰਾਯੇਣੋਪਸ੍ਥਿਤਃ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼੍ਚਾਨ੍ਮਾ ਗੱਛਤ|
| فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِحُرُوبٍ وَقَلَاقِلٍ فَلَا تَجْزَعُوا، لِأَنَّهُ لَا بُدَّ أَنْ يَكُونَ هَذَا أَوَّلًا، وَلَكِنْ لَا يَكُونُ ٱلْمُنْتَهَى سَرِيعًا». | ٩ 9 |
ਯੁੱਧਸ੍ਯੋਪਪ੍ਲਵਸ੍ਯ ਚ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਾ ਸ਼ਙ੍ਕਧ੍ਵੰ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਏਤਾ ਘਟਨਾ ਅਵਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਾਪਾਤੇ ਯੁਗਾਨ੍ਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «تَقُومُ أُمَّةٌ عَلَى أُمَّةٍ وَمَمْلَكَةٌ عَلَى مَمْلَكَةٍ، | ١٠ 10 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਤਦਾ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਵੇਨ ਦੇਸ਼ੋ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਵੇਨ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ,
| وَتَكُونُ زَلَازِلُ عَظِيمَةٌ فِي أَمَاكِنَ، وَمَجَاعَاتٌ وَأَوْبِئَةٌ. وَتَكُونُ مَخَاوِفُ وَعَلَامَاتٌ عَظِيمَةٌ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. | ١١ 11 |
ਨਾਨਾਸ੍ਥਾਨੇਸ਼਼ੁ ਮਹਾਭੂਕਮ੍ਪੋ ਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ੰ ਮਾਰੀ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਥਾ ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲਸ੍ਯ ਭਯਙ੍ਕਰਦਰ੍ਸ਼ਨਾਨ੍ਯਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਨਿ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| وَقَبْلَ هَذَا كُلِّهِ يُلْقُونَ أَيْدِيَهُمْ عَلَيْكُمْ وَيَطْرُدُونَكُمْ، وَيُسَلِّمُونَكُمْ إِلَى مَجَامِعَ وَسُجُونٍ، وَتُسَاقُونَ أَمَامَ مُلُوكٍ وَوُلَاةٍ لِأَجْلِ ٱسْمِي. | ١٢ 12 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਮੇਤਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਾਡਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਭਜਨਾਲਯੇ ਕਾਰਾਯਾਞ੍ਚ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਮਮ ਨਾਮਕਾਰਣਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਭੂਪਾਨਾਂ ਸ਼ਾਸਕਾਨਾਞ੍ਚ ਸੰਮੁਖੰ ਨੇਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਚ|
| فَيَؤُولُ ذَلِكَ لَكُمْ شَهَادَةً. | ١٣ 13 |
ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| فَضَعُوا فِي قُلُوبِكُمْ أَنْ لَا تَهْتَمُّوا مِنْ قَبْلُ لِكَيْ تَحْتَجُّوا، | ١٤ 14 |
ਤਦਾ ਕਿਮੁੱਤਰੰ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯਮ੍ ਏਤਤ੍ ਨ ਚਿਨ੍ਤਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮ ਇਤਿ ਮਨਃਸੁ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਨੁਤ|
| لِأَنِّي أَنَا أُعْطِيكُمْ فَمًا وَحِكْمَةً لَا يَقْدِرُ جَمِيعُ مُعَانِدِيكُمْ أَنْ يُقَاوِمُوهَا أَوْ يُنَاقِضُوهَا. | ١٥ 15 |
ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਾ ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਿਮਪ੍ਯੁੱਤਰਮ੍ ਆਪੱਤਿਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵਾਕ੍ਪਟੁਤ੍ਵੰ ਜ੍ਞਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
| وَسَوْفَ تُسَلَّمُونَ مِنَ ٱلْوَالِدِينَ وَٱلْإِخْوَةِ وَٱلْأَقْرِبَاءِ وَٱلْأَصْدِقَاءِ، وَيَقْتُلُونَ مِنْكُمْ. | ١٦ 16 |
ਕਿਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਪਿਤ੍ਰਾ ਮਾਤ੍ਰਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰਾ ਬਨ੍ਧੁਨਾ ਜ੍ਞਾਤ੍ਯਾ ਕੁਟੁਮ੍ਬੇਨ ਚ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ; ਤਤਸ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਞ੍ਚਨ ਕਞ੍ਚਨ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَتَكُونُونَ مُبْغَضِينَ مِنَ ٱلْجَمِيعِ مِنْ أَجْلِ ٱسْمِي. | ١٧ 17 |
ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੈ ਰ੍ਯੂਯਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
| وَلَكِنَّ شَعْرَةً مِنْ رُؤُوسِكُمْ لَا تَهْلِكُ. | ١٨ 18 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ਼ਿਰਃਕੇਸ਼ੈਕੋਪਿ ਨ ਵਿਨੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ,
| بِصَبْرِكُمُ ٱقْتَنُوا أَنْفُسَكُمْ. | ١٩ 19 |
ਤਸ੍ਮਾਦੇਵ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤ|
| وَمَتَى رَأَيْتُمْ أُورُشَلِيمَ مُحَاطَةً بِجُيُوشٍ، فَحِينَئِذٍ ٱعْلَمُوا أَنَّهُ قَدِ ٱقْتَرَبَ خَرَابُهَا. | ٢٠ 20 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੰ ਸੈਨ੍ਯਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਸ੍ਯੋੱਛਿੰਨਤਾਯਾਃ ਸਮਯਃ ਸਮੀਪ ਇਤ੍ਯਵਗਮਿਸ਼਼੍ਯਥ|
| حِينَئِذٍ لِيَهْرُبِ ٱلَّذِينَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ إِلَى ٱلْجِبَالِ، وَٱلَّذِينَ فِي وَسْطِهَا فَلْيَفِرُّوا خَارِجًا، وَٱلَّذِينَ فِي ٱلْكُوَرِ فَلَا يَدْخُلُوهَا، | ٢١ 21 |
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਃ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾਂ, ਯੇ ਚ ਨਗਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਦੇਸ਼ਾਨ੍ਤਰੰ ਪਲਾਯਨ੍ਤਾ, ਯੇ ਚ ਗ੍ਰਾਮੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇ ਨਗਰੰ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤੁ,
| لِأَنَّ هَذِهِ أَيَّامُ ٱنْتِقَامٍ، لِيَتِمَّ كُلُّ مَا هُوَ مَكْتُوبٌ. | ٢٢ 22 |
ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਸਮੁਚਿਤਦਣ੍ਡਨਾਯ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇ ਯਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਲਿਖਿਤਾਨਿ ਤਾਨਿ ਸਫਲਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَوَيْلٌ لِلْحَبَالَى وَٱلْمُرْضِعَاتِ فِي تِلْكَ ٱلْأَيَّامِ! لِأَنَّهُ يَكُونُ ضِيقٌ عَظِيمٌ عَلَى ٱلْأَرْضِ وَسُخْطٌ عَلَى هَذَا ٱلشَّعْبِ. | ٢٣ 23 |
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਾ ਯਾਸ੍ਤਦਾ ਗਰ੍ਭਵਤ੍ਯਃ ਸ੍ਤਨ੍ਯਦਾਵ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤਾਮਾਂ ਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਤ ਏਤਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕੋਪੋ ਦੇਸ਼ੇ ਚ ਵਿਸ਼਼ਮਦੁਰ੍ਗਤਿ ਰ੍ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
| وَيَقَعُونَ بِفَمِ ٱلسَّيْفِ، وَيُسْبَوْنَ إِلَى جَمِيعِ ٱلْأُمَمِ، وَتَكُونُ أُورُشَلِيمُ مَدُوسَةً مِنَ ٱلْأُمَمِ، حَتَّى تُكَمَّلَ أَزْمِنَةُ ٱلْأُمَمِ. | ٢٤ 24 |
ਵਸ੍ਤੁਤਸ੍ਤੁ ਤੇ ਖਙ੍ਗਧਾਰਪਰਿੱਵਙ੍ਗੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ ਬੱਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਨਾਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ ਚ ਕਿਞ੍ਚਾਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਸਮਯੋਪਸ੍ਥਿਤਿਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੰ ਤੈਃ ਪਦਤਲੈ ਰ੍ਦਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
| «وَتَكُونُ عَلَامَاتٌ فِي ٱلشَّمْسِ وَٱلْقَمَرِ وَٱلنُّجُومِ، وَعَلَى ٱلْأَرْضِ كَرْبُ أُمَمٍ بحَيْرَةٍ. اَلْبَحْرُ وَٱلْأَمْوَاجُ تَضِجُّ، | ٢٥ 25 |
ਸੂਰ੍ੱਯਚਨ੍ਦ੍ਰਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਭੁਵਿ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਦੁਃਖੰ ਚਿਨ੍ਤਾ ਚ ਸਿਨ੍ਧੌ ਵੀਚੀਨਾਂ ਤਰ੍ਜਨੰ ਗਰ੍ਜਨਞ੍ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَٱلنَّاسُ يُغْشَى عَلَيْهِمْ مِنْ خَوْفٍ وَٱنْتِظَارِ مَا يَأْتِي عَلَى ٱلْمَسْكُونَةِ، لِأَنَّ قُوَّاتِ ٱلسَّمَاوَاتِ تَتَزَعْزَعُ. | ٢٦ 26 |
ਭੂਭੌ ਭਾਵਿਘਟਨਾਂ ਚਿਨ੍ਤਯਿਤ੍ਵਾ ਮਨੁਜਾ ਭਿਯਾਮ੍ਰੁʼਤਕਲ੍ਪਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਯਤੋ ਵ੍ਯੋਮਮਣ੍ਡਲੇ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੋ ਦੋਲਾਯਮਾਨਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَحِينَئِذٍ يُبْصِرُونَ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ آتِيًا فِي سَحَابَةٍ بِقُوَّةٍ وَمَجْدٍ كَثِيرٍ. | ٢٧ 27 |
ਤਦਾ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣਾ ਮਹਾਤੇਜਸਾ ਚ ਮੇਘਾਰੂਢੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰਮ੍ ਆਯਾਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
| وَمَتَى ٱبْتَدَأَتْ هَذِهِ تَكُونُ، فَٱنْتَصِبُوا وَٱرْفَعُوا رُؤُوسَكُمْ لِأَنَّ نَجَاتَكُمْ تَقْتَرِبُ». | ٢٨ 28 |
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਮਾਰਮ੍ਭੇ ਸਤਿ ਯੂਯੰ ਮਸ੍ਤਕਾਨ੍ਯੁੱਤੋਲ੍ਯ ਊਰ੍ਦਧ੍ਵੰ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮੁਕ੍ਤੇਃ ਕਾਲਃ ਸਵਿਧੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| وَقَالَ لَهُمْ مَثَلًا: «اُنْظُرُوا إِلَى شَجَرَةِ ٱلتِّينِ وَكُلِّ ٱلْأَشْجَارِ. | ٢٩ 29 |
ਤਤਸ੍ਤੇਨੈਤਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾ ਕਥਿਤਾ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਉਡੁਮ੍ਬਰਾਦਿਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਾਣਾਂ
| مَتَى أَفْرَخَتْ تَنْظُرُونَ وَتَعْلَمُونَ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَنَّ ٱلصَّيْفَ قَدْ قَرُبَ. | ٣٠ 30 |
ਨਵੀਨਪਤ੍ਰਾਣਿ ਜਾਤਾਨੀਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਨਿਦਾਵਕਾਲ ਉਪਸ੍ਥਿਤ ਇਤਿ ਯਥਾ ਯੂਯੰ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ,
| هَكَذَا أَنْتُمْ أَيْضًا، مَتَى رَأَيْتُمْ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ صَائِرَةً، فَٱعْلَمُوا أَنَّ مَلَكُوتَ ٱللهِ قَرِيبٌ. | ٣١ 31 |
ਤਥਾ ਸਰ੍ੱਵਾਸਾਮਾਸਾਂ ਘਟਨਾਨਾਮ੍ ਆਰਮ੍ਭੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇ ਸਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਨਿਕਟਮ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
| اَلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يَمْضِي هَذَا ٱلْجِيلُ حَتَّى يَكُونَ ٱلْكُلُّ. | ٣٢ 32 |
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਲੋਕਾਨਾਮੇਸ਼਼ਾਂ ਗਮਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਏਤਾਨਿ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
| اَلسَّمَاءُ وَٱلْأَرْضُ تَزُولَانِ، وَلَكِنَّ كَلَامِي لَايَزُولُ. | ٣٣ 33 |
ਨਭੋਭੁਵੋਰ੍ਲੋਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਮਮ ਵਾਕ੍ ਤੁ ਕਦਾਪਿ ਲੁਪ੍ਤਾ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| «فَٱحْتَرِزُوا لِأَنْفُسِكُمْ لِئَلَّا تَثْقُلَ قُلُوبُكُمْ فِي خُمَارٍ وَسُكْرٍ وَهُمُومِ ٱلْحَيَاةِ، فَيُصَادِفَكُمْ ذَلِكَ ٱلْيَوْمُ بَغْتَةً. | ٣٤ 34 |
ਅਤਏਵ ਵਿਸ਼਼ਮਾਸ਼ਨੇਨ ਪਾਨੇਨ ਚ ਸਾਂਮਾਰਿਕਚਿਨ੍ਤਾਭਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਚਿੱਤੇਸ਼਼ੁ ਮੱਤੇਸ਼਼ੁ ਤੱਦਿਨਮ੍ ਅਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਥਾ ਨੋਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਸਾਵਧਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
| لِأَنَّهُ كَٱلْفَخِّ يَأْتِي عَلَى جَمِيعِ ٱلْجَالِسِينَ عَلَى وَجْهِ كُلِّ ٱلْأَرْضِ. | ٣٥ 35 |
ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਸ੍ਥਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਤੱਦਿਨਮ੍ ਉਨ੍ਮਾਥ ਇਵ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
| اِسْهَرُوا إِذًا وَتَضَرَّعُوا فِي كُلِّ حِينٍ، لِكَيْ تُحْسَبُوا أَهْلًا لِلنَّجَاةِ مِنْ جَمِيعِ هَذَا ٱلْمُزْمِعِ أَنْ يَكُونَ، وَتَقِفُوا قُدَّامَ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ». | ٣٦ 36 |
ਯਥਾ ਯੂਯਮ੍ ਏਤਦ੍ਭਾਵਿਘਟਨਾ ਉੱਤਰ੍ੱਤੁੰ ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਸੰਮੁਖੇ ਸੰਸ੍ਥਾਤੁਞ੍ਚ ਯੋਗ੍ਯਾ ਭਵਥ ਕਾਰਣਾਦਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਾਵਧਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਨਿਰਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
| وَكَانَ فِي ٱلنَّهَارِ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ، وَفِي ٱللَّيْلِ يَخْرُجُ وَيَبِيتُ فِي ٱلْجَبَلِ ٱلَّذِي يُدْعَى جَبَلَ ٱلزَّيْتُونِ. | ٣٧ 37 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਸ ਦਿਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਰਾਚੈ ਜੈਤੁਨਾਦ੍ਰਿੰ ਗਤ੍ਵਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
| وَكَانَ كُلُّ ٱلشَّعْبِ يُبَكِّرُونَ إِلَيْهِ فِي ٱلْهَيْكَلِ لِيَسْمَعُوهُ. | ٣٨ 38 |
ਤਤਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਸ਼਼ੇ ਲਾਕਾਸ੍ਤਤ੍ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੋਤੁੰ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਤਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍|
