يوحنَّا 1
| فِي ٱلْبَدْءِ كَانَ ٱلْكَلِمَةُ، وَٱلْكَلِمَةُ كَانَ عِنْدَ ٱللهِ، وَكَانَ ٱلْكَلِمَةُ ٱللهَ. | ١ 1 |
ਆਦੌ ਵਾਦ ਆਸੀਤ੍ ਸ ਚ ਵਾਦ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਾਰ੍ਧਮਾਸੀਤ੍ ਸ ਵਾਦਃ ਸ੍ਵਯਮੀਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|
| هَذَا كَانَ فِي ٱلْبَدْءِ عِنْدَ ٱللهِ. | ٢ 2 |
ਸ ਆਦਾਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸਹਾਸੀਤ੍|
| كُلُّ شَيْءٍ بِهِ كَانَ، وَبِغَيْرِهِ لَمْ يَكُنْ شَيْءٌ مِمَّا كَانَ. | ٣ 3 |
ਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਸ੍ਤੁ ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਸ੍ਤੁਸ਼਼ੁ ਕਿਮਪਿ ਵਸ੍ਤੁ ਤੇਨਾਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
| فِيهِ كَانَتِ ٱلْحَيَاةُ، وَٱلْحَيَاةُ كَانَتْ نُورَ ٱلنَّاسِ، | ٤ 4 |
ਸ ਜੀਵਨਸ੍ਯਾਕਾਰਃ, ਤੱਚ ਜੀਵਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਜ੍ਯੋਤਿਃ
| وَٱلنُّورُ يُضِيءُ فِي ٱلظُّلْمَةِ، وَٱلظُّلْمَةُ لَمْ تُدْرِكْهُ. | ٥ 5 |
ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਰਨ੍ਧਕਾਰੇ ਪ੍ਰਚਕਾਸ਼ੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਤੰਨ ਜਗ੍ਰਾਹ|
| كَانَ إِنْسَانٌ مُرْسَلٌ مِنَ ٱللهِ ٱسْمُهُ يُوحَنَّا. | ٦ 6 |
ਯੋਹਨ੍ ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ|
| هَذَا جَاءَ لِلشَّهَادَةِ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ، لِكَيْ يُؤْمِنَ ٱلْكُلُّ بِوَاسِطَتِهِ. | ٧ 7 |
ਤਦ੍ਵਾਰਾ ਯਥਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ੍ਵਰੂਪੋ ਭੂਤ੍ਵਾਗਮਤ੍,
| لَمْ يَكُنْ هُوَ ٱلنُّورَ، بَلْ لِيَشْهَدَ لِلنُّورِ. | ٨ 8 |
ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿ ਰ੍ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਜ੍ਯੋਤਿਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਾਤੁਮਾਗਮਤ੍|
| كَانَ ٱلنُّورُ ٱلْحَقِيقِيُّ ٱلَّذِي يُنِيرُ كُلَّ إِنْسَانٍ آتِيًا إِلَى ٱلْعَالَمِ. | ٩ 9 |
ਜਗਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦਦਾਤਿ ਤਦੇਵ ਸਤ੍ਯਜ੍ਯੋਤਿਃ|
| كَانَ فِي ٱلْعَالَمِ، وَكُوِّنَ ٱلْعَالَمُ بِهِ، وَلَمْ يَعْرِفْهُ ٱلْعَالَمُ. | ١٠ 10 |
ਸ ਯੱਜਗਦਸ੍ਰੁʼਜਤ੍ ਤਨ੍ਮਦ੍ਯ ਏਵ ਸ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਗਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਨਾਜਾਨਨ੍|
| إِلَى خَاصَّتِهِ جَاءَ، وَخَاصَّتُهُ لَمْ تَقْبَلْهُ. | ١١ 11 |
ਨਿਜਾਧਿਕਾਰੰ ਸ ਆਗੱਛਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਜਾਸ੍ਤੰ ਨਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍|
| وَأَمَّا كُلُّ ٱلَّذِينَ قَبِلُوهُ فَأَعْطَاهُمْ سُلْطَانًا أَنْ يَصِيرُوا أَوْلَادَ ٱللهِ، أَيِ ٱلْمُؤْمِنُونَ بِٱسْمِهِ. | ١٢ 12 |
ਤਥਾਪਿ ਯੇ ਯੇ ਤਮਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਿ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍ ਤੇਭ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਧਿਕਾਰਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍|
| اَلَّذِينَ وُلِدُوا لَيْسَ مِنْ دَمٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ جَسَدٍ، وَلَا مِنْ مَشِيئَةِ رَجُلٍ، بَلْ مِنَ ٱللهِ. | ١٣ 13 |
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜਨਿਃ ਸ਼ੋਣਿਤਾੰਨ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਭਿਲਾਸ਼਼ਾੰਨ ਮਾਨਵਾਨਾਮਿੱਛਾਤੋ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਾਦਭਵਤ੍|
| وَٱلْكَلِمَةُ صَارَ جَسَدًا وَحَلَّ بَيْنَنَا، وَرَأَيْنَا مَجْدَهُ، مَجْدًا كَمَا لِوَحِيدٍ مِنَ ٱلْآبِ، مَمْلُوءًا نِعْمَةً وَحَقًّا. | ١٤ 14 |
ਸ ਵਾਦੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਰੂਪੇਣਾਵਤੀਰ੍ੱਯ ਸਤ੍ਯਤਾਨੁਗ੍ਰਹਾਭ੍ਯਾਂ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਸਾਰ੍ਧਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ੍ਯਵਸਤ੍ ਤਤਃ ਪਿਤੁਰਦ੍ਵਿਤੀਯਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਯੋਗ੍ਯੋ ਯੋ ਮਹਿਮਾ ਤੰ ਮਹਿਮਾਨੰ ਤਸ੍ਯਾਪਸ਼੍ਯਾਮ|
| يُوحَنَّا شَهِدَ لَهُ وَنَادَى قَائِلًا: «هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: إِنَّ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي». | ١٥ 15 |
ਤਤੋ ਯੋਹਨਪਿ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ; ਯਤੋ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨ ਆਸੀਤ੍; ਯਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਹੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਦਾਂ ਸ ਏਸ਼਼ਃ|
| وَمِنْ مِلْئِهِ نَحْنُ جَمِيعًا أَخَذْنَا، وَنِعْمَةً فَوْقَ نِعْمَةٍ. | ١٦ 16 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਪੂਰ੍ਣਤਾਯਾ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਕ੍ਰਮਸ਼ਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ੋਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
| لِأَنَّ ٱلنَّامُوسَ بِمُوسَى أُعْطِيَ، أَمَّا ٱلنِّعْمَةُ وَٱلْحَقُّ فَبِيَسُوعَ ٱلْمَسِيحِ صَارَا. | ١٧ 17 |
ਮੂਸਾਦ੍ਵਾਰਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਦੱਤਾ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸਤ੍ਯਤ੍ਵਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਦ੍ਵਾਰਾ ਸਮੁਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤਾਂ|
| ٱللهُ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ قَطُّ. اَلِٱبْنُ ٱلْوَحِيدُ ٱلَّذِي هُوَ فِي حِضْنِ ٱلْآبِ هُوَ خَبَّرَ. | ١٨ 18 |
ਕੋਪਿ ਮਨੁਜ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਪਸ਼੍ਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤੁਃ ਕ੍ਰੋਡਸ੍ਥੋ(ਅ)ਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ੍|
| وَهَذِهِ هِيَ شَهَادَةُ يُوحَنَّا، حِينَ أَرْسَلَ ٱلْيَهُودُ مِنْ أُورُشَلِيمَ كَهَنَةً وَلَاوِيِّينَ لِيَسْأَلُوهُ: «مَنْ أَنْتَ؟». | ١٩ 19 |
ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯਾਜਕਾਨ੍ ਲੇਵਿਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਯੋਹਨਃ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸੁਃ,
| فَٱعْتَرَفَ وَلَمْ يُنْكِرْ، وَأَقَرَّ: «إِنِّي لَسْتُ أَنَا ٱلْمَسِيحَ». | ٢٠ 20 |
ਤਦਾ ਸ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਨਾਪਹ੍ਨੂਤਵਾਨ੍ ਨਾਹਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤ ਇਤ੍ਯਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
| فَسَأَلُوهُ: «إِذًا مَاذَا؟ إِيلِيَّا أَنْتَ؟». فَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا». «أَلنَّبِيُّ أَنْتَ؟». فَأَجَابَ: «لَا». | ٢١ 21 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਕਿੰ ਏਲਿਯਃ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨ; ਤਤਸ੍ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ? ਸੋਵਦਤ੍ ਨਾਹੰ ਸਃ|
| فَقَالُوا لَهُ: «مَنْ أَنْتَ، لِنُعْطِيَ جَوَابًا لِلَّذِينَ أَرْسَلُونَا؟ مَاذَا تَقُولُ عَنْ نَفْسِكَ؟». | ٢٢ 22 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਵਯੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਕਾਨ੍ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਕਿੰ ਵਦਸਿ?
| قَالَ: «أَنَا صَوْتُ صَارِخٍ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ: قَوِّمُوا طَرِيقَ ٱلرَّبِّ، كَمَا قَالَ إِشَعْيَاءُ ٱلنَّبِيُّ». | ٢٣ 23 |
ਤਦਾ ਸੋਵਦਤ੍| ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ ਸਰ੍ੱਵਤਃ| ਇਤੀਦੰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੇ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਃ ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ਰਵਃ| ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਸ਼ਯਿਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਸੋਹਮ੍|
| وَكَانَ ٱلْمُرْسَلُونَ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ، | ٢٤ 24 |
ਯੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾਸ੍ਤੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਲੋਕਾਃ|
| فَسَأَلُوهُ وَقَالُوا لَهُ: «فَمَا بَالُكَ تُعَمِّدُ إِنْ كُنْتَ لَسْتَ ٱلْمَسِيحَ، وَلَا إِيلِيَّا، وَلَا ٱلنَّبِيَّ؟». | ٢٥ 25 |
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯਦਿ ਨਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋਸਿ ਏਲਿਯੋਸਿ ਨ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦ੍ਯਪਿ ਨਾਸਿ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਲੋਕਾਨ੍ ਮੱਜਯਸਿ ਕੁਤਃ?
| أَجَابَهُمْ يُوحَنَّا قَائِلًا: «أَنَا أُعَمِّدُ بِمَاءٍ، وَلَكِنْ فِي وَسْطِكُمْ قَائِمٌ ٱلَّذِي لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. | ٢٦ 26 |
ਤਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍, ਤੋਯੇ(ਅ)ਹੰ ਮੱਜਯਾਮੀਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੰ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਜਨੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
| هُوَ ٱلَّذِي يَأْتِي بَعْدِي، ٱلَّذِي صَارَ قُدَّامِي، ٱلَّذِي لَسْتُ بِمُسْتَحِقٍّ أَنْ أَحُلَّ سُيُورَ حِذَائِهِ». | ٢٧ 27 |
ਸ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਤੋਪਿ ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੁਕਾਬਨ੍ਧਨੰ ਮੋਚਯਿਤੁਮਪਿ ਨਾਹੰ ਯੋਗ੍ਯੋਸ੍ਮਿ|
| هَذَا كَانَ فِي بَيْتِ عَبْرَةَ فِي عَبْرِ ٱلْأُرْدُنِّ حَيْثُ كَانَ يُوحَنَّا يُعَمِّدُ. | ٢٨ 28 |
ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਾਰਸ੍ਥਬੈਥਬਾਰਾਯਾਂ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ਸ੍ਥਾਨੇ ਯੋਹਨਮੱਜਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦ੍ ਅਘਟਤ|
| وَفِي ٱلْغَدِ نَظَرَ يُوحَنَّا يَسُوعَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ ٱلَّذِي يَرْفَعُ خَطِيَّةَ ٱلْعَالَمِ! | ٢٩ 29 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਸ੍ਵਨਿਕਟਮਾਗੱਛਨ੍ਤੰ ਯਿਸ਼ੁੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਾਵੋਚਤ੍ ਜਗਤਃ ਪਾਪਮੋਚਕਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
| هَذَا هُوَ ٱلَّذِي قُلْتُ عَنْهُ: يَأْتِي بَعْدِي، رَجُلٌ صَارَ قُدَّامِي، لِأَنَّهُ كَانَ قَبْلِي. | ٣٠ 30 |
ਯੋ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਮੱਤੋ ਗੁਰੁਤਰਃ, ਯਤੋ ਹੇਤੋਰ੍ਮਤ੍ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸੋ(ਅ)ਵਰ੍ੱਤਤ ਯਸ੍ਮਿੰਨਹੰ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਏਵਾਯੰ|
| وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ. لَكِنْ لِيُظْهَرَ لِإِسْرَائِيلَ لِذَلِكَ جِئْتُ أُعَمِّدُ بِٱلْمَاءِ». | ٣١ 31 |
ਅਪਰੰ ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾ ਏਨੰ ਯਥਾ ਪਰਿਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣਾਹੰ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁਮਾਗੱਛਮ੍|
| وَشَهِدَ يُوحَنَّا قَائِلًا: «إِنِّي قَدْ رَأَيْتُ ٱلرُّوحَ نَازِلًا مِثْلَ حَمَامَةٍ مِنَ ٱلسَّمَاءِ فَٱسْتَقَرَّ عَلَيْهِ. | ٣٢ 32 |
ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਯੋਹਨਪਰਮੇਕੰ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਿਹਾਯਸਃ ਕਪੋਤਵਦ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੰ ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਹਮ੍|
| وَأَنَا لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ، لَكِنَّ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي لِأُعَمِّدَ بِٱلْمَاءِ، ذَاكَ قَالَ لِي: ٱلَّذِي تَرَى ٱلرُّوحَ نَازِلًا وَمُسْتَقِرًّا عَلَيْهِ، فَهَذَا هُوَ ٱلَّذِي يُعَمِّدُ بِٱلرُّوحِ ٱلْقُدُسِ. | ٣٣ 33 |
ਨਾਹਮੇਨੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਲੇ ਮੱਜਯਿਤੁੰ ਮਾਂ ਪ੍ਰੈਰਯਤ੍ ਸ ਏਵੇਮਾਂ ਕਥਾਮਕਥਯਤ੍ ਯਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਾਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਅਵਤਰਨ੍ਤਮ੍ ਅਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ ਸਏਵ ਪਵਿਤ੍ਰੇ ਆਤ੍ਮਨਿ ਮੱਜਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| وَأَنَا قَدْ رَأَيْتُ وَشَهِدْتُ أَنَّ هَذَا هُوَ ٱبْنُ ٱللهِ». | ٣٤ 34 |
ਅਵਸ੍ਤੰਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤਨਯ ਇਤਿ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਮਿ|
| وَفِي ٱلْغَدِ أَيْضًا كَانَ يُوحَنَّا وَاقِفًا هُوَ وَٱثْنَانِ مِنْ تَلَامِيذِهِ، | ٣٥ 35 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੋਹਨ੍ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧੇਂ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍
| فَنَظَرَ إِلَى يَسُوعَ مَاشِيًا، فَقَالَ: «هُوَذَا حَمَلُ ٱللهِ!». | ٣٦ 36 |
ਯਿਸ਼ੁੰ ਗੱਛਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੰ ਪਸ਼੍ਯਤੰ|
| فَسَمِعَهُ ٱلتِّلْمِيذَانِ يَتَكَلَّمُ، فَتَبِعَا يَسُوعَ. | ٣٧ 37 |
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਈਯਤੁਃ|
| فَٱلْتَفَتَ يَسُوعُ وَنَظَرَهُمَا يَتْبَعَانِ، فَقَالَ لَهُمَا: «مَاذَا تَطْلُبَانِ؟». فَقَالَا: «رَبِّي» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: يَا مُعَلِّمُ. «أَيْنَ تَمْكُثُ؟». | ٣٨ 38 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤੌ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯੁਵਾਂ ਕਿੰ ਗਵੇਸ਼ਯਥਃ? ਤਾਵਪ੍ਰੁʼੱਛਤਾਂ ਹੇ ਰੱਬਿ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ?
| فَقَالَ لَهُمَا: «تَعَالَيَا وَٱنْظُرَا». فَأَتَيَا وَنَظَرَا أَيْنَ كَانَ يَمْكُثُ، وَمَكَثَا عِنْدَهُ ذَلِكَ ٱلْيَوْمَ. وَكَانَ نَحْوَ ٱلسَّاعَةِ ٱلْعَاشِرَةِ. | ٣٩ 39 |
ਤਤਃ ਸੋਵਾਦਿਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯਤੰ| ਤਤੋ ਦਿਵਸਸ੍ਯ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਪ੍ਰਹਰਸ੍ਯ ਗਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੌ ਤੱਦਿਨੰ ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਤਾਂ|
| كَانَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ وَاحِدًا مِنَ ٱلِٱثْنَيْنِ ٱللَّذَيْنِ سَمِعَا يُوحَنَّا وَتَبِعَاهُ. | ٤٠ 40 |
ਯੌ ਦ੍ਵੌ ਯੋਹਨੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਯਿਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗਮਤਾਂ ਤਯੋਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ
| هَذَا وَجَدَ أَوَّلًا أَخَاهُ سِمْعَانَ، فَقَالَ لَهُ: «قَدْ وَجَدْنَا مَسِيَّا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: ٱلْمَسِيحُ. | ٤١ 41 |
ਸ ਇਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨਿਜਸੋਦਰੰ ਸ਼ਿਮੋਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
| فَجَاءَ بِهِ إِلَى يَسُوعَ. فَنَظَرَ إِلَيْهِ يَسُوعُ وَقَالَ: «أَنْتَ سِمْعَانُ بْنُ يُونَا. أَنْتَ تُدْعَى صَفَا» ٱلَّذِي تَفْسِيرُهُ: بُطْرُسُ. | ٤٢ 42 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤੰ ਯਿਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਯਤ੍| ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰਨਾਮਧੇਯੰ ਕੈਫਾਃ ਵਾ ਪਿਤਰਃ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
| فِي ٱلْغَدِ أَرَادَ يَسُوعُ أَنْ يَخْرُجَ إِلَى ٱلْجَلِيلِ، فَوَجَدَ فِيلُبُّسَ فَقَالَ لَهُ: «ٱتْبَعْنِي». | ٤٣ 43 |
ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਗਾਲੀਲੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਚੇਤਸਿ ਸਤਿ ਫਿਲਿਪਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵੋਚਤ੍ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
| وَكَانَ فِيلُبُّسُ مِنْ بَيْتِ صَيْدَا، مِنْ مَدِينَةِ أَنْدَرَاوُسَ وَبُطْرُسَ. | ٤٤ 44 |
ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਾਮ੍ਨਿ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਪਿਤਰਾਨ੍ਦ੍ਰਿਯਯੋਰ੍ਵਾਸ ਆਸੀਤ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰਾਮੇ ਤਸ੍ਯ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਵਸਤਿਰਾਸੀਤ੍|
| فِيلُبُّسُ وَجَدَ نَثَنَائِيلَ وَقَالَ لَهُ: «وَجَدْنَا ٱلَّذِي كَتَبَ عَنْهُ مُوسَى فِي ٱلنَّامُوسِ وَٱلْأَنْبِيَاءُ يَسُوعَ ٱبْنَ يُوسُفَ ٱلَّذِي مِنَ ٱلنَّاصِرَةِ». | ٤٥ 45 |
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਫਿਲਿਪੋ ਨਿਥਨੇਲੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਵਦਤ੍ ਮੂਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਗ੍ਰਨ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤੰ ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੰ ਨਾਸਰਤੀਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਮ ਵਯੰ|
| فَقَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «أَمِنَ ٱلنَّاصِرَةِ يُمْكِنُ أَنْ يَكُونَ شَيْءٌ صَالِحٌ؟». قَالَ لَهُ فِيلُبُّسُ: «تَعَالَ وَٱنْظُرْ». | ٤٦ 46 |
ਤਦਾ ਨਿਥਨੇਲ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਾਸਰੰਨਗਰਾਤ ਕਿੰ ਕਸ਼੍ਚਿਦੁੱਤਮ ਉਤ੍ਪਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ? ਤਤਃ ਫਿਲਿਪੋ (ਅ)ਵੋਚਤ੍ ਏਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਯ|
| وَرَأَى يَسُوعُ نَثَنَائِيلَ مُقْبِلًا إِلَيْهِ، فَقَالَ عَنْهُ: «هُوَذَا إِسْرَائِيلِيٌّ حَقًّا لَا غِشَّ فِيهِ». | ٤٧ 47 |
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤਮ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯਾਯੰ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟਃ ਸਤ੍ਯ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਃ|
| قَالَ لَهُ نَثَنَائِيلُ: «مِنْ أَيْنَ تَعْرِفُنِي؟». أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «قَبْلَ أَنْ دَعَاكَ فِيلُبُّسُ وَأَنْتَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ، رَأَيْتُكَ». | ٤٨ 48 |
ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍, ਭਵਾਨ੍ ਮਾਂ ਕਥੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਭਿਜਾਨਾਤਿ? ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਆਹ੍ਵਾਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯਦਾ ਤ੍ਵਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਤਰੋਰ੍ਮੂਲੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਸ੍ਤਦਾ ਤ੍ਵਾਮਦਰ੍ਸ਼ਮ੍|
| أَجَابَ نَثَنَائِيلُ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، أَنْتَ ٱبْنُ ٱللهِ! أَنْتَ مَلِكُ إِسْرَائِيلَ!». | ٤٩ 49 |
ਨਿਥਨੇਲ੍ ਅਚਕਥਤ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ ਭਵਾਨ੍ ਨਿਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋਸਿ, ਭਵਾਨ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯ ਰਾਜਾ|
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُ: «هَلْ آمَنْتَ لِأَنِّي قُلْتُ لَكَ إِنِّي رَأَيْتُكَ تَحْتَ ٱلتِّينَةِ؟ سَوْفَ تَرَى أَعْظَمَ مِنْ هَذَا!». | ٥٠ 50 |
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍, ਤ੍ਵਾਮੁਡੁਮ੍ਬਰਸ੍ਯ ਪਾਦਪਸ੍ਯ ਮੂਲੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨਾਹੰ ਮਮੈਤਸ੍ਮਾਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਤ੍ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸੀਃ? ਏਤਸ੍ਮਾਦਪ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਾਣਿ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਿ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਸਿ|
| وَقَالَ لَهُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مِنَ ٱلْآنَ تَرَوْنَ ٱلسَّمَاءَ مَفْتُوحَةً، وَمَلَائِكَةَ ٱللهِ يَصْعَدُونَ وَيَنْزِلُونَ عَلَى ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ». | ٥١ 51 |
ਅਨ੍ਯੱਚਾਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃ ਪਰੰ ਮੋਚਿਤੇ ਮੇਘਦ੍ਵਾਰੇ ਤਸ੍ਮਾਨ੍ਮਨੁਜਸੂਨੁਨਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਗਣਮ੍ ਅਵਰੋਹਨ੍ਤਮਾਰੋਹਨ੍ਤਞ੍ਚ ਦ੍ਰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
