يوحنَّا 6
| بَعْدَ هَذَا مَضَى يَسُوعُ إِلَى عَبْرِ بَحْرِ ٱلْجَلِيلِ، وَهُوَ بَحْرُ طَبَرِيَّةَ. | ١ 1 |
తతః పరం యీశు ర్గాలీల్ ప్రదేశీయస్య తివిరియానామ్నః సిన్ధోః పారం గతవాన్|
| وَتَبِعَهُ جَمْعٌ كَثِيرٌ لِأَنَّهُمْ أَبْصَرُوا آيَاتِهِ ٱلَّتِي كَانَ يَصْنَعُهَا فِي ٱلْمَرْضَى. | ٢ 2 |
తతో వ్యాధిమల్లోకస్వాస్థ్యకరణరూపాణి తస్యాశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణి దృష్ట్వా బహవో జనాస్తత్పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
| فَصَعِدَ يَسُوعُ إِلَى جَبَلٍ وَجَلَسَ هُنَاكَ مَعَ تَلَامِيذِهِ. | ٣ 3 |
తతో యీశుః పర్వ్వతమారుహ్య తత్ర శిష్యైః సాకమ్|
| وَكَانَ ٱلْفِصْحُ، عِيدُ ٱلْيَهُودِ، قَرِيبًا. | ٤ 4 |
తస్మిన్ సమయ నిస్తారోత్సవనామ్ని యిహూదీయానామ ఉత్సవ ఉపస్థితే
| فَرَفَعَ يَسُوعُ عَيْنَيْهِ وَنَظَرَ أَنَّ جَمْعًا كَثِيرًا مُقْبِلٌ إِلَيْهِ، فَقَالَ لِفِيلُبُّسَ: «مِنْ أَيْنَ نَبْتَاعُ خُبْزًا لِيَأْكُلَ هَؤُلَاءِ؟». | ٥ 5 |
యీశు ర్నేత్రే ఉత్తోల్య బహులోకాన్ స్వసమీపాగతాన్ విలోక్య ఫిలిపం పృష్టవాన్ ఏతేషాం భోజనాయ భోజద్రవ్యాణి వయం కుత్ర క్రేతుం శక్రుమః?
| وَإِنَّمَا قَالَ هَذَا لِيَمْتَحِنَهُ، لِأَنَّهُ هُوَ عَلِمَ مَا هُوَ مُزْمِعٌ أَنْ يَفْعَلَ. | ٦ 6 |
వాక్యమిదం తస్య పరీక్షార్థమ్ అవాదీత్ కిన్తు యత్ కరిష్యతి తత్ స్వయమ్ అజానాత్|
| أَجَابَهُ فِيلُبُّسُ: «لَا يَكْفِيهِمْ خُبْزٌ بِمِئَتَيْ دِينَارٍ لِيَأْخُذَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ شَيْئًا يَسِيرًا». | ٧ 7 |
ఫిలిపః ప్రత్యవోచత్ ఏతేషామ్ ఏకైకో యద్యల్పమ్ అల్పం ప్రాప్నోతి తర్హి ముద్రాపాదద్విశతేన క్రీతపూపా అపి న్యూనా భవిష్యన్తి|
| قَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنْ تَلَامِيذِهِ، وَهُوَ أَنْدَرَاوُسُ أَخُو سِمْعَانَ بُطْرُسَ: | ٨ 8 |
శిమోన్ పితరస్య భ్రాతా ఆన్ద్రియాఖ్యః శిష్యాణామేకో వ్యాహృతవాన్
| «هُنَا غُلَامٌ مَعَهُ خَمْسَةُ أَرْغِفَةِ شَعِيرٍ وَسَمَكَتَانِ، وَلَكِنْ مَا هَذَا لِمِثْلِ هَؤُلَاءِ؟». | ٩ 9 |
అత్ర కస్యచిద్ బాలకస్య సమీపే పఞ్చ యావపూపాః క్షుద్రమత్స్యద్వయఞ్చ సన్తి కిన్తు లోకానాం ఏతావాతాం మధ్యే తైః కిం భవిష్యతి?
| فَقَالَ يَسُوعُ: «ٱجْعَلُوا ٱلنَّاسَ يَتَّكِئُونَ». وَكَانَ فِي ٱلْمَكَانِ عُشْبٌ كَثِيرٌ، فَٱتَّكَأَ ٱلرِّجَالُ وَعَدَدُهُمْ نَحْوُ خَمْسَةِ آلَافٍ. | ١٠ 10 |
పశ్చాద్ యీశురవదత్ లోకానుపవేశయత తత్ర బహుయవససత్త్వాత్ పఞ్చసహస్త్రేభ్యో న్యూనా అధికా వా పురుషా భూమ్యామ్ ఉపావిశన్|
| وَأَخَذَ يَسُوعُ ٱلْأَرْغِفَةَ وَشَكَرَ، وَوَزَّعَ عَلَى ٱلتَّلَامِيذِ، وَٱلتَّلَامِيذُ أَعْطَوْا ٱلْمُتَّكِئِينَ. وَكَذَلِكَ مِنَ ٱلسَّمَكَتَيْنِ بِقَدْرِ مَا شَاءُوا. | ١١ 11 |
తతో యీశుస్తాన్ పూపానాదాయ ఈశ్వరస్య గుణాన్ కీర్త్తయిత్వా శిష్యేషు సమార్పయత్ తతస్తే తేభ్య ఉపవిష్టలోకేభ్యః పూపాన్ యథేష్టమత్స్యఞ్చ ప్రాదుః|
| فَلَمَّا شَبِعُوا، قَالَ لِتَلَامِيذِهِ: «ٱجْمَعُوا ٱلْكِسَرَ ٱلْفَاضِلَةَ لِكَيْ لَا يَضِيعَ شَيْءٌ». | ١٢ 12 |
తేషు తృప్తేషు స తానవోచద్ ఏతేషాం కిఞ్చిదపి యథా నాపచీయతే తథా సర్వ్వాణ్యవశిష్టాని సంగృహ్లీత|
| فَجَمَعُوا وَمَلَأُوا ٱثْنَتَيْ عَشْرَةَ قُفَّةً مِنَ ٱلْكِسَرِ، مِنْ خَمْسَةِ أَرْغِفَةِ ٱلشَّعِيرِ، ٱلَّتِي فَضَلَتْ عَنِ ٱلْآكِلِينَ. | ١٣ 13 |
తతః సర్వ్వేషాం భోజనాత్ పరం తే తేషాం పఞ్చానాం యావపూపానాం అవశిష్టాన్యఖిలాని సంగృహ్య ద్వాదశడల్లకాన్ అపూరయన్|
| فَلَمَّا رَأَى ٱلنَّاسُ ٱلْآيَةَ ٱلَّتِي صَنَعَهَا يَسُوعُ قَالُوا: «إِنَّ هَذَا هُوَ بِٱلْحَقِيقَةِ ٱلنَّبِيُّ ٱلْآتِي إِلَى ٱلْعَالَمِ!». | ١٤ 14 |
అపరం యీశోరేతాదృశీమ్ ఆశ్చర్య్యక్రియాం దృష్ట్వా లోకా మిథో వక్తుమారేభిరే జగతి యస్యాగమనం భవిష్యతి స ఏవాయమ్ అవశ్యం భవిష్యద్వక్త్తా|
| وَأَمَّا يَسُوعُ فَإِذْ عَلِمَ أَنَّهُمْ مُزْمِعُونَ أَنْ يَأْتُوا وَيَخْتَطِفُوهُ لِيَجْعَلُوهُ مَلِكًا، ٱنْصَرَفَ أَيْضًا إِلَى ٱلْجَبَلِ وَحْدَهُ. | ١٥ 15 |
అతఏవ లోకా ఆగత్య తమాక్రమ్య రాజానం కరిష్యన్తి యీశుస్తేషామ్ ఈదృశం మానసం విజ్ఞాయ పునశ్చ పర్వ్వతమ్ ఏకాకీ గతవాన్|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْمَسَاءُ نَزَلَ تَلَامِيذُهُ إِلَى ٱلْبَحْرِ، | ١٦ 16 |
సాయంకాల ఉపస్థితే శిష్యా జలధితటం వ్రజిత్వా నావమారుహ్య నగరదిశి సిన్ధౌ వాహయిత్వాగమన్|
| فَدَخَلُوا ٱلسَّفِينَةَ وَكَانُوا يَذْهَبُونَ إِلَى عَبْرِ ٱلْبَحْرِ إِلَى كَفْرِنَاحُومَ. وَكَانَ ٱلظَّلَامُ قَدْ أَقْبَلَ، وَلَمْ يَكُنْ يَسُوعُ قَدْ أَتَى إِلَيْهِمْ. | ١٧ 17 |
తస్మిన్ సమయే తిమిర ఉపాతిష్ఠత్ కిన్తు యీషుస్తేషాం సమీపం నాగచ్ఛత్|
| وَهَاجَ ٱلْبَحْرُ مِنْ رِيحٍ عَظِيمَةٍ تَهُبُّ. | ١٨ 18 |
తదా ప్రబలపవనవహనాత్ సాగరే మహాతరఙ్గో భవితుమ్ ఆరేభే|
| فَلَمَّا كَانُوا قَدْ جَذَّفُوا نَحْوَ خَمْسٍ وَعِشْرِينَ أَوْ ثَلَاثِينَ غَلْوَةً، نَظَرُوا يَسُوعَ مَاشِيًا عَلَى ٱلْبَحْرِ مُقْتَرِبًا مِنَ ٱلسَّفِينَةِ، فَخَافُوا. | ١٩ 19 |
తతస్తే వాహయిత్వా ద్విత్రాన్ క్రోశాన్ గతాః పశ్చాద్ యీశుం జలధేరుపరి పద్భ్యాం వ్రజన్తం నౌకాన్తికమ్ ఆగచ్ఛన్తం విలోక్య త్రాసయుక్తా అభవన్
| فَقَالَ لَهُمْ: «أَنَا هُوَ، لَا تَخَافُوا!». | ٢٠ 20 |
కిన్తు స తానుక్త్తవాన్ అయమహం మా భైష్ట|
| فَرَضُوا أَنْ يَقْبَلُوهُ فِي ٱلسَّفِينَةِ. وَلِلْوَقْتِ صَارَتِ ٱلسَّفِينَةُ إِلَى ٱلْأَرْضِ ٱلَّتِي كَانُوا ذَاهِبِينَ إِلَيْهَا. | ٢١ 21 |
తదా తే తం స్వైరం నావి గృహీతవన్తః తదా తత్క్షణాద్ ఉద్దిష్టస్థానే నౌరుపాస్థాత్|
| وَفِي ٱلْغَدِ لَمَّا رَأَى ٱلْجَمْعُ ٱلَّذِينَ كَانُوا وَاقِفِينَ فِي عَبْرِ ٱلْبَحْرِ أَنَّهُ لَمْ تَكُنْ هُنَاكَ سَفِينَةٌ أُخْرَى سِوَى وَاحِدَةٍ، وَهِيَ تِلْكَ ٱلَّتِي دَخَلَهَا تَلَامِيذُهُ، وَأَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَدْخُلِ ٱلسَّفِينَةَ مَعَ تَلَامِيذِهِ بَلْ مَضَى تَلَامِيذُهُ وَحْدَهُمْ. | ٢٢ 22 |
యయా నావా శిష్యా అగచ్ఛన్ తదన్యా కాపి నౌకా తస్మిన్ స్థానే నాసీత్ తతో యీశుః శిష్యైః సాకం నాగమత్ కేవలాః శిష్యా అగమన్ ఏతత్ పారస్థా లోకా జ్ఞాతవన్తః|
| غَيْرَ أَنَّهُ جَاءَتْ سُفُنٌ مِنْ طَبَرِيَّةَ إِلَى قُرْبِ ٱلْمَوْضِعِ ٱلَّذِي أَكَلُوا فِيهِ ٱلْخُبْزَ، إِذْ شَكَرَ ٱلرَّبُّ. | ٢٣ 23 |
కిన్తు తతః పరం ప్రభు ర్యత్ర ఈశ్వరస్య గుణాన్ అనుకీర్త్త్య లోకాన్ పూపాన్ అభోజయత్ తత్స్థానస్య సమీపస్థతివిరియాయా అపరాస్తరణయ ఆగమన్|
| فَلَمَّا رَأَى ٱلْجَمْعُ أَنَّ يَسُوعَ لَيْسَ هُوَ هُنَاكَ وَلَا تَلَامِيذُهُ، دَخَلُوا هُمْ أَيْضًا ٱلسُّفُنَ وَجَاءُوا إِلَى كَفْرِنَاحُومَ يَطْلُبُونَ يَسُوعَ. | ٢٤ 24 |
యీశుస్తత్ర నాస్తి శిష్యా అపి తత్ర నా సన్తి లోకా ఇతి విజ్ఞాయ యీశుం గవేషయితుం తరణిభిః కఫర్నాహూమ్ పురం గతాః|
| وَلَمَّا وَجَدُوهُ فِي عَبْرِ ٱلْبَحْرِ، قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، مَتَى صِرْتَ هُنَا؟». | ٢٥ 25 |
తతస్తే సరిత్పతేః పారే తం సాక్షాత్ ప్రాప్య ప్రావోచన్ హే గురో భవాన్ అత్ర స్థానే కదాగమత్?
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَقَالَ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: أَنْتُمْ تَطْلُبُونَنِي لَيْسَ لِأَنَّكُمْ رَأَيْتُمْ آيَاتٍ، بَلْ لِأَنَّكُمْ أَكَلْتُمْ مِنَ ٱلْخُبْزِ فَشَبِعْتُمْ. | ٢٦ 26 |
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి ఆశ్చర్య్యకర్మ్మదర్శనాద్ధేతో ర్న కిన్తు పూపభోజనాత్ తేన తృప్తత్వాఞ్చ మాం గవేషయథ|
| اِعْمَلُوا لَا لِلطَّعَامِ ٱلْبَائِدِ، بَلْ لِلطَّعَامِ ٱلْبَاقِي لِلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ ٱلَّذِي يُعْطِيكُمُ ٱبْنُ ٱلْإِنْسَانِ، لِأَنَّ هَذَا ٱللهُ ٱلْآبُ قَدْ خَتَمَهُ». (aiōnios g166) | ٢٧ 27 |
క్షయణీయభక్ష్యార్థం మా శ్రామిష్ట కిన్త్వన్తాయుర్భక్ష్యార్థం శ్రామ్యత, తస్మాత్ తాదృశం భక్ష్యం మనుజపుత్రో యుష్మాభ్యం దాస్యతి; తస్మిన్ తాత ఈశ్వరః ప్రమాణం ప్రాదాత్| (aiōnios g166)
| فَقَالُوا لَهُ: «مَاذَا نَفْعَلُ حَتَّى نَعْمَلَ أَعْمَالَ ٱللهِ؟». | ٢٨ 28 |
తదా తేఽపృచ్ఛన్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ కర్త్తుమ్ అస్మాభిః కిం కర్త్తవ్యం?
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «هَذَا هُوَ عَمَلُ ٱللهِ: أَنْ تُؤْمِنُوا بِٱلَّذِي هُوَ أَرْسَلَهُ». | ٢٩ 29 |
తతో యీశురవదద్ ఈశ్వరో యం ప్రైరయత్ తస్మిన్ విశ్వసనమ్ ఈశ్వరాభిమతం కర్మ్మ|
| فَقَالُوا لَهُ: «فَأَيَّةَ آيَةٍ تَصْنَعُ لِنَرَى وَنُؤْمِنَ بِكَ؟ مَاذَا تَعْمَلُ؟ | ٣٠ 30 |
తదా తే వ్యాహరన్ భవతా కిం లక్షణం దర్శితం యద్దృష్ట్వా భవతి విశ్వసిష్యామః? త్వయా కిం కర్మ్మ కృతం?
| آبَاؤُنَا أَكَلُوا ٱلْمَنَّ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ، كَمَا هُوَ مَكْتُوبٌ: أَنَّهُ أَعْطَاهُمْ خُبْزًا مِنَ ٱلسَّمَاءِ لِيَأْكُلُوا». | ٣١ 31 |
అస్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మాన్నాం భోక్త్తుం ప్రాపుః యథా లిపిరాస్తే| స్వర్గీయాణి తు భక్ష్యాణి ప్రదదౌ పరమేశ్వరః|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: لَيْسَ مُوسَى أَعْطَاكُمُ ٱلْخُبْزَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، بَلْ أَبِي يُعْطِيكُمُ ٱلْخُبْزَ ٱلْحَقِيقِيَّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، | ٣٢ 32 |
తదా యీశురవదద్ అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి మూసా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం భక్ష్యం నాదాత్ కిన్తు మమ పితా యుష్మాభ్యం స్వర్గీయం పరమం భక్ష్యం దదాతి|
| لِأَنَّ خُبْزَ ٱللهِ هُوَ ٱلنَّازِلُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ ٱلْوَاهِبُ حَيَاةً لِلْعَالَمِ». | ٣٣ 33 |
యః స్వర్గాదవరుహ్య జగతే జీవనం దదాతి స ఈశ్వరదత్తభక్ష్యరూపః|
| فَقَالُوا لَهُ: «يَا سَيِّدُ، أَعْطِنَا فِي كُلِّ حِينٍ هَذَا ٱلْخُبْزَ». | ٣٤ 34 |
తదా తే ప్రావోచన్ హే ప్రభో భక్ష్యమిదం నిత్యమస్మభ్యం దదాతు|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ خُبْزُ ٱلْحَيَاةِ. مَنْ يُقْبِلْ إِلَيَّ فَلَا يَجُوعُ، وَمَنْ يُؤْمِنْ بِي فَلَا يَعْطَشُ أَبَدًا. | ٣٥ 35 |
యీశురవదద్ అహమేవ జీవనరూపం భక్ష్యం యో జనో మమ సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛతి స జాతు క్షుధార్త్తో న భవిష్యతి, తథా యో జనో మాం ప్రత్యేతి స జాతు తృషార్త్తో న భవిష్యతి|
| وَلَكِنِّي قُلْتُ لَكُمْ: إِنَّكُمْ قَدْ رَأَيْتُمُونِي، وَلَسْتُمْ تُؤْمِنُونَ. | ٣٦ 36 |
మాం దృష్ట్వాపి యూయం న విశ్వసిథ యుష్మానహమ్ ఇత్యవోచం|
| كُلُّ مَا يُعْطِينِي ٱلْآبُ فَإِلَيَّ يُقْبِلُ، وَمَنْ يُقْبِلْ إِلَيَّ لَا أُخْرِجْهُ خَارِجًا. | ٣٧ 37 |
పితా మహ్యం యావతో లోకానదదాత్ తే సర్వ్వ ఏవ మమాన్తికమ్ ఆగమిష్యన్తి యః కశ్చిచ్చ మమ సన్నిధిమ్ ఆయాస్యతి తం కేనాపి ప్రకారేణ న దూరీకరిష్యామి|
| لِأَنِّي قَدْ نَزَلْتُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، لَيْسَ لِأَعْمَلَ مَشِيئَتِي، بَلْ مَشِيئَةَ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٣٨ 38 |
నిజాభిమతం సాధయితుం న హి కిన్తు ప్రేరయితురభిమతం సాధయితుం స్వర్గాద్ ఆగతోస్మి|
| وَهَذِهِ مَشِيئَةُ ٱلْآبِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي: أَنَّ كُلَّ مَا أَعْطَانِي لَا أُتْلِفُ مِنْهُ شَيْئًا، بَلْ أُقِيمُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ. | ٣٩ 39 |
స యాన్ యాన్ లోకాన్ మహ్యమదదాత్ తేషామేకమపి న హారయిత్వా శేషదినే సర్వ్వానహమ్ ఉత్థాపయామి ఇదం మత్ప్రేరయితుః పితురభిమతం|
| لِأَنَّ هَذِهِ هِيَ مَشِيئَةُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي: أَنَّ كُلَّ مَنْ يَرَى ٱلِٱبْنَ وَيُؤْمِنُ بِهِ تَكُونُ لَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ». (aiōnios g166) | ٤٠ 40 |
యః కశ్చిన్ మానవసుతం విలోక్య విశ్వసితి స శేషదినే మయోత్థాపితః సన్ అనన్తాయుః ప్రాప్స్యతి ఇతి మత్ప్రేరకస్యాభిమతం| (aiōnios g166)
| فَكَانَ ٱلْيَهُودُ يَتَذَمَّرُونَ عَلَيْهِ لِأَنَّهُ قَالَ: «أَنَا هُوَ ٱلْخُبْزُ ٱلَّذِي نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ». | ٤١ 41 |
తదా స్వర్గాద్ యద్ భక్ష్యమ్ అవారోహత్ తద్ భక్ష్యమ్ అహమేవ యిహూదీయలోకాస్తస్యైతద్ వాక్యే వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే
| وَقَالُوا: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ يَسُوعَ بْنَ يُوسُفَ، ٱلَّذِي نَحْنُ عَارِفُونَ بِأَبِيهِ وَأُمِّهِ؟ فَكَيْفَ يَقُولُ هَذَا: إِنِّي نَزَلْتُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ؟». | ٤٢ 42 |
యూషఫః పుత్రో యీశు ర్యస్య మాతాపితరౌ వయం జానీమ ఏష కిం సఏవ న? తర్హి స్వర్గాద్ అవారోహమ్ ఇతి వాక్యం కథం వక్త్తి?
| فَأَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «لَا تَتَذَمَّرُوا فِيمَا بَيْنَكُمْ. | ٤٣ 43 |
తదా యీశుస్తాన్ ప్రత్యవదత్ పరస్పరం మా వివదధ్వం
| لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يُقْبِلَ إِلَيَّ إِنْ لَمْ يَجْتَذِبْهُ ٱلْآبُ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي، وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ. | ٤٤ 44 |
మత్ప్రేరకేణ పిత్రా నాకృష్టః కోపి జనో మమాన్తికమ్ ఆయాతుం న శక్నోతి కిన్త్వాగతం జనం చరమేఽహ్ని ప్రోత్థాపయిష్యామి|
| إِنَّهُ مَكْتُوبٌ فِي ٱلْأَنْبِيَاءِ: وَيَكُونُ ٱلْجَمِيعُ مُتَعَلِّمِينَ مِنَ ٱللهِ. فَكُلُّ مَنْ سَمِعَ مِنَ ٱلْآبِ وَتَعَلَّمَ يُقْبِلُ إِلَيَّ. | ٤٥ 45 |
తే సర్వ్వ ఈశ్వరేణ శిక్షితా భవిష్యన్తి భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే అతో యః కశ్చిత్ పితుః సకాశాత్ శ్రుత్వా శిక్షతే స ఏవ మమ సమీపమ్ ఆగమిష్యతి|
| لَيْسَ أَنَّ أَحَدًا رَأَى ٱلْآبَ إِلَّا ٱلَّذِي مِنَ ٱللهِ. هَذَا قَدْ رَأَى ٱلْآبَ. | ٤٦ 46 |
య ఈశ్వరాద్ అజాయత తం వినా కోపి మనుష్యో జనకం నాదర్శత్ కేవలః సఏవ తాతమ్ అద్రాక్షీత్|
| اَلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: مَنْ يُؤْمِنُ بِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ. (aiōnios g166) | ٤٧ 47 |
అహం యుష్మాన్ యథార్థతరం వదామి యో జనో మయి విశ్వాసం కరోతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
| أَنَا هُوَ خُبْزُ ٱلْحَيَاةِ. | ٤٨ 48 |
అహమేవ తజ్జీవనభక్ష్యం|
| آبَاؤُكُمْ أَكَلُوا ٱلْمَنَّ فِي ٱلْبَرِّيَّةِ وَمَاتُوا. | ٤٩ 49 |
యుష్మాకం పూర్వ్వపురుషా మహాప్రాన్తరే మన్నాభక్ష్యం భూక్త్తాపి మృతాః
| هَذَا هُوَ ٱلْخُبْزُ ٱلنَّازِلُ مِنَ ٱلسَّمَاءِ، لِكَيْ يَأْكُلَ مِنْهُ ٱلْإِنْسَانُ وَلَا يَمُوتَ. | ٥٠ 50 |
కిన్తు యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తద్ యది కశ్చిద్ భుఙ్క్త్తే తర్హి స న మ్రియతే|
| أَنَا هُوَ ٱلْخُبْزُ ٱلْحَيُّ ٱلَّذِي نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. إِنْ أَكَلَ أَحَدٌ مِنْ هَذَا ٱلْخُبْزِ يَحْيَا إِلَى ٱلْأَبَدِ. وَٱلْخُبْزُ ٱلَّذِي أَنَا أُعْطِي هُوَ جَسَدِي ٱلَّذِي أَبْذِلُهُ مِنْ أَجْلِ حَيَاةِ ٱلْعَالَمِ». (aiōn g165) | ٥١ 51 |
యజ్జీవనభక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ సోహమేవ ఇదం భక్ష్యం యో జనో భుఙ్క్త్తే స నిత్యజీవీ భవిష్యతి| పునశ్చ జగతో జీవనార్థమహం యత్ స్వకీయపిశితం దాస్యామి తదేవ మయా వితరితం భక్ష్యమ్| (aiōn g165)
| فَخَاصَمَ ٱلْيَهُودُ بَعْضُهُمْ بَعْضًا قَائِلِينَ: «كَيْفَ يَقْدِرُ هَذَا أَنْ يُعْطِيَنَا جَسَدَهُ لِنَأْكُلَ؟». | ٥٢ 52 |
తస్మాద్ యిహూదీయాః పరస్పరం వివదమానా వక్త్తుమారేభిరే ఏష భోజనార్థం స్వీయం పలలం కథమ్ అస్మభ్యం దాస్యతి?
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «ٱلْحَقَّ ٱلْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنْ لَمْ تَأْكُلُوا جَسَدَ ٱبْنِ ٱلْإِنْسَانِ وَتَشْرَبُوا دَمَهُ، فَلَيْسَ لَكُمْ حَيَاةٌ فِيكُمْ. | ٥٣ 53 |
తదా యీశుస్తాన్ ఆవోచద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి మనుష్యపుత్రస్యామిషే యుష్మాభి ర్న భుక్త్తే తస్య రుధిరే చ న పీతే జీవనేన సార్ద్ధం యుష్మాకం సమ్బన్ధో నాస్తి|
| مَنْ يَأْكُلُ جَسَدِي وَيَشْرَبُ دَمِي فَلَهُ حَيَاةٌ أَبَدِيَّةٌ، وَأَنَا أُقِيمُهُ فِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ، (aiōnios g166) | ٥٤ 54 |
యో మమామిషం స్వాదతి మమ సుధిరఞ్చ పివతి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి తతః శేషేఽహ్ని తమహమ్ ఉత్థాపయిష్యామి| (aiōnios g166)
| لِأَنَّ جَسَدِي مَأْكَلٌ حَقٌّ وَدَمِي مَشْرَبٌ حَقٌّ. | ٥٥ 55 |
యతో మదీయమామిషం పరమం భక్ష్యం తథా మదీయం శోణితం పరమం పేయం|
| مَنْ يَأْكُلْ جَسَدِي وَيَشْرَبْ دَمِي يَثْبُتْ فِيَّ وَأَنَا فِيهِ. | ٥٦ 56 |
యో జనో మదీయం పలలం స్వాదతి మదీయం రుధిరఞ్చ పివతి స మయి వసతి తస్మిన్నహఞ్చ వసామి|
| كَمَا أَرْسَلَنِي ٱلْآبُ ٱلْحَيُّ، وَأَنَا حَيٌّ بِٱلْآبِ، فَمَنْ يَأْكُلْنِي فَهُوَ يَحْيَا بِي. | ٥٧ 57 |
మత్ప్రేరయిత్రా జీవతా తాతేన యథాహం జీవామి తద్వద్ యః కశ్చిన్ మామత్తి సోపి మయా జీవిష్యతి|
| هَذَا هُوَ ٱلْخُبْزُ ٱلَّذِي نَزَلَ مِنَ ٱلسَّمَاءِ. لَيْسَ كَمَا أَكَلَ آبَاؤُكُمُ ٱلْمَنَّ وَمَاتُوا. مَنْ يَأْكُلْ هَذَا ٱلْخُبْزَ فَإِنَّهُ يَحْيَا إِلَى ٱلْأَبَدِ». (aiōn g165) | ٥٨ 58 |
యద్భక్ష్యం స్వర్గాదాగచ్ఛత్ తదిదం యన్మాన్నాం స్వాదిత్వా యుష్మాకం పితరోఽమ్రియన్త తాదృశమ్ ఇదం భక్ష్యం న భవతి ఇదం భక్ష్యం యో భక్షతి స నిత్యం జీవిష్యతి| (aiōn g165)
| قَالَ هَذَا فِي ٱلْمَجْمَعِ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي كَفْرِنَاحُومَ. | ٥٩ 59 |
యదా కఫర్నాహూమ్ పుర్య్యాం భజనగేహే ఉపాదిశత్ తదా కథా ఏతా అకథయత్|
| فَقَالَ كَثِيرُونَ مِنْ تَلَامِيذِهِ، إِذْ سَمِعُوا: «إِنَّ هَذَا ٱلْكَلَامَ صَعْبٌ! مَنْ يَقْدِرُ أَنْ يَسْمَعَهُ؟». | ٦٠ 60 |
తదేత్థం శ్రుత్వా తస్య శిష్యాణామ్ అనేకే పరస్పరమ్ అకథయన్ ఇదం గాఢం వాక్యం వాక్యమీదృశం కః శ్రోతుం శక్రుయాత్?
| فَعَلِمَ يَسُوعُ فِي نَفْسِهِ أَنَّ تَلَامِيذَهُ يَتَذَمَّرُونَ عَلَى هَذَا، فَقَالَ لَهُمْ: «أَهَذَا يُعْثِرُكُمْ؟ | ٦١ 61 |
కిన్తు యీశుః శిష్యాణామ్ ఇత్థం వివాదం స్వచిత్తే విజ్ఞాయ కథితవాన్ ఇదం వాక్యం కిం యుష్మాకం విఘ్నం జనయతి?
| فَإِنْ رَأَيْتُمُ ٱبْنَ ٱلْإِنْسَانِ صَاعِدًا إِلَى حَيْثُ كَانَ أَوَّلًا! | ٦٢ 62 |
యది మనుజసుతం పూర్వ్వవాసస్థానమ్ ఊర్ద్వ్వం గచ్ఛన్తం పశ్యథ తర్హి కిం భవిష్యతి?
| اَلرُّوحُ هُوَ ٱلَّذِي يُحْيِي. أَمَّا ٱلْجَسَدُ فَلَا يُفِيدُ شَيْئًا. اَلْكَلَامُ ٱلَّذِي أُكَلِّمُكُمْ بِهِ هُوَ رُوحٌ وَحَيَاةٌ، | ٦٣ 63 |
ఆత్మైవ జీవనదాయకః వపు ర్నిష్ఫలం యుష్మభ్యమహం యాని వచాంసి కథయామి తాన్యాత్మా జీవనఞ్చ|
| وَلَكِنْ مِنْكُمْ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ». لِأَنَّ يَسُوعَ مِنَ ٱلْبَدْءِ عَلِمَ مَنْ هُمُ ٱلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ، وَمَنْ هُوَ ٱلَّذِي يُسَلِّمُهُ. | ٦٤ 64 |
కిన్తు యుష్మాకం మధ్యే కేచన అవిశ్వాసినః సన్తి కే కే న విశ్వసన్తి కో వా తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి తాన్ యీశురాప్రథమాద్ వేత్తి|
| فَقَالَ: «لِهَذَا قُلْتُ لَكُمْ: إِنَّهُ لَا يَقْدِرُ أَحَدٌ أَنْ يَأْتِيَ إِلَيَّ إِنْ لَمْ يُعْطَ مِنْ أَبِي». | ٦٥ 65 |
అపరమపి కథితవాన్ అస్మాత్ కారణాద్ అకథయం పితుః సకాశాత్ శక్త్తిమప్రాప్య కోపి మమాన్తికమ్ ఆగన్తుం న శక్నోతి|
| مِنْ هَذَا ٱلْوَقْتِ رَجَعَ كَثِيرُونَ مِنْ تَلَامِيذِهِ إِلَى ٱلْوَرَاءِ، وَلَمْ يَعُودُوا يَمْشُونَ مَعَهُ. | ٦٦ 66 |
తత్కాలేఽనేకే శిష్యా వ్యాఘుట్య తేన సార్ద్ధం పున ర్నాగచ్ఛన్|
| فَقَالَ يَسُوعُ لِلِٱثْنَيْ عَشَرَ: «أَلَعَلَّكُمْ أَنْتُمْ أَيْضًا تُرِيدُونَ أَنْ تَمْضُوا؟». | ٦٧ 67 |
తదా యీశు ర్ద్వాదశశిష్యాన్ ఉక్త్తవాన్ యూయమపి కిం యాస్యథ?
| فَأَجَابَهُ سِمْعَانُ بُطْرُسُ: «يَارَبُّ، إِلَى مَنْ نَذْهَبُ؟ كَلَامُ ٱلْحَيَاةِ ٱلْأَبَدِيَّةِ عِنْدَكَ، (aiōnios g166) | ٦٨ 68 |
తతః శిమోన్ పితరః ప్రత్యవోచత్ హే ప్రభో కస్యాభ్యర్ణం గమిష్యామః? (aiōnios g166)
| وَنَحْنُ قَدْ آمَنَّا وَعَرَفْنَا أَنَّكَ أَنْتَ ٱلْمَسِيحُ ٱبْنُ ٱللهِ ٱلْحَيِّ». | ٦٩ 69 |
అనన్తజీవనదాయిన్యో యాః కథాస్తాస్తవైవ| భవాన్ అమరేశ్వరస్యాభిషిక్త్తపుత్ర ఇతి విశ్వస్య నిశ్చితం జానీమః|
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ: «أَلَيْسَ أَنِّي أَنَا ٱخْتَرْتُكُمْ، ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ؟ وَوَاحِدٌ مِنْكُمْ شَيْطَانٌ!». | ٧٠ 70 |
తదా యీశురవదత్ కిమహం యుష్మాకం ద్వాదశజనాన్ మనోనీతాన్ న కృతవాన్? కిన్తు యుష్మాకం మధ్యేపి కశ్చిదేకో విఘ్నకారీ విద్యతే|
| قَالَ عَنْ يَهُوذَا سِمْعَانَ ٱلْإِسْخَرْيُوطِيِّ، لِأَنَّ هَذَا كَانَ مُزْمِعًا أَنْ يُسَلِّمَهُ، وَهُوَ وَاحِدٌ مِنَ ٱلِٱثْنَيْ عَشَرَ. | ٧١ 71 |
ఇమాం కథం స శిమోనః పుత్రమ్ ఈష్కరీయోతీయం యిహూదామ్ ఉద్దిశ్య కథితవాన్ యతో ద్వాదశానాం మధ్యే గణితః స తం పరకరేషు సమర్పయిష్యతి|
