يوحنَّا 7
| وَكَانَ يَسُوعُ يَتَرَدَّدُ بَعْدَ هَذَا فِي ٱلْجَلِيلِ، لِأَنَّهُ لَمْ يُرِدْ أَنْ يَتَرَدَّدَ فِي ٱلْيَهُودِيَّةِ لِأَنَّ ٱلْيَهُودَ كَانُوا يَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ. | ١ 1 |
తతః పరం యిహూదీయలోకాస్తం హన్తుం సమైహన్త తస్మాద్ యీశు ర్యిహూదాప్రదేశే పర్య్యటితుం నేచ్ఛన్ గాలీల్ ప్రదేశే పర్య్యటితుం ప్రారభత|
| وَكَانَ عِيدُ ٱلْيَهُودِ، عِيدُ ٱلْمَظَالِّ، قَرِيبًا. | ٢ 2 |
కిన్తు తస్మిన్ సమయే యిహూదీయానాం దూష్యవాసనామోత్సవ ఉపస్థితే
| فَقَالَ لَهُ إِخْوَتُهُ: «ٱنْتَقِلْ مِنْ هُنَا وَٱذْهَبْ إِلَى ٱلْيَهُودِيَّةِ، لِكَيْ يَرَى تَلَامِيذُكَ أَيْضًا أَعْمَالَكَ ٱلَّتِي تَعْمَلُ، | ٣ 3 |
తస్య భ్రాతరస్తమ్ అవదన్ యాని కర్మ్మాణి త్వయా క్రియన్తే తాని యథా తవ శిష్యాః పశ్యన్తి తదర్థం త్వమితః స్థానాద్ యిహూదీయదేశం వ్రజ|
| لِأَنَّهُ لَيْسَ أَحَدٌ يَعْمَلُ شَيْئًا فِي ٱلْخَفَاءِ وَهُوَ يُرِيدُ أَنْ يَكُونَ عَلَانِيَةً. إِنْ كُنْتَ تَعْمَلُ هَذِهِ ٱلْأَشْيَاءَ فَأَظْهِرْ نَفْسَكَ لِلْعَالَمِ». | ٤ 4 |
యః కశ్చిత్ స్వయం ప్రచికాశిషతి స కదాపి గుప్తం కర్మ్మ న కరోతి యదీదృశం కర్మ్మ కరోషి తర్హి జగతి నిజం పరిచాయయ|
| لِأَنَّ إِخْوَتَهُ أَيْضًا لَمْ يَكُونُوا يُؤْمِنُونَ بِهِ. | ٥ 5 |
యతస్తస్య భ్రాతరోపి తం న విశ్వసన్తి|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «إِنَّ وَقْتِي لَمْ يَحْضُرْ بَعْدُ، وَأَمَّا وَقْتُكُمْ فَفِي كُلِّ حِينٍ حَاضِرٌ. | ٦ 6 |
తదా యీశుస్తాన్ అవోచత్ మమ సమయ ఇదానీం నోపతిష్ఠతి కిన్తు యుష్మాకం సమయః సతతమ్ ఉపతిష్ఠతి|
| لَا يَقْدِرُ ٱلْعَالَمُ أَنْ يُبْغِضَكُمْ، وَلَكِنَّهُ يُبْغِضُنِي أَنَا، لِأَنِّي أَشْهَدُ عَلَيْهِ أَنَّ أَعْمَالَهُ شِرِّيرَةٌ. | ٧ 7 |
జగతో లోకా యుష్మాన్ ఋతీయితుం న శక్రువన్తి కిన్తు మామేవ ఋతీయన్తే యతస్తేషాం కర్మాణి దుష్టాని తత్ర సాక్ష్యమిదమ్ అహం దదామి|
| اِصْعَدُوا أَنْتُمْ إِلَى هَذَا ٱلْعِيدِ. أَنَا لَسْتُ أَصْعَدُ بَعْدُ إِلَى هَذَا ٱلْعِيدِ، لِأَنَّ وَقْتِي لَمْ يُكْمَلْ بَعْدُ». | ٨ 8 |
అతఏవ యూయమ్ ఉత్సవేఽస్మిన్ యాత నాహమ్ ఇదానీమ్ అస్మిన్నుత్సవే యామి యతో మమ సమయ ఇదానీం న సమ్పూర్ణః|
| قَالَ لَهُمْ هَذَا وَمَكَثَ فِي ٱلْجَلِيلِ. | ٩ 9 |
ఇతి వాక్యమ్ ఉక్త్త్వా స గాలీలి స్థితవాన్
| وَلَمَّا كَانَ إِخْوَتُهُ قَدْ صَعِدُوا، حِينَئِذٍ صَعِدَ هُوَ أَيْضًا إِلَى ٱلْعِيدِ، لَا ظَاهِرًا بَلْ كَأَنَّهُ فِي ٱلْخَفَاءِ. | ١٠ 10 |
కిన్తు తస్య భ్రాతృషు తత్ర ప్రస్థితేషు సత్సు సోఽప్రకట ఉత్సవమ్ అగచ్ఛత్|
| فَكَانَ ٱلْيَهُودُ يَطْلُبُونَهُ فِي ٱلْعِيدِ، وَيَقُولُونَ: «أَيْنَ ذَاكَ؟». | ١١ 11 |
అనన్తరమ్ ఉత్సవమ్ ఉపస్థితా యిహూదీయాస్తం మృగయిత్వాపృచ్ఛన్ స కుత్ర?
| وَكَانَ فِي ٱلْجُمُوعِ مُنَاجَاةٌ كَثِيرَةٌ مِنْ نَحْوِهِ. بَعْضُهُمْ يَقُولُونَ: «إِنَّهُ صَالِحٌ». وَآخَرُونَ يَقُولُونَ: «لَا، بَلْ يُضِلُّ ٱلشَّعْبَ». | ١٢ 12 |
తతో లోకానాం మధ్యే తస్మిన్ నానావిధా వివాదా భవితుమ్ ఆరబ్ధవన్తః| కేచిద్ అవోచన్ స ఉత్తమః పురుషః కేచిద్ అవోచన్ న తథా వరం లోకానాం భ్రమం జనయతి|
| وَلَكِنْ لَمْ يَكُنْ أَحَدٌ يَتَكَلَّمُ عَنْهُ جِهَارًا لِسَبَبِ ٱلْخَوْفِ مِنَ ٱلْيَهُودِ. | ١٣ 13 |
కిన్తు యిహూదీయానాం భయాత్ కోపి తస్య పక్షే స్పష్టం నాకథయత్|
| وَلَمَّا كَانَ ٱلْعِيدُ قَدِ ٱنْتَصَفَ، صَعِدَ يَسُوعُ إِلَى ٱلْهَيْكَلِ، وَكَانَ يُعَلِّمُ. | ١٤ 14 |
తతః పరమ్ ఉత్సవస్య మధ్యసమయే యీశు ర్మన్దిరం గత్వా సముపదిశతి స్మ|
| فَتَعَجَّبَ ٱلْيَهُودُ قَائِلِينَ: «كَيْفَ هَذَا يَعْرِفُ ٱلْكُتُبَ، وَهُوَ لَمْ يَتَعَلَّمْ؟». | ١٥ 15 |
తతో యిహూదీయా లోకా ఆశ్చర్య్యం జ్ఞాత్వాకథయన్ ఏషా మానుషో నాధీత్యా కథమ్ ఏతాదృశో విద్వానభూత్?
| أَجَابَهُمْ يَسُوعُ وَقَالَ: «تَعْلِيمِي لَيْسَ لِي بَلْ لِلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ١٦ 16 |
తదా యీశుః ప్రత్యవోచద్ ఉపదేశోయం న మమ కిన్తు యో మాం ప్రేషితవాన్ తస్య|
| إِنْ شَاءَ أَحَدٌ أَنْ يَعْمَلَ مَشِيئَتَهُ يَعْرِفُ ٱلتَّعْلِيمَ، هَلْ هُوَ مِنَ ٱللهِ، أَمْ أَتَكَلَّمُ أَنَا مِنْ نَفْسِي. | ١٧ 17 |
యో జనో నిదేశం తస్య గ్రహీష్యతి మమోపదేశో మత్తో భవతి కిమ్ ఈశ్వరాద్ భవతి స గనస్తజ్జ్ఞాతుం శక్ష్యతి|
| مَنْ يَتَكَلَّمُ مِنْ نَفْسِهِ يَطْلُبُ مَجْدَ نَفْسِهِ، وَأَمَّا مَنْ يَطْلُبُ مَجْدَ ٱلَّذِي أَرْسَلَهُ فَهُوَ صَادِقٌ وَلَيْسَ فِيهِ ظُلْمٌ. | ١٨ 18 |
యో జనః స్వతః కథయతి స స్వీయం గౌరవమ్ ఈహతే కిన్తు యః ప్రేరయితు ర్గౌరవమ్ ఈహతే స సత్యవాదీ తస్మిన్ కోప్యధర్మ్మో నాస్తి|
| أَلَيْسَ مُوسَى قَدْ أَعْطَاكُمُ ٱلنَّامُوسَ؟ وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَعْمَلُ ٱلنَّامُوسَ! لِمَاذَا تَطْلُبُونَ أَنْ تَقْتُلُونِي؟» | ١٩ 19 |
మూసా యుష్మభ్యం వ్యవస్థాగ్రన్థం కిం నాదదాత్? కిన్తు యుష్మాకం కోపి తాం వ్యవస్థాం న సమాచరతి| మాం హన్తుం కుతో యతధ్వే?
| أَجَابَ ٱلْجَمْعُ وَقَالُوا: «بِكَ شَيْطَانٌ. مَنْ يَطْلُبُ أَنْ يَقْتُلَكَ؟». | ٢٠ 20 |
తదా లోకా అవదన్ త్వం భూతగ్రస్తస్త్వాం హన్తుం కో యతతే?
| أَجَابَ يَسُوعُ وَقَالَ لَهُمْ: «عَمَلًا وَاحِدًا عَمِلْتُ فَتَتَعَجَّبُونَ جَمِيعًا. | ٢١ 21 |
తతో యీశురవోచద్ ఏకం కర్మ్మ మయాకారి తస్మాద్ యూయం సర్వ్వ మహాశ్చర్య్యం మన్యధ్వే|
| لِهَذَا أَعْطَاكُمْ مُوسَى ٱلْخِتَانَ، لَيْسَ أَنَّهُ مِنْ مُوسَى، بَلْ مِنَ ٱلْآبَاءِ. فَفِي ٱلسَّبْتِ تَخْتِنُونَ ٱلْإِنْسَانَ. | ٢٢ 22 |
మూసా యుష్మభ్యం త్వక్ఛేదవిధిం ప్రదదౌ స మూసాతో న జాతః కిన్తు పితృపురుషేభ్యో జాతః తేన విశ్రామవారేఽపి మానుషాణాం త్వక్ఛేదం కురుథ|
| فَإِنْ كَانَ ٱلْإِنْسَانُ يَقْبَلُ ٱلْخِتَانَ فِي ٱلسَّبْتِ، لِئَلَّا يُنْقَضَ نَامُوسُ مُوسَى، أَفَتَسْخَطُونَ عَلَيَّ لِأَنِّي شَفَيْتُ إِنْسَانًا كُلَّهُ فِي ٱلسَّبْتِ؟ | ٢٣ 23 |
అతఏవ విశ్రామవారే మనుష్యాణాం త్వక్ఛేదే కృతే యది మూసావ్యవస్థామఙ్గనం న భవతి తర్హి మయా విశ్రామవారే మానుషః సమ్పూర్ణరూపేణ స్వస్థోఽకారి తత్కారణాద్ యూయం కిం మహ్యం కుప్యథ?
| لَا تَحْكُمُوا حَسَبَ ٱلظَّاهِرِ بَلِ ٱحْكُمُوا حُكْمًا عَادِلًا». | ٢٤ 24 |
సపక్షపాతం విచారమకృత్వా న్యాయ్యం విచారం కురుత|
| فَقَالَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ أُورُشَلِيمَ: «أَلَيْسَ هَذَا هُوَ ٱلَّذِي يَطْلُبُونَ أَنْ يَقْتُلُوهُ؟ | ٢٥ 25 |
తదా యిరూశాలమ్ నివాసినః కతిపయజనా అకథయన్ ఇమే యం హన్తుం చేష్టన్తే స ఏవాయం కిం న?
| وَهَا هُوَ يَتَكَلَّمُ جِهَارًا وَلَا يَقُولُونَ لَهُ شَيْئًا! أَلَعَلَّ ٱلرُّؤَسَاءَ عَرَفُوا يَقِينًا أَنَّ هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ حَقًّا؟ | ٢٦ 26 |
కిన్తు పశ్యత నిర్భయః సన్ కథాం కథయతి తథాపి కిమపి అ వదన్త్యేతే అయమేవాభిషిక్త్తో భవతీతి నిశ్చితం కిమధిపతయో జానన్తి?
| وَلَكِنَّ هَذَا نَعْلَمُ مِنْ أَيْنَ هُوَ، وَأَمَّا ٱلْمَسِيحُ فَمَتَى جَاءَ لَا يَعْرِفُ أَحَدٌ مِنْ أَيْنَ هُوَ». | ٢٧ 27 |
మనుజోయం కస్మాదాగమద్ ఇతి వయం జానోమః కిన్త్వభిషిక్త్త ఆగతే స కస్మాదాగతవాన్ ఇతి కోపి జ్ఞాతుం న శక్ష్యతి|
| فَنَادَى يَسُوعُ وَهُوَ يُعَلِّمُ فِي ٱلْهَيْكَلِ قَائِلًا: «تَعْرِفُونَنِي وَتَعْرِفُونَ مِنْ أَيْنَ أَنَا، وَمِنْ نَفْسِي لَمْ آتِ، بَلِ ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ حَقٌّ، ٱلَّذِي أَنْتُمْ لَسْتُمْ تَعْرِفُونَهُ. | ٢٨ 28 |
తదా యీశు ర్మధ్యేమన్దిరమ్ ఉపదిశన్ ఉచ్చైఃకారమ్ ఉక్త్తవాన్ యూయం కిం మాం జానీథ? కస్మాచ్చాగతోస్మి తదపి కిం జానీథ? నాహం స్వత ఆగతోస్మి కిన్తు యః సత్యవాదీ సఏవ మాం ప్రేషితవాన్ యూయం తం న జానీథ|
| أَنَا أَعْرِفُهُ لِأَنِّي مِنْهُ، وَهُوَ أَرْسَلَنِي». | ٢٩ 29 |
తమహం జానే తేనాహం ప్రేరిత అగతోస్మి|
| فَطَلَبُوا أَنْ يُمْسِكُوهُ، وَلَمْ يُلْقِ أَحَدٌ يَدًا عَلَيْهِ، لِأَنَّ سَاعَتَهُ لَمْ تَكُنْ قَدْ جَاءَتْ بَعْدُ. | ٣٠ 30 |
తస్మాద్ యిహూదీయాస్తం ధర్త్తుమ్ ఉద్యతాస్తథాపి కోపి తస్య గాత్రే హస్తం నార్పయద్ యతో హేతోస్తదా తస్య సమయో నోపతిష్ఠతి|
| فَآمَنَ بِهِ كَثِيرُونَ مِنَ ٱلْجَمْعِ، وَقَالُوا: «أَلَعَلَّ ٱلْمَسِيحَ مَتَى جَاءَ يَعْمَلُ آيَاتٍ أَكْثَرَ مِنْ هَذِهِ ٱلَّتِي عَمِلَهَا هَذَا؟». | ٣١ 31 |
కిన్తు బహవో లోకాస్తస్మిన్ విశ్వస్య కథితవాన్తోఽభిషిక్త్తపురుష ఆగత్య మానుషస్యాస్య క్రియాభ్యః కిమ్ అధికా ఆశ్చర్య్యాః క్రియాః కరిష్యతి?
| سَمِعَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ ٱلْجَمْعَ يَتَنَاجَوْنَ بِهَذَا مِنْ نَحْوِهِ، فَأَرْسَلَ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ وَرُؤَسَاءُ ٱلْكَهَنَةِ خُدَّامًا لِيُمْسِكُوهُ. | ٣٢ 32 |
తతః పరం లోకాస్తస్మిన్ ఇత్థం వివదన్తే ఫిరూశినః ప్రధానయాజకాఞ్చేతి శ్రుతవన్తస్తం ధృత్వా నేతుం పదాతిగణం ప్రేషయామాసుః|
| فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «أَنَا مَعَكُمْ زَمَانًا يَسِيرًا بَعْدُ، ثُمَّ أَمْضِي إِلَى ٱلَّذِي أَرْسَلَنِي. | ٣٣ 33 |
తతో యీశురవదద్ అహమ్ అల్పదినాని యుష్మాభిః సార్ద్ధం స్థిత్వా మత్ప్రేరయితుః సమీపం యాస్యామి|
| سَتَطْلُبُونَنِي وَلَا تَجِدُونَنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا». | ٣٤ 34 |
మాం మృగయిష్యధ్వే కిన్తూద్దేశం న లప్స్యధ్వే రత్ర స్థాస్యామి తత్ర యూయం గన్తుం న శక్ష్యథ|
| فَقَالَ ٱلْيَهُودُ فِيمَا بَيْنَهُمْ: «إِلَى أَيْنَ هَذَا مُزْمِعٌ أَنْ يَذْهَبَ حَتَّى لَا نَجِدَهُ نَحْنُ؟ أَلَعَلَّهُ مُزْمِعٌ أَنْ يَذْهَبَ إِلَى شَتَاتِ ٱلْيُونَانِيِّينَ وَيُعَلِّمَ ٱلْيُونَانِيِّينَ؟ | ٣٥ 35 |
తదా యిహూదీయాః పరస్పరం వక్త్తుమారేభిరే అస్యోద్దేశం న ప్రాప్స్యామ ఏతాదృశం కిం స్థానం యాస్యతి? భిన్నదేశే వికీర్ణానాం యిహూదీయానాం సన్నిధిమ్ ఏష గత్వా తాన్ ఉపదేక్ష్యతి కిం?
| مَا هَذَا ٱلْقَوْلُ ٱلَّذِي قَالَ: سَتَطْلُبُونَنِي وَلَا تَجِدُونَنِي، وَحَيْثُ أَكُونُ أَنَا لَا تَقْدِرُونَ أَنْتُمْ أَنْ تَأْتُوا؟». | ٣٦ 36 |
నో చేత్ మాం గవేషయిష్యథ కిన్తూద్దేశం న ప్రాప్స్యథ ఏష కోదృశం వాక్యమిదం వదతి?
| وَفِي ٱلْيَوْمِ ٱلْأَخِيرِ ٱلْعَظِيمِ مِنَ ٱلْعِيدِ وَقَفَ يَسُوعُ وَنَادَى قَائِلًا: «إِنْ عَطِشَ أَحَدٌ فَلْيُقْبِلْ إِلَيَّ وَيَشْرَبْ. | ٣٧ 37 |
అనన్తరమ్ ఉత్సవస్య చరమేఽహని అర్థాత్ ప్రధానదినే యీశురుత్తిష్ఠన్ ఉచ్చైఃకారమ్ ఆహ్వయన్ ఉదితవాన్ యది కశ్చిత్ తృషార్త్తో భవతి తర్హి మమాన్తికమ్ ఆగత్య పివతు|
| مَنْ آمَنَ بِي، كَمَا قَالَ ٱلْكِتَابُ، تَجْرِي مِنْ بَطْنِهِ أَنْهَارُ مَاءٍ حَيٍّ». | ٣٨ 38 |
యః కశ్చిన్మయి విశ్వసితి ధర్మ్మగ్రన్థస్య వచనానుసారేణ తస్యాభ్యన్తరతోఽమృతతోయస్య స్రోతాంసి నిర్గమిష్యన్తి|
| قَالَ هَذَا عَنِ ٱلرُّوحِ ٱلَّذِي كَانَ ٱلْمُؤْمِنُونَ بِهِ مُزْمِعِينَ أَنْ يَقْبَلُوهُ، لِأَنَّ ٱلرُّوحَ ٱلْقُدُسَ لَمْ يَكُنْ قَدْ أُعْطِيَ بَعْدُ، لِأَنَّ يَسُوعَ لَمْ يَكُنْ قَدْ مُجِّدَ بَعْدُ. | ٣٩ 39 |
యే తస్మిన్ విశ్వసన్తి త ఆత్మానం ప్రాప్స్యన్తీత్యర్థే స ఇదం వాక్యం వ్యాహృతవాన్ ఏతత్కాలం యావద్ యీశు ర్విభవం న ప్రాప్తస్తస్మాత్ పవిత్ర ఆత్మా నాదీయత|
| فَكَثِيرُونَ مِنَ ٱلْجَمْعِ لَمَّا سَمِعُوا هَذَا ٱلْكَلَامَ قَالُوا: «هَذَا بِٱلْحَقِيقَةِ هُوَ ٱلنَّبِيُّ». | ٤٠ 40 |
ఏతాం వాణీం శ్రుత్వా బహవో లోకా అవదన్ అయమేవ నిశ్చితం స భవిష్యద్వాదీ|
| آخَرُونَ قَالُوا: «هَذَا هُوَ ٱلْمَسِيحُ!». وَآخَرُونَ قَالُوا: «أَلَعَلَّ ٱلْمَسِيحَ مِنَ ٱلْجَلِيلِ يَأْتِي؟ | ٤١ 41 |
కేచిద్ అకథయన్ ఏషఏవ సోభిషిక్త్తః కిన్తు కేచిద్ అవదన్ సోభిషిక్త్తః కిం గాలీల్ ప్రదేశే జనిష్యతే?
| أَلَمْ يَقُلِ ٱلْكِتَابُ إِنَّهُ مِنْ نَسْلِ دَاوُدَ، وَمِنْ بَيْتِ لَحْمٍ، ٱلْقَرْيَةِ ٱلَّتِي كَانَ دَاوُدُ فِيهَا، يَأْتِي ٱلْمَسِيحُ؟». | ٤٢ 42 |
సోభిషిక్త్తో దాయూదో వంశే దాయూదో జన్మస్థానే బైత్లేహమి పత్తనే జనిష్యతే ధర్మ్మగ్రన్థే కిమిత్థం లిఖితం నాస్తి?
| فَحَدَثَ ٱنْشِقَاقٌ فِي ٱلْجَمْعِ لِسَبَبِهِ. | ٤٣ 43 |
ఇత్థం తస్మిన్ లోకానాం భిన్నవాక్యతా జాతా|
| وَكَانَ قَوْمٌ مِنْهُمْ يُرِيدُونَ أَنْ يُمْسِكُوهُ، وَلَكِنْ لَمْ يُلْقِ أَحَدٌ عَلَيْهِ ٱلْأَيَادِيَ. | ٤٤ 44 |
కతిపయలోకాస్తం ధర్త్తుమ్ ఐచ్ఛన్ తథాపి తద్వపుషి కోపి హస్తం నార్పయత్|
| فَجَاءَ ٱلْخُدَّامُ إِلَى رُؤَسَاءِ ٱلْكَهَنَةِ وَٱلْفَرِّيسِيِّينَ. فَقَالَ هَؤُلَاءِ لَهُمْ: «لِمَاذَا لَمْ تَأْتُوا بِهِ؟». | ٤٥ 45 |
అనన్తరం పాదాతిగణే ప్రధానయాజకానాం ఫిరూశినాఞ్చ సమీపమాగతవతి తే తాన్ అపృచ్ఛన్ కుతో హేతోస్తం నానయత?
| أَجَابَ ٱلْخُدَّامُ: «لَمْ يَتَكَلَّمْ قَطُّ إِنْسَانٌ هَكَذَا مِثْلَ هَذَا ٱلْإِنْسَانِ!». | ٤٦ 46 |
తదా పదాతయః ప్రత్యవదన్ స మానవ ఇవ కోపి కదాపి నోపాదిశత్|
| فَأَجَابَهُمُ ٱلْفَرِّيسِيُّونَ: «أَلَعَلَّكُمْ أَنْتُمْ أَيْضًا قَدْ ضَلَلْتُمْ؟ | ٤٧ 47 |
తతః ఫిరూశినః ప్రావోచన్ యూయమపి కిమభ్రామిష్ట?
| أَلَعَلَّ أَحَدًا مِنَ ٱلرُّؤَسَاءِ أَوْ مِنَ ٱلْفَرِّيسِيِّينَ آمَنَ بِهِ؟ | ٤٨ 48 |
అధిపతీనాం ఫిరూశినాఞ్చ కోపి కిం తస్మిన్ వ్యశ్వసీత్?
| وَلَكِنَّ هَذَا ٱلشَّعْبَ ٱلَّذِي لَا يَفْهَمُ ٱلنَّامُوسَ هُوَ مَلْعُونٌ». | ٤٩ 49 |
యే శాస్త్రం న జానన్తి త ఇమేఽధమలోకాఏవ శాపగ్రస్తాః|
| قَالَ لَهُمْ نِيقُودِيمُوسُ، ٱلَّذِي جَاءَ إِلَيْهِ لَيْلًا، وَهُوَ وَاحِدٌ مِنْهُمْ: | ٥٠ 50 |
తదా నికదీమనామా తేషామేకో యః క్షణదాయాం యీశోః సన్నిధిమ్ అగాత్ స ఉక్త్తవాన్
| «أَلَعَلَّ نَامُوسَنَا يَدِينُ إِنْسَانًا لَمْ يَسْمَعْ مِنْهُ أَوَّلًا وَيَعْرِفْ مَاذَا فَعَلَ؟». | ٥١ 51 |
తస్య వాక్యే న శ్రుతే కర్మ్మణి చ న విదితే ఽస్మాకం వ్యవస్థా కిం కఞ్చన మనుజం దోషీకరోతి?
| أَجَابُوا وَقَالُوا لَهُ: «أَلَعَلَّكَ أَنْتَ أَيْضًا مِنَ ٱلْجَلِيلِ؟ فَتِّشْ وَٱنْظُرْ! إِنَّهُ لَمْ يَقُمْ نَبِيٌّ مِنَ ٱلْجَلِيلِ». | ٥٢ 52 |
తతస్తే వ్యాహరన్ త్వమపి కిం గాలీలీయలోకః? వివిచ్య పశ్య గలీలి కోపి భవిష్యద్వాదీ నోత్పద్యతే|
| فَمَضَى كُلُّ وَاحِدٍ إِلَى بَيْتِهِ. | ٥٣ 53 |
తతః పరం సర్వ్వే స్వం స్వం గృహం గతాః కిన్తు యీశు ర్జైతుననామానం శిలోచ్చయం గతవాన్|
