Jobi 23
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then responded Job, and said: —
2 “Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim.
Even to-day, is my complaint rebellion? His hand, is heavier than my groaning.
3 Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij!
Oh that I knew where I might find him! I would come even unto his dwelling-place;
4 Do ta parashtroja çështjen time para tij, do ta mbushja gojën time me argumente.
I would set out, before him, a plea, and, my mouth, would I fill with arguments;
5 Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë.
I would note the words wherewith he would respond to me, and would mark what he would say to me.
6 A do të më kundërshtonte me forcë të madhe? Jo, përkundrazi do të më kushtonte vëmendje.
Would he, with fulness of might, contend with me? Nay, surely, he, would give heed to me!
7 Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më shpallte të pafajshëm përjetë.
There an upright man, might reason with him, so should I deliver myself completely from my judge.
8 Ja, po shkoj në lindje, por aty nuk është; në perëndim, por nuk e shoh;
Behold! eastward, I go, but he is not there, and, westward, but I perceive him not;
9 vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta shikoj.
On the north, where he worketh, but I get no vision, He hideth himself on the south that I cannot see him.
10 Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja si ari.
But, he, knoweth the way that I choose, Having tried me, as gold, I shall come forth.
11 Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur rrugës së tij pa devijuar;
Of his steps, my foot taketh hold, His way, have I kept, and not swerved;
12 nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit.
The command of his lips, and would not go back, and, in my bosom, have I treasured the words of his lips.
13 Por atij nuk i gjendet shoku, kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do, ai e bën,
But, he, is one, and who can turn him? What his soul desired, he hath done.
14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të tilla ka mjaft të tjera.
Surely he will accomplish what is decreed for me, and, many such things, hath he in store.
15 Prandaj në prani të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e mendoj këtë, ia kam frikën atij.
For this cause, from his presence, am I driven in fear, I diligently consider and am kept back from him in dread:
16 Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi më tmerron.
Yea, GOD, hath made timid my heart, and, the Almighty, hath put me in terror.
17 Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime”.
Because I was not cut off before the darkness, nor, before my face, did the gloom form a shroud.
