Jobi 21
1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
Then responded Job, and said: —
2 “Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni.
Hear ye patiently my words, and let this be your consolation:
3 Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, kur të kem folur, edhe talluni me mua.
Suffer me, that, I, may speak, and, after I have spoken, thou canst mock!
4 A ankohem vallë për një njeri? Dhe pse fryma ime nuk duhet të trishtohet?
Did, I, unto man, make my complaint? Wherefore, then, should my spirit not be impatient?
5 Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi gojë.
Turn round to me, and be astonished, and lay hand on mouth!
6 Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet.
When I call to mind, then am I dismayed, and there seizeth my flesh a shuddering: —
7 Pse, pra, jetojnë të pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre?
Wherefore do, lawless men, live, advance in years, even wax mighty in power?
8 Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në sytë e tyre.
Their seed, is established in their sight, along with them, yea their offspring, before their eyes;
9 Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli i Perëndisë nuk rëndon mbi ta.
Their houses, are at peace, without dread, neither is, the rod of GOD, upon them;
10 Demi i tyre mbars dhe nuk gabon, lopa e tyre pjell pa dështuar.
His bull, covereth, and causeth not aversion, His cow safely calveth, and casteth not her young;
11 Dërgojnë jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle.
They send forth—like a flock—their young ones, and, their children, skip about for joy;
12 Këndojnë në tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit.
They rejoice aloud as [with] timbrel and lyre, and make merry to the sound of the pipe;
They complete, in prosperity, their days, and, in a moment to hades, they sink down. (Sheol h7585)
14 Megjithatë i thonin Perëndisë: “Largohu nga ne, sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua.
Yet they said unto GOD, Depart from us, and, In the knowledge of thy ways, find we no pleasure.
15 Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t’i shërbejmë? Ç’përfitojmë veç kësaj kur e lusim?”.
What is the Almighty, that we should serve him? Or what shall we profit, that we should urge him?
16 Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve është mjaft larg meje.
Lo! not in their own hand, is their welfare, The counsel of lawless men, is far from me!
17 Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi ta, vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij?
How oft, the lamp of the lawless, goeth out, and their calamity, cometh upon them, Sorrows, apportioneth he in his anger;
18 A janë ata si kashta përpara erës ose si byku që e merr me vete stuhia?
They become as straw before the wind, and as chaff, which the storm stealeth away.
19 Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë.
Shall, GOD, reserve, for his children, his sorrow? Let him recompense him so that he may know it;
20 Të shohë me sytë e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi i të Plotfuqishmit!
His own eyes, shall see his misfortune, and, the wrath of the Almighty, shall he drink.
21 Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri i muajve të tij është mbushur?
For what shall be his pleasure in his house after him, when, the number of his months, is cut in twain?
22 A mundet ndokush t’i mësojë Perëndisë njohuri, atij që gjykon ata që ndodhen atje lart?
Is it, to GOD, one can teach knowledge, seeing that, he, shall judge, them who are on high?
23 Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe i sigurt;
This, man dieth, in the very perfection of his prosperity, wholly tranquil and secure;
24 ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët.
His veins, are filled with nourishment, and, the marrow of his bones, is fresh;
25 Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa pasë shijuar kurrë të mirën.
Whereas, this other man, dieth, in bitterness of soul, and hath never tasted good fortune:
26 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë.
Together, in the dust, they lie down, and, the worm, spreadeth a covering over them.
27 Ja, unë i njoh mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje.
Lo! I know your plans, and the devices, wherewith ye would do me violence!
28 Në fakt ju thoni: “Ku është shtëpia e princit, dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të këqij?”.
For ye say, Where is the house of the noble-minded? And where the dwelling-tent of the lawless?
29 Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk i njihni shenjat e tyre?
Have ye not asked the passers-by in the way? And, their signs, can ye not recognise?
30 Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e zemërimit.
That, to the day of calamity, is the wicked reserved, to the day of indignant visitation, are they led.
31 Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka bërë?
Who can declare—to his face—his way? And, what, he, hath done, who shall recompense to him?
32 Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij.
Yet, he, to the graves, is borne, and, over the tomb, one keepeth watch;
33 Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para.
Pleasant to him are the mounds of the torrent-bed, —and, after him, doth every man march, as, before him, there were without number.
34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota, kur nga fjalët tuaja nuk mbetet veçse gënjeshtra?”.
How then should ye comfort me with vanity, since, as for your replies, there lurketh, [in them] treachery?
