Job 17

1 Mi huelgo es corrompido, mis días son cortados, y el sepulcro me está aparejado.

Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.

2 Ya no hay conmigo sino escarnecedores, en cuyas amarguras se detienen mis ojos.

Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.

3 Pon ahora, y dáme fianzas contigo: ¿quién tocará ahora mi mano?

Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.

4 Porque el corazón de ellos has escondido de entendimiento: por tanto no los ensalzarás.

Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.

5 El que denuncia lisonjas a sus prójimos, los ojos de sus hijos desfallezcan.

K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,

6 El me ha puesto por parábola de pueblos, y delante de ellos he sido tamboril.

narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.

7 Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, y todos mis pensamientos han sido como sombra.

Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.

8 Los rectos se maravillarán de esto, y el inocente se despertará contra el hipócrita.

Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;

9 Mas el justo retendrá su carrera; y el limpio de manos aumentará la fuerza.

neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.

10 Mas volvéd todos vosotros, y veníd ahora, y no hallaré entre vosotros sabio.

Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!

11 Mis días se pasaron, y mis pensamientos fueron arrancados, los pensamientos de mi corazón.

Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.

12 Pusiéron me la noche por día, y la luz cercana delante de las tinieblas.

'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'

13 Si yo espero, el sepulcro es mi casa: en las tinieblas hice mi cama. (Sheol h7585)

A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini. (Sheol h7585)

14 A la huesa dije: Mi padre eres tú: a los gusanos: Mi madre, y mi hermano.

Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'

15 ¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? y mi esperanza, ¿quién la verá?

Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?

16 A los rincones de la huesa descenderán; y juntamente descansarán en el polvo. (Sheol h7585)

Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?” (Sheol h7585)