Job 21
1 Y respondió Job, y dijo:
Job progovori i reče:
2 Oíd atentamente mi palabra, y sea esto por vuestros consuelos.
“Slušajte, slušajte dobro što ću reći, utjehu mi takvu barem udijelite.
3 Soportádme, y yo hablaré; y después que hubiere hablado, escarnecéd.
Otrpite da riječ jednu ja izrečem, kad završim, tad se rugajte slobodno.
4 ¿Hablo yo a algún hombre? y si es así, ¿por qué no se angustiará mi espíritu?
Zar protiv čovjeka dižem ja optužbu? Kako da strpljenje onda ne izgubim?
5 Mirádme, y espantáos, y ponéd la mano sobre la boca.
Pogledajte na me: užas će vas spopast', rukom ćete svoja zakloniti usta;
6 Que cuando yo me acuerdo, me asombro; y toma temblor mi carne.
pomislim li na to, prestravim se i sam i čitavim svojim tad protrnem tijelom.
7 ¿Por qué viven los impíos, y se envejecen, y aun crecen en riquezas?
Zašto na životu ostaju zlikovci i, što su stariji, moćniji bivaju?
8 Su simiente con ellos, compuesta delante de ellos; y sus renuevos delante de sus ojos.
Potomstvo njihovo s njima napreduje a izdanci im se množe pred očima.
9 Sus casas seguras de temor, ni hay sobre ellos azote de Dios.
Strah nikakav kuće njihove ne mori i šiba ih Božja ostavlja na miru.
10 Sus toros engendran y no yerran: paren sus vacas y no amueven.
Njihovi bikovi plode pouzdano, krave im se tele i ne jalove se.
11 Echan sus chiquitos como manada de ovejas, y sus hijos andan saltando.
K'o jagnjad djeca im slobodno skakuću, veselo igraju njihovi sinovi.
12 A son de tamboril y de vihuela saltan; y se huelgan al son del órgano.
Oni pjevaju uz harfe i bubnjeve i vesele se uz zvukove svirale.
Dane svoje završavaju u sreći, u Podzemlje oni silaze spokojno. (Sheol h7585)
14 Y dicen a Dios: Apártate de nosotros, que no queremos el conocimiento de tus caminos.
A govorili su Bogu: 'Ostavi nas, ne želimo znati za tvoje putove!
15 ¿Quién es el Todopoderoso para que le sirvamos? ¿y de qué nos aprovechará que oremos a él?
TÓa tko je Svesilni da njemu služimo i kakva nam korist da ga zazivamo?'
16 He aquí, que su bien no está en su mano: el consejo de los impíos lejos esté de mí.
Zar svoju sreću u ruci ne imahu, makar do Njega ne drže ništa oni?
17 ¡Oh cuántas veces la antorcha de los impíos es apagada; y viene sobre ellos su contrición; y con su ira Dios les reparte dolores!
Zar se luč opakog kada ugasila? Zar se na njega oborila nesreća? Zar mu u gnjevu svom On skroji sudbinu?
18 Serán como la paja delante del viento, y como el tamo que arrebata el torbellino.
Zar je kao slama na vjetru postao, kao pljeva koju vihor svud raznosi?
19 Dios guardará para sus hijos su violencia; y le dará su pago, para que conozca.
Hoće l' ga kaznit' Bog u njegovoj djeci? Ne, njega nek' kazni da sam to osjeti!
20 Verán sus ojos su quebranto; y beberá de la ira del Todopoderoso.
Vlastitim očima nek' rasap svoj vidi, neka se napije srdžbe Svesilnoga!
21 Porque ¿qué deleite tendrá él de su casa después de sí, siendo cortado el número de sus meses?
TÓa što poslije smrti on za dom svoj mari kad će se presjeć' niz njegovih mjeseci?
22 ¿Enseñará él a Dios sabiduría, juzgando él las alturas?
Ali tko će Boga učiti mudrosti, njega koji sudi najvišim bićima?
23 Este morirá en la fortaleza de su hermosura todo quieto y pacífico.
Jedan umire u punom blagostanju, bez briga ikakvih, u potpunom miru,
24 Sus pechos están llenos de leche, y sus huesos serán regados de tuétano.
bokova od pretiline otežalih i kostiju sočne moždine prepunih.
25 Y estotro morirá con amargo ánimo, y no comerá con bien.
A drugi umire s gorčinom u duši, nikad nikakve ne okusivši sreće.
26 Juntamente yacerán sobre la tierra, y gusanos los cubrirán.
Obojica leže zajedno u prahu, crvi ih jednako prekrivaju oba.
27 He aquí, que yo conozco vuestros pensamientos, y las imaginaciones que contra mí forjáis.
O, znam dobro kakve vaše su namjere, kakve zlosti protiv mene vi snujete.
28 Porque decís: ¿Qué es de la casa del príncipe? ¿y qué es de la tienda de las moradas de los impíos?
Jer pitate: 'Gdje je kuća plemićeva, šator u kojem stanovahu opaki?'
29 ¿No habéis preguntado a los que pasan por los caminos, cuyas señas no negaréis?
Niste li na cesti putnike pitali, zar njihovo svjedočanstvo ne primate:
30 Que el malo es guardado del día de la contrición, del día de las iras son llevados.
'Opaki je u dan nesreće pošteđen i u dan Božje jarosti veseo je.'
31 ¿Quién le denunciará en su cara su camino? ¿y de lo que él hizo, quién le dará el pago?
Al' na postupcima tko će mu predbacit' i tko će mu vratit' što je počinio?
32 Porque él ya será llevado a los sepulcros, y en el montón permanecerá.
A kad ga na kraju na groblje odnesu, na grobni mu humak postavljaju stražu.
33 Los terrones del arroyo le serán ya dulces; y tras de él será llevado todo hombre, y antes de él no hay número.
Lake su mu grude zemlje u dolini dok za njime ide čitavo pučanstvo.
34 ¿Cómo pues me consoláis en vano, pues vuestras respuestas quedan por mentira?
O, kako su vaše utjehe isprazne! Kakva su prijevara vaši odgovori!”
