مزامیر 60
| برای سالار مغنیان بر سوسن شهادت. مکتوم داود برای تعلیم وقتی که با ارم نهرین و ارم صوبه از در مقاتله بیرون آمد و یوآب برگشته، دوازده هزار نفر از ادومیان را در وادی الملح کشت ای خدا ما را دور انداخته، پراکنده ساخته‌ای! خشمناک بودی، بسوی مارجوع فرما! | ۱ 1 |
For the leader. On shushan eduth. A michtam of David (for teaching), when he fought with Aram-naharaim and Aram-zobah, and Joab returned and defeated twelve thousand Edomites in the Valley of Salt. O God, you have spurned and broken us, routing us in your wrath – restore us!
| زمین را متزلزل ساخته، آن راشکافته‌ای! شکستگیهایش را شفا ده زیرا به جنبش آمده است. | ۲ 2 |
You have shaken the land and cleft it; heal its tottering breaches.
| چیزهای مشکل را به قوم خود نشان داده‌ای. باده سرگردانی به مانوشانیده‌ای. | ۳ 3 |
You have made your people drink hardship, and given us wine of reeling.
| علمی به ترسندگان خود داده‌ای تاآن را برای راستی برافرازند، سلاه. | ۴ 4 |
You have given those who fear you a banner, a rallying-place from the bow, (Selah)
| تا حبیبان تونجات یابند. به‌دست راست خود نجات ده و مرا مستجاب فرما. | ۵ 5 |
for the rescue of your beloved. Save by your right hand and answer us.
| خدا در قدوسیت خود سخن گفته است. پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم می‌کنم ووادی سکوت را خواهم پیمود. | ۶ 6 |
God did solemnly swear: ‘As victor will I divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.
| جلعاد از آن من است، منسی از آن من. افرایم خود سر من است ویهودا عصای سلطنت من. | ۷ 7 |
Mine is Gilead, mine is Manasseh, Ephraim is the defence of my head, Judah my sceptre of rule,
| موآب ظرف طهارت من است و بر ادوم کفش خود را خواهم‌انداخت. ای فلسطین برای من بانگ برآور! | ۸ 8 |
Moab the pot that I wash in, Edom – I cast my shoe over it, I shout o’er Philistia in triumph.’
| کیست که مرابه شهر حصین درآورد؟ و کیست که مرا به ادوم رهبری کند؟ | ۹ 9 |
O to be brought to the fortified city! O to be led into Edom!
| مگر نه تو‌ای خدا که ما را دورانداخته‌ای و با لشکرهای ما‌ای خدا بیرون نمی آیی؟ | ۱۰ 10 |
Have you not spurned us, O God? You do not march forth with our armies.
| مرا از دشمن اعانت فرما زیرامعاونت انسان باطل است. | ۱۱ 11 |
Grant us help from the foe, for human help is worthless.
| با خدا ظفر خواهیم یافت. زیرا اوست که دشمنان ما را پایمال خواهدکرد. | ۱۲ 12 |
With God we shall yet do bravely: he himself will tread down our foes.
