دوم قرنتیان 11

۱ 1 کاشکه مرا در اندک جهالتی متحمل شوید و متحمل من هم می‌باشید.

I could wish that you would tolerate a little folly in me! But indeed you do tolerate me.

۲ 2 زیراکه من بر شما غیور هستم به غیرت الهی؛ زیرا که شما را به یک شوهر نامزد ساختم تا باکره‌ای عفیفه به مسیح سپارم.

I am jealous over you with the jealousy of God. For I promised you in marriage as a pure bride, to one husband – the Christ.

۳ 3 لیکن می‌ترسم که چنانکه مار به مکر خود حوا را فریفت، همچنین خاطرشما هم از سادگی‌ای که در مسیح است، فاسدگردد.

Yet I fear that it may turn out that, just as the snake by his craftiness deceived Eve, so your minds may have lost the loyalty and purity due from you to the Christ.

۴ 4 زیرا هرگاه آنکه آمد، وعظ می‌کرد به عیسای دیگر، غیر از آنکه ما بدو موعظه کردیم، یا شما روحی دیگر را جز آنکه یافته بودید، یاانجیلی دیگر را سوای آنچه قبول کرده بودیدمی پذیرفتید، نیکو می‌کردید که متحمل می‌شدید.

For, if some newcomer is proclaiming a Jesus other than him whom we proclaimed, or if you are receiving a Spirit different from the Spirit which you received, or a good news different from that which you welcomed, then you are marvellously tolerant!

۵ 5 زیرا مرا یقین است که از بزرگترین رسولان هرگز کمتر نیستم.

I do not regard myself as in any way inferior to the most eminent apostles!

۶ 6 اما هرچند در کلام نیز امی باشم، لیکن در معرفت نی. بلکه در هر امری نزدهمه کس به شما آشکار گردیدیم.

Though I am no trained orator, yet I am not without knowledge; indeed we made this perfectly clear to you in every way.

۷ 7 آیا گناه کردم که خود را ذلیل ساختم تا شما سرافراز شوید دراینکه به انجیل خدا شما را مفت بشارت دادم؟

Perhaps you say that I did wrong in humbling myself that you might be exalted – I mean because I told you God’s good news without payment.

۸ 8 کلیساهای دیگر را غارت نموده، اجرت گرفتم تا شما را خدمت نمایم و چون به نزد شما حاضربوده، محتاج شدم، بر هیچ‌کس بار ننهادم.

I robbed other churches by taking pay from them, so that I might serve you!

۹ 9 زیرابرادرانی که از مکادونیه آمدند، رفع حاجت مرانمودند و در هرچیز از بار نهادن بر شما خود رانگاه داشته و خواهم داشت.

And, when I was with you in need, I did not become a burden to any of you; for our friends, on coming from Macedonia, supplied my needs. I kept myself, and will keep myself from being an expense to you in any way.

۱۰ 10 به راستی مسیح که در من است قسم که این فخر در نواحی اخائیه از من گرفته نخواهد شد.

As surely as I know anything of the truth of Christ, this boast, as far as I am concerned, will not be stopped in any part of Greece.

۱۱ 11 از چه سبب؟ آیا ازاینکه شما را دوست نمی دارم؟ خدا می‌داند!

Why? Because I do not love you? God knows that I do!

۱۲ 12 لیکن آنچه می‌کنم هم خواهم کرد تا از جویندگان فرصت، فرصت را منقطع سازم تا درآنچه فخر می‌کنند، مثل ما نیز یافت شوند.

What I am doing now I will continue to do in order to cut away the ground from under those who are wishing for some ground for attacking me, so that as regards the thing of which they boast they may appear in their true characters, just as we do.

۱۳ 13 زیرا که چنین اشخاص رسولان کذبه و عمله مکار هستند که خویشتن را به رسولان مسیح مشابه می‌سازند.

Such people are false apostles, treacherous workers, disguising themselves as apostles of Christ!

۱۴ 14 و عجب نیست، چونکه خودشیطان هم خویشتن را به فرشته نور مشابه می‌سازد.

And no wonder; for even Satan disguises himself as an angel of light.

۱۵ 15 پس امر بزرگ نیست که خدام وی خویشتن را به خدام عدالت مشابه سازند که عاقبت ایشان برحسب اعمالشان خواهد بود.

It is not surprising, therefore, if his servants also disguise themselves as servants of righteousness. But their end will be in accordance with their actions.

۱۶ 16 باز می‌گویم، کسی مرا بی‌فهم نداند والا مراچون بی‌فهمی بپذیرید تا من نیز اندکی افتخارکنم.

I say again – Let no one think me a fool! Yet, if you do, at least welcome me as you would a fool, so that I, too may indulge in a little boasting.

۱۷ 17 آنچه می‌گویم از جانب خداوندنمی گویم، بلکه از راه بی‌فهمی در این اعتمادی که فخر ما است.

When I speak like this, I am not speaking as the Master would, but as a fool might, in boasting so confidently.

۱۸ 18 چونکه بسیاری از طریق جسمانی فخر می‌کنند، من هم فخر می‌نمایم.

As so many are boasting of earthly things, I, too, will boast.

۱۹ 19 زیرا چونکه خود فهیم هستید، بی‌فهمان را به خوشی متحمل می‌باشید.

For all your cleverness, you tolerate fools willingly enough!

۲۰ 20 زیرا متحمل می‌شوید هرگاه کسی شما را غلام سازد، یا کسی شما را فرو خورد، یا کسی شما را گرفتار کند، یاکسی خود را بلند سازد، یا کسی شما را بر رخسارطپانچه زند.

You tolerate a person even when they enslave you, when they plunder you, when they get you into their power, when they put on airs of superiority, when they strike you in the face!

۲۱ 21 از روی استحقار می‌گویم که گویاما ضعیف بوده‌ایم.

I admit, to my shame, that we have been weak. But whatever the subject on which others are not afraid to boast – though it is foolish to say so – I am not afraid either!

۲۲ 22 آیاعبرانی هستند؟ من نیز هستم! اسرائیلی هستند؟ من نیز هستم! از ذریت ابراهیم هستند؟ من نیزمی باشم!

Are they Hebrews? So am I! Are they Israelites? So am I! Are they descendants of Abraham? So am I!

۲۳ 23 آیا خدام مسیح هستند؟ چون دیوانه حرف می‌زنم، من بیشتر هستم! در محنتهاافزونتر، در تازیانه‌ها زیادتر، در زندانها بیشتر، در مرگها مکرر.

Are they “Servants of Christ”? Though it is madness to talk like this, I am more so than they! I have had more of toil, more of imprisonment! I have been flogged times without number. I have been often at death’s door.

۲۴ 24 از یهودیان پنج مرتبه از چهل یک کم تازیانه خوردم.

Five times I received at the hands of my own people forty lashes, all but one.

۲۵ 25 سه مرتبه مرا چوب زدند؛ یک دفعه سنگسار شدم؛ سه کرت شکسته کشتی شدم؛ شبانه‌روزی در دریا بسر بردم؛

Three times I was beaten with rods. Once I was stoned. Three times I was shipwrecked. I have spent a whole day and night in the deep.

۲۶ 26 درسفرها بارها؛ در خطرهای نهرها؛ در خطرهای دزدان؛ در خطرها از قوم خود و در خطرها ازامت‌ها؛ در خطرها در شهر؛ در خطرها دربیابان؛ در خطرها در دریا؛ در خطرها در میان برادران کذبه؛

My journeys have been many. I have been through dangers from rivers, dangers from robbers, dangers from my own people, dangers from the Gentiles, dangers in towns, dangers in the country, dangers on the sea, dangers among people pretending to be followers of the Lord.

۲۷ 27 در محنت و مشقت، در بی‌خوابیها بارها؛ در گرسنگی و تشنگی، در روزه‌ها بارها؛ در سرماو عریانی.

I have been through toil and hardship. I have passed many a sleepless night; I have endured hunger and thirst; I have often been without food; I have known cold and nakedness.

۲۸ 28 بدون آنچه علاوه بر اینها است، آن باری که هر روزه بر من است، یعنی اندیشه برای همه کلیساها.

And, not to speak of other things, there is my daily burden of anxiety about all the churches.

۲۹ 29 کیست ضعیف که من ضعیف نمی شوم؟ که لغزش می‌خورد که من نمی سوزم؟

Who is weak without my being weak? Who is led astray without my burning with indignation?

۳۰ 30 اگر فخر می‌باید کرد از آنچه به ضعف من تعلق دارد، فخر می‌کنم.

If I must boast, I will boast of things which show my weakness!

۳۱ 31 خدا و پدر عیسی مسیح خداوند که تا به ابد متبارک است، می‌داند که دروغ نمی گویم. (aiōn g165)

The God and Father of the Lord Jesus – he who is for ever blessed – knows that I am speaking the truth. (aiōn g165)

۳۲ 32 در دمشق، والی حارث پادشاه، شهر دمشقیان را برای گرفتن من محافظت می‌نمود.

When I was in Damascus, the Governor under King Aretas had the gates of that city guarded, so as to arrest me,

۳۳ 33 و مرا از دریچه‌ای در زنبیلی از باره قلعه پایین کردند و از دستهای وی رستم.

but I was let down in a basket through a window in the wall, and so escaped his hands.