< Psalmorum 44 >

1 In finem, Filiis Core ad intellectum.
Начальнику хора. Учение. Сынов Кореевых. Боже, мы слышали ушами своими, отцы наши рассказывали нам о деле, какое Ты соделал во дни их, во дни древние:
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Ты рукою Твоею истребил народы, а их насадил; поразил племена и изгнал их;
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
ибо они не мечом своим приобрели землю, и не их мышца спасла их, но Твоя десница и Твоя мышца и свет лица Твоего, ибо Ты благоволил к ним.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Боже, Царь мой! Ты - тот же; даруй спасение Иакову.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
С Тобою избодаем рогами врагов наших; во имя Твое попрем ногами восстающих на нас:
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
ибо не на лук мой уповаю, и не меч мой спасет меня;
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
но Ты спасешь нас от врагов наших, и посрамишь ненавидящих нас.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
О Боге похвалимся всякий день, и имя Твое будем прославлять вовек.
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
Но ныне Ты отринул и посрамил нас, и не выходишь с войсками нашими;
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
обратил нас в бегство от врага, и ненавидящие нас грабят нас;
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Ты отдал нас, как овец, на съедение и рассеял нас между народами;
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
без выгоды Ты продал народ Твой и не возвысил цены его;
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
отдал нас на поношение соседям нашим, на посмеяние и поругание живущим вокруг нас;
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Ты сделал нас притчею между народами, покиванием головы между иноплеменниками.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Всякий день посрамление мое предо мною, и стыд покрывает лице мое
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me.
от голоса поносителя и клеветника, от взоров врага и мстителя:
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
все это пришло на нас, но мы не забыли Тебя и не нарушили завета Твоего.
18 Hæc omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Не отступило назад сердце наше, и стопы наши не уклонились от пути Твоего,
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
когда Ты сокрушил нас в земле драконов и покрыл нас тенью смертною.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Если бы мы забыли имя Бога нашего и простерли руки наши к богу чужому,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
то не взыскал ли бы сего Бог? Ибо Он знает тайны сердца.
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: æstimati sumus sicut oves occisionis.
Но за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, обреченных на заклание.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
Восстань, что спишь, Господи! пробудись, не отринь навсегда.
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
Для чего скрываешь лице Твое, забываешь скорбь нашу и угнетение наше?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
ибо душа наша унижена до праха, утроба наша прильнула к земле.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Восстань на помощь нам и избавь нас ради милости Твоей.

< Psalmorum 44 >