< Job 8 >

1 Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
И отвечал Вилдад Савхеянин и сказал:
2 Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
долго ли ты будешь говорить так? - слова уст твоих бурный ветер!
3 Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
Неужели Бог извращает суд, и Вседержитель превращает правду?
4 Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
Если сыновья твои согрешили пред Ним, то Он и предал их в руку беззакония их.
5 Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
Если же ты взыщешь Бога и помолишься Вседержителю,
6 Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
и если ты чист и прав, то Он ныне же встанет над тобою и умиротворит жилище правды твоей.
7 In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
И если вначале у тебя было мало, то впоследствии будет весьма много.
8 Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
Ибо спроси у прежних родов и вникни в наблюдения отцов их;
9 (Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
а мы - вчерашние и ничего не знаем, потому что наши дни на земле тень.
10 Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
Вот, они научат тебя, скажут тебе и от сердца своего произнесут слова:
11 Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
поднимается ли тростник без влаги? растет ли камыш без воды?
12 Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
Еще он в свежести своей и не срезан, а прежде всякой травы засыхает.
13 Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
Таковы пути всех забывающих Бога, и надежда лицемера погибнет;
14 Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
упование его подсечено, и уверенность его - дом паука.
15 Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
Обопрется о дом свой и не устоит; ухватится за него и не удержится.
16 Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
Зеленеет он пред солнцем, за сад простираются ветви его;
17 Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
в кучу камней вплетаются корни его, между камнями врезываются.
18 Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
Но когда вырвут его с места его, оно откажется от него: “я не видало тебя!”
19 Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
Вот радость пути его! а из земли вырастают другие.
20 Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
Видишь, Бог не отвергает непорочного и не поддерживает руки злодеев.
21 Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
Он еще наполнит смехом уста твои и губы твои радостным восклицанием.
22 Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
Ненавидящие тебя облекутся в стыд, и шатра нечестивых не станет.

< Job 8 >