< Job 24 >

1 Ab Omnipotente non sunt abscondita tempora: qui autem noverunt eum, ignorant dies illius.
Почему не сокрыты от Вседержителя времена, и знающие Его не видят дней Его?
2 Alii terminos transtulerunt, diripuerunt greges, et paverunt eos.
Межи передвигают, угоняют стада и пасут у себя.
3 Asinum pupillorum abegerunt, et abstulerunt pro pignore bovem viduæ.
У сирот уводят осла, у вдовы берут в залог вола;
4 Subverterunt pauperum viam, et oppresserunt pariter mansuetos terræ.
бедных сталкивают с дороги, все уничиженные земли принуждены скрываться.
5 Alii quasi onagri in deserto egrediuntur ad opus suum: vigilantes ad prædam, præparant panem liberis.
Вот они, как дикие ослы в пустыне, выходят на дело свое, вставая рано на добычу; степь дает хлеб для них и для детей их;
6 Agrum non suum demetunt: et vineam eius, quem vi oppresserint, vindemiant.
жнут они на поле не своем и собирают виноград у нечестивца;
7 Nudos dimittunt homines, indumenta tollentes, quibus non est operimentum in frigore:
нагие ночуют без покрова и без одеяния на стуже;
8 Quos imbres montium rigant: et non habentes velamen, amplexantur lapides.
мокнут от горных дождей и, не имея убежища, жмутся к скале;
9 Vim fecerunt deprædantes pupillos, et vulgum pauperem spoliaverunt.
отторгают от сосцов сироту и с нищего берут залог;
10 Nudis et incedentibus absque vestitu, et esurientibus tulerunt spicas.
заставляют ходить нагими, без одеяния, и голодных кормят колосьями;
11 Inter acervos eorum meridiati sunt, qui calcatis torcularibus sitiunt.
между стенами выжимают масло оливковое, топчут в точилах и жаждут.
12 De civitatibus fecerunt viros gemere, et anima vulneratorum clamavit, et Deus inultum abire non patitur.
В городе люди стонут, и душа убиваемых вопит, и Бог не воспрещает того.
13 Ipsi fuerunt rebelles lumini, nescierunt vias eius, nec reversi sunt per semitas eius.
Есть из них враги света, не знают путей его и не ходят по стезям его.
14 Mane primo consurgit homicida, interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur.
С рассветом встает убийца, умерщвляет бедного и нищего, а ночью бывает вором.
15 Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.
И око прелюбодея ждет сумерков, говоря: ничей глаз не увидит меня, - и закрывает лице.
16 Perfodit in tenebris domos, sicut in die condixerant sibi, et ignoraverunt lucem.
В темноте подкапываются под дома, которые днем они заметили для себя; не знают света.
17 Si subito apparuerit aurora, arbitrantur umbram mortis: et sic in tenebris quasi in luce ambulant.
Ибо для них утро смертная тень, так как они знакомы с ужасами смертной тени.
18 Levis est super faciem aquæ: maledicta sit pars eius in terra, nec ambulet per viam vinearum.
Легок такой на поверхности воды, проклята часть его на земле, и не смотрит он на дорогу садов виноградных.
19 Ad nimium calorem transeat ab aquis nivium, et usque ad inferos peccatum illius. (Sheol h7585)
Засуха и жара поглощают снежную воду: так преисподняя - грешников. (Sheol h7585)
20 Obliviscatur eius misericordia: dulcedo illius vermes: non sit in recordatione, sed conteratur quasi lignum infructuosum.
Пусть забудет его утроба матери; пусть лакомится им червь; пусть не остается о нем память; как дерево, пусть сломится беззаконник,
21 Pavit enim sterilem, quæ non parit, et viduæ bene non fecit.
который угнетает бездетную, не рождавшую, и вдове не делает добра.
22 Detraxit fortes in fortitudine sua: et cum steterit, non credet vitæ suæ.
Он и сильных увлекает своею силою; он встает и никто не уверен за жизнь свою.
23 Dedit ei Deus locum pœnitentiæ, et ille abutitur eo in superbiam: oculi autem eius sunt in viis illius.
А Он дает ему все для безопасности, и он на то опирается, и очи Его видят пути их.
24 Elevati sunt ad modicum, et non subsistent, et humiliabuntur sicut omnia, et auferentur, et sicut summitates spicarum conterentur.
Поднялись высоко, - и вот, нет их; падают и умирают, как и все, и, как верхушки колосьев, срезываются.
25 Quod si non est ita, quis me potest arguere esse mentitum, et ponere ante Deum verba mea?
Если это не так, - кто обличит меня во лжи и в ничто обратит речь мою?

< Job 24 >