Proverbi 15

1 La risposta dolce acqueta il cruccio; Ma la parola molesta fa montar l'ira.

Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.

2 La scienza adorna la lingua de' savi; Ma la bocca degli stolti sgorga follia.

Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.

3 Gli occhi del Signore [sono] in ogni luogo; Riguardando i malvagi ed i buoni.

Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.

4 La medicina della lingua [è] un albero di vita; Ma la sovversione [che avviene] per essa [è simile ad] un fracasso [fatto] dal vento.

Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.

5 Lo stolto disdegna la correzion di suo padre; Ma chi osserva la riprensione diventerà avveduto.

Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.

6 Nella casa del giusto [vi sono] di gran facoltà; Ma [vi è] dissipazione nell'entrate dell'empio.

Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.

7 Le labbra de' savi spandono scienza; Ma non [fa già] così il cuor degli stolti.

Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.

8 Il sacrificio degli empi [è] cosa abbominevole al Signore; Ma l'orazione degli [uomini] diritti gli [è] cosa grata.

Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.

9 La via dell'empio [è] cosa abbominevole al Signore; Ma egli ama chi procaccia giustizia.

Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.

10 La correzione [è] spiacevole a chi lascia la [diritta] via; Chi odia la riprensione morrà.

Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.

11 L'inferno e il luogo della perdizione [son] davanti al Signore; Quanto più i cuori de' figliuoli degli uomini! (Sheol h7585)

Sheoli dhe Abadoni janë para Zotit; ca më tepër janë zemrat e bijve të njerëzve! (Sheol h7585)

12 Lo schernitore non ama che altri lo riprenda, [E] non va a' savi.

Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.

13 Il cuore allegro abbellisce la faccia; Ma per lo cordoglio lo spirito è abbattuto.

Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.

14 Il cuor dell'[uomo] intendente cerca la scienza; Ma la bocca degli stolti si pasce di follia.

Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.

15 Tutti i giorni dell'afflitto [son] cattivi; Ma chi è allegro di cuore [è come in] un convito perpetuo.

Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.

16 Meglio [vale] poco col timor del Signore, Che gran tesoro con turbamento.

Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.

17 Meglio [vale] un pasto d'erbe, ove [sia] amore, Che di bue ingrassato, ove [sia] odio.

Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.

18 L'uomo iracondo muove contese; Ma chi è lento all'ira acqueta le risse.

Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.

19 La via del pigro [è] come una siepe di spine; Ma la via degli [uomini] diritti [è] elevata.

Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.

20 Il figliuol savio rallegra il padre; Ma l'uomo stolto sprezza sua madre.

Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.

21 La follia [è] allegrezza al[l'uomo] scemo di senno; Ma l'uomo intendente cammina dirittamente.

Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.

22 I disegni son renduti vani dove non [è] consiglio; Ma sono stabili dove [è] moltitudine di consiglieri.

Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.

23 L'uomo riceve allegrezza della risposta della sua bocca; E quant'[è] buona una parola [detta] al suo tempo!

Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!

24 La via della vita [va] in su all'uomo intendente, Per ritrarsi dall'inferno [che è] a basso. (Sheol h7585)

Njeriun e matur rruga e jetës e çon lart në mënyrë që të evitojë Sheolin poshtë. (Sheol h7585)

25 Il Signore spianta la casa de' superbi; Ma stabilisce il confine della vedova.

Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.

26 I pensieri malvagi [son] cosa abbominevole al Signore; Ma i detti [che gli son] piacevoli [sono] i puri.

Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.

27 Chi è dato a cupidigia dissipa la sua casa; Ma chi odia i presenti viverà.

Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.

28 Il cuor del giusto medita [ciò che ha] da rispondere; Ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.

Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.

29 Il Signore [è] lontano dagli empi; Ma egli esaudisce l'orazione de' giusti.

Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.

30 La luce degli occhi rallegra il cuore; La buona novella ingrassa le ossa.

Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.

31 L'orecchio che ascolta la riprensione della vita Dimorerà per mezzo i savi.

Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.

32 Chi schifa la correzione disdegna l'anima sua; Ma chi ascolta la riprensione acquista senno.

Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.

33 Il timor del Signore [è] ammaestramento di sapienza; E l'umiltà [va] davanti alla gloria.

Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.