Psalms 71

1 In thee, O Yahweh, have I sought refuge, May I not be ashamed unto times age-abiding:

W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.

2 In thy righteousness, wilt thou rescue me, and deliver me, Incline unto me thine ear, and save me:

Według sprawiedliwości twej wybaw mię, i wyrwij mię; nakłoń ku mnie ucha twego, i zachowaj mię.

3 Be thou unto me, a Rock to dwell in, a Place of Security, To save me, For, my mountain crag and my stronghold, thou art.

Bądź mi skałą mieszkania, gdziebym zawżdy uchodził; przykazałeś, aby mię strzeżono; boś ty skałą moją i twierdzą moją.

4 Oh my God, deliver me, From the hand of the lawless one, From the clutch of the perverse and ruthless one;

Boże mój! wyrwij mię z ręki niezbożnika, z ręki przewrotnego i gwałtownika;

5 For, thou, art my hope, My Lord, Yahweh, My confidence from my youthful days:

Albowiemeś ty oczekiwaniem mojem, Panie! Panie! nadziejo moja od młodości mojej.

6 Upon thee, have I stayed myself from birth, Thou art he that severed me, from the body of my mother, Of thee, shall be my praise—continually.

Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.

7 A very wonder, have I been unto many, Seeing that, thou, hast been my strong refuge,

Jako dziwowisko byłem u wielu; wszakże tyś jest mocną nadzieją moją.

8 My mouth shall be filled with, thy praise, All the day, with thy splendour.

Niechaj będą napełnione usta moje chwałą twoją, przez cały dzień sławą twoją.

9 Do not cast me off in the time of old age, When my vigour faileth, do not forsake me;

Nie odrzucajże mię w starości mojej; gdy ustanie siła moja, nie opuszczaj mię.

10 For mine enemies have spoken of me, And, they who watch for my life, have taken counsel together;

Albowiem mówili nieprzyjaciele moi przeciwko mnie, a ci, którzy czyhali na duszę moję, radę uczynili społem,

11 Saying, God, hath forsaken him, Pursue and take him, For there is none to rescue.

Mówiąc: Bóg go opuścił, gońcież go, a pojmijcie go; boć nie ma, ktoby go wyrwał.

12 O God, be not far from me, O my God, to help me, make haste!

Boże! nie oddalajże się odemnie; o Boże mój! pospieszże się na ratunek mój.

13 Let them be ashamed—be consumed, Who are assailing my life, —Let them be covered with reproach and confusion, Who are seeking my hurt.

Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.

14 But, I, continually will hope, And will add to all thy praise;

Aleć ja zawżdy oczekiwać będę, a tem więcej rozszerzę chwałę twoję.

15 My mouth, shall relate thy righteousness, All the day, thy deliverance, For I know not the numbers.

Usta moje opowiadać będą sprawiedliwość twoję, cały dzień zbawienie twoje, aczkolwiek liczby jego nie wiem.

16 I will enter into the mighty doings of My Lord—Yahweh, I will make mention of thy righteousness—thine alone.

Przystąpię do wysławiania wszelakiej mocy Pana panującego, będę wspominał własną sprawiedliwość twoję.

17 O God, thou hast taught me from my youthful days, And, hitherto, have I been wont to tell of thy wonders;

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzień dziwne sprawy twoje.

18 Even now, therefore, that I am old and grayheaded, O God, do not forsake me, —Until I tell of thine arm unto a [new] generation, Unto every one that is to come, thy might;

A przetoż aż do starości i sędziwości nie opuszczaj mię, Boże! aż opowiem ramię twoje temu narodowi, i wszystkim potomkom moc twoję.

19 And, as for thy righteousness, O God, up on high, Wherein thou hast wrought great things, O God! who is like unto thee?

Bo sprawiedliwość twoja, Boże! wywyższona jest, czynisz zaiste rzeczy wielkie. Boże! któż jest podobien tobie?

20 Thou who hast let us see many distresses and misfortunes, Wilt again bring us to life, And, out of the resounding depths of the earth, wilt again raise us up;

Który, acześ przypuścił na mię wielkie i ciężkie uciski, wszakże zasię do żywota przywracasz mię, a z przepaści ziemskich zasię wywodzisz mię.

21 Thou wilt increase my greatness, And, on every side, wilt comfort me.

Rozmnożysz dostojność moję a zasię ucieszysz mię.

22 I also, will praise thee by the aid of a harp, Thy faithfulness, O my God, —I will make music unto thee with a lyre, Thou holy one of Israel;

A ja też wysławiać cię będę na instrumentach muzycznych, i prawdę twoję, Boże mój! będęć śpiewał przy harfie, o Święty Izraelski!

23 My lips shall make a joyful noise, When I make music unto thee, And my soul which thou hast ransomed;

Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.

24 Even my tongue, all the day, shall softly utter thy righteousness, For they have turned pale—for they have blushed, Who were seeking my hurt.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzień sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i hańbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.