Psalms 64

1 To the Chief Musician. A Melody of David. Hear, O God, my voice when I complain, From dread peril by the foe, wilt thou guard my life.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.

2 Wilt thou hide me, From the conclave of evil-doers, From the crowd of workers of iniquity.

Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

3 Who have sharpened, like a sword, their tongue, Have made ready their arrow—a bitter word;

Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,

4 To shoot, in secret places, at the blameless one, Suddenly they shoot at him, and fear not.

Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.

5 They strengthen for them a wicked word, They talk of hiding snares, They have said, Who can see them?

Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

6 They devise perverse things, They have completed the device well devised, Both the intent of each one, and the mind, are unsearchable.

Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.

7 Once let God have shot at them an arrow, Suddenly have appeared their own wounds!

Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;

8 When they were to have ruined another, their tongue smote themselves, All who observe them take flight.

A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.

9 Therefore have all men feared, —And have told the doing of God, And, his work, have considered.

I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

10 The righteous man shall rejoice in Yahweh, and seek refuge in him, Then shall glory—all who are upright in heart.

Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.