John 1
1 In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.
У почетку беше Реч, и Реч беше у Бога, и Бог беше Реч.
2 The same was in the beginning with God.
Она беше у почетку у Бога.
3 All things were made by him; and without him was not any thing made that was made.
Све је кроз Њу постало, и без Ње ништа није постало што је постало.
4 In him was life; and the life was the light of men.
У Њој беше живот, и живот беше видело људима.
5 And the light shineth in darkness; and the darkness comprehended it not.
И Видело се светли у тами, и тама Га не обузе.
6 There was a man sent from God, whose name [was] John.
Посла Бог човека по имену Јована.
7 The same came for a witness, to bear witness of the Light, that all [men] through him might believe.
Овај дође за сведочанство да сведочи за Видело да сви верују кроза њ.
8 He was not that Light, but [was sent] to bear witness of that Light.
Он не беше Видело, него да сведочи за Видело.
9 [That] was the true Light, which lighteth every man that cometh into the world.
Беше Видело истинито које обасјава сваког човека који долази на свет.
10 He was in the world, and the world was made by him, and the world knew him not.
На свету беше, и свет кроза Њ поста, и свет Га не позна.
11 He came unto his own, and his own received him not.
К својима дође, и своји Га не примише.
12 But as many as received him, to them gave he power to become the sons of God, [even] to them that believe on his name:
А који Га примише даде им власт да буду синови Божији, који верују у име Његово,
13 Which were born, not of blood, nor of the will of the flesh, nor of the will of man, but of God.
Који се не родише од крви, ни од воље телесне, ни од воље мужевље, него од Бога.
14 And the Word was made flesh, and dwelt among us, (and we beheld his glory, the glory as of the only begotten of the Father, ) full of grace and truth.
И реч постаде тело и усели се у нас пуно благодати и истине; и видесмо славу Његову, славу, као Јединороднога од Оца.
15 John bare witness of him, and cried, saying, This was he of whom I spake, He that cometh after me is preferred before me: for he was before me.
Јован сведочи за Њега и виче говорећи: Овај беше за кога рекох: Који за мном иде преда мном постаде, јер пре мене беше.
16 And of his fulness have all we received, and grace for grace.
И од пунине Његове ми сви узесмо благодат за благодаћу.
17 For the law was given by Moses, [but] grace and truth came by Jesus Christ.
Јер се закон даде преко Мојсија, а благодат и истина постаде од Исуса Христа.
18 No man hath seen God at any time; the only begotten Son, which is in the bosom of the Father, he hath declared [him.]
Бога нико није видео никад: Јединородни Син који је у наручју Очевом, Он Га јави.
19 And this is the record of John, when the Jews sent priests and Levites from Jerusalem to ask him, Who art thou?
И ово је сведочанство Јованово кад послаше Јевреји из Јерусалима свештенике и Левите да га запитају: Ко си ти?
20 And he confessed, and denied not; but confessed, I am not the Christ.
И он призна, и не затаји, и призна: Ја нисам Христос.
21 And they asked him, What then? Art thou Elias? And he saith, I am not. Art thou that prophet? And he answered, No.
И запиташе га: Ко си дакле? Јеси ли Илија? И рече: Нисам. Јеси ли пророк? И одговори: Нисам.
22 Then said they unto him, Who art thou? that we may give an answer to them that sent us. What sayest thou of thyself?
А они му рекоше: Ко си? Да можемо казати онима што су нас послали: Шта кажеш за себе?
23 He said, I [am] the voice of one crying in the wilderness, Make straight the way of the Lord, as said the prophet Esaias.
Рече: Ја сам глас оног што виче у пустињи: Поравните пут Господњи; као што каза Исаија пророк.
24 And they which were sent were of the Pharisees.
И беху посланици од фарисеја,
25 And they asked him, and said unto him, Why baptizest thou then, if thou be not that Christ, nor Elias, neither that prophet?
И запиташе га говорећи му: Зашто, дакле, крштаваш кад ти ниси Христос ни Илија ни пророк?
26 John answered them, saying, I baptize with water: but there standeth one among you, whom ye know not;
Одговори им Јован говорећи: Ја крштавам водом а међу вама стоји кога ви не знате.
27 He it is, who coming after me is preferred before me, whose shoe’s latchet I am not worthy to unloose.
Он је Онај што ће доћи за мном, који беше преда мном; коме ја нисам достојан одрешити ремен на обући Његовој.
28 These things were done in Bethabara beyond Jordan, where John was baptizing.
Ово би у Витанији преко Јордана где Јован крштаваше.
29 The next day John seeth Jesus coming unto him, and saith, Behold the Lamb of God, which taketh away the sin of the world.
А сутрадан виде Јован Исуса где иде к њему, и рече: Гле, јагње Божије које узе на се грехе света.
30 This is he of whom I said, After me cometh a man which is preferred before me: for he was before me.
Ово је Онај за кога ја рекох: За мном иде човек који преда мном постаде, јер пре мене беше.
31 And I knew him not: but that he should be made manifest to Israel, therefore am I come baptizing with water.
И ја Га не знадох: него да се јави Израиљу зато ја дођох да крстим водом.
32 And John bare record, saying, I saw the Spirit descending from heaven like a dove, and it abode upon him.
И сведочи Јован говорећи: Видех Духа где силази с неба као голуб и стаде на Њему.
33 And I knew him not: but he that sent me to baptize with water, the same said unto me, Upon whom thou shalt see the Spirit descending, and remaining on him, the same is he which baptizeth with the Holy Ghost.
И ја Га не знадох; него Онај који ме посла да крстим водом Он ми рече: На кога видиш да силази Дух и стоји на Њему то је Онај који ће крстити Духом Светим.
34 And I saw, and bare record that this is the Son of God.
И ја видех и засведочих да је овај Син Божји.
35 Again the next day after John stood, and two of his disciples;
А сутрадан, опет, стајаше Јован и двојица од ученика његових,
36 And looking upon Jesus as he walked, he saith, Behold the Lamb of God!
И видевши Исуса где иде, рече: Гле, јагње Божије.
37 And the two disciples heard him speak, and they followed Jesus.
И чуше га оба ученика кад говораше, и отидоше за Исусом.
38 Then Jesus turned, and saw them following, and saith unto them, What seek ye? They said unto him, Rabbi, (which is to say, being interpreted, Master, ) where dwellest thou?
А Исус обазревши се и видевши их где иду за Њим, рече им: Шта ћете? А они Му рекоше: Рави! (које значи: учитељу) где стојиш?
39 He saith unto them, Come and see. They came and saw where he dwelt, and abode with him that day: for it was about the tenth hour.
И рече им: Дођите и видите. И отидоше, и видеше где стајаше; и осташе у Њега онај дан. А беше око деветог сахата.
40 One of the two which heard John [speak], and followed him, was Andrew, Simon Peter’s brother.
А један од двојице који чуше од Јована и иђаху за Њим беше Андрија, брат Симона Петра;
41 He first findeth his own brother Simon, and saith unto him, We have found the Messias, which is, being interpreted, the Christ.
Он нађе најпре брата свог Симона, и рече му: Ми нађосмо Месију, које значи Христос.
42 And he brought him to Jesus. And when Jesus beheld him, he said, Thou art Simon the son of Jona: thou shalt be called Cephas, which is by interpretation, A stone.
И доведе га к Исусу. А Исус погледавши на њ рече: Ти си Симон, син Јонин; ти ћеш се звати Кифа, које значи Петар.
43 The day following Jesus would go forth into Galilee, and findeth Philip, and saith unto him, Follow me.
А сутрадан намисли изићи у Галилеју, и нађе Филипа, и рече му: Хајде за мном.
44 Now Philip was of Bethsaida, the city of Andrew and Peter.
А Филип беше из Витсаиде, из града Андријиног и Петровог.
45 Philip findeth Nathanael, and saith unto him, We have found him, of whom Moses in the law, and the prophets, did write, Jesus of Nazareth, the son of Joseph.
Филип нађе Натанаила, и рече му: За кога Мојсије у закону писа и пророци, нађосмо Га, Исуса сина Јосифова из Назарета.
46 And Nathanael said unto him, Can there any good thing come out of Nazareth? Philip saith unto him, Come and see.
И рече му Натанаило: Из Назарета може ли бити шта добро? Рече му Филип: Дођи и види.
47 Jesus saw Nathanael coming to him, and saith of him, Behold an Israelite indeed, in whom is no guile!
А Исус видевши Натанаила где иде к Њему рече за њега: Ево правог Израиљца у коме нема лукавства.
48 Nathanael saith unto him, Whence knowest thou me? Jesus answered and said unto him, Before that Philip called thee, when thou wast under the fig tree, I saw thee.
Рече Му Натанаило: Како ме познајеш? Одговори Исус и рече му: Пре него те позва Филип видех те кад беше под смоквом.
49 Nathanael answered and saith unto him, Rabbi, thou art the Son of God; thou art the King of Israel.
Одговори Натанаило и рече Му: Рави! Ти си Син Божији, Ти си Цар Израиљев.
50 Jesus answered and said unto him, Because I said unto thee, I saw thee under the fig tree, believest thou? thou shalt see greater things than these.
Одговори Исус и рече му: Што ти казах да те видех под смоквом зато верујеш; видећеш више од овог.
51 And he saith unto him, Verily, verily, I say unto you, Hereafter ye shall see heaven open, and the angels of God ascending and descending upon the Son of man.
И рече му: Заиста, заиста вам кажем: Одселе ћете видети небо отворено и анђеле Божије где се пењу и силазе к Сину човечијем.
