< Süleymanin Məsəlləri 16 >

1 Ürəyin fikirləri insandan, Dilin cavabı isə Rəbdəndir.
Hominis est animam praeparare: et Domini gubernare linguam.
2 İnsanın bütün yolları öz gözündə təmiz sayılar, Lakin Rəbb ürəkləri yoxlar.
Omnes viae hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
3 Görəcəyin işləri Rəbbə ver, Onda niyyətlərin yerinə yetər.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
4 Rəbb hər şeyi məqsədinə müvafiq yaradıb, O, pis insanı bəla günü üçün yaradıb.
Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
5 Rəbb qəlbi təkəbbürlülərdən ikrah edər, Doğrudan da, onlar cəzasız qalmaz.
Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viae bonae, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
6 Xeyirxahlıq və sədaqət hər təqsiri kəffarə edər, İnsan Rəbb qorxusuna görə pislikdən dönər.
Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
7 Rəbb insanın həyatından razı qaldısa, Düşmənlərini belə, onunla barışdırar.
Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 Salehliklə qazanılan az şey Haqsız yolla olan bol gəlirdən yaxşıdır.
Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
9 İnsan ürəyində özü üçün yol qurar, Amma Rəbbin verdiyi istiqamətlə addımlar.
Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
10 Padşah uzaqgörənliklə dilindən sözlər çıxarar, Qoy onda məhkəmədə ədalətdən yan keçməsin.
Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
11 Rəbb düzgün tərəzi və çəkini tələb edər, O, torbadakı hər çəki daşını müəyyən edər.
Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
12 Şər iş görmək padşahlarda ikrah yaradar, Çünki salehliklə taxtlar möhkəm olar.
Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
13 Saleh adamın dili padşahları razı salar, Onlar düz danışanı sevər.
Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
14 Padşahın hiddəti ölüm elçisidir, Amma hikmətli insan bu hiddəti yatırar.
Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
15 Padşahın üzü nuranidirsə, demək, həyat var, Razılığı yaz yağışı gətirən buluda oxşar.
In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
16 Qızıldan çox hikmət qazanmaq yaxşıdır, Gümüşü yox, idrakı yığmaq üstün tutular.
Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Əməlisalehlər pislikdən dönmək yolunu tutar, Yoluna diqqət edən canını qoruyar.
Semita iustorum declinat mala: custos animae suae servat viam suam.
18 Əcəldən əvvəl təkəbbür gələr, Fəlakətdən əvvəl lovğalıq ruhu gələr.
Contritionem praecedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Məzlumlar arasında sadə qəlbli olmaq Təkəbbürlülərlə talan malı bölüşdürməkdən yaxşıdır.
Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
20 Sözdən hikmət alan xeyir tapar, Rəbbə güvənən insan nə bəxtiyardır!
Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
21 Qəlbində hikmət olan dərrakəli adlanar, Şirin dilli olan müdrikliyi artırar.
Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora reperiet.
22 Ağıl insan üçün həyat çeşməsidir, Axmağa tərbiyə vermək səfehlikdir.
Fons vitae eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
23 Hikmətlinin ürəyi dilinə tərbiyə verir, Ağzındakı müdrik sözləri artıq edir.
Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
24 Xoş sözlər sanki pətəkdə baldır, Cana şirinlik, sümüklərə şəfadır.
Favus mellis, composita verba: dulcedo animae, sanitas ossium.
25 Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
Est via quae videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
26 Əməkçi qarnı üçün zəhmət çəkir, Aclıq onu məcbur edir.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
27 Yaramaz şər quyusu qazar, Dili alov kimi yandırıb-yaxar.
Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
28 Hiyləgər adam dava yaradar, Qeybətçi əziz dostları ayırar.
Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
29 Zorakı qonşularını aldadar, Onları yaxşı olmayan yola aparar.
Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
30 Niyyəti hiyləli olan göz vurar, Dodaq büzər, şər qurar.
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 Ağaran saçlar şərəf tacıdır, Salehlik yolunun qazancıdır.
Corona dignitatis senectus, quae in viis iustitiae reperietur.
32 İgid olmaqdan səbirli olmaq yaxşıdır, Nəfsə hakim olmaq şəhəri almaqdan üstündür.
Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Ətəyin üstünə püşk atılar, Amma hökm Rəbdən gələr.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.

< Süleymanin Məsəlləri 16 >