Psalmet 22
1 Perëndia im, Perëndia im, pse më ke braktisur? Pse më rri kaq larg dhe nuk vjen të më çlirosh, duke dëgjuar fjalët e ofshamës sime?
Unto the end, for the morning protection, a psalm for David. O God my God, look upon me: why hast thou forsaken me? Far from my salvation are the words of my sins.
2 O Perëndia im, unë bërtas ditën, por ti nuk përgjigjesh, edhe natën unë nuk rri në heshtje.
O my God, I shall cry by day, and thou wilt not hear: and by night, and it shall not be reputed as folly in me.
3 Megjithatë ti je i Shenjti, që banon në lëvdimet e Izraelit.
But thou dwellest in the holy place, the praise of Israel.
4 Etërit tonë kanë pasur besim te ti; kanë pasur besim te ti dhe ti i ke çliruar.
In thee have our fathers hoped: they have hoped, and thou hast delivered them.
5 Të klithën ty dhe u çliruan; patën besim te ti dhe nuk u zhgënjyen.
They cried to thee, and they were saved: they trusted in thee, and were not confounded.
6 Por unë jam një krimb dhe jo një njeri; turpi i njerëzve dhe përçmimi i popullit.
But I am a worm, and no man: the reproach of men, and the outcast of the people.
7 Tërë ata që më shohin më përqeshin, zgjatin buzën dhe tundin kokën,
All they that saw me have laughed me to scorn: they have spoken with the lips, and wagged the head.
8 duke thënë: “Ai i ka besuar Zotiit; le ta çlirojë, pra, ta ndihmojë, mbasi e do”.
He hoped in the Lord, let him deliver him: let him save him, seeing he delighteth in him.
9 Me siguri ti je ai që më nxori nga barku i nënes; bëre që të kem besim te ti qysh nga koha kur pushoja mbi sisët e nënes sime.
For thou art he that hast drawn me out of the womb: my hope from the breasts of my mother.
10 Unë u braktisa te ti qysh nga lindja ime; ti je Perëndia im qysh nga barku i nënes sime.
I was cast upon thee from the womb. From my mother’s womb thou art my God,
11 Mos u largo nga unë, sepse ankthi është i afërt, dhe nuk ka asnjë që të më ndihmojë.
Depart not from me. For tribulation is very near: for there is none to help me.
12 Dema të mëdhenj më kanë rrethuar, dema të fuqishëm të Bashanit më rrinë përqark;
Many calves have surrounded me: fat bulls have besieged me.
13 ata hapin gojën e tyre kundër meje, si një luan grabitqar që vrumbullit.
They have opened their mouths against me, as a lion ravening and roaring.
14 Më derdhin si ujë dhe tërë kockat e mia janë të ndrydhura; zemra ime është si dylli që shkrihet në mes të zorrëve të mia.
I am poured out like water; and all my bones are scattered. My heart is become like wax melting in the midst of my bowels.
15 Forca ime është tharë si një enë balte dhe gjuha ime është ngjitur te qiellza; ti më ke vënë në pluhurin e vdekjes.
My strength is dried up like a potsherd, and my tongue hath cleaved to my jaws: and thou hast brought me down into the dust of death.
16 Sepse qentë më kanë rrethuar, një grup keqbërësish më rri rrotull; më kanë shpuar duart dhe këmbët.
For many dogs have encompassed me: the council of the malignant hath besieged me. They have dug my hands and feet.
17 Unë mund t’i numëroj gjithë kockat e mia; ato më shikojnë dhe më këqyrin.
They have numbered all my bones. And they have looked and stared upon me.
18 Ndajnë midis tyre rrobat e mia dhe hedhin në short tunikën time.
They parted my garments amongst them; and upon my vesture they cast lots.
19 Por ti, o Zot, mos u largo; ti që je forca ime, nxito të më ndihmosh.
But thou, O Lord, remove not thy help to a distance from me; look towards my defence.
20 Çliroje jetën time nga shpata, jetën time të vetme nga këmba e qenit.
Deliver, O God, my soul from the sword: my only one from the hand of the dog.
21 Shpëtomë nga gryka e luanit dhe nga brirët e buajve. Ti m’u përgjigje.
Save me from the lion’s mouth; and my lowness from the horns of the unicorns.
22 Unë do t’u njoftoj emrin tënd vëllezërve të mi, do të të lëvdoj në mes të kuvendit.
I will declare thy name to my brethren: in the midst of the church will I praise thee.
23 Ju që keni frikë nga Zoti, lëvdojeni; dhe ju të gjithë, pasardhës të Jakobit, përlëvdojeni; dhe ju të gjithë, o fis i Izraelit, kini frikë nga ai.
Ye that fear the Lord, praise him: all ye the seed of Jacob, glorify him.
24 Sepse ai nuk ka përçmuar as nuk ka hedhur poshtë vuajtjen e të pikëlluarit, dhe nuk i ka fshehur fytyrën e tij; por kur i ka klithur atij, ai e ka kënaqur.
Let all the seed of Israel fear him: because he hath not slighted nor despised the supplication of the poor man. Neither hath he turned away his face from me: and when I cried to him he heard me.
25 Shkaku i lëvdimit tim në kuvendin e madh je ti; unë do t’i plotësoj zotimet e mia në prani të të gjithë atyre që kanë frikë nga ti.
With thee is my praise in a great church: I will pay my vows in the sight of them that fear him.
26 Nevojtarët do të hanë dhe do të ngopen; ata që kërkojnë Zotin do ta lëvdojnë; zemra juaj do të jetojë përjetë.
The poor shall eat and shall be filled: and they shall praise the Lord that seek him: their hearts shall live for ever and ever.
27 Të gjitha skajet e tokës do ta mbajnë mend Zotin dhe do të kthehen tek ai; dhe të gjitha familjet e kombeve do të adhurojnë përpara teje.
All the ends of the earth shall remember, and shall be converted to the Lord: And all the kindreds of the Gentiles shall adore in his sight.
28 Sepse Zotit i përket mbretëria dhe ai sundon mbi kombet.
For the kingdom is the Lord’s; and he shall have dominion over the nations.
29 Gjithë të pasurit e dheut do të hanë dhe do të të adhurojnë; të gjithë ata që zbresin në pluhur dhe që nuk arrijnë të mbahen gjallë do të përkulen para teje.
All the fat ones of the earth have eaten and have adored: all they that go down to the earth shall fall before him.
30 Pasardhësit do t’i shërbejnë; do t’i flitet për Zotin brezit të ardhshëm.
And to him my soul shall live: and my seed shall serve him.
31 Ata do të vijnë dhe do t’i shpallin drejtësinë e tij një populli që nuk ka lindur akoma, dhe që ai vetë e ka krijuar.
There shall be declared to the Lord a generation to come: and the heavens shall shew forth his justice to a people that shall be born, which the Lord hath made.
