Вәһий 5

1 Андин тәхттә олтарғучиниң оң қолида ич вә таш тәрипигә хәт пүтүлгән вә йәттә мөһүр билән печәтләнгән бир орам язмини көрдүм.

And I saw in the right hand of him that sat on the throne a book written within and on the back, sealed with seven seals.

2 Жуқири аваз билән: «Орам язмини ечип, печәтләрни йешишкә ким лайиқтур?» дәп товлиған қавул бир пәриштиниму көрдүм.

And I saw a strong angel proclaiming with a loud voice, Who is worthy to open the book, and to loose its seals?

3 Лекин нә әрштә нә йәр йүзидә нә йәр астида орам язмини ачалайдиған яки ичигә қаралайдиған һеч ким чиқмиди.

And no man in heaven, nor in earth, neither under the earth, was able to open the book, neither to look on it.

4 Орам язмини ечишқа яки ичигә қарашқа лайиқ бирәрси тепилмиғачқа, қаттиқ жиғливәттим.

And I wept much, because no man was found worthy to open and to read the book, neither to look on it.

5 Андин ақсақаллардин бири маңа: — Жиғлима! Қара, Йәһуда қәбилисидин болған шир — Давутниң йилтизи Болғучи ғәлибә қилди; шуңа орам язмини вә униң йәттә печитини ечишқа У қадир, — деди.

And one of the elders saith to me, Weep not: behold, the Lion of the tribe of Judah, the Root of David, hath prevailed to open the book, and to loose its seven seals.

6 Андин қарисам, тәхт билән төрт һаят мәхлуқниң арилиғида, ақсақаллар оттурисида бир Қоза өрә туратти. У йеңила боғузланғандәк қилатти; Униң йәттә мүңгүзи вә йәттә көзи болуп, бу көзләр Худаниң пүткүл йәр йүзигә әвәткән йәттә Роһи еди.

And I beheld, and, lo, in the midst of the throne and of the four living beings, and in the midst of the elders, stood a Lamb as it had been slain, having seven horns and seven eyes, which are the seven Spirits of God sent forth into all the earth.

7 Қоза берип, тәхттә олтарғучиниң оң қолидин орам язмини алди.

And he came and took the book out of the right hand of him that sat upon the throne.

8 Язмини алғанда, төрт һаят мәхлуқ вә жигирмә төрт ақсақал қозиниң айиғиға жиқилди; уларниң һәр бириниң чилтари вә хушбуй билән толған алтун чинилири бар еди (бу хушбуй муқәддәс бәндиләрниң дуалири еди).

And when he had taken the book, the four living beings and four and twenty elders fell down before the Lamb, having every one of them harps, and golden vials full of odours, which are the prayers of saints.

9 Улар йеңи бир күй ейтишти: — «Орам язмини елишқа, Вә печәтләрни ечишқа лайиқсән; Чүнки боғузландиң Вә һәр қәбилидин, һәр тилдин, Һәр милләттин, һәр әлдин болған инсанларни Өз қениң бәдили билән сетивелип, Худаға мәнсуп қилдиң.

And they sung a new song, saying, Thou art worthy to take the book, and to open its seals: for thou wast slain, and hast redeemed us to God by thy blood out of every kindred, and tongue, and people, and nation;

10 Уларни Худайимиз үчүн бир падишалиққа уюштуруп, Каһинлар қилдиң. Улар йәр йүзидә һөкүм сүриду».

And hast made us to our God kings and priests: and we shall reign on the earth.

11 Андин көрдүм вә мана, тәхтниң, һаят мәхлуқларниң вә ақсақалларниң әтрапида нурғунлиған пәриштиләрниң авазини аңлидим. Уларниң сани түмән миң-түмән миң, миллион-миллион еди.

And I beheld, and I heard the voice of many angels around the throne and the living beings and the elders: and the number of them was ten thousand times ten thousand, and thousands of thousands;

12 Улар жуқури аваз билән: — «Боғузланған қоза қудрәт, дөләт, даналиқ, күч-қувәт, һөрмәт, шан-шәрәп Вә мәдһийигә лайиқтур» дейишәтти.

Saying with a loud voice, Worthy is the Lamb that was slain to receive power, and riches, and wisdom, and strength, and honour, and glory, and blessing.

13 Андин мән әрш, йәр йүзи, йәр асти вә деңиздики һәр бир мәхлуқ вә уларниң ичидә бар болғанларниң һәммисиниң: — «Тәхттә Олтарғучиға вә Қозиға Мәдһийә, һөрмәт, шан-шәрәп вә һоқуқ-қудрәт Әбәдил-әбәткичә мәнсуп болғай!» дегинини аңлидим. (aiōn g165)

And every creature which is in heaven, and on the earth, and under the earth, and such as are in the sea, and all that are in them, I heard saying, Blessing, and honour, and glory, and power, be to him that sitteth upon the throne, and to the Lamb for ever and ever. (aiōn g165)

14 Төрт һаят мәхлуқ «Амин!» дәп җавап қайтуратти, ақсақаллар йәргә жиқилип сәҗдә қилатти.

And the four living beings said, Amen. And the four and twenty elders fell down and worshipped him that liveth for ever and ever.