Зәбур 93

1 Пәрвәрдигар һөкүм сүриду! У һәйвәтни кийим қилип кийгән; Пәрвәрдигар кийингән, У белини қудрәт билән бағлиған; Бәрһәқ, шуңа дуния мәзмут қилинған, У тәврәнмәс әсла.

L’Eternel règne! Il est revêtu de majesté; l’Eternel se revêt, se ceint de puissance. Aussi par lui l’univers est stable et ne vacille point.

2 Сениң тәхтиң қедимдила бәрпа қилинған; Сән әзәлдин бар болғучисән!

Dès l’origine ton trône est ferme: tu es de toute éternité.

3 Кәлкүн-ташқинлар өз садасини көтәрди, и Пәрвәрдигар, Кәлкүн-ташқинлар өз садасини көтәрди! Кәлкүн-ташқинлар урғучи долқунлирини жуқури көтәрди!

Les fleuves font retentir, ô Eternel, les fleuves font retentir leurs grondements, les fleuves élèvent leur fracas.

4 Көп суларниң шавқунлиридин, Деңиз-океандики қудрәтлик долқунлардин, Үстүн турған Пәрвәрдигар қудрәтликтур!

Plus que le tumulte des eaux profondes, des puissantes vagues de l’Océan, l’Eternel est imposant dans les hauteurs.

5 Сениң агаһ-гувалиқлириң немидегән ишәшликтур! Күнләр йоқ болғичә, и Пәрвәрдигар, Өйүңгә пак-муқәддәслик әбәдил-әбәт равадур.

Infiniment sûrs sont tes témoignages; à ta maison appartient la sainteté, ô Seigneur, pour la durée des temps.