Зәбур 32

1 Давут язған «Масқил»: — Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, Гуналири йепилған киши бәхитликтур!

大衛的訓誨詩。 得赦免其過、遮蓋其罪的， 這人是有福的！

2 Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған, Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!

凡心裏沒有詭詐、耶和華不算為有罪的， 這人是有福的！

3 Мән [гунайимни иқрар қилмай], сүкүттә турувалған едим, Күн бойи аһу-пиған ичидә, Сүйәклирим чирип кәтти;

我閉口不認罪的時候， 因終日唉哼而骨頭枯乾。

4 Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди; Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти. (Селаһ)

黑夜白日，你的手在我身上沉重； 我的精液耗盡，如同夏天的乾旱。 (細拉)

5 Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим, Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум; Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим, Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң. (Селаһ)

我向你陳明我的罪， 不隱瞞我的惡。 我說：我要向耶和華承認我的過犯， 你就赦免我的罪惡。 (細拉)

6 Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә, Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун! Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә, [Сулар] шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.

為此，凡虔誠人都當趁你可尋找的時候禱告你； 大水泛溢的時候，必不能到他那裏。

7 Сән мениң далда җайимдурсән; Сән мени зулумдин сақлайсән; Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән! (Селаһ)

你是我藏身之處； 你必保佑我脫離苦難， 以得救的樂歌四面環繞我。 (細拉)

8 — «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән; Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.

我要教導你，指示你當行的路； 我要定睛在你身上勸戒你。

9 Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма; Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса, Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».

你不可像那無知的騾馬， 必用嚼環轡頭勒住牠； 不然，就不能馴服。

10 Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур, Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;

惡人必多受苦楚； 惟獨倚靠耶和華的必有慈愛四面環繞他。

11 И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар; Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!

你們義人應當靠耶和華歡喜快樂； 你們心裏正直的人都當歡呼。