Зәбур 126

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Пәрвәрдигар Зиондин сүргүн болғанларни қайтуруп кәлгәндә, Биз чүш көргәндәкла болдуқ;

Der Herren hjemførte Zions Folk, som vendte tilbage, da vare vi som drømmende,

2 Ағзимиз күлкигә, Тилимиз шатлинишқа толди; Шу тапта әлләр арисида улар: — «Пәрвәрдигар уларға зор ишларни қилип бәрди» — дейишти.

da blev vor Mund fyldt med Latter og vor Tunge med Frydesang, da sagde man iblandt Hedningerne: Herren har gjort store Ting imod disse.

3 Пәрвәрдигар дәрвәқә биз үчүн зор ишларни қилди, Биз булардин шатлинимиз.

Herren har gjort store Ting imod os; vi bleve glade.

4 Җәнуптики қуруқ ериқлар [шар-шар суларға] айландурулғандәк, Биз тутқунларниму өз әркимизгә қайтурғайсән, и Пәрвәрдигар;

Hjemfør, Herre! vore fangne, lig Sydlandets Strømme.

5 Көз яшлирини еқитип териғанлар шатлиқ билән орар;

De, som saa med Graad, skulle høste med Frydesang.

6 Жиғлап жүрүп чачидиған уруқни көтәргән киши, Бәрһәқ, шатлиқ-тәнтәнә билән ориған бағлирини көтирип қайтип келиду.

Den, som bærer Sæden, der saas, gaar sin Gang med Graad; men han skal komme med Frydesang, naar han hjembærer sine Neg.