Зәбур 124

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Әгәр биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, — Аһ, Исраил шундақ десун —

Dersom Herren ikke havde været med os — saa sige Israel! —

2 Биз тәрәптә турғини Пәрвәрдигар болмиған болса, Кишиләр бизгә һуҗумға қозғалғанда,

dersom Herren ikke havde været med os, der Menneskene opstode imod os;

3 Уларниң ғәзиви бизгә туташқанда, — Шу чағда улар бизни тирик жутуветәтти;

da havde de opslugt os levende, idet deres Vrede var optændt imod os;

4 [Шу чағда] сулар бизни ғәриқ қиливетәтти; Кәлкүн бешимиздин өтәтти;

da havde Vandene overskyllet os, Strømmen var gaaet over vor Sjæl;

5 Давалғуған сулар бешимиздин өтәтти!

da vare de gaaede over vor Sjæl, de stolte Vande!

6 Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә болғай! Уларниң чишлириға ов болушқа бизни қоюп бәрмиди.

Lovet være Herren, som ikke gav os til Rov for deres Tænder!

7 Җенимиз тутқучиларниң басмиқидин қечип чиққан қуштәк қачти; Басмақ сундурулуп, биз қачтуқ!

Vor Sjæl er undkommen som en Fugl af Fuglefængernes Snare; Snaren er sønderreven, og vi ere undkomne.

8 Еришкән ярдимимиз Пәрвәрдигарниң намидидур, Асман-зимин Яратқучиниң намидидур!

Vor Hjælp er i Herrens Navn, hans, som skabte Himmel og Jord.