Зәбур 120

1 «Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.

Cantique des degrés. Dans ma détresse, c’est à l’Éternel Que je crie, et il m’exauce.

2 И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.

Éternel, délivre mon âme de la lèvre mensongère, De la langue trompeuse!

3 Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?

Que te donne, que te rapporte Une langue trompeuse?

4 — Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!

Les traits aigus du guerrier, Avec les charbons ardents du genêt.

5 Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!

Malheureux que je suis de séjourner à Méschec, D’habiter parmi les tentes de Kédar!

6 Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;

Assez longtemps mon âme a demeuré Auprès de ceux qui haïssent la paix.

7 Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

Je suis pour la paix; mais dès que je parle, Ils sont pour la guerre.