Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Hvalite, sluge Gospodnje, hvalite ime Gospodnje,

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Da bude ime Gospodnje blagosloveno otsad i dovijeka.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Od istoka sunèanoga do zapada da se slavi ime Gospodnje.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Uzvišen je nad svima narodima Gospod; svrh nebesa je slava njegova.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Ko je kao Gospod, Bog naš, koji sjedi na visini;

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

Koji se sagiba da vidi što je na nebesima i na zemlji;

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

Koji iz praha podiže ubogoga, i iz kala uzvišuje ništega;

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

I posaðuje ga s knezovima, s knezovima u narodu njegovu;

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

Od nerotkinje naseljava kuæu, uèinivši je radosnom majkom sinovima. Aliluja!