Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

سپاس بر خداوند! ای بندگان خداوند، ستایش کنید! نام او را ستایش کنید!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

نام او از حال تا ابد متبارک باد.

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

از طلوع آفتاب تا غروب آن، نام خداوند را ستایش کنید!

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

خداوند بر همهٔ قومها حکمرانی می‌کند؛ شکوه او برتر از آسمانهاست.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

کیست مانند یهوه، خدای ما، که در آسمانها نشسته است؟

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

او از آسمان بر زمین نظر می‌افکند

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

تا شخص فروتن و فقیر را از خاک بلند کند و سرافراز نماید

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

و او را در ردیف بزرگان قوم خویش قرار دهد.

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

خداوند به زن نازا فرزندان می‌بخشد و او را شادمان می‌سازد. سپاس بر خداوند!