Зәбур 113

1 Һәмдусана! Мәдһийиләңлар, и Пәрвәрдигарниң қуллири, Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар!

Lover, I Herrens Tjenere, lover Herrens Navn!

2 Һазирдин башлап, әбәдил-әбәткичә, Пәрвәрдигарниң намиға тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун!

Lovet være Herrens Navn fra nu og indtil evig Tid!

3 Күн чиқардин күн патарға, Пәрвәрдигарниң нами мәдһийилинишкә лайиқтур!

Fra Solens Opgang indtil dens Nedgang er Herrens Navn højlovet.

4 Пәрвәрдигар әлләрдин жуқури көтирилди; Шан-шәриви әршләрдин жуқуридур.

Herren er høj over alle Hedninger, hans Herlighed er over Himlene.

5 Кимму Пәрвәрдигар Худайимизға тәң болалисун — Өз макани жуқурида болсиму,

Hvo er som Herren vor Gud? han, som har sat sit Sæde højt;

6 Асманларға һәм йәргә қараш үчүн, Өзини төвән қилғучиға?

han, som stiger dybt ned for at se, i Himlene og paa Jorden;

7 Намрат кишини У топа-чаңдин көтириду; Қиғлиқтин йоқсулни жуқурилитиду;

han, som oprejser den ringe af Støvet, som ophøjer en fattig af Skarnet

8 Уни есилзадиләр қатариға, Йәни Өз хәлқиниң есилзадилири арисиға олтарғузиду;

for at sætte ham hos Fyrster, hos sit Folks Fyrster;

9 У туғмас аялни өйгә орунлаштуруп, Уни оғулларниң хошал аниси қилиду. Һәмдусана!

han, som gør, at den ufrugtbare i Huset kommer til at bo som en glad Barnemoder. Halleluja.