Луқа 23
1 Андин [кеңәшмидикиләрниң] һәммиси орнидин турушуп, уни [валий] Пилатусниң алдиға елип беришти.
AND the whole multitude of them rising up, led him to Pilate,
2 У йәрдә улар униң үстидин шикайәт қилип: — Өзини Мәсиһ, йәни падиша дәп ативелип, хәлқимизни аздуруп вә қутритип, Қәйсәргә баҗ-селиқ тапшурушни тосқан бу адәмни байқап уни туттуқ, — дейишти.
and began to accuse him, saying, We have found this fellow perverting the nation, and forbidding to pay tribute to Caesar; pretending that he himself is the King Messiah.
3 Пилатус униңдин: — Сән Йәһудийларниң падишасимусән? — дәп сориди. У: — Ейтқиниңдәк, — дәп җавап бәрди.
Then Pilate interrogated him, saying, Art thou the King of the Jews? And he answering said to him, Thou sayest so.
4 Андин Пилатус баш каһинлар билән көпчиликкә: — Бу адәмдин бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим, — деди.
Then said Pilate unto the chief priests and the multitudes, I find nothing culpable in this man.
5 Лекин улар техиму қәтъий һалда: — У Галилийәдин тартип таки бу йәргичә, пүткүл Йәһудийәдиму тәлим бериш билән хәлиқни қутритиду.
But they were urgent, saying, He stirreth up the people, teaching through all Judea, beginning from Galilee even to this place.
6 Пилатус «Галилийә» дегән сөзни аңлап: — Бу киши Галилийәликму? — дәп сориди
When Pilate heard of Galilee, he asked whether the man were a Galilean?
7 вә униң Һерод [ханниң] идарә килған өлкидин кәлгәнлигидин хәвәр тепип, уни Һеродқа йоллап бәрди (у күнләрдә Һеродму Йерусалимда еди).
And when he knew that he came out of Herod’s jurisdiction, he sent him to Herod, who was himself at Jerusalem in those days.
8 Һерод Әйсани көргәндә интайин хошал болди. Чүнки у узундин бери униңға даир көп ишларни аңлап, униңдин бир мөҗизә көрүш үмүтидә болуп, уни көрүш пурситини издәвататти.
Now when Herod saw Jesus, he was vastly delighted: for he had been long desirous to see him, because he had heard many things of him; and he hoped to see some miracle wrought by him.
9 У Әйсадин көп соалларни сориди, лекин у Һеродқа бир еғизму җавап бәрмиди.
And he put a variety of questions to him; but he made him no reply.
10 Баш каһинлар вә Тәврат устазлири йеқин туруп униң үстидин һә дәп әрз-шикайәт қиливататти.
And the chief priests and the scribes stood up vehemently accusing him.
11 Һерод хан вә униң ләшкәрлири уни харлап мәсқирә қилишип, униңға шаһанә тон-кийим кийдүрүп, уни йәнә Пилатусниң алдиға қайтуруп йоллиди.
Then Herod with his guards treated him with contempt, and in derision clothed him in a splendid robe, and sent him back to Pilate.
12 Мана шу күндин башлап, Пилатус билән Һерод дост болуп қалди; чүнки илгири улар арисида адавәт болған еди.
And Pilate and Herod the same day became friends together: for they had previously been at enmity with each other.
13 Валий Пилатус баш каһинларни, [Йәһудий] һөкүмдарларни вә халайиқни жиғип,
Then Pilate, convoking the chief priests and the rulers and the people,
14 уларға: — Силәр бу адәмниң үстидин «Хәлиқни аздуриду вә қутритиду» дәп шикайәт қилип уни алдимға тартип кәлдиңлар. Мана, мән силәрниң алдиңларда уни сорақ қилғиним билән, униңдин силәр шикайәт қилған җинайәтләрдин бириниму тапалмидим.
said unto them, Ye have brought this man to me, as one who perverteth the people: and lo! on examining him before you, I have found nothing culpable in this man, respecting the charges ye bring against him:
15 Һеродму тапмиди; чүнки мән силәрни униң алдиға әвәттим. Мана, униңда өлүмгә лайиқ һеч қандақ җинайәт йоқ екән.
nor Herod neither: for I referred you to him; and, lo, nothing is done to this man, as if he deserved death.
16 Шуңа мән уни җазалап, андин қоюп беримән, — деди
I will therefore, after scourging, discharge him.
17 (униң һәр қетимлиқ [өтүп кетиш] һейтида, [Йәһудий] [мәһбуслардин] бирини уларға қоюп бериш мәҗбурийити бар еди).
(Now he held it necessary to release one to them at the feast.)
18 Лекин көпчилик тәңла чуқан селишип: — Буни йоқитиң! Бизгә Бараббасни қоюп бериң! — дейишти
Then the whole multitude set up a cry, saying, Away with this fellow, and release unto us Barabbas!
19 (Бараббас болса шәһәрдә топилаң көтәргәнлиги вә қатиллиқ қилғанлиғи үчүн зинданға ташланған мәһбус еди).
(who for a certain sedition raised in the city, and for murder, had been cast into prison.)
20 Шуниң билән Пилатус Әйсани қоюп беришни халап, көпчиликкә йәнә сөз қилғили турди.
Again therefore Pilate called out to them, desirous to see Jesus at liberty.
21 Лекин улар җававән йәнә чуқан селишип: — Крестлигин, уни крестлигин! — дәп вақирашти.
But they clamoured the more, saying, Crucify, crucify him.
22 [Пилатус] үчинчи қетим уларға: — Немишкә? У зади немә яманлиқ қилған? Мән униңдин өлүмгә лайиқ һеч җинайәт тапалмидим. Шуниң үчүн мән уни җазалап, қоюп беримән, — деди.
Then the third time he said to them, What evil hath this man done? I have found nothing deserving death in him: I will therefore, after scourging, discharge him.
23 Бирақ улар йәнила һә дәп чуқан селишип: «У крестләнсун!» дәп тәләп қилип чиң турувалди. Уларниң һәмдә баш каһинларниң чуқанлири ахир күчлүк кәлди.
But they were instant with the most clamorous vociferations, soliciting that he might be crucified. And their clamours, and those of the chief priests, bore him down.
24 Пилатус уларниң тәливи бойичә ада қилинсун дәп һөкүм чиқарди.
Then Pilate decreed that their petition should be granted.
25 Вә уларниң тилигинини, йәни топилаң көтириш вә қатиллиқ үчүн зинданға ташланғанни қоюп берип, Әйсани уларниң хаһишиға тапшуруп бәрди.
Then released he to them him who for sedition and murder had been cast into prison; but he gave up Jesus to their will.
26 Вә улар уни елип кетиватқанда, йолда Курини шәһирилик Симон исимлиқ бир киши сәһрадин келивататти; улар уни тутувелип, крестни униңға көтәргүзүп, Әйсаниң кәйнидин маңдурди.
And as they led him out, laying hold on one Simon, a Cyrenian, who was coming from the country, they laid on him the cross, to carry after Jesus.
27 Әйсаниң кәйнидә зор бир топ хәлиқ, шундақла униңға ечинип жиға-зерә көтиришиватқан аялларму әгишип келивататти.
And a great multitude of the people and of women followed him, who also beat their breasts and lamented him bitterly.
28 Лекин Әйса кәйнигә бурулуп уларға: — Әй Йерусалимниң қизлири! Мән үчүн жиғлимаңлар, бәлки өзүңлар вә балилириңлар үчүн жиғлаңлар!
But Jesus turning to them, said, Daughters of Jerusalem, weep not for me, but for yourselves, and for your children.
29 Чүнки силәргә шундақ еғир күнләр келидуки, кишиләр: «Туғмаслар, бала көтәрмигән қосақлар вә емитмигән әмчәкләр бәхитликтур!» — дейишиду.
For, behold, the days are coming, in which they shall say, Blessed are the barren, and the wombs which have not borne, and the breasts which never suckled.
30 Шу чағда кишиләр тағларға: «Үстимизгә өрүл!», дөңлүкләргә: «үстимизни яп!» дәп нида қилишиду.
Then shall they begin to say to the mountains, Fall on us! and to the hills, Cover us!
31 Чүнки адәмләр япйешил дәрәққә шундақ ишларни қилған йәрдә, қуруп кәткән дәрәққә немә ишлар болар?! — деди.
For if they do all these things with the green wood, what will be done with the dry?
32 Икки җинайәтчиму өлүмгә мәһкүм қилинғили униң билән тәң елип келингән еди.
Now there were two other persons, malefactors, led out with him to be executed.
33 Вә улар «баш сүйәк» дәп аталған җайға кәлгәндә, у йәрдә уни вә йәнә икки җинайәтчини, бирини униң оң йенида вә йәнә бирини сол йенида кресткә тартти.
And when they came to a place called Calvary, there they crucified him, and the malefactors, the one on the right hand, and the other on the left.
34 Әйса: — И Ата, уларни кәчүргин, чүнки улар өзиниң немә қиливатқанлиғини билмәйду, — деди. [Ләшкәрләр] чәк ташлап, униң кийимлирини бөлүшүвалди.
And Jesus said, Father, forgive them; for they know not what they do. Then dividing his garments, they cast the lot.
35 Халайиқ қарап туратти, Йәһудий һөкүмдарларму йенида туруп униңға димиғини қеқип мәсқирә қилип: Башқиларни қутқузуптикән! Әгәр у растин Худаниң Мәсиһи, Униң талливалғини болса, өзини қутқузуп бақсун! — дейишти.
And the people stood looking on. And the rulers also with them derided him, saying, He saved others; let him save himself, if this fellow is the Messiah, the elect of God.
36 Ләшкәрләрму уни мәсқирә қилишип, йениға берип униңға сиркә тәңләп:
And the soldiers also insulted him, coming and offering him vinegar,
37 — Әгәр сән Йәһудийларниң Падишаси болсаң, өзүңни қутқузуп бақ! — дейишти.
and saying, if thou art the King of the Jews, save thyself.
38 Униң үстидики [тахтайға] грекчә, латинчә вә ибранийчә һәрипләр билән: «Бу киши Йәһудийларниң Падишасидур» дәп йезип қоюлған еди.
And there was an inscription written over him in Greek, Roman, and Hebrew characters, THIS IS THE KING OF THE JEWS.
39 Униң билән биллә кресткә тартилған икки җинайәтчиниң бири уни һақарәтләп: — Сән Мәсиһ әмәсмидиң? Әнди өзүңниму, бизниму қутқузә! — деди.
Then one of the suspended malefactors blasphemed him, saying, If thou art the Messiah, save thyself and us.
40 Бирақ йәнә бири униң гепигә тәнбиһ берип: Сән өзүң охшаш һөкүмниң тегидә туруп Худадин қорқмамсән?
But the other addressing him, rebuked him, saying, Hast thou no fear of God, when thou art under the same condemnation?
41 Бизниң җазалинишимиз һәқлиқ, чүнки өз қилмишлиримизниң тегишлик җазасини тарттуқ; лекин бу киши һеч қандақ натоғра иш қилмиғанғу! — дәп җавап бәрди.
And we indeed justly, for we receive deserved punishment for the crimes we have committed: but this man hath done nothing amiss.
42 Андин, у Әйсаға: — И Рәб, падишалиғиң билән кәлгиниңдә, мени яд қилғин, — деди.
And he said to Jesus, Remember me, Lord, when thou comest in thy kingdom.
43 Әйса униңға: — Бәрһәқ, мән саңа ейтайки, бүгүн сән мән билән биллә җәннәттә болисән, — деди.
And Jesus said to him. Verily I say unto thee, To-day thou shalt be with me in paradise.
44 Һазир алтинчи саат болуп, пүтүн зиминни тоққузинчи сааткичә қараңғулуқ басти.
And it was about the sixth hour, and there was darkness over all the land until the ninth hour.
45 Қуяш нурини бәрмиди вә ибадәтханиниң пәрдиси тосаттин оттурисидин житилип икки парчә болуп кәтти.
And the sun was darkened, and the veil of the temple was rent in the midst.
46 Әйса қаттиқ аваз билән нида қилғандин кейин: — И Ата! Роһумни қолуңға тапшурдум, — деди-дә, тиниқи тохтап, җан үзди.
And Jesus crying with a loud voice, said, Father, into thy hands I commit my spirit: and having said this, he expired.
47 У йәрдә турған йүз беши йүз бәргән ишларни көрүп: — Бу адәм һәқиқәтән дурус адәм екән! — дәп Худани улуқлиди.
And the centurion observing what had come to pass, glorified God, saying, Verily this man was a righteous person.
48 Вә бу мәнзирини көрүшкә жиғилған барлиқ хәлиқ йүз бәргән ишларни көрүп көкрәклиригә уруп өйлиригә қайтишти.
And all the multitudes who had come together for this spectacle, when they saw the things which were done, beating their breasts, returned.
49 Вә уни тонуйдиған барлиқ кишиләр вә Галилийәдин униңға әгишип кәлгән аяллар жирақта туруп, бу вақиәләргә қарап турди.
And all his acquaintance stood afar off, and the women which followed him from Galilee, beholding these things.
50 Вә мана шу йәрдә кеңәшмидикиләрдин Йүсүп исимлиқ бири бар еди. У өзи ақкөңүл вә адил адәм болуп, уларниң мәслиһәтигә вә қилғиниға қошулмиған еди. Өзи Йәһудийә өлкисидики Ариматия дегән бир шәһәрдин болуп, Худаниң падишалиғини тәлмүрүп күтәтти.
And lo! a man named Joseph, being a member of the council, a good man, and a just;
(who had not given his assent to their determination and deed; ) being of Arimathea, a city of the Jews: who himself also expected the coming of the kingdom of God.
52 У өзи Пилатусниң алдиға берип Әйсаниң җәситини беришни тәләп қилди;
He went in to Pilate, and begged the body of Jesus.
53 Вә уни кресттин чүшүрүп канап билән кепәнләп, қорам таштин оюп ясалған, һеч ким қоюлмиған бир қәбиргә дәпнә қилди.
And taking it down from the cross, he wrapped it in linen cloth, and laid it in a sepulchre hewn out of a rock, where none had ever yet lain.
54 Бу «тәйярлиқ күни» болуп, шабат күни йеқинлишип қалған еди.
And that was the preparation-day, and the sabbath’s twilight was approaching.
55 Вә униң билән Галилийәдин кәлгән аяллар [Йүсүпкә] әгишип, қәбирни вә униң җәсәтиниң қандақ қоюлғинини көрди.
Then the women also, his attendants, who had followed him out of Galilee, observed the sepulchre, and how his corpse was laid out.
56 Андин йенип берип әтирләр вә хуш пурақлиқ буюмларни тәйяр қилди вә [Тәвраттики] әмир бойичә шабат күни арам елишти.
And returning, they made preparation of aromatics and unguents; and they rested the sabbath-day, according to the commandment.
