Луқа 22
1 Әнди петир нан һейти («өтүп кетиш һейти» дәпму атилиду) йеқинлишип қалған еди.
AND the feast of unleavened bread, which is called the Passover, was at hand.
2 Баш каһинлар вә Тәврат устазлири уни өлүмгә мәһкүм қилишқа амал издәп жүрәтти; чүнки улар хәлиқтин қорқатти.
And the chief priests and the scribes sought how they might destroy him; for they were afraid of the people.
3 Шу пәйттә он иккиләндин бири болған, Ишқарийот дәп аталған Йәһуданиң көңлигә Шәйтан кирди.
Then entered Satan into Judas called Iscariot, though he was of the number of the twelve.
4 У берип баш каһинлар вә ибадәтхана пасибан бәглири билән Әйсани қандақ қилип уларға тутуп бериш үстидә мәслиһәтләшти.
And he went and conversed with the chief priests and the captains, by what means he could betray him unto them.
5 Улар интайин хуш болуп, Йәһудаға пул беришкә келишти.
And they were glad, and agreed with him to give him a sum of money.
6 Йәһуда мақул болуп, уни халайиқтин айрим қалғанда уларға тутуп беришкә мувапиқ пурсәт издәшкә киришти.
And he gave them his promise, and sought the favourable opportunity to betray him to them, in the absence of the multitude.
7 Әнди петир нан һейтиниң [биринчи] күни йетип кәлгән еди. Шу күни «өтүп кетиш һейти»ға атап қурбанлиқ [қоза] союлатти.
Then came the day of unleavened bread, on which the passover must be killed.
8 Шуниң билән Әйса Петрус билән Юһаннаға: — Берип бизгә өтүп кетиш һейтиниң [қозисини] биргә йегили тәйярлаңлар, — дәп уларни әвәтти.
And he sent Peter and John, saying, Go, prepare for us the passover, that we may eat it.
9 — Қәйәрдә тәйярлишимизни халайсән? — дәп сориди улар.
And they said unto him, Where wilt thou that we prepare it?
10 У уларға мундақ деди: — Шәһәргә кирсәңлар, мана у йәрдә козида су көтиривалған бир әр киши силәргә учрайду. Униң кәйнидин меңип у киргән өйгә кириңлар.
And he said unto them, Lo! as you are at the entrance of the city, there will a man meet you, carrying a pitcher of water; follow him into the house whither he is going.
11 Вә өй егисигә: «Устаз: — Мухлислирим билән өтүп кетиш һейтиниң тамиғини йәйдиған меһманхана өй қәйәрдә? — дәп сораватиду» дәңлар.
And say to the master of that family, The teacher saith to thee, Where is the dining-room, in which I can eat the passover with my disciples?
12 У силәрни башлап үстүнки қәвәттики рәтләнгән сәрәмҗанлаштурулған чоң бир еғиз өйни көрситиду. Мана шу йәрдә тәйярлиқ қилип туруңлар.
And he will shew you a large upper room furnished: there make ready.
13 Шуниң билән иккиси беривиди, һәммә ишлар униң ейтқинидәк болуп чиқти. Улар шу йәрдә өтүп кетиш һейтиниң тамиғини тәйярлашти.
And they going away, found it just as he had told them: and they made ready the passover.
14 Әнди вақти-саити кәлгәндә, Әйса дәстиханда олтарди; он икки расул униң билән биллә олтиришти.
And when the hour was come, he sat down, and the twelve apostles with him.
15 Андин у уларға: — Мән азап чекиштин илгири, силәр билән өтүп кетиш һейтиниң бу тамиғиға һәмдәстиханда болушқа толиму интизар болуп кәлгән едим.
And he said unto them, With earnest desire have I longed to eat this passover with you before I suffer:
16 Чүнки силәргә ейтайки, бу һейт зияпитиниң [әһмийити] Худаниң падишалиғида әмәлгә ашурулмиғичә, мән буниңдин қайта йемәймән, — деди.
for I tell you, that I will no more ever eat of it, until it shall be fulfilled in the kingdom of God.
17 Андин у бир җамни қолиға елип, тәшәккүр ейтти вә мухлислириға: — Буни елип араңларда тәқсим қилип [ичиңлар].
And taking the cup, after having given thanks, he said, Take this, and divide among yourselves:
18 Чүнки шуни ейтайки, мундин кейин Худаниң падишалиғи кәлмигичә, һәргиз үзүм шәрбитидин қәтъий ичмәймән, — деди.
for I say unto you, that I shall no more drink of the fruit of the vine, until the kingdom of God come.
19 Андин у бир тал нанни қолиға елип, Худаға тәшәккүр ейтти вә уни уштуп, уларға үләштүрүп берип: — Бу мениң силәр үчүн пида болидиған тенимдур. Мени әсләп туруш үчүн буниңдин йәңлар, — деди.
And taking a loaf, he gave thanks, and brake, and gave it to them, saying, This is my body which is given for you: do this in remembrance of me.
20 У шуниңдәк тамақтин кейинки җамни қолиға елип мундақ деди: — Бу җамдики шарап мениң силәр үчүн төкүлидиған қенимда болған йеңи әһдидур.
And the cup in like manner, after supper, saying, This cup is the new testament in my blood, which is shed for you.
21 Лекин мана, мени тутуп бәргүчиниң қоли мениң билән бир дәстихандидур.
But lo! the hand of him that betrayeth me is with me at the table.
22 Вә Инсаноғли дәрвәқә өзи тоғрисида бекитилгәндәк [аләмдин] кетиду; бирақ Инсаноғлиниң тутуп берилишигә васитичи болған адәмниң һалиға вай!
And the Son of man indeed goeth, as is decreed: but wo to that man by whom he is betrayed!
23 Андин мухлислар бир-биридин: — Аримизда зади ким мошундақ ишни қилиши мүмкин? — дәп муназиригә чүшүп кетишти.
And they began to question among themselves, who it could possibly be of them who should do this thing.
24 Әнди уларниң арисида қайсимиз әң улуқ санилишимиз керәк дегән талаш-тартиш пәйда болди.
Now it came to pass, that there was also a contention among them, even which of them should be accounted to be the greatest.
25 У уларға мундақ деди: — Әлләрдики падишалар қол астидики хәлиқ үстидин буйруқвазлиқ қилип идарә қилиду, уларниң үстидики һоқуқдарлири «хәлиқпәрвәр» дәп атилиду.
And he said to them, The kings of the Gentiles lord it over them; and they who exercise authority over them are called benefactors.
26 Бирақ силәр шундақ болмаңлар; бәлки араңлардики әң мәртивилиги өзини әң кичигидәк һесаплисун вә йетәкчи болғанлар [һәммәйләнгә] хизмәткардәк болсун.
But ye shall not act thus: but the superior among you, let him be as the junior; and he that presideth, as he that serveth.
27 Ким мәртивилик, дәстиханда олтарғанму яки дәстихандики күткүчиму? Дәстиханда олтарғини әмәсму? Бирақ мән болсам араңларда хизмитиңларда болғучи күткүчидәктурмән.
For which is the greater, he that sitteth at table, or he that waits? is not he that sitteth at table? but I am in the midst of you as he that serveth.
28 Силәр болсаңлар, бешимға синақлар кәлгәндә баштин-ахир мән билән биллә һәмраһ болғансиләр.
Ye are they who have continued with me during my trials.
29 Вә худди Атам маңа падишалиқ һоқуқи бекиткәндәк, мән силәргиму шундақ бекитимән.
And I appoint you, as my Father hath appointed me, a kingdom;
30 Шуниң билән силәр мениң падишалиғимда мән билән бир дәстиханда йәп-ичисиләр вә тәхтләрдә олтирип, Исраилниң он икки қәбилиси үстидин һөкүм чиқирисиләр.
that ye may eat and drink at my table in my kingdom, and be seated on thrones, judging the twelve tribes of Israel.
31 Рәб йәнә [Петрусқа]: — «Әй Симон, Симон! Мана, Шәйтан һәммиңларни худди буғдай тасқиғандәк тасқап синашни тилигән.
And the Lord said, Simon, Simon, lo! Satan hath earnestly sought you, that he might sift you as wheat:
32 Лекин етиқатиң йоқимисун дәп саңа дуа қилдим. Әнди сән товва қилип түз йолға қайтқандин кейин, қериндашлириңни мустәһкәмлигин» — деди.
but I have prayed for thee, that thy faith may not fail: and when thou art returned, stablish thy brethren.
33 — И Рәб, — деди Петрус, — Мән сән билән биллә зинданға ташлинип, биллә өлүмгә беришқа тәйярмән!
Then he said unto him, Lord, I am ready to go with thee, to prison, and to death!
34 У униңға: — И Петрус, саңа ейтайки, бүгүн ғораз чиллиғичә, сән «Уни тонумаймән» дәп мәндин үч қетим танисән, деди.
And he said, I tell thee, Peter, the cock shall not crow this day, before thou shalt thrice deny having known me.
35 Андин, у улардин: — Силәрни һәмянсиз, хурҗунсиз вә кәшсиз [сәпәргә] әвәткинимдә силәрниң бирәр нәрсәңлар кам болуп қалғанму? — дәп сориди. Улар: — Яқ, деди.
And he said unto them, When I sent you without purse, or scrip, or sandals, lacked ye any thing? And they said, Nothing.
36 Шуниң билән у уларға: — Лекин һазир һәр кимниң һәмяни болса, уни алсун; шундақ һәм хурҗуни болса, уни алсун вә бир кимниң қиличи болмиса, чапинини сетип бирдин қилич алсун.
Then said he to them, But now, he that hath a purse, let him also take a scrip: and he that hath none, let him sell his cloak, and buy a sword.
37 Чүнки мән силәргә шуни ейтайки, [муқәддәс язмиларда]: «У җинайәтчиләр қатарида санилиду» дәп пүтүлгән сөз мәндә чоқум әмәлгә ашурулиду. Чүнки мениң тоғрамдики барлиқ ишлар толуқ әмәлгә ашмай қалмайду — деди.
For I tell you, that what hath already been written must be fulfilled in me, namely, “He was numbered with the transgressors:” for the things also concerning me draw to their period.
38 — И Рәб, қариғин, бу йәрдә икки қилич бар екән, деди улар. — Болди, йетиду! — деди у уларға.
Then they said, Lord, behold, here are two swords, and he said to them, It is enough.
39 Андин у чиқип, адити бойичә Зәйтун теғиға йол алди; униң мухлислири униңға әгишип барди.
And going out, he went, according to his custom, to the mount of Olives; and his disciples also followed him.
40 У йәргә йетип барғанда у уларға: — Аздурулмаслиғиңлар үчүн дуа қилиңлар, — деди.
And when he came to the spot, he said unto them, Pray that ye enter not into temptation.
41 Андин, улардин бир таш етимичә нерирақ берип, тизлинип туруп:
And he withdrew from them about a stone’s cast, and kneeling down, he prayed,
42 — И Ата, халисаң, бу қәдәһни мәндин елип кәткәйсән. Лекин мениң әмәс, бәлки Сениң ирадәң ада қилинсун — дәп дуа қилди;
saying, Father, if thou wilt, remove this cup from me! nevertheless, not my will, but thine, be done.
43 вә асмандин бир пәриштә униңға көрүнүп уни қувәтләндүрди.
And an angel from heaven appeared to him, strengthening him.
44 У қаттиқ азапта толғинип техиму ихласлиқ билән дуа қиливәрди. Буниң билән униң тәрлири йәргә төкүлгән қан тамчилиридәк чүшүшкә башлиди.
And being in an agony, he prayed with greater intenseness: and his sweat was as clots of blood falling on the ground.
45 Андин дуасини түгитип, орнидин туруп, мухлислириниң йениға кәлди. Уларниң ғәмгә чөкүп һалсизлинип үгдәп қалғанлиғини көрүвиди, уларға:
And when he rose up from prayer, on coming to his disciples, he found them sleeping from sorrow.
46 — Ухлап қалғиниңлар немиси? Аздурулуштин сақлиниш үчүн қопуп дуа қилиңлар, — деди.
And he said unto them, Why sleep ye? rise up, and pray, that ye enter not into temptation.
47 Униң сөзи техи аяқлашмастинла, бир топ адәмләр пәйда болди. Уларни башлап кәлгүчи он иккәйләндин бири болған Йәһуда дегән киши еди; у Әйсаға [салам берип] сөйгили қешиға барди.
And while he was yet speaking, behold a multitude, and he who was called Judas, one of the twelve, went before them, and approached Jesus to kiss him.
48 Әйса униңға: — Әй Йәһуда, бир сөйүш билән Инсаноғлини тутуп берәрсәнму? — деди.
Then said Jesus unto him, Judas, betrayest thou the Son of man with a kiss?
49 Вә Әйсаниң әтрапидикиләр немә иш йүз беридиғанлиғини билип йетип: — И Рәб, қилич билән урайлиму? — деди.
Then when they who were about him saw what was ready to happen, they said unto him, Lord, shall we strike with the sword?
50 Вә улардин бири [қиличини көтирип], баш каһинниң чакириға уруп, оң қулиқини шиливәтти.
And one of them struck at a servant of the high-priest, and cut off his right ear.
51 Бирақ Әйса буниңға җававән: — Болди, тохта! — деди; у қолини узитип қулиқиға тәккүзүп, уни сақайтти.
Then Jesus, addressing them, said, Permit me thus far: and touching his ear, he healed him.
52 Әйса өзини тутқили кәлгән баш каһинлар, пасибан бәглири вә ақсақалларға қарап: — Бир қарақчини тутидиғандәк қилич-тоқмақларни көтирип кәпсиләрғу?
Then said Jesus to the chief priests and captains of the temple, and to the elders who were come forth against him, Are ye come out as against a robber, with swords and staves?
53 Муқәддәс ибадәтханида һәр күни силәр билән биллә едим, силәр қол салмидиңлар. Һазир бу силәргә тәвә болған вақит-сааттур вә қараңғулуқниң һөкүм сүрүшидур — деди.
When I was daily with you in the temple, ye stretched out no hands upon me: but this is your hour, and the power of darkness.
54 Улар Әйсани тутувелип, баш каһинниң өйигә елип келишти. Петрус жирақтин әгишип маңди.
Then seizing upon him, they led him away, and brought him into the palace of the high-priest. But Peter followed at a distance.
55 Әнди улар һойлиниң оттурисида от йеқип чөрисидә [иссинип] олтарғанда, Петрус уларниң арисиға кирип олтарди.
And as they had lighted a fire in the middle of the hall, and had seated themselves in a company, Peter sat down in the midst of them.
56 Андин отниң нурида униң олтарғинини көргән бир дедәк униңға тикилип қарап туруп: — Бу адәмму Әйса билән биллә еди, — деди.
But a certain maid-servant who sat at the fire, eyeing him, and looking at him stedfastly, said, This man was also with him.
57 Лекин у тенип: — Әй хотун, уни тонумаймән! — деди.
But he denied him, saying, Woman, I know him not.
58 Андин узун өтмәй, йәнә бирәйлән уни көрүп: — Сәнму улардин екәнсән, — деди. Лекин Петрус: — Әй бурадәр, ундақ әмәсмән! — деди.
And after a little while another seeing him, said, Surely thou art one of them. Then said Peter, Man, I am not.
59 Андин бир саатчә өткәндә башқа бирәйлән: — Дәрһәқиқәт, бу һәм униң билән биллә еди; чүнки уму Галилийәликтур, — дәп чиң турувалди.
And at about an hour’s distance, another person strongly asserted, saying, Of a certainty this fellow was also with him: for he too is a Galilean.
60 Лекин Петрус: — Һәй бурадәр, немә дәватқиниңни билмәймән! — деди. Вә униң сөзи аяқлашмастинла, ғораз чиллиди.
And Peter said, Man, I know not what thou sayest. And instantly, while he was yet speaking, the cock crew.
61 Әнди Рәб кәйнигә бурулуп, Петрусқа тикилип қарап қойди. Шуниң билән Петрус Рәбниң сөзини, йәни: «Бүгүн ғораз чиллаштин илгири сән мәндин үч қетим танисән» дегәнлигини ядиға кәлтүрди.
And the Lord, turning round, looked upon Peter. And Peter remembered the word of the Lord, how he had said to him, That before the cock crow, thou shalt deny me thrice.
62 Вә у ташқириға чиқип қаттиқ жиғлап кәтти.
And Peter going without, wept bitterly.
63 Әнди Әйсани тутуп туруватқанлар уни мәсқирә қилишқа вә савап-думбилашқа башлиди;
And the men who held Jesus insulted him, beating him with rods;
64 униң көзлирини теңип униңдин: — Сени урған кимду? Қени, бешарәт бәргин! — дәп сорашти
and blindfolding him, smote him on the face, and asked him, saying, Prophesy, who is he that struck thee?
65 вә униңға буниңдин башқа йәнә нурғун һақарәтләрни яғдурди.
And many other things, blaspheming, spake they against him.
66 Таң атқанда, хәлиқ ақсақаллири, йәни баш каһинлар вә Тәврат устазлири жиғилишти. Улар уни өз кеңәшмисигә елип берип
And when the day broke, the elders of the people and the chief priests and scribes assembled, and brought him into their sanhedrim, saying,
67 униңдин: — Ейтә, сән Мәсиһму? — дәп сорашти. У уларға җававән: — Силәргә ейтсамму, қәтъий ишәнмәйсиләр.
If thou art the Messiah, tell us. And he said unto them, If I tell you, ye will not believe:
68 Силәрдин бирәр соал сорисам, һеч җавап бәрмәйсиләр.
and if I shall ask you any question, ye will neither answer me, nor let me go free.
69 Лекин бу вақиттин башлап Инсаноғли Һәммигә Қадирниң оң йенида олтириду, — деди.
Hereafter shall the Son of man sit at the right hand of the power of God.
70 — Ундақта, сән Худаниң Оғли екәнсән-дә? — дейишти улар. У: — Дегиниңлардәк мән шудурмән! — дәп җавап бәрди.
Then said they all, Art thou then the Son of God? And he said unto them, Yourselves say that I am.
71 Шуниң билән улар: — Әнди башқа гувачилиқниң бизгә немә һаҗити? Чүнки өзимиз униң өз ағзидин чиққинини аңлидуқ! — дейишти.
Then they said, What further need have we of witness? for we have heard it from his own mouth.
